สมุดบันทึกของเลสลีย์

ลำดับตอนที่ #3 : คำอธิบาย และภารกิจ

' นี่เราใกล้ถึงรึยังเนี่ย '

เลสลีย์เริ่มบ่น หลังจากที่เดินทางมานาน

' นายจะบ่นไปทำไม '

' นายแทบไม่ได้ออกเเรงด้วยซ้ำ '

' ก็เราเบื่อหนิ '

' นายนี่น้า ฉันว่าเราค ..... ' ^.^

' เรามาถึงเเล้ว !!! '

สมุดบันทึกร้องลั่น ส่วนเลสลีย์นั้น อ้าปากค้างเมื่อเขาได้

เห็นสิ่งก่อสร้างเป็นครั้งแรกตั้งแต่มาที่นี่ มันคือเสา เสา

ขนาดพอๆกับตึกเลยทีเดียว มันมีมากมายหลายเสา แต่

ที่น่าสนใจที่สุดก็เห็นจะเป็น สิ่งที่อยู่บนยอดเสาต่างๆ

มันคืออัญมณีขนาดยักษ์ มีสีต่างๆ เเละอัญมณีเเต่ละชิ้น

ก็ส่งรัศมีเจิดจรัส แต่ก็มีความสว่างของรัสมีไม่เท่ากัน 

บางชิ้นก็สว่างมาก บางชิ้นก็ดูหม่นหมอง

' โอพระเจ้า '  

' ที่นี่มันอยู่ในโลกงั้นหรือ '

เลสลีย์ถามหลังจากอ้าปากค้างไปหลายนาที -  - "

' ก็ใช่น่ะสิ แต่ไม่ใช่เหมือนโลกที่เจ้ารู้จักหรอกนะ '

' มันเป็นสิ่งที่มนุษย์ปฏิเสธที่จะเชื่อ นี่คือสิ่งที่พวกนาย

เรียกว่าสวรรค์ยังไงล่ะ '

' มันไม่มีจริงไม่ใช่หรอ '

' เหอะ !!! มันมีและมันก็อยุตรงนี้มาตลอด อยู่เหนือหัว

มนุษย์เองน่ะแหละ '

' งั้นทำไมจึงไม่มีใครมองเห็นมันเล่า '

' ก็เพราะพวกเราก็ปฏิเสธที่จะให้มนุษย์เห็นเราน่ะสิ เรา

เป็นอนาคตของมนุษย์ ที่มีรูปแบบซ้อนทับอยู่บนปัจจุบัน

มิติ '

' ... งงอ้ะ '

เอาง่ายๆนะ เมื่อเวลานายตายน่ะ นายไม่ได้หายไปไหน

หรอก นายแค่จะหายจากโลกนั้น มาอยุโลกนี้ไงล่ะ '

' แล้วที่บอกจะให้เราช่วยนี่ จะให้ช่วยยังไงหรอ '

' อ้อ เกือบลืมไป '

' คือว่ามี 1 ในพวกเราพยายามทำลายความสงบสุข

โดยการโขมยอัญมณีแห่งเวลา !! '

'  ....... '

' แล้วมันสำคัญยังไงอ่ะ '

' !!!!!! '

' อ่อ ลืมบอกนายไปว่าอัญมณีแต่ละชิ้นนั้น เป็นตัว

บ่งบอกความเป็นไปของมนุษย์ ว่าสังคมส่วนใหญ่นั้น

เป็นอย่างไร เช่น ถ้าอัญมณีสีขาวส่องสว่างก็หมาย

ความว่า ตอนนั้นมนุษย์ส่วนใหญ่กำลังมีความสุข ถ้า

สีดำเรือง ก็แปลว่าทุกข์ แต่ตอนนี้อัญมณีสีแห่งเวลาที่

เป็นอัญมณีที่สำคัญที่สุด ได้ถูกโขมยไป '

' แล้วจะให้เราทำยังไงล่ะ '

เลสลีย์ถาม

' เราบอกนายไม่ได้ คนที่จะบอกนายได้นั้น อยู่ในนั้น '

' ข้าจะส่งเจ้าลงไป '

เลสลีย์มองลงไปยังชุ้มประตูโค้งแห่งหนึ่ง และสมุด

บันทึกก็หายไป เขาเริ่มหล่นลงไปๆ ในความมืด.........





* ต่อตอนต่อไปงับ >.<