คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ฝากบอกเขาว่าผมอยากเจอ (1)
ผม้อารเา
เมื่อ้อะลุยแ้ไอีเป็นเวลานาน บารั้ผม็ิถึเาึ้นมา
เิมทีผมเป็นมนุษย์ผู้มีวาม้อารสู ผมอ่อนไหวและหิวระหาย่าย ยิ่พอรู้ัวว่า้อารที่ะอยู่ในอ้อมออออลแบล็ ผม็พาลไม่อยาทำับใรนอาเา ผมรู้โยไม่้อลอว่าไม่มีใรสามารถเิมเ็มผมไ้อีแล้ว
ปิผมเลียารมีเ็์หรือรัใรแ่นเียวเ้าเพราะผมไม่อยายึิับนแ่นเียว ผมเลียารยึเอานนหนึ่เป็นโลทั้ใบ มันเป็น่วเวลาอันโ่เลาและไร้อิสระ ารยึิไม่ใ่พื้นที่ปลอภัยสำหรับผม แ่บารั้อย่าเ่นรั้นี้ ผมเ็มใที่ะมีแ่เาอย่าน่าอัศรรย์
เมื่อผมามแ้ไอีนลืมวันลืมืน ผมไม่รู้เลยว่าถ้าเทียบเป็นวันเวลาผมทำแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้ว แ่ในที่สุผู้่วย็บอผมในวันหนึ่ว่าผมสามารถเินทาไปยัวันที่อัสาฟายไ้แล้ว ผมวระีใ แ่ผมหหู่มาว่าที่ะ้อบมันเสียที
ผมเลือที่ะเินทา้ามเวลาไปยั่วบานประลอับะโหลเินหมาๆ ่อนเพื่อพบเา ผมอยาเอออลแบล็อีรั้่อนที่นะไม่ไ้เป็น Q อีแล้ว ผมพบว่าในไทม์ไลน์นั้นฟารีาไ้พาโฮส์ที่เือบืนใผมมาเป็นบอี้าร์้าายเธอั้แ่อนทำานยันอนเ้าห้อนอน เธอไม่รู้หรอว่านไ้ทำอะไรไว้่อเพราะไทม์ไลน์นั้นถูยเลิ แ่ผมอยาอาเียนทุรั้ที่เห็นผู้ายนนั้น
ผมไปยัวิเอร์ไฟท์ลับ สถานที่ที่ออลแบล็อบไปและรไปหาบาร์เทนเอร์สาวผมสั้น ทุนมอามผม้วยวามสสัยเพราะผมไม่เยมาที่นี่เลยสัรั้
"ฝาบอเาว่าผมอยาเอ"
ผมรู้ว่านไม่ใ่นแรที่ฝา้อวามถึเา มีนั่าที่้อารท้าทายและนที่อยา้าานเาฝา้อวามไว้ที่นี่ำนวนมา ทว่าออลแบล็ล้วนไม่สนใ้อวามเหล่านั้น แ่ในเวลา่อมาเาลับปราัวยัฤหาสน์อผม้วยนเอ สมิธแทบวิ่มาบอผมว่าออลแบล็มา และผมึเิเาเ้ามาในห้อทำาน
ออลแบล็เ้ามาไ้็เอ่ยอย่าแปลใ
'มีอะไรเหรอ Q?'
เาแปลใน่าูที่ผมามหา ปิหลัารู้ว่าเาะมีวามลับและโลส่วนัวสู ผมึล้มเลิารสืบเรื่ออเาแล้ว พอผมทำอีรั้เานึว่าผมพบปัหาระมั
"..."
ผมมอเา่อนะลุาเ้าอี้ไปยืนใล้ๆ ทั้สีหน้าและสายาอผมเลยแล้วว่าเรียมาทำไมันแน่ เาึูประหม่าไปั่วะ
'...ริเหรอเนี่ย'
"ไ้รึเปล่า"
ผมยืนเาะอร่าสูให่อย่าอร้ออออ้อน ออลแบล็ัวแ็ทื่อเล็น้อย '็…็ไ้ วามริผมีใ เพราะั้แ่ราวนั้นุ็เหมือนเิมนผมรู้สึ…ใแป้ว?'
