กลอนอกหักมีมากมายหลายอย่าง

เนื้อเรื่อง

ลืม

ง่ายแค่ไหน...
เลิกสนใจไยดีตัดขาด
ไม่มีความสวยงามใด-ใดให้นึกวาด
เทใจไปผิดพลาดจึงปราศจากผลดังใจ

ขอเวลาอีกกี่วัน
ที่หนึ่งซึ่งความสำคัญจะลดชั้นลงมาเป็นแค่เพื่อนใหม่
เลิกคาดหวังควรหัดยับยั้งชั่งใจ
ไม่คิดต่อความผูกพันเยื่อใยให้เจ็บคนเดียว
เหมือนปลูกต้นรักไว้กลางทะเลทราย
พอแดดแผดเผาไม่มีน้ำรดก้อตายแห้งเหี่ยว
การรอคอยเหลือร่องรอยรูปร่างซีดเซียว
แล้วจะหาเหตุผลข้องเกี่ยวไปเพื่ออะไร

อยู่อย่างมีอนาคตอันสดชื่น
หรือจะติดอยู่กับความขมขื่นแล้วร้องไห้
ความรักหากไร้ค่า ก้อควรกลับมาดูแลหัวใจ
ถึงแม้จะยากวักแค่ไหนลองเริ่มลืมลดความห่วงหาอารัย
คงไม่นานเกินไป...
ที่หัวใจจะลืม.

กลัวทำไม
กลัวทำไม...เมื่อไกลห่าง
ระยะทางแสนไกลใช่ปัญหา
กี่คืนวันผันผ่านกลางเวลา

ขอสัญญารัก คิดถึง และห่วงใย
---------------*****---------------
เพราะหัวใจมีไว้เพื่อรัก
จึงแน่นหนักคงมั่นไม่หวั่นไหว
เพราะมีรักเต็มห้องของหัวใจ
ไม่เปลี่ยนไปตามกาลของวันคืน
---------------*****---------------
เพราะรักนี้มีไว้มอบให้เธอ
จึงมั่นคงเสมอไม่เป็นอื่น
และดวงใจดวงนี้มีจุดยืน
ไม่ลังเลไหลลื่น...ขอยืนยัน
---------------*****---------------
หวั่นทำไมเมื่อไกลตัว
กลัวทำไมเมื่อไกลฉัน
กังวลทำไมเมื่อไกลกัน
เมื่อมีรักให้ยึดมั่น..อย่าหวั่นเลย

กลอนรัก

รัก รัก รัก ที่ว่ารักรักใครคนไหนแน่
ที่ว่ารัก รักแท้แน่แค่ไหน
ที่ว่ารัก ออกจากปากหรือจากใจ
บอกใครๆมาแล้วกี่คน

กลอนอกหัก

สิ้นฝนก็เห็นฟ้า
แต่น้ำตาฉันไม่เคยหยุดไหล
เลยไม่รู้ว่าฟ้าสวยงามอย่างไร
ไม่รู้ทำไมคนถึงชอบมองดาว

ฉันเป็นเพียงคนของความเหงา
มีชีวิตอยู่กับความว่างเปล่าเท่านั้น
ไม่เคยมองเห็นฝนเห็นฟ้า เห็นดวงตะวัน
รู้จักแต่ความเงียบงันกับรอยน้ำตา

กลอนอกหัก

ลืมตาเพื่อจะพบว่าไม่มีเธอ
อยู่ในโลกเก่าๆที่เคยเจอ
โลกที่ฉันมองเหม่อ
พบเจอแต่ความรักที่สวยงาม
อยากทำใจรับความเป็นไป
ว่ารักที่เคยสดใส..ไม่มีใครให้ห่วงหา
ริน ริน มาอีกแล้วหยดน้ำตา
คงต้องยอมรับว่ายังคิดถึงเธอ

