รักนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #4 : ตามมาหลอกหลอน(ncนิดๆ)

บนเตียงในห้องของยู????

? : ฉันบอกแล้วว่ายังไงนายก็หนีฉันไม่พ้นหรอก // ชายคนนั้นที่ผมช่วยใว้จู่ๆก็โผล่มาจากใต้ผ้าห่มของผม

ไอ : นายจะทำอะไรของนาย!! อื้อ!! // ชายคนนั้นค่อยๆเลื้อยขึ้นมาบนร่างของผมอย่างช้าๆ

? : ฉันจะให้นายชดใช้ที่นายกล้าเอามือที่เล็กบางนั้นมาลูบแผลของฉัน // ชายคนนั้นค่อยๆนั่งลงบนร่างของผมแล้วค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของผมอย่างช้าๆ

ไอ : อย่านะ ยะ...หยุดเถอะ!! // ผมพยายามจขัดขืนแต่มือของผมถูกเข่าของชายคนนั้นทับใว้จนขยับไม่ได้

? : คืนนี้นายต้องชดใช้ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับฉัน // เขาค่อยๆเอาหน้าของเขามาซุกที่ซอกคอของผม

ไอ : ยะ....หยุดนะ...อ๊าา...อย่า....อ๊อยย!! // เขาค่อยๆนำปากที่เรียวบางของเขาขบลงที่คอของผมเบาๆ

? : เป็นไงละรู้สึกดีใช้ไหม จากนี้นายหนีฉันไปไหนไม่รอดแน่ // ลมหายใจของเขาที่กำลังหายใจรดต้นคอของผมอยู่ มันจั๊กจี้จัง

ไอ : อื้อออ....อ้าาา.....มะ...ไม่นะ...ม่ายยยยยยย!!!!!!!

7:00??•?

ตุ้บ!!!
(เสียงตกลงมาจากเตียงอย่างแรง)

นะ....นี่ผมฝันไปงั้นหรอ ฝันอะไรเนี่ยนายนั่นตามมาหลอกหลอนผมถึงในฝันเลยหรอ น่ากลัวชะมัดแต่ที่น่ากลัวกว่าคือน้องชายของผมมันเสือกทำงานอีก เต็มที่นอนเลยเนี่ย ต้องซักผ้าอีกแล้วสินะTT

ผมเอาผ้าปูที่นอนไปใส่เครื่องซักผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเตรียมตัวไปมหาลัยต่อ

8:00??•?

มหาลัยของไอ????

แก๊ง : ว่่าไงคุณชายนอนตื่นสายหรอห้ะเรา // ไอ่แก๊งเดินมาทักผมด้วยความร่าริง

ไอ : เมื่อเช้าฝันร้ายนิดหน่อยว่ะ โคตรแย่เลย // ผมก้มหนาพร้อมส่ายหัวด้วยความเพลีย

แก๊ง : เออน่าก็แค่ฝันร้ายไม่มีไรหรอก ไปเหอะ // มันกอดคอปลอบใจผมแล้วพาเดินเข้าตึกเรียนไป

10:00??•?

หลังจากอาจารปล่อยผมเตรียมตัวที่จะไปโรงอาหารกับไอ่แก๊ง ในขณะที่กำลังจะเดินออกตึกทางด้านหลังผมก็ต้องตกใจเมื่อเมื่อที่หน้าประตูตอนนี้มีใครบางคนที่ผมไม่อยากเจอยืนอยู่ เขามองไปมาเหมือนกำลังหาใครบางคนอยูหรือว่าเขาจะมาตามหาผม ตามมาถึงนี่เลยหรอเนี่ย ผมจึงตัดสินใจจะไปออกทางประตูหน้าแทน

ไอ : มึงกูว่าเราไปทางประตูหน้ากันดีกว่า กูว่าทางนี้ไม่เวิร์คว่ะ // ผมรีบดันตัวไอ่แก๊งให้เปลี่ยนทาง

แก๊ง : อะไรของมึงว่ะ ทางนี้มันใกล้กว่ามึงจะให้กูเดินอ้อมไปทางหน้าตึกอีกเพื่อ!! // ไอ่แก๊งไม่ยอมไปตามที่ผมบอก มาดื้ออะไรตอนนี้ด้วยเนี่ย

ไอ : ไปเหอะมึง ถือว่ากูขอร้องTT // ผมพยายามดึงมันให้ตามผมไป

? : นี่ไอ นั่นนายหรอ!! // เสียงที่ผมไม่อยากได้ยินดังไล่หลังผมมาพร้อมกับฝีเท้าใครบางคนที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

ไอ : เอ่อ....คือ ว่ะ...ว่าไง ฮ่าๆๆ // ผมหัวเราะแห้งๆแล้วค่อยๆหันไปหาเจ้าของเสียง

? : เจอนายจนได้ จะไปกินข้าวงั้นหรอ : เจ้าของเสียงนั้นวิ่งมาหยุดลงตรงด้านหน้าของผมแล้ว

ไอ : ว่าไง แฮะๆ บังเอิญจังเนอะ // ผมยิ้มทั้งๆที่ในใจกำลังตะโกน คว.....เอ้ยยยยยย อยู่

แก๊ง : ใครว่ะ? // ไอ่แก๊งหันมาถามผมด้วยความสงสัย

? : ยุ่งไรด้วยว่ะ // ชายคนนั้นหันไปมองตาขวางใส่แก๊ง

ไอ : คนรู้จักกูอะ ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ? // ผมหันไปตอบไอ่แก๊งพร้อมถามชื่อชายคนนั้น

ดอลล่า : ดอลล่า // ชายคนนั้นตอบผมด้วยใบหน้าที่นิ่งเรียบ

ไอ : เอ่อ...คือ ว่าแต่นายมีไรกับฉันไงหรอ

ดอลล่า : ไปกินข้าวด้วยกันหน่อย

ไอ : นายไม่มีเพื่อนกินหรือไงห้ะ // ผมเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย

ดอลล่า : อื่ม // ชายคนนั้นพยักหน้าตอบผมด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย

แก๊ง : ไปดิ // ไอ่แก๊งพูดแทรกผมขึ้นมา

ไอ : อะไรของมึงเนี่ย ไม่ถามกูเลย // ผมหันไปกระซิบถามไอ่แก๊ง

แก๊ง : เออน่าไม่เห็นเป็นไร

ไอ : สัส ถามกูบ้างก้ได้

แก๊ง : ปะงั้นไปกันเลย! // มันไม่ฟังผมแล้วพาดอลล่าไปโรงอาหารต่อส้ะงั้น

ผมได้แต่ยืนปวดหัวระดับสิบ เมื่อมองเห็นหน้าหมอนั่นแล้วผมก็นึกถึงฝันนั้นขึ้นมาเลย บ้าเอ้ย ทีฝันแบบนี้ละจำแม่นเชียว คงต้องตามไปสินะ สุดท้ายผมก็เดินตามมันไปจนได้

โปรดติดตตามตอนต่อไป.....................

> เขียนฉาก 18+ ครั้งแรกยังเขียนไม่ค่อยเป็นเลยTT <

> ไม่ชอบตรงไหนเม้นบอกกันมาได้เลยน้า^^ <