ตอนที่ 37 : บทที่ 35 100%
*ในแต่ละบทจากนี้จะพยายามจะไม่ให้น้อยกว่า5หน้าเอสี่(หนึ่งหน้าจะอยู่ที่ราว2000ตัวอักษร)หรือหนึ่งหมื่นตัวอักษรนะ
* ในทุกๆ วันจะพยายามลงให้จบหนึ่งบทเพราะตอนนี้เริ่มจะคุ้นชินกับชีวิตแบบนี้พอสมควรแล้ว
*ถ้าไม่มีอะไรก็คงจะเจอกันทุกวันครับผม อาจจะวันละรอบสองรอบหรือสามตามความขยัน แฮ่ะ^^
บทที่ 35
บทที่ 35
สี่คนที่เหลือต่างมองตากันด้วยความไม่เข้าใจ พวกเขาทั้งสี่แทบจะสัมผัสไม่ได้ถึงความผันผวนของพลังปราณที่รุนแรงที่มากพอจะล้มหัวฝานได้เลย แต่ทำไมเด็กหนุ่มรุ่นหลังคนนี้กลับสามารถจัดการหัวฝานที่ถือได้ว่าเป็นยอดคนคนหนึ่งของแคว้นอัคคีเลยก็ว่าได้
หากนับภายในแคว้นตาเฒ่าหงผู้นี้เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งที่สุด และหากจะนับรวมในทั้งแผ่นดินนภาครามแห่งนี้แล้วล่ะก็ ชายชราเคราแดงคนนี้ก็คงติดหนึ่งในห้าสิบได้อย่างง่ายๆ หรือหากจะกล่าวให้ชัดเจนก็คือมีเพียงคนไม่ถึงหยิบมือที่สามารถที่สามารถเอาชนะเขาได้ และการที่จะลมหัวฝานด้วยความเร็วเพียงร้อยอึดใจเช่นนี้คงมีเพียงไม่ถึงสิบคนด้วยซ้ำ แล้วจะบอกว่าเด็กขนอ่อนตรงหน้าพวกเขาเก่งกาจปานนั้น...
“เจ้าหนุ่มเจ้าเป็นใครกันแน่ เจ้าใช้วิชามารอันใดกันถึงได้เอาชัยเจ้าเฒ่านี่ได้รวดเร็วขนาดนี้” ฉินอู่เสียที่เป็นหญิงเพียงหนึ่งเดียวในที่แห่งนี้กล่าวถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจระคนตกใจ เพราะแม้แต่นางเองก็คงไม่อาจจะเอาชนะอีกฝ่ายได้อย่างเด็ดขาดขนาดนี้แน่ๆ เพราะในบรรดาคนทั้งห้าพวกมันจากแคว้นรอบนอกทั้งสีเต็มที่ก็ทำได้แค่สูสีกัน มิอาจจะเอาชัยกันได้อย่างเด็ดขาดหากไม่ได้ลงมืออย่างจริงจังหมา%
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ขอบคุณคับรออ่านยูนะ 555
*-*