สมุดบันทึกของเลสลีย์

ลำดับตอนที่ #2 : วันปลดปล่อย

 
   2 ปีต่อมา

' นี่เราจะย้ายบ้านกันจริงๆหรอครับ '

' ก็ใช่น่ะสิ '

' ลูกควรขึ้นไปเก็บของได้เเล้ว '

เลสลีย์เดินขึ้นบันไดไป โดยที่ไม่รู้ว่า ความลับที่เก็บไว้

นานเป็นศตวรรษ กำลังจะถูกเปิดเผย

' ไม่อยากย้ายเล้ย ' -  -

เขาบ่น

ขณะที่เขาเก็บของอยู่นั้น เขาก็ได้เจอกับสมุดบันทึก ที่

เขาคิดว่าทำหายไปเมื่อ 2 ปีก่อน

' มาอยู่นี่ได้ไงล่ะเนี่ย '

เลสลีย์บ่นกับตัวเอง เพราะเมื่อตอนทำหายหาแทบ

ตาย

ตั้งเเต่วันนั้น เขาก็ยังไม่เคยได้ใช้มันซักที

และเเล้ว

วันหนึ่งเขาจึงเดินไปที่

โต๊ะ และวางสมุดบันทึกลง อย่างช้าๆ เขาเริ่มเปิดดูสมุด

บันทึก ไม่เคยมีร่องรอยของการถูกเขียนไว้ แต่สมุด

บันทึกมีรอยเปื้อน เป็นรูปใบไม้อยู่ที่หน้ากลางของสมุด

เต็มไปหมดเขาเริ่มนั่งจ้องใบไม้เหล่านั้น   เขาเริ่มรู้สึก

ง่วง .......

เเล้วเขาก็หลับไป ...... 

' นี่มันอะไรกันเนี่ย '

เลสลีย์ร้องลั่น เมื่อเขาตื่นขึ้นมา และพบว่าตนเอง

กำลังลอยอยู่บนก้อนเมฆ โดยที่มือยังจับสมุดเล่ม

นั้นอยู่แน่น ระหว่างทาง เขาได้เห็นอะไรแปลกๆมาก

มายเหมือนบนนี้เป็นอีกโลกหนึ่ง แต่แปลก เมื่อเขามอง

ผ่านช่องโหว่ของเมฆลงไป เขากลับไม่เห็นพื้นดิน มี

แต่เมฆ เต็มไปหมด 

' โอ ..'

' พระเจ้าช่วย '

' ไม่รอดเเน่เรา '  T^T

' ไม่ต้องห่วง '

' เจ้ายังไม่ตายหรอก .. อย่างน้อยก็อีกพักนึงล่ะ '

มีเสียงคนพูดกับเลสลีย์ แต่เขากลับไม่เห็นใครซักคน

' นั่นใครน่ะ '

' มาให้ฉันเห็นเดี๋ยวนี้เลยนะ '

' ฉันก็อยู่ในมือนายเเล้วไง '   + . +

เขามองไปที่สมุดบันทึก เขาเกือบช๊อกตายเมื่อรู้ว่ามัน

พูดได้ !!!

' เป็นไปไม่ได้ .... '

' นี่สงสัยฉันคงฝันอยู่เเน่ๆ โธ่ตกใจหมด ที่แท้ก็เป็นแค่

ความฝัน'

' มันไม่ใช่ความฝันนะ !!!!! '

สมุดบันทึกร้องลั่น

' เราพาตัวนายมานี่ เพราะมีเรื่องที่จำเป็นจะต้องให้ เจ้า

ช่วยเหลือ อย่างเร่งด่วนที่สุด '

' เรางั้นหรือ '

' ยังมีพวกสมุกบันทึกอีกหรอเนี่ย '

' บ้า '  ' พวกเราไม่ได้เป็นสมุดนะ เราแค่ใช้สมุดเป็น

ทางผ่านเท่านั้น'

สมุดร้องเสียงหลง แสดงว่าเริ่มไม่พอใจซะละ

' งั้นพวกของท่าน อยู่ที่ไหนกันล่ะ '

เลสลีย์ถาม เพราะเริ่มงงเหมือนกัน

' เดี๋ยวเจ้าก็จะได้เห็นเอง '
   
    .
   . .
  . . .
.  . .  .



*ต่อตอนหน้านะงับ ช่วยเม้นกานหน่อยนะงับ