แต่เธอเดินอยู่ในโลกของความจริง
ส่วนฉันเดินจากทุกสิ่งสู่ความฝัน
เดียวดายเหงาเศร้าชีวิตเงียบงัน
โอบกอดคำถามนับพัน..ว่าเธอคือรักเดียวที่ฉันมี

กลอนนิทานความรัก

ความรักของฉันเหมือนนิทาน
แต่ละวันฝันหวานว่าฉันนั้นเป็นเจ้าหญิง
ส่วนเธอเป็นเจ้าชายที่มีความรักแท้จริง
จะฟันฝ่าอุปสรรคทุกสิ่งเพื่อมารักกัน

ตลอดเวลาเธอเป็นเจ้าชายที่แสนดี
เป็นห่วงเจ้าหญิงคนนี้ไม่เคยห่างหาย
เธอให้สัญญาว่ารักนี้จะไม่มีวันมลาย
เราจะรักกันตลอดไป...ให้เชื่อกัน

แต่วันนี้นินานรักต้องจบลง
เมื่อความรักที่มั่นคงต้องมนต์ปีศาจร้าย
ไม่เหลืออีกแล้วนิทานที่เคยมีเจ้าหญิงเจ้าชาย
เหลือเพียงผู้หญิงที่เดียวดายกับซากรักที่แตกพัง

กลอนความจริง

ความจริงกับความฝันต่างกันเหลือเกิน
ความจริงคือความจริงทุกสิ่งไม่เปลี่ยนผัน
ดำรงอยู่อย่างนี้หนาถึงเวลาก็เปลี่ยนวัน
เหตุการณ์ที่เรานั้นประสบมันยังเวียนวน

กลอนหัวใจ

ปล่อยให้หัวใจลืมวันที่เศร้าใจ

เรื่องที่งมงายลมมันออกไปชะที
กี่วันแล้วที่เป็นแบบนี้

มองโลกในแง่ดีอีกชะที

หัวใจจะดีรู้ไหม

โลกยังคงหมุนไป

อย่ามัวไปเสียดายหัวใจของเรา

ในเมื่อคนรักจริงอาจไม่ใช้เค้า

คนที่เรารักจริงจากใจ

กลอนอกหัก

กับความรักไม่ง่ายนักที่จะลืม
ความขมขื่นที่ต้องเจอมันปวดร้าว
จงเรียนรู้ความอดทนทุกเรื่องราว
ที่เข้ามาในชีวิตของทุกคน

อาจต้องใช้เวลาบ้างในวันนี้
แต่เชื่อสิ พรุ่งนี้มีอีกหน
จะค่อยค่อยลืมเรื่องราวที่ทุกข์ทน
จนหลุดพ้นจากความรักที่ไม่จริง

ถึงจะเศร้าและเหงา แต่อย่าท้อ
ค่อยค่อยก่อพลังใจในวันนี้
ยังมีอีกหลายคน นะคนดี
รักน้องพี่คนนี้อย่างจริงใจ

กลอนความผูกพัน..จอมปลอม

วันนี้ฉันจะเข้มแข็ง
จะไม่หวั่นไหวกับสิ่งที่คุณแสดงอยู่ตรงหน้า
เก็บกลับไปเถอะ..คำว่าคิดถึง..เป็นห่วงตลอดเวลา
อย่าเล่นอีกเลยกับละครตบตา..บ้าๆบอๆ

ที่ผ่านมาความรักของฉันให้ไปเป็นทาน
เรื่องราวของวันวานให้จบลงตรงความฝัน
จากนี้ไปฉันต้องอยู่ให้ได้แม้ไม่มีกันและกัน
ดีกว่าที่ต้องอยู่กับความผูกพัน..จอมปลอม

กลอนซึ้งๆ

ในวันที่คิดถึงใคร
และเสียน้ำตาไปให้กับเขา
กลับมาอ่านบทกลอนเก่าเก่า
ที่เขียนบอกเขาในขณะที่มีแรงใจ
อย่าไปอ่านอะไรที่ทำให้ท้อ
จะก่อให้เกิดความอ่อนล้า
จะทำให้ต้องเสียน้ำตา
อย่าลืมนะว่าต้องอ่านอะไร
อย่างน้อยกลับมาอ่านกลอนบทนี้
กลอนบทที่เราแต่ง
กลอนที่แสดงถึงความแข็งแรง
ความแกร่งในจิตใจ

