คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ศาสตราจารย์วิชาปรุงยา
ศาสราารย์วิาปรุยา
"แล้วเธอะรู้ว่าถ้าริฟฟินอร์ับสลิธีลีนอยู่้วยัน....มันือหายนะ" เบลสบอ้วยน้ำเสียริัับเฮเลน
"เฮ้อ..." เฮเลนถอนหายใเหนื่อยๆ หลัาที่เรียนวิาแปลร่าเสร็ึ่ไ้เรียนับ...บ้านริฟฟินอร์ และเธอไ้้นพบว่าเวลาที่สลิธีลีนับริฟฟินอร์อยู่้วยันให้วามรู้สึเหมือนน้ำับไฟีๆนี่เอ นี่เธอ้อเรียนับบ้านริฟฟินอร์ไปนปีหนึ่ริๆใ่ไหม
ฟึ่บ!!
"อโทษนะเฮเลน...ที่เพื่อนร่วมบ้านพี่ทำให้ปวหัว" แฮร์รี่บอเฮเลนพลาลูบหัว้วยวามเอ็นูเมื่อเห็นน้อสาวเอาหน้าฟุบับหนัสือวิาปรุยาอย่าเหนื่อยๆ แ่เฮเลนที่ำลัะอบว่าไม่เป็นไรเรโ็ัึ้น
"รู้ัว็ี...นายวรลับไปนั่ับเพื่อนร่วมบ้านอนาย" เรโเินเ้ามาพูเรียบๆและทิ้ัวลนั่ับเฮเลน
"เร...มัลฟอย...ั้นไว้เอันนะ" แฮร์รี่มอหน้าเรโสลับับเฮเลนๆ เพราะูเหมือนว่าทั้สอนะมีเรื่ออะไรปิบัเาอยู่และะไม่ยอมบอเา่ายๆ้วย แ่เอาเถอะถ้าเฮเลนอยาบอ็ะบอเอนั่นแหละ เาิแล้วเินไปนั่ลับเฮอร์ไมโอนี่
ปั!!
เสียเปิประูห้อเรียนวิาปรุยาัึ้นทำเอาสะุ้ันเป็นแถบๆเพราะผู้เปิประูนั้นไม่ออมแรสันิ เสียนั้นึวามวามสนในัเรียนปีหนึ่ที่ำลัเล่นันอยู่ให้เียบลโยทันที
"ะไม่มีารใ้เวทย์มน์หรือารโบไม้ายสิทธิ์ในห้อเรียนนี้" ายร่าสูสวมุลุมสีำสนิทพูเรียบๆแ่ัถ้อยัำ
"..."
"นี่...ือวิาปรุยา...ันหวัว่าพวเธอะใ้สมออพวเธอิ่อนที่ะใส่อะไร็ามลในหม้อปรุยา เว้นแ่ว่าเธอพวเธอะมีสมอเท่าโทรลล์" เาพูเรียบๆส่ผลให้เ็นัเรียนปีหนึ่เียบสนิทราวับอยู่ในป่า้อห้าม ใ่...ายนนี้ือ ศาสราารย์วิาปรุยาแห่ฮอวอส์ เเวอร์รัส สเนป เาึ้นื่อว่าโหที่สุในฮอวอส์เลย็ว่าไ้ เพราะเาอบหัะแนนเ็นัเรียนในาบอย่าไม่ปราีโยเพาะเ็บ้านอื่นที่ไม่ใ่เ็ในบ้านสลิธีลีนะโนหนัเป็นพิเศษ
"อ่า...ริ้วย...นันใหม่อเรา...ุพอเอร์" สเนปพูเรียบๆแ่ไ้ยินันอย่าทั่วถึทำเอาหลายนหน้าีเพราะลัวว่าะถูเรีย
"รับ!?/..." แฮร์รี่านรับอย่าประหม่าผิับเฮเลนที่เียบนเรโสะิเรียนเธอสะุ้เบาๆ
"ูเหมือนว่าุพอเอร์นน้อะไม่่อยมีสมาธินะ" สเนปุเธอนทุนหันไปมอ
"หนู...อโทษ่ะ...ศาสราารย์..." เฮเลนพู้วยน้ำเสียิสั่นๆเล็น้อยแ่เธอ็ยัยิ้มอยู่เหมือนเิม
"ำถาม...ุพอเอร์ บอหน่อยสิว่าันะไ้อะไร? ถ้าเอาผาราอ้น แอสโพเล ผสมับน้ำระสายอ้น เวิร์มวู” สเนปถามเรียบๆพลาปรายามอเ็ทั้สอน
"ไม่ทราบรับ" แฮร์รี่มวิ้วแล้วอบออไปเพราะไม่รู้ริๆว่าำอบนั้นืออะไร
"เหอะ...ว่ายัไุพอเอร์นน้อ" สเนปส่เสียไม่พอใใส่แฮร์รี่่อนะหันหน้าไปมอเฮเลนที่เอาแ่้มหน้าเียบ
"มะ...ไม่ทราบ...่ะ" เฮเลนเม้มปาแน่น เรโมวิ้วแล้วมอน้าๆ้วยวามเป็นห่ว เนื่อาอนนี้น้าๆเานั่้มหน้าและเร็ไปหมทั้ัว หรือะลัวเเวอร์รัส? เรโิในใ
"สสัยะยาไป...ำถามที่สอ...ถ้าัน้อารบิัวร์ันสามารถหาไ้าที่ไหน?" สเนปถามึ้นอีรั้
"ไม่ทราบรับ..." แฮร์รี่เอ่ยำอบเิมเป็นรั้ที่สอ
"ุ...." ายร่าสูเอ่ยเรียแ่็โนเ็สาวรหน้าัึ้น
"ระเพาะ...แพะ...." เฮเลนพึมพำอย่านที่ิใไม่อยู่ับเนื้อับัวทำให้แฮร์รี่หันไปมอ้วยวามเป็นห่ว เนื่อาเาับน้ำเสียที่ผิปิอน้อสาวนเอไ้
"ให้สลิธีลีนสิบแ้ม...หัริฟฟินอร์สิบแ้ม...เห็นไ้ัว่าพวเธอ..." สเนปร่ายยาว แ่เฮเลนับใวามอะไรไม่ไ้เลยสัประโย เรโสะิน้าๆเบาๆ
"เฮ้...เป็นอะไรหรือเปล่า..." เรโระิบเมื่อเห็นศาสราาย์สเนปำลัพูโยหันหลัให้พวเา
แหมะ แหมะ
เสียน้ำาหยลบนัอเฮเลนเียบๆ เรโลนลานทำอะไรไม่ถู เาพยายามถามแ่น้าๆ็เอาแ่ส่ายหน้าอย่าเียวทันในั้นสเนป็หันมาพอี
"ุพอเอร์...ถ้าุไม่มีสมาธิ็เิออไป้านนอ มันรบวนนอื่น" สิ้นเสียุๆ ทำให้ทุนในห้อหันหน้ามามอที่เฮเลนันหม
"นะ...หนู...อึ...อโทษ่ะ..." เฮเลนอบพลาลั้นเสียสะอื้น่อนที่เอาหลัมือปาน้ำาออไปลวๆ
เิวามเียบึ้นทั่วบริเวเพราะทุนิว่า้นอหุที่ทำให้เฮเลนร้อไห้็ือศาสราารย์สเนป
"อโทษรับศาสราารย์...พอีเฮเลนไม่่อยสบาย...ผมอพาเธอไปห้อพยาบาลนะรับ" เรโยมือึ้นเพื่อออนุา
"เิ..." สเนปพูห้วนๆ เรโ้มหัวเล็น้อยเป็นเิอบุ่อนที่ะลาเฮเลนไปห้อพยาบาล้วยวามรวเร็ว
ห้อพยาบาล
ทันทีที่เรโพาเฮเลนเ้ามาที่ห้อพยาบาลเา็ถูมาามพรอมฟรีย์ถามว่าไปทำอะไรมาเฮเลนถึเป็นแบบนี้เพราะภายนอ็ไม่มีบาแผลอะไร
"เฮ้อ...เอาล่ะรั้นี้ันะยเว้นให้หนหนึ่ ถ้าเ้าใแล้ว็พัะ" มาามพรอมฟรีย์บอ่อนะเินออไปทำาน่อ ปล่อยให้เ็ายและเ็หิทั้สอนอยู่้วยัน
"มีอะไระเล่าให้ฟัไหม?" เรโถามึ้นเมื่อเห็นนที่นอนอยู่บนเียเลิร้อไห้แล้วแ่็ยัเหลือเสียสะอื้นอยู่
"..." เฮเลนหลบา
"เอาเถอะ...ถ้าเธออยาเล่าเมื่อไหร่่อยเล่าแล้วัน" เรโบอเรียบๆ เาไม่เ้าี้อะไรถึะอยารู้มาแ่ไหน็เถอะ
"อบุนะ...นายลับไปเรียนเถอะ...ันไม่เป็นไรแล้ว" เฮเลนยิ้มน้อยๆ
"็ไ้...เี๋ยวันบอพี่ายเธอให้ หมอนั่นเป็นห่วเธอมา หวัว่าริฟฟินอร์ะไม่โนหัะแนนเพราะเธอนะ" เรโยยิ้ม้วยวามสนุ
"อบุนะ ฝาบอพี่แฮร์รี่้วยว่าไม่้อเป็นห่ว" เฮเลนบอแล้วอาผ้าห่มมาลุมถึอ
"พัผ่อนะ เี๋ยวะมาหาใหม่" เรโพูแ่นั้น่อนะเินออไปเพื่อลับไปเรียนวิาปรุยาทีุ่ใ้ิน่อ
"อืม...." เฮเลนระพริบาเบาๆ ่อนะมอออไป้านนอ่อนที่ะพบว่าอนนี้ถึอนเย็นแล้ว เธอ "นี่เรา...หลับนานนานี้เลยเหรอเนี่ย" เธอพึมพำพลาเอามือนวมับไป้วย
"ใ่...ุหลับไปนานมาเลยล่ะ...ุพอเอร์"
เฮเลนหันวับ่อนที่ะเบิาว้า้วยวามใ เมื่อพบับนที่เธอไม่อยาเอหน้ามาที่สุในอนนี้
"ศาสราารย์...สเนป..." เฮเลนเรียอีฝ่ายเบาๆ
"ใ่...ันเอ...แล้วรุาอบำถามอันมา้วย" เฮเลนสะุ้เฮือเมื่อร่าสู้าวเพียไม่ี่้าว็เินมาประิเีย้วยวามรวเร็วนเธอนึทึ่
"อะ...เอ่อ...ือว่า..." เฮเลนอึอัไม่รู้ว่าวรเริ่มารไหน่อนี
"อนนี้เป็นไบ้า?" สเนปถามึ้น้วยน้ำเสียที่อ่อนลว่าอนที่อยู่ในห้อเรียน
"ะ??" เฮเลนมวิ้วเพราะไม่รู้ว่าร่สูะมาไม้ไหน
"ันถามว่า...อนนี้เป็นไบ้า?" สเนปทวนำถามอีรั้
"เอ่อ...ไม่เป็นไรแล้ว่ะ" เฮเลนยิ้มบาๆ
"็ี...นี่เป็นารบ้านอวันนี้" สเนปยื่นระาษที่เียน้วยรายมืออเาว่าเธอวรลับไปทำอะไรมาส่เาบ้า
"อบุ่ะ" เธอยื่นมือไปรับมาแล้วอ่านเียบๆ สเนปนั่มอเ็สาวที่ำลันั่อ่านระาษที่เาให้ไปเียบๆ เหมือน...แ่็แ่า สเนปิพล่าสำรวใบหน้าที่ถอแบบมาาเมส์ พอเอร์
"มีอะไรหรือเปล่าะ ศาสราารย์?" เฮเลนถามเมื่อเห็นอีฝ่าย้อหน้าเธอเป็นเวลานาน
"เปล่า...อย่าลืมส่ารบ้านัน้วยถ้าไม่อยาโนหัะแนน"
"่ะ...อบุอีรั้นะะ"
"...." สเนปเียบ เาหมุนัวออไปเพื่อที่ะไปทานอาหารเย็น แ่็โนเฮเลนับมืออเาเอาไว้เหมือนมีอะไระพู้วยสีหน้าลำบาใ เาปรายามอรอให้เธอเป็นนพูเพราะอยารู้ว่าเธอะพูอะไรทำไมถึล้าับมือเาเอาไว้
"ือ...ศาสราารย์ะ...ศาสราารย์ไม่้อรู้สึผิหรอนะะ มันไม่ใ่วามผิอศาสราารย์่ะ ศาสราารย์ทำเ็มที่แล้ว ถ้าุแม่รู้ท่านไม่สบายใที่ศาสราารย์โทษัวเอนะะ"
โปริามอน่อไป
อโทษรีทุนนะะ พอีไรท์ไม่มีเวลาเลย่ะ
เลยไม่ไ้เ้ามาเียนสัที แT-T
เพิ่หาเวลาว่าไ้ริๆ่ะ T^T
อบุทุนที่ิามและเ้ามาอ่าน
ันนะะ ><
ความคิดเห็น