Lucky Game Online เกมส์ป่วนโลกโชคป่วนคน

Lucky Game Online เกมส์ป่วนโลกโชคป่วนคน

เมื่อ"เธอ"ผู้ช้ำใจเพราะมักอกหัก รักคุด ดวงกุด เพื่อนเท หน้าตาขี้เหร่ ครอบครัวทิ้ง แม้แต่หมาจรจัดยังเดินหนี จึงได้เปลี่ยนตัวเองจากเธอเป็น"เขา"ในเกมส์ที่สุ่มๆเลือกขึ้นมาจากกองสินค้าลดราคา

________________________________________________________________________________________________________________

     ฉัน นางสาวราชกูล วงศ์คุณานันท์ หรือ ราชกูล อายุ 18 ปี พ่อแม่เรียก"นายกูล"เพื่อนเรียก"อีราช" หน้าตาธรรมดาๆค่อนไปทางขี้เหร่ ผมดำ ตาดำ ใส่เหล็กดัดฟันสีดำ ผิวสีน้ำผึ้ง สูง 189 cm. และแบนราบเป็นไม้กระดาน มีพี่ชายสอง น้องชายหนึ่ง พ่อแม่ยังอยู่ครบ ไม่หย่า ไม่ตาย ไม่หายสาปสูญไปไหน

     แต่ทั้งครอบครัวทิ้งให้ฉันต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียวเพราะเหตุผลที่ว่าฉันคือ"ตัวป่วน"และ"เคราะห์ร้าย"แก่คนที่ดัน"เสล่อ"มาสานสัมพันธ์ญาติสนิทมิตรสหาย จึงสงสารสิ่งมีชีวิตร่วมโลก.....ประมาณเมตตาค้ำจุนโลกอ่ะนะ

     แต่พ่อกับแม่ลืมอะไรไปหรือเปล่าวะ?.....ฉันเป็น"ลูก"ในไส้นะเว้ย พี่กับน้องด้วย ฉันเป็นน้องและพี่สาวแท้ๆปะ(วะ)คะ ทำไมถึงทำกับอีเย็นได้เยี่ยงนี้กันเจ้าคะ อุ้ย ผิดเรื่องๆ

      เพราะงั้นทั้งครอบครัวยกเว้นฉันพากันไปเที่ยวกันสนุกเริ่งร่า ส่วนฉันก็แปลงร่างเป็นขี้ข้าคอยเฝ้าบ้านพร้อมเงินก้อนจำนวนหนึ่งแสนบาท.....ดูเหมือนจะมากนะ แต่ความจริงช่างโหดร้าย(วะ)ค่ะ

      เงินก้อนนี้ใช้จ่ายค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่าภาษีรวมแล้วเดือนละ 5,000 ฿ ค่าอาหาร(ตู)เดือนล่ะ 6,000 ฿ ค่าขนมเดือนละ 3,000 ฿ ค่าใช้จ่ายในการเดินทางเดือนล่ะ 6,000 ฿ ค่าประกันสังคมเดือนละ 1,500 ฿ ค่าประกันสุขภาพเดือนละ 1,500 ฿ ค่าซื้อหนังเรียน(+การ์ตูน)เดือนละ 2,000 ฿ ซึ่งต้องใช้จ่ายในเวลาสามเดือนของการปิดภาคเรียน เดือนนึงเฉลี่ยแล้ว 25,000 ฿ สามเดือนก็ 75,000 ฿ เงินที่เหลืออีก 25,000 ฿ ก็เก็บสำรองไว้ใช้จ่ายในกรณีฉุกเฉิน

     มาก?....ตรงไหนวะคะ

     ยุคนี้มันยุคเทคโนโลยี ข้าวจานนึงก็ 100฿+ ขนมห่อเล็กก็ติ๊ดเดียวก็ 20฿+ ภาษีก็เก็บ 15% ค่ารถไฟฟ้า แท็กซี่ไฟ้ฟ้าก็ 50 ฿/1Km.  ค่าชาร์จไฟฟ้าเข้ารถส่วนตัว 550฿/1 kW.  เค้กเสี้ยวเดียวก็ 150฿+ ยุคนี้มีแต่ความสะดวกสบายเพราะมีเครื่องอำนวยความสะดวก แต่ว่ามันก็แลกมาด้วยทรัพยากรที่มีมูลค่าเพิ่ม 

      บอกเรย ถ้าทำกินเองเป็นก็ซื้อของมาทำเถอะ ซื้อกินข้าวนอกแพงหูฉี่แถมได้นิดเดียว กินไม่อิ่มสักนิด สถานะทางบ้านฉันก็กลางๆ ไม่จนไม่รวย ถ้ารู้จักเก็บเงินก็ไปเที่ยวไกลๆได้ ไปทำสปาก็ได้เหมือนกัน 

       เอาล่ะๆ จบเรื่องเงินๆทองๆซักกะที สรุปง่ายๆคือฉันต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียวสามเดือน เพร่ะถูกครอบครัวทิ้งแล้วหนีกันไปเที่ยวกันสนุกสุดเหวี่ยงกันแต่พวกเขา 

       ส่วนเพื่อนก็แยกย้ายกลับบ้านเกิดบ้าง เที่ยวบ้าง หรือไปอยู่กับครอบครัวบ้าง บางคนก็ติดเกมส์ ติดแฟน สารพัดที่มันจะติดได้.......แม่ง เทตรูไว้คนเดียวตลอด

      แล้วแฟนล่ะ?......แง๊ๆ พูดเรื่องนี้ทีไรใจสั่น เอ้ย สะเทือนใจทุกที  พอชอบผู้ชาย ผู้ชายคนนั้นก็เป็นเกย์ไม่ก็มีแฟนแล้ว พอชอบผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นก็ชอบผู้ชายไม่ก็มีแฟนแล้ว แล้วพอตรูเบื่อโลกไม่ชอบใครสักคนดันเสือกมาชอบตรูตรึม =.=

      พอเดินเอาข้าวไปให้หมาให้แมวจรจร ดั้นนนนน ฉี่ใส่แล้วเดินหนีฉันอีก พอพกร่มแดดออก พอไม่พกฝนตกเฉย

      ชีวิตปกติ(?)ของฉันก็มีแค่เนี๊ยะแหละ