กลอนความรู้สึกดีๆในความเหงา

มาอีกแล้วเหรอ..เจ้าความเหงา
มาหาเพื่อนเก่า..คนนี้ใช่ไหม
งั้นดีเลย..เพราะฉันก็ยังไม่มีใคร
อ้างว้างเดียวดายมันไปวันๆ

อยู่กับเจ้าก็ดีเหมือนกันนะ..เหงาจ๋า
อย่างดีก็มีแค่น้ำตา..แต่ว่าเจ้าไม่เคยจากไปไหน
ไม่เหมือนใครที่ทิ้งกันลง..โดยไม่สนว่าฉันจะเป็นอย่างไร
ไม่เคยรู้ว่าฉันเจ็บแทบตาย..ตอนจากกัน

เธอทำให้ฉันแข็งแรงขึ้นเยอะเลย..ความเหงา
ทำให้ฉันเรียนรู้ความปวดร้าว..จนเข้มแข็ง
แม้มีหลายครั้งที่อ่อนล้า..หมดแรง
แต่อย่างน้อย..ฉันก็แกร่งกว่าวันที่ผ่านมา

อยู่ดีๆวันนี้เรารู้สึกดีกับความเหงาแบบบอกไม่ถูก
คงเป็นเพราะชินแล้วมั้งคะที่ต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน..ตลอดเวลา
บางทีถ้าเราเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเหงาอย่างเข้าใจ
เราอาจจะไม่เป็นทุกข์เพราะมันก็ได้นะคะ
ไม่เชื่อคุณก็ลองดูสิ...

กลอนเหงาๆ

มีความเหงาคอยเป็นเพื่อน
มีดาวเดือนอยู่กับความเหงา
เหว่ว้าในห้วงอารมณ์เก่าเก่า

มีความเหงาคลอเคลียหยดน้ำตา

กลอนไม่รู้จะตั้งชื่อเรื่องว่าอะไรดี

เราจากกันมานานเท่าไหร่แล้วคนดี
กี่เดือนหรือกี่ปีคุณยังจำได้ไหม
จำได้บ้างรึป่าวกับคนที่คุณเคยบอกว่ารักสุดหัวใจ
หรือว่าไม่..เพราะฉันไม่มีค่าอะไรสำหรับคุณ

ฉันไม่ได้กลับมาทวงถามหาความรัก
แค่อยากรู้ว่าใจที่เคยแน่นหนักนั้นหายไปไหน
ที่ทิ้งกันลงจิตใจของคุณทำด้วยอะไร
หรือเป็นเพราะคุณมีใคร..มีคนใหม่ๆเข้ามา

วันนี้ฉันคงทำได้แค่ทำใจ
ตั้งแต่วันที่คุณร้างไกลทิ้งฉันไว้กับความเหว่ว้า
จมอยู่กับคำถามมากมายว่าทำไมคุณถึงจากลา
ทั้งที่เราเคยสัญญาจะรักกันตลอดไป

คงจบแล้วจริงๆความรักของเรา
แต่ละวันดูช่างว่างเปล่าไร้ซึ่งความหวัง
เหลือเพียงใจดวงหนึ่งที่ต้องอยู่ให้ได้โดยลำพัง
หลังจากวันที่คุณจากไป..ไม่มีวันกลับมา

กลอนอกหัก

อย่าปล่อยให้หนึ่งใจที่ไม่จริง
เข้ามาอิงแนบชิดเหมือนก่อนเก่า
เพราะคำว่า "ฉันรักเธอ" "เรามีเรา"
ใครกันเล่าที่ทิ้งเราก่อนใครใคร

กลอนพอไหว

ไม่เคยคิดร้องไห้เมื่อพ่ายแพ้
ไม่เคยแคร์ชีวิตเมื่อผิดหวัง
ไม่เคยคิดคืนดีคนที่ชัง
ไม่เคยหวังหมายปองคนสองใจ

กลอนอกหัก

หนึ่งคนถามหาอดีต
หนึ่งคนติดอยู่กับความฝัน
ทั้งที่ความจริงที่ต้องเจออยู่ทุกวัน
คือการเจ็บกับความฝันที่มันไม่เป็นจริง
ทุกสิ่งที่ผ่านมาเรียกว่าอดีต
ไม่อาจจะย้อนกลับไปแก้ไข
มีแต่ผ่านแล้วก็ให้มันแล้วไป
วันนี้อย่ามีอะไรที่คิดจะกลับมาแก้ไขในสักวัน

กลอนอกหัก

ไม่อยากมองเค้าเป็นมือที่สาม
มาสอดแทรกความเป็นไปของเธอกับฉัน
ไม่อยากรู้เธอกับเขามีความผูกพัน
เกินกว่าที่ฉันรับรู้และเข้าใจ
พยายามทำใจไม่ให้คิด
แต่ว่ามันยังติดอยู่ข้างใน
รู้แล้วว่ามองคนในแง่ดีเกินไป
จึงต้องมาเสียใจและต้องเสียเธอ

อยากรู้เพียงแค่เธอมีคนห่วงใย
รู้ว่ามีใครที่ดีกว่าฉัน
ที่คิดว่าเธอคือคนสำคัญ
เพียงเท่านั้นฉันก็จะไป
เพราะห่วงเธอซะมากมาย
กลัวถูกเขาทำร้ายจนร้องไห้
แค่มาลาแล้วฉันจะไป
อยากรู้ว่าเขาห่วงใยเธอไหมเท่านั้นเอง

ไม่ใช่ว่าไม่รัก
แต่แค่อยากพักใจเท่านั้น
จะให้แย่งชิงกับใครทำไมกัน
สำหรับฉันคงทำไม่เป็น
ในเมื่อความจริงที่เป็นอยู่
เธอคงรู้มันเท่าที่เห็น
แต่ก็ไม่ใช่คนชาเย็น
ที่ควงใครให้เห็นแล้วจะไม่เจ็บใจ

วอนเธอคนดี
อย่าทำแบบนี้ได้ไหม
ทำเหมือนเธอไม่สนใจ
จะทำอะไรเหมือนไม่แคร์
ขอเพียงห่วงใยกันบ้าง
เธอปล่อยให้อ้างว้างฉันแย่
ทำอย่างนี้มันไม่แฟร์
ที่ปล่อยให้แคร์เธอฝ่ายเดียว 

กลอนรักหวานๆ

ทำตัวเหลวไหลไร้ค่ามาตลอด
เฝ้ารอคอยหนึ่งอ้อมกอด...ปลอบขวัญ
มีลมหายใจไปเพียงวันพ้นวัน
แต่ว่า ณ ปัจจุบันมันเปลี่ยนไป
เพราะมีเธอโลกฉันจึงหมุน
โอบล้อมด้วยไออุ่นอันอ่อนไหว
ไม่เคยคิด...ชีวิตนี้จะมีใคร
เป็นเรื่องดีๆของใจที่ได้รักเธอ
อย่าลืม!! รักไม่มีฟอร์ม กล้ารักต้องกล้าเจ็บคับ
รัก เขียนง่าย...เข้าใจยาก
รัก พูดง่าย...รู้สึกยาก
รัก เกิดง่าย...หายยาก

รักเพื่ออะไร
กลอนที่ทำอยู่เนี่ยนะ...ทำเพื่ออะไร
คนเก่าก็ยังลืมไม่ได้..แล้วมาเริ่มใหม่ทำไมกับฉัน
เคยคิดไหมว่า..คนที่รับรู้มันทรมาน
แต่ต้องฝืนทำเป็นมองผ่าน ๆ ไม่สนใจ

ในเมื่อตอนนี้เราก็คบกันแล้ว
ไหน ๆ เลิก..ก็ให้มันแคล้วคลาดกันไปเลยได้ไหม
คนมาทีหลังอย่างฉัน..มันเจ็บ..มันจุก..อยู่นี่...ที่ข้างใน
ถ้าหากรักคนเก่ามาก..ก็เชิญกลับไป..อย่ามาทำร้ายจิตใจกัน

แฟนเก่าของเธอ..เค้าก็มีคนใหม่ไปแล้วนี่
แต่ยังไม่เลิกตามหวังดี..ทั้ง ๆ ที่เธอมีชั้น
คนที่สมควรดูแล..เทคแคร์..มันน่าจะเป็นคนที่คบอยู่ปัจจุบัน
แต่นี่ยังไม่เลิกเพ้อ..เลิกฝัน..ถึงคนเก่าที่ผ่านเลยไป

ถามตรง ๆ ช่วยตอบได้ไหมคนดี
หรือเพียงคบฉันคนนี้..ประชดใครที่ไหน
อย่าลืมไปว่า..ชั้นคนนี้มันก็มี หัวใจ
เลิกเหยียบย่ำ..ความรักที่ชั้นทุ่มเทให้เสียที

ฉันก้อเป็นฉัน..ที่อาจไม่ใช่แบบเธอฝันไว้

แค่ไม่ได้เกิดมาสวย
พ่อ แม่ ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองทรัพย์สิน
ใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา..ติดดิน
หิว ๆ ก็แวะกินข้าวแกงข้างทาง

ไม่ได้มีรูปเป็นทรัพย์
ที่หยิบจับอะไรก็ดูอ่อนหวาน
แถมบางที่พูดจา...หมาไม่รับประทาน
ดำเนินชีวิตเช่นปุถุชนคนชั้นกลาง..ทั่ว ๆ ไป

เป็นผู้หญิงที่หาได้ดาษดื่น
แต่นิสัยไม่ชอบฝืน..ยอมใครหน้าไหน
.. กูคือกู ..นี่แหละนิยามง่าย ๆ ขอให้เข้าใจ
เป็นผู้หญิงที่ช่างห่างไกล..คำว่ากุลสตรี

ไม่รู้จะมีใครยอมรับบ้าง
กับชีวิตที่ช่างแตกต่าง..กับใครหลายคนบนโลกนี้
ไม่ชอบเสแสร้ง..แกล้งบีบน้ำตาเป็นนางในวรรณคดี
ถูกคือถูก..ผิดคือผิด..แบบนี้ไม่ต้องมีมารยาอะไร

เคยคบแล้ว..ไอ้พวกบอกชอบนักผู้หญิงแฟร์ ๆ
สุดท้ายบอก..อยากให้กูตอแหลบ้างก้อได้
วันนี้อยากให้กูโนเนะ..กระแดะนิด..จะเป็นไร
อ้าว..กูไม่ใช่หลอดไฟจะได้มาเปิดปิดได้ตามต้องการ

นี่เธอจ๋า..พูดอะไรไป..ช่วยรับผิดชอบบ้าง
รึว่าแค่ต้องการ..อะไร อะไร ก็พร้อมจะรับได้
คนมันดีกว่าสัตว์ตรงที่มีสามัญสำนึก..คิดซะ..ก่อนจะพ่นอะไรไป
พูดพล่อย ๆ แล้วทำไม่ได้..มันจะเจ็บทั้ง 2 ฝ่าย 2 คน

ก้อนะ..เพราะเป็นคนตรง ๆ แบบนี้
สงสัย..เลยไม่ค่อยจะมีใครเค้ามาสน
เอาวะ...โสดแต่สุข..ดีกว่าไปนั่งตอแหล..ตามใจคน
ก้อนะกูมันคน..ไม่ใช่นางฟ้าหล่นมาจากสวรรค์อะไร