ธิดาเวตาล

"ธิดาเวตาล" เป็นนิยายที่ "ฌามน"ได้แรงบันดาลใจมาจากนิทานเวตาลของฉบับนิพนธ์พระราชวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์  มีที่มาจากวรรณกรรมสันสกฤตของอินเดีย โดยมีชื่อเดิมว่า “เวตาลปัญจวิงศติ” ศิวทาสได้แต่งไว้ในสมัยโบราณ 

"เวตาล" (สันสกฤต: वेताल) เป็นอมนุษย์จำพวกหนึ่ง คล้ายค้างคาวผี ในปรัมปราคติของฮินดู เวตาลอยู่ในจำพวกมรุตคณะ เป็นบุตรนางอทิติ เป็นผู้ตามพระรุทระเป็นเจ้าแลนางภัทรา ดำรงอยู่เป็นภูตที่อาศัยในซากศพผู้อื่นในตอนกลางวัน ศพเหล่านี้อาจใช้เป็นเครื่องมือเพื่อการเดินทาง เพราะขณะที่เวตาลอาศัยอยู่นั้น ซากศพจะไม่เน่า แต่เวตาลอาจออกจากศพเพื่อหากินในตอนกลางคืน ไปตามหนอง ตามพุ่มไม้ ตามป่ารกแลป่าที่มืดอับ บางทีไปกับลมพายุแลฟ้ามัว เวลาเที่ยวจะเป็นเวลากลางคืนสงัด เวตาลมีความสามารถพิเศษอย่างหนึ้งคืออดีตมองเห็นอดีต ปัจจุบัน และอนาคตค่ะ ^_^

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

.

.

.

.

.

.

.

.

. 

. 

Spoil: -นิยายเรื่องนี้จะมีสถานที่หลักๆขอเรื่องนี้เป็นประเทศอินเดียค่ะ

           -ในเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่เวตาลตนเดียวนะคะ =-O 

ขอบคุณแหล่งที่มา

https://th.m.wikipedia.org/wiki/นิทานเวตาล

https://sites.google.com/site/dreamderrickrose/home/phu-taeng-nithan-wetal