คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อวดแฟน02
02- พาแฟนเที่ยว(?)
สวัสีอนเที่ยวันอัารับอาาศร้อนๆและยินีับนที่มีเรียน้วย
วันนี้ิวรับบบ เพราะไม่มีเรียน แล้ว็วันนี้ไปลาแฟนออาบ้าน
ริๆ็บุไปห้อแฟนมา อนนอนนี่โรน่ารัเลย
เวลาหลับโรสิ้นลาย น่าับฟัะไม่มีอะ ห้อแฟนนี่หลับาเิน็ถูอะริ
ออะไรอยู่รไหนรู้หม แม้ระทัุ่เลิ อย่ามอผมหื่น
แ่แฟนใ้ให้หยิบบ่อยไ เออ แมนๆุยันอะเ้าใปะ เอะอะๆเ่า สัพัศอลอยมาี้
หยอรับบบ แฟนไม่โหนานั้น
อ่อ
ทำไม้อลาแฟนไป้านอในวันที่ไม่มีเรียนแบบนี้
็เราะไปเที่ยวันรับผมม
ไลฟ์หน่อยีว่า
ไหนๆ็ไหนๆล่ะ
Go Live รับ โๆ
“ เห้ย ทำไมนเ้ามาูเยอะัอะ ไม่มีเรียนันไ๊”
สอนาที็สอร้อยว่าวิวแล้วรับ
“พัเที่ยไพี่ - เออวะริ้วย ”
“พี่โน่อยู่บนรถเหรอ
-รับ อยู่บนรถ เออะว่าไป็รั้แรที่ไลฟ์บนรถ ปิเป็นนับไ
วันนี้แฟนับอะ เลยไ้นั่เยๆ ” แพลนล้อไปที่แฟน แฟนไม่พูไม่าอะไรเลยรับ
ั้ใับรถสุ
“ำลัะไปไหนันะ
เหมือนอยู่มอเอร์เวย์เลย - โห ูออนานี้ไม่เาไปเลยรับว่าไปไหน แฟนรับบ เราำลัะไปไหนันน”
“ับรถอยู่
เียบๆิ้”
“แฟนไม่อบอะ
อบเอ็ไ้ ำลัะไปพัทยารับ แฟนอยาไปเล่นวันไหลอะ” หันลับมาพูใส่โทรศัพท์นเียว่อไป
“ไปันสอนะสนุอะไรอะพี่
- ไม่ไ้ไปันสอน แ่เพื่อนอีสามนิเรียนไ
เลยมาัน่อน อไปสวีทับแฟน่อน อิ๊ เี๋ยวเพื่อนมาะโนเพื่อนเหม็นเบื่อ”
“มาเล่นที่พัทยาอ่อ
เอันเว้ย – เออเอันเว้ยมึ
มึนี่ใรเนื่ยย ทัเหมือนูเป็นเพื่อนเลย”
“ถ้าเออประแป้ไ้ป่าวะ -ะว่ำถัแป้ใส่็ไม่เป็นไรรับ แฟนไม่ว่า”
“ประแป้ไ้รับ
แ่ะมาอเบอร์ อไลน์เนื่ยไม่ให้นะรับ”
อูยยยยย แฟนหววะ
“เธอหวเราอ่อออ” เอนัวเอาหัวถูไหล่น้าๆ ทำัวเสมือนแมวอะรับอยู่ับแฟน
ที่ทำี้ไม่ใ่ว่าลัวแฟนไ เอ้อ ็บอแล้ว
“รำา
ไปไลิ้”
“ทุนแฟนบอให้ไปไลๆอะ” ลับมานั่ัวร่อนะฟ้อทุนผ่านหน้าอ
“โออนอรถไปเลยพี่
-ไม่ไ้
ถ้าเราายแล้วแฟนะอยู่ับใร”
“พวพี่ะไปเล่นที่ไหนัน
-เล่นที่ไหน็ไ้โแล้ว หยอๆนะ ไม่แน่ใ
แ่็เินเรื่อยๆเอามั้รับ ฝั่ายหาอะ” ริๆผมไม่ไ้ิไว้อะ
“พี่โน่ะ
เอแล้วอับ - หืม อับอะไรรับ อ่อ ับมือ
ทีหลั็พิมพ์ให้รบิ ับไ้รับ ับไ้ หมายถึับมือน่ะ”
“โน่
มึมาับรถแทนิ้ ่วแล้ววะ”
“เธอับไปถึุพั่อน เี๋ยวเราับ่อเอ เห็นปะ
บอละ ให้เราับๆ เธอ็ไม่ยอม”
อนแรผมะับอะ เา็ไม่ยอม แฟนใรไม่รู้โรื้อ
น่าะอีสอิโละถึุพั ยัไลฟ์่อไ้
“อิาพี่แม
อยามีแฟนแบบพี่โน่ - ้ออิาเราิ มีแฟนแบบแมอะ”
ริๆ้ออิาผมรับ นแบบแมอะหาที่ไหนไม่มีอีละ เนอะ
“พี่โน่หันล้อไปทาพี่แมหน่อย่ะ - ัให้รับผมม” หันไปสิบวิ ็หันลับ
“วันนี้พี่แมแ่ัวน่ารััเลย - เธอเ้าบอเธอแ่ัวน่ารัอะ”
“เ้าหรือมึ”
“เ้าิ
เนื่ยๆ” ยื่นโทรศัพท์ไปใหู้
ัหวะที่รถิรทาเ้าุพัพอี
“อ่า
อบุรับ” มอหาอมเมน์ที่ไหลไวมาๆ
่อนบท้าย้วยารยิ้มหวานๆ
รับ ับแฟนอะไม่เยมีี้หรอ สอมารานอะ ฮื่ออออออ
“อ้าว
แล้วถ้าเราบอเธอแ่ัวน่ารับ้าอะ”
“ูหล่อว่ามึอี
ส่อระบ้า”
ูิ ็ี้ทุทีอะ
“แฟนสอมารานมา--”
นั่นไ ยัพูไม่บเลย พออรถปุ๊ป บให้เลยรับผมมมม
“เลิไลฟ์ไ้ละ
รำาว่ะ”
แฟนพูำว่ารำาวันละี่รั้ผม้อนับมั้ย
“แฟนใร้าย
แล้วเมื่อี้หวเราริปะ” นั่นแหละรับ
ทำหน้าหอยๆไ้แปปเียวแหละ
“เห็นูมีแฟนหลายนเหรอ
ไม่ให้หวมึ แล้วะไปหวหมาที่ไหน วายริๆ” มาบอมไว้แล้ว็เปิประูรถออไปแมแล้วอะ
แฟนเินแน่เลยย
นรวีย์โนแฟนแอทแทอะทุนนน ุมใแปป อย่าว่าั้นี้เลยรับ
นรวีย์ยิ้มหน้าบานไปหลายุมแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
hashtag : #โน่อวแฟน
Talk
เหม็นเบื่อมาอะ รัแฟนมาอ่อพี่โน่
พี่โน่เราอวแฟนเ้าเย็นอะ อวไรหนัหนาอะั
ว่าะอัพอนเที่ยเป๊ะๆ แ่ลืมไปว่า้อไปเรียน อัพ่อนเวลาแล้วันเนอะ
ความคิดเห็น