คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Episode 4 :: เอดินเบิร์ก 100%
เกวียนเล่มเล็กกำลังมุ่งหน้าเอดินเบิร์ก แต่ถึงแม้ของนอกจะดูเล็ก แต่ข้างในนี้สิกลับใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ.....
"ท่านแม่เพคะ เมื่อไหร่จะถึงหรือเพคะ" เฟลิโอน่าถามขึ้น เพราะพวกเธอเดินทางมานานมากแล้ว
"อีกนิดเดียวลูก อ้อ! เดี๋ยวลุงมาดัสก็คงจะมาด้วยนะจ๊ะ" อลิเซียพูดอย่างนึกขึ้นได้
"เอ๋~ ลุงมาดัสจะมาทำไมเหรอเพคะ" เฟลิโอน่าถามอย่างสงสัย
"สงสัยอยากจะมารอรับขวัญหลานสาวสุดที่รักมั้งจ๊ะ" อลิเซียเอ่ยล้อๆ เพราะรู้ว่าลูกสาวของเธอไม่ค่อยจะถูกกับคำชมหรือคำเยินยอซักเท่าไหร่ ออกจะแสลง
"แหวะ ท่านแม่เพคะ ลูกก็ไม่ได้เป็นหลานร้งหลานรักอะไรนี้คะ แค่ยอมสืบทอดวิชาของท่านลุงมาเท่านั้นเองนะ" เฟลิโอน่าเอ่ยแย้งอย่างไม่ชอบใจ
"จ้าๆ ก็แค่ยอมรับการถ่ายทอดวิชาตระกูลเดอเบอโรว์เท่านั้นเอง มิหนำซ้ำยังยืมเอานามสกุลลุงมาดัสมาใช้อีกแน่ะ" อลิเซียมิวายแหนบแนมลูกสาวของตนอย่างมันปาก
"ท่านแม่อ๊ะ!!" เฟลิโอน่าร้องออกมาอย่างเคืองๆ พลางสะบัดหน้าไปอีกทาง
ครึก!!
"เอ๋~ เสียงอะไรน่ะท่านแม่" เฟลิโอน่าถามอย่างตกใจ เมื่อได้เสียงอะไรซักอย่างใกล้ๆ ตัว
"หืม ไม่รู้สิ" อลิเซียตอบอย่างไม่ใส่ใจซักเท่าไหร่ แล้วหันไปบังคับเกวียนต่อ
ครึก ครึก!!
"อีกแล้วท่านแม่ เสียงอะไรกันน่ะ" เฟลิโอน่าถามอย่างกระต่ายตื่นตูม
"หึ สงสัยเราจะมีแขกไม่ได้รับเชิญเสียแล้วสิเนี่ย" อลิเซียกล่าวเสียงเย็น
"หวา~ หญิงไม่ขอร่วมนะเพคะ" เฟลิโอน่ารีบออกตัวปฏิเสธทันที
"อืม สงสัยจะไม่ได้ซะด้วยสิ รู้สึกเหมือนจะมีมาหลายคนนะ" อลิเซียกล่าวเสียงเครียดมากขึ้น ทำเอาเฟลิโอน่าเริ่มใจไม่ดี
"ตะ.... แต่" ยังไม่ทันที่เฟลิโอน่าจะได้ออกปากอะไร ก็เกิดเสียงขึ้นมาก่อน
เฟี้ยววววว ฉึก~!!
"กรี๊ดดดดดดด ท่านแม่!!!" เฟลิโอน่าตกใจรีบหลบมีดบินได้อย่างฉิวเฉียด แล้วรับไปหลบอยู่ข้างหลังมารดาของตน
"ใครน่ะ" อลิเซียตะโกนถามไป แต่ไร้ซึ่งคำตอบ แต่กลับมาร่างๆ หนึ่งค่อยๆ เดินออกมา
ร่างนั้นเป็นผู้ชายร่างท้วมๆ มีผ้าคลุมไว้ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เหมือนคนไม่อยากให้มีใครรู้ว่าตนคือใคร
"เจ้าเป็นใคร เจ้าบังอาจมากนะ ที่คิดจะมาลอบ........" แต่ยังไม่ทันที่อลิเซียจะพูดได้จบประโยค เสียงของชายที่อยู่ตรงหน้าก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน
"อลิเซีย นี้เจ้าคิดจะด่าข้าไปถึงไหนฮะ ข้าแค่อยากจะมาเห็นหน้าหลานรักของข้าก็เท่านั้น เป็นยังไงบ้าง ยัยหนู~ ลุงคงไม่ทำให้เจ้าบาดเจ็บนะ" ชายร่างห้วมใต้ผ้าคลุม เปิดหมวกออก เพื่อจะได้เห็นหน้าชัดๆ
"ลุงมาดัส!!!!!" สองแม่ลูกอุทานออกมาอย่างลืมตัว
"ชู่วววว จะตกใจอะไรนักหนาฮะ แม่ลูกคู่นี้นี้" มาดัสกล่าวตำหนิอย่างไม่จริงจัง พลางเดินเข้ามาใกล้
"ลุงมาดัสคะ ลุงเกือบจะทำให้หนูเสียโฉมแล้วนะ ถ้าหนูหลับไม่ทันน่ะ" เฟลิโอน่าออกมายืนอยู่ข้างๆ อลิเซีย แล้วบ่น......
"ฮะๆๆๆ ข้าขอโทษแล้วกันนะ เอาเถอะ รีบๆ เข้าเมืองกัน พรุ่งนี้เจ้าจะได้ไปสมัครสอบเลยไง" มาดัสกล่าวขึ้นแล้วเดินขึ้นไปที่นั่งคนบังคับเกวียนของสองแม่ลูก
"ค่า~" สองแม่ลูกตอบรับพร้อมกันอีกครั้ง แล้วรีบเดินขึ้นเกวียนไป
.....................................................................
ตลาดเอดินเบิร์กยังคงพลุ่งพล่านไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาที่มาจากต่างเมือง ต่างก็รีบเร่งที่จะพาบุตรของตนไปสมัครเรียน และซื้อของจับจ่ายใช้ส่อยตามปกติ
ร้านค้ามากมายตั้งเรียงรายดูสวยงาม พ่อค้าแม่ค้าต่างตะโกนเรียกลูกค้าให้เข้ามาที่ร้านของตน ทั้งร้านค้าผลไม้ ร้านค้าของสด และอื่นๆ อีกมากมาย
เฟลิโอน่ามองไปรอบๆ เกวียนอย่างนึกสนใจ เธอมองไปที่ธงชาติต่างๆ ที่พากันสบัดไปมาตามแรงลม แลดูสวยงาม ธงเหล่านั้นเป็นธงของประเทศต่างๆ และรวมถึง เดมอสด้วย......
"ว้าว~ ท่านแม่เพคะ ที่นี้น่ะหรือเอดินเบิร์ก" เสียงใสๆ ของหญิงสาวร่างแบบบางที่อยู่ในเกวียนกับพระมารดาของตน เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นจนออกนอกหน้า
"ใช่จ๊ะ ที่นี้แหละคือเอดินเบิร์ก เมืองที่เจ้าจะต้องอยู่ที่นี้ถึงเจ็ดปี" พระนางเอลิเซียกล่าวกับธิดาของตนอย่างยิ้มๆ ในความสดใสของหล่อน
"ลูกคงเหงาแย่ ถ้าลูกไม่ได้อยู่กับท่านแม่" เฟบิฌอน่าเอ่ยเอาใสมารดาของหล่อน
"ไม่ต้องมาออดอ้อนเลยนะเจ้าลูกคนนี้นี่ เอ้า! ใส่แหวนได้แล้ว เตรียมตัวลงจากรถ" เอลิเซียพูดเสียงเข้มอย่างไม่จริงจังก่อนจะสั่งลูกสาวของหล่อน
"ค่าๆ" และเพียงชั่ววินาทีรางแบบบางของอิสตรีก็เปลี่ยนมาเป็นร่างของบุรุษ ดวงหน้าหวนก็เปลี่ยนมากร้านขึ้น ผมที่เคยยาวจนถึงบั้นท้ายก้หดสั้นลงเหลือเพียงระบ่าเท่านั้น
"เอาล่ะ ถึงพอดี พวกเจ้าลงไปก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจะไปหาที่จอดเกวียน" มาดัสกล่าวขึ้นเมื่อมาหยุดเกวียนที่รับสมัครนักเรียนโรงเรียนเอดินเบิร์ก
"ค่ะท่านลุง" เอลิเซียรับคำง่ายๆ แล้วรีบลงมาจากเกวียนพร้อมเด็กหนุ่ม แล้วเกวียนคันเก่าก็เล่นปุเลงๆ ออกไป
"เฟริน เจ้าไปต่อแถวซะนะ แล้วก็ทำตามที่รุ่นพี่เค้าบอก อย่าลืมว่าเจ้าน่ะคือ เฟริน เดอเบอโรว์ นะ อย่าเผลอพูด เฟลิโอน่าล่ะ" เอลิเซียสั่งลูกชาย(?)ด้วยความเป็นห่วง
"ครับๆ ท่านแม่พูดเช่นนี้มาหลายรอบแล้วนะขอรับ" เฟรินเอ่ยประชดทีเล่นทีจริง แล้วรียเผ่นแผล่วไปเข้าแถวทันทีเมื่อเห็นว่ามารดาของตนยกมือขึ้นหมายมั่นจะตีกบาลของตนให้แตกซักทีสองที
"เฮ้อ~ ไอ้ลุกคนนี้นี่ไม่น่าเกิดมาเป็นผู้หญิงเลย นิสัยก็ออกจะแก่นเหมือนผู้ชาย หึหึ แต่ก็มีอยู่อย่างแหล่ะที่เหมือนหญิงเสียนี้กระไร............" เอลิเซียพึมพำเบาๆ กับตัวเองแล้วเดินไปรอเฟรินที่ข้างๆ แถว
"เจ้าชื่ออะไร" รุ่นพี่ปี4 ถึง 5 กล่าวขึ้นเมื่อเฟรินเดินเข้ามาหาตน
"เฟรินครับ เฟริน เดอเบอโรว์ เดอะ ทีฟ ออฟ บารามอส" เฟรินเอ่นแนะนำตัวอย่างคล่องปากเพราะก่อนจะเดินมาถึงหัวแถวเขาได้ท่องชื่อตนเองเสียจนขึ้นใจ
"หือ?!?" รุ่นพี่มีทีท่าแปลกใจเล็กน้อยกับฉายาของเฟริน แต่ก็ไม่ได้ติติงอะไร
"วันพรุ่งนี้เจ้าก็มารอรับการสอบได้เลยแล้วกัน อย่ามาสายล่ะ เข้าใจมั้ย!?!" รุ่นพี่เอ่ยกระชากเสียงห้วนตรงท่อนสุดท้าย เพราะเขาคิดว่าขโมยมักจะตื่นสายกัน??
"ครับๆ" เฟรินรับคำง่ายๆ อย่างไม่คิดอะไร พลางเดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงไปหามารดาของเขาอย่างสบายใจ
"เป็นไงบ้าง โดนรุ่นพี่หาว่าเป็นขโมยจริงๆ ล่ะสิ" เอลิเซียเอ่ยล้อลูกชายของตนอย่างสนุกปาก
..เฮ้อ~~ แม่เป็นยังไง ลูกก้เป็นอย่างนั้นนั่นแล..
"ครับ เค้าคงจะคิดว่าผมอาจจะตื่นสายก็ได้ หึหึ" เฟรินกล่าวขึ้นอย่างไม่สนใจ
"หึหึ ลูกแม่คนนี้นี่ตื่นออกจะเช้า ตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่" เอลิฌวียยังคงล้อต่อ
"ไม่ถึงขนาดนั้นนะท่านแม่ ลูกตื่นตอนตี 5 แค่นั้นเอง" เฟรินเอ่ยทักท้วง เพราะเธอตื่นตอนที่ไก่มันขันพอดีน่ะสิ
"จ้าๆ เอาเถอะ แม่ว่าเราไปพักผ่อนกันเถอะนะ เราเดินทางมาก็ไกลแล้ว" เอลิเซียว่าพลางบิดตัวเพื่อคลายความเมื่อยขบของร่างกาย
"ครับ" แล้วทั้งสองแม่ลูกก็เดินไปหามาดัสที่จอดเกวียนรอไว้ไม่ใกล้ไม่ไกล
....................................................................
ณ โรงแรม
ร่างของหญิงสาววัยแรกแย้มนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงนอนแสนนุ่ม เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
ตื่นเต้นทั้งที่เธอจะได้ไปอยู่ในที่ที่แปลกออกไป ได้ไปรู้จักกับคนอื่นที่ไม่รู้จักและไม่มักหน้าคุ้นตา และก็ตื่นเต้นที่จะได้............................
..เจอเสด็จพี่........'คาโล'..
..ว้าย!! นี้เราคิดอะไรอยู่เนี่ย เสด็จพี่ชาเบลีนด้วยสิ แล้วก็น้องหญิงวิเวียนด้วยสิ ใช่ๆ เรากำลังคิดถึงทุกๆ คนอยู่นะ..
เฟลิโอน่าเถียงกับเสียงในหัวใจของหล่อนอย่างเอาเป็นเอาตายแต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่าเธอ...........................
..คิดถึงเสด็จพี่ 'คาโล' มากที่สุด..
To be continue.....................................?!?
ยะโฮ้!!!!!!!!!! เฮ้อ กว่าจะเสด็จมาอัพนะเราเนี่ย -*-
ขอโทษนะคะที่มาอัพช้าไปมากๆ เลย
ช่วงนี้กำลังเครียกค่ะ ใกล้สอบแล้ว แถมวันนี้ยังจะมีเหตุการณ์ปฏิรูปการเมืองไรนั้นอีก
เซ็งเลย เนี่ยไม่รู้จะได้สอบมั้ย อาทิตย์แล้วนะเนี่ย แงๆๆๆ อยากตายมากมาย -*-
ไปก่อนล่ะค่ะ
ปล.เรื่องอาจจะอัพได้อยู่นะคะเพราะใช่ตัวละครเดิม แต่งง่ายดี
ปลล.ฟิคบารามอสอีกเรื่องอาจจะอัพช้าไปมากๆ หน่อยนะคะ เพราะกำลังคิดลักษณ์ตัวละครใหม่อยู่ค่ะ
ปลลล.ส่วนเรื่องรักสุดฮ็อตจะประกาศอีกทีนะคะ
ความคิดเห็น