รักนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #7 : ความรู้สึกแปลกๆ

ผมค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในห้องห้องนึง เพดานสีขาวที่ไม่คุ้นเคย กลิ่นของห้องที่ดูแปลกไปจากทุกที ภาพทุกอย่างมันเบลอๆผมมองอะไรไม่ค่อยชัดเลย ความรู้สึกอุ่นๆที่มือด้านซ้ายที่สัมผัสได้ ใครกันแม่งั้นหรอ หรือพ่อ ไม่น่าใช่พวกท่านคนไม่รู้เรื่องนี้ ไอ่แก๊งงั้นหรอ

ผมเริ่มได้สติภาพทุกอย่างเริ่มชัดขึ้น ชายที่นอนข้างผมในตอนนี้คือ "ดอลล่า" เขามาทำอะไรที่นี่ แล้วทีนี่คือที่ไหน เมื่อมองไปที่มือด้านขวาก็พบกับสายน้ำเกลือห้อยระย้าอยู่ ทำให้ผมรู้ได้ทันทีว่านี่คือโรงพยาบาลสินะ เมื่อมองไปที่ดอลล่าที่หลับอยู่ในตอนนี้ที่ตาของเขามีคราบน้ำตาอยู่เขาร้องให้ทำไมกัน

ดอลล่า : อย่าๆ อย่าทำร้ายแม่ผม อย่าา!!!

เขาละเมออะไรออกมา เขาฝันร้ายงั้นหรอ ผมค่อยๆก้มลงไปมองหน้าเขาใกล้ๆพร้อมค่อยๆยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้หมอนั่นอย่างเบาๆ

ดอลล่า : นายจะทำอะไร!! // หมอนั่นลืมตาขึ้นมาพอดี

ไอ : อะ...อ่อแค่จะเช็ดน้ำตาให้น่ะ เห็นนายนอนฝันร้าย // ผมตกใจเล็กน้อย

ดอลล่า : ไม่ต้องยุ่ง นายดีขึ้นแล้วสินะ // หมอนั่นทำเก๊กอีกแล้ว

ไอ : เป็นห่วงฉันก็บอกมาเถอะน่า ฮ่าๆ // ผมขำเบาๆ

ดอลล่า : ใช่ เป็นห่วงมาก นายจะเข้ามาขวางทำไม นายเก่งมากนักหรอ // เจ้าหมอนั่นทำหน้าเครียดพร้อมยืนขึ้น

ไอ : ทะ...ทำไมต้องเครียดขนาดนั้นด้วย ฉันก็ไม่ได้เป็นไรแล้วนี่ // ผมเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมาแบบแปลกๆ

ดอลล่า : งั้นต่อไปนี้ก็อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน // หมอนั่นทำท่าจะเดินออกห้องไป

ไอ : นะ...นี่ เดี๋ยวก่อนสิ อ๊ะ!! // ผมลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อจะจับดอลล่าใว้จนเสียหลักทำท่าจะร่วงจากเตียง!!

ดอลล่า : ระวัง!! // ผมหลับตาปี๋ด้วยความตกใจ จึงได้ยินแต่เสียงของหมอนั่น

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ในตอนนี้ดูเหมือนว่าผมจะร่วงลงจากเตียงมาทับหมอนั่นที่วิ่งเข้ามารับผมใว้ แต่ท่าทับแค่ตัวมันก็ดีสิ เพราะปากของผมกำลังทับปากของหมอนั่นอยู่ด้วย ม่ายยยย!!! จูบแรกอันบริสุทธ์ของฉันนนนน !!!

ไอ : ขะ...ขอโทษๆๆๆๆๆๆ // ผมรีบดันตัวเองลุกออกจากหมอนั่นแล้วกระโดดขึ้นเตียงไปด้วยความตกใจ

ดอลล่า : เห๋! ดูเหมือนนายจะทำปากฉันแตกนะ // หมอนั่นค่อยๆลุกขึ้นพร้อมมองมาที่ผม

ไอ : ทะ...โทดที ฉันไม่ได้ตั้งใจ นายจะกลับก็กลับเถอะ // ผมรีบนอนหันไปอีกด้านในทันที

ดอลล่า : แค่ขอโทษแล้วจะหายหรอ // หมอนั่นจับตัวผมหันไปแล้วกดลงบนเตียง

ไอ : นายจะทำอะไร? // ผมมองหน้าแล้วพยายามขัดขืนแต่ผมสู้แรงของหมอนั่นไม่ได้เลย

ดอลล่า : ฉันชักอยากรู้จักนายมากขึ้นแล้วละสิ // หมอนั่นก้มลงมากระซิบเบาๆที่ข้างหูของผม

ไอ : นะ...นายหมายความว่าไง // ผมรู้สึกแปลกๆ ใจมันเต้นแรงมากๆเลย

ดอลล่า : ฉันจะปกป้องนายเอง // เขากระซิบผมเบาๆก่อนจะปล่อยผมแล้วเดินออกจากห้องไป

นี่มันอะไรกัน ความรู้สึกนี้มันคืออะไรหน้าผมร้อนผ่าวไปหมดแล้ว ใจมันกำลังเต้นตูมตามเหมือนจะหลุดออกมา ใช่แล้วเป็นเพราะผมรู้สึกแปลกๆที่มีคนมากระซิบข้างๆหูแน่ๆ อารมประมานว่าขนลุกสินะ ใช่มันต้องใช่แน่ๆ

อ๊ากกกกก!!! เกลียดความรู้สึกนี้ชะมัดเลยย.........

โปรดติดตามตอนต่อไป.............

เดี๋ยว!อย่าพึ่งกดออกมาดูหน้า ไอ ก่อนสิครับ เราก็ไม่รู้ว่าจะเลือกใครเป็นนายเอกดีช่วยเลือกหน่อยสิ

หรือนี้!

เลือกไม่ถูกหล่อทั้งแฝดพี่และแฝดน้อง