นั่นเป็นเพราะผมย้อนเวลาาหลัไปหน้าน่ะ…ัวผมหลัานั้นเลยเยๆ ับุเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น เฮ้อ
ผมลมือลไปลูบเป้าาเนัวให่ว่า แม้ะแ่ัวรัุมและหนา แ่เป้าาเลับโป่นูนนรู้สึไ้ เาส่เสียี๊เบาๆ พลาโอบผมแน่นึ้นอีนิ
"ผมยัไม่ไ้ให้ราวัลนัสู้ที่่วยผมไว้เลยนี่นา"
'...ราวัลสำหรับผมั้นเหรอ ผมิว่าุำลัอบโยัๆ'
เาับาให้ผมเยหน้าึ้นมอ 'ุเี่ยนนออทาสีหน้าหมแล้ว ไม่มีอใรถึใุแล้วสินะ Q'
…เารู้แน่ๆ ว่าผมอบเอร์ี้ทอล์ ปิออลแบล็ไม่พูับผมแบบนี้ เาไม่พูำหยาบและแทบะพูเสียอ่อนหวานับผมลอ้วย้ำ
ผมอบรับ้วยาร้มอมนิ้ว ออแรูเลียถุมือหนันเป็นเสีย่อน้อนสายาึ้นมอ มือไม้เาะอเาแน่นึ้นอี
"ผมไม่ไ้ทำมานานมาแล้ว ไ้โปร ผมอทนเพราะอยาไ้แ่อุ"
'...' ออลแบล็นิ่มอราวำลั่มใไม่ให้ับผมสอใส่เสียอนนี้ เาอทนและเอ่ยเสียรึม
'ไหนอผมูิว่าุอยาไ้มันนาไหน'
เาันผมไปปล่อยไว้ยัหน้าโ๊ะทำานและถอยออไปลาโฟาเี่ยวมา ผมอายทว่าหัวใเ้นรัว้วยวามื่นเ้น่อนลมือถอเสื้อผ้าออ ออลแบล็หยุเลื่อนโฟา ยืนนิ่มอผมเปลือยายและหันหลัให้เาเพื่อเิ่บั้นท้ายึ้น ผมเรียมเลไว้แล้วึบีบมันโลมมือ ส่ไป้านหลั สอใส่เ้าลึนเอให้เาูะๆ
ออลแบล็ยืน้าท่าเิมราววิาหลุไปแล้ว
ผมวนนิ้วและ้วเ้าออ่อน้าเร็วเพราะรีบ แ่ระนั้น็ยัมีอารม์เพราะวาม้อารและวามอาย่วยเสริม ผมสามารถหื่นเพียเพราะเายืนอยู่เยๆ ็ยัไ้ ผมเห็นาเาสะท้อนบนระว่าออลแบล็ยืน้อผมเรียม่อทา ่อนะลาโฟามาใล้ๆ และนั่ลเพื่อูันะๆ
มือใ้ถุมือทั้สอยึ้นบีบับ้นาทั้สอ้า ลาลูบึ้นมาับแ้ม้นอผมและแหวออ ผมถึับะัมือ้า แ่นิ้วไว้ใน่อทารัๆ อนเพราะอายเินว่าะระุ้นนเอ่อในอนนี้
ใบหน้าอเาอยู่ใล้้นผมมาเินไป นี่มันน่าอายเินไปแล้ว
'่อสิ’
ออลแบล็สั่พลา้อมอ เาูะไม่ทำอะไรอีแล้วนอามอ้นผมแบบนี้ ผม่มวามอายและยับนิ้วเบียไปรอบๆ ผนัูรั เลื่อนนิ้วว้านสลับเ้าออร่าายนให้เาู วามรู้สึหฤหรรษ์่อัวรวเร็ว
'สีสวยริๆ …’
ออลแบล็พึมพำพลาบีบ้นผมเบาๆ น้ำเสียราวำลัเยมเฟัเรียมอาหารอยู่รหน้า
'มันูเหมือนไม่ไ้ผ่านใรมา่อนในเร็วๆ นี้เลย ุ…รอแ่ผมั้นเหรอ?'
"ไม่เิ…"
นที่รู้ัผมมา่อนะเป็น Q น่าะรู้ันีว่าผมมีื่อเสีย้านไหนมา่อน ทั้อบเป็นู้รัอนอื่นไปทั่ว ทั้อบไปยัลับเรื่ออย่าว่า ผมน่ะี้เี่ยนะาย…
ออลแบล็ยัแหรึแ้ม้นผมไว้ ทว่าเานิ้วโป้เ้ามาร่วมวับสอนิ้วอผม้วย มันถูนม้อ่อนหมุนอในนั้น ผมสะท้านับสัมผัสแ่หนึ่้อนิ้วอเานิเท้า ลั้นเสียรา
พระเ้า ผมโร้อารเาเลย
'ไม่เิ แปลว่าอะไร'
ผมไม่อบเพราะำลัเบิาื่นใับนิ้วโป้ให่ๆ มันเบียนิ้วอผมอยู่ใน่อทาและำลัแทเ้าออไม่เร็วไม่้า ื้นบ้าลึบ้า บารั้ปลายนิ้วยัใยัุระสัน สันหลัสั่นสะท้าน้วยวามยินี ผมเอวระุ เหยียยืน้วยมูเท้าั้แ่อนไหนไม่ทราบ ่อน้อราอย่าใเพราะออลแบล็ระแทนิ้วเ้ามาทั้แรทั้ลึ ทำเอา้านหน้าอผมปวไปหม
'เสียวนลืมอบเลยสินะ…'
"ผ-ผมทำ แ่… ผมไม่ไ้ทำับน"
'หือ'
เาส่เสียพลา่อยๆ นิ้วไปามภายในอผมอย่าเื่อ้า ผมยาะั้สิเมื่อประสาทสัมผัสมีแ่เา
"อื้อ… ผม ผมทำับเ็์ทอย"
เาปรับวามเร็วให้ถี่ึ้นทว่าสัมผัสผมอย่าเบาบา ไม่ไ้ย้ำรไหนเป็นพิเศษ นผม้อแอ่นและบิเอวรับให้เานิ้วมาโนุที่อบเอ
'มันอยู่ในนี้ไหม ุ… ไม่ไ้เ็บเ็์ทอยไว้ในห้อทำานหรอนะ'
ผมหัวเราะออมาำนึ่อนยับยืัวึ้น เายอมถอนนิ้วออและปล่อยมือา้นอผม เพื่อะไ้เห็น Q เินเปลือยายไปเปิู้เฟ ออลแบล็ูไม่อยาถอนสายาาผมที่ล่อน้อน แ่สุท้าย็้อสนใเ็์ทอยในู้เฟแสนสำั
ายนั่าอลั้นวามื่นเ้นที่ไ้รู้ว่า Q เ็บอแบบไหนไว้ในู้เฟ ผมหยิบไวเบรเอร์รูปไ่และเินลับมายัโ๊ะอีรั้และยื่นมันให้ออลแบล็
"ที่นี่มีแ่ไวเบรเอร์อันเล็"
'...แปลว่าที่ห้อนอนมีอย่าอื่นอีใ่ไหม? '
ออลแบล็ถือวัถุรูปไ่ไว้ ลอรีโมเปิระบบสั่นระับ่าๆ เามอมันนพอแล้วลับมามอเ้าอ ผมึ่ยัมีอารม์และยัไม่เสร็มออ้อนออลแบล็ไม่วาา
'ึ้นไปบนโ๊ะ หันัวมาแล้วอ้าาให้ผม'
นั่าสั่ ยืนูผมที่นามปป้อยันายพาร่าเปลือยึ้นบนโ๊ะ ผมหลบาและมีใบหูแ่านเมื่อ้อยเท้าึ้นวา้วย ผมอายแ่ลั้นใทำ Q นั่อ้า้นาให้นั่าในุำมอนเื้อเิ
'...'
ออลแบล็ไม่พูอะไร แ่ศีรษะใ้หน้าาเลื่อนลเรื่อยๆ นหยุมอลำายสีระเรื่อแ็นน่าสสาร และ่อทาึ่ยัระุเบาๆ าารถูระุ้น ผมอายนใสั่นที่เา้อมอมันและพาลแ็ยิ่ว่าเิม เา้าวเ้ามาพลาเปิระบบสั่นั้น่ำที่สุ ่อนนำไ่สั่นแะสันรามอผม ลาผ่านลำอและไหปลาร้าบนผิวอ่อนไหวให้รู้สึวาบหวิว ผมสะุ้เบาๆ เมื่อไ่สั่นถูี้ใส่ยออ
ออลแบล็้อมอนผมอาย เาเลื่อนไ่สั่นไปรอบๆ ิ่ไนุ่มสลับับระุ้นมัน้วยแรสั่นนึ้นเม็แ็ัน นิ้วอี้าอเายื่นมาบีบลึอี้า ปลายนิ้วใ้ถุมือสีำเี่ยบี้ยออนผม้อราทรมาน ลำายปริ่มน้ำ ผม้อารเาหนัว่าเิม
"ออลแบล็…!"
'รนี้ไว่อวามรู้สึมาเลยนะ ุเล่นมันเอบ่อยๆ ใ่ไหม'
ผมเม้มปาไม่อบ นั่าเลื่อนไ่สั่นล่ำลไปอี ผมร้อราเสียเส่าอีรอบเมื่อเาแนบมันับลำายอันเ็มไป้วยวามรู้สึ มันเสียวนผมอยายับสะโพ ออลแบล็แะและลูบึ้นล ผมส่เสียทรมาน สะโพยสูามอย่าไม่ไ้ั้ใ วบุมสะโพนเอไม่ไ้นน่าอาย
'น่าเอาริๆ'
ออลแบล็พูพลาเปลี่ยนที่ให้มัน เาเล่นพอแล้ว นั่าับาอผมไว้และสอไ่สั่นเ้าไปใน่อทาสีระเรื่อ ันเ้าไปลึๆ และทิ้มันไว้แบบนั้น ทว่าลับสอนิ้วามเ้ามายับยายัวผม่อทั้ถุมือ วามให่และฝือถุมือหนั รวมถึสิ่ที่สั่นอยู่ในร่าทำผมไม่ิน
"อ๊า ถุมือ…"
ผมยับสะโพหนี แ่เาล้ว้ว่อไป มืออี้าับ้นาพลาเลื่อนปุ่มปรับแรสั่น ผมสะท้านทั้ัวเพราะไวเบรเอร์สั่นอย่าแร ออลแบล็้วนิ้วเ้ามาลึึ้นเพื่อยี้ผมพร้อมัน
"อึ้! อื๊อออ!?"
ผมร้อและยับัวระบายวามเสียว่าน นั่า้อมอไม่ยับ ผมเริ่มิว่าที่เาไม่ปิาผมเสียทีเพราะอยาเห็นสีหน้ารึเปล่า ไวเบรเอร์เี๋ยวแรเี๋ยวผ่อน บารั้็สั่นอย่าแรและหยุล ผมทั้เสียวทั้ทรมานนเลือเือพล่าน อ้าาให้เาระทำามใ วามเสียว่านไ่ระับึ้นอย่ารวเร็วนในที่สุผมึเสร็ น้ำาวร้อนผ่าวพุ่รเลอะ ้านหลัระุูนิ้วอเาอย่าบ้าลั่
ผมหอบหนัๆ ่อนะถูออลแบล็ปิา้วยผ้าที่หยิบมาให้ ไวเบรเอร์ยัาอยู่ในัวอผม เสียถอเสื้อผ้าัสวบสาบ่อนที่แนหนาสอ้าะเท้าััวผมให้นั่ไว้
"ับัวผมไ้ แ่อย่าับหัว…"
ผมพยัหน้า "ไม่้อใส่ถุยา"
"อะไรน-"
ผมยับมือ้านึออาารเท้าร่าับโ๊ะไปึเามาูบ มือบีบล้ามเนื้อแน่นๆ ะออลแบล็ูบผมลับอย่าโหยหาและ้อาร แ่นายอเาแนบอยู่ับหน้าท้ออผม ลิ้นอเราเี่ยวระหวััน ผมูริมฝีปาล่าอเาอย่ายั่วเย้า มือลาลูบแผ่นอนูนหนา… แม่ หุ่นีิบหาย เาัวให่รสเป็ผมเหลือเิน ่อนะถูับสะโพึไปใล้อบโ๊ะอีนิ และแท่เนื้อหนาให่ถึถูแทรเ้ามา
"เี๋ยว ไวเบรเอร์…!"
มันยัอยู่้าใน ผมเร็หนีารสอใส่ เาับัวผมและเอ่ย
"ผมะสอไม่ถึ"
"แ่- อ๊ะ!!"
เาปุ่มให้มันสั่นอย่าแร ผมสะุ้เฮือและเสียวสะท้านนลืม้านเา ไอ้นั่าัวร้ายวยโอาสนั้นล็อสะโพผมและันนเอฝ่าเ้ามาพรวยาว ส่วนหัวเ้ามาลึนผมราเสียสั่น ับแน่นนไม่ล้ายับี้ั้ว
ออลแบล็ไม่ปล่อยให้ผมพั ไวเบรเอร์รูปไ่สั่นเบาๆ ในร่า ผมทั้เสียวทั้แน่นนราล้ายสะอื้น ในหัวิอะไรไม่อออี เาราเสีย่ำ้วยวามพอใ
"สั่นมาถึอผมเลย…"
เาเริ่มยับ้าๆ ลำายหนาถอนออให้ผมไ้หายใ่อนสอเ้าอีรั้ ผมหายใเสียัามัหวะอเา "อา พระเ้า..."
ออลแบล็โน้มูบผม บู้นอไปหลายุะสะโพเลื่อนเ้าออ ผมรู้สึไ้เลยว่าเาแ็นาไหน ไม่นานนั่าึยับสะโพเร็วึ้น ระแทผมประสานับไ่สั่นนผมรู้สึเละเทะ เสียวนส่เสียไม่เป็นำและสิหลุ ผมิแนอเา ่อน้อร้อเสียหลเมื่อู่ๆ นั่า็ับผมระแทนมิ ลำายหนาให่เสียบแ่ในร่า ถูรันแทบึ้นรูป ผมสิแทบหลุเมื่อส่วนหัวอเาอัไวเบรเอร์แนบับุระสันอผมพอี มันเสียวแทบบ้านผมแทบเสร็ให้ไ้
ผมเสียวเสียผู้เสียนแน่ถ้าเาทำ่อ ผมรีบร้อ
"ไม่ ไม่ๆๆๆ ไม่นะ แบบนี้มัน-!"
เาระิบ "ุึ้นสวรร์แน่…"
านั้นเาึเปิแรสั่นระับวนรีร้อพลาันอัเ็์ทอยิุระสันอผม ผมร้อเสียหลและทุรนทุรายทว่าถูเาับรึไว้ ภายในราวถูเรื่อปั่นบยี้นท่อนล่าแทบหายไป ผมเสียวและในน้ำาไหล รู้สึราวะายให้ไ้ หฤหรรษ์ูาเินะ้านรับ ออลแบล็ราในแบบที่ผมไม่เยไ้ยิน เารู้สึีสุๆ และผมถึับหน้าร้อนเพราะเาำลัเสียวสุู่
"อ๊า!!"
สะโพหนาถอนลำายออแล้วระแทเ้ามาใหม่ ผมอยาโวยที่เาอแหลเรื่อะสอไม่ถึไวเบรเอร์ อนนี้ลายเป็นว่าเาำลัเอาผมนลึมิ้ามโยที่ไ่สั่นยัอยู่ ลำพัแ่ลำายอเาผม็เสียวแทบายแล้ว ยิ่มีไ่สั่นส่แรสะเทือนแผ่่านนท้อน้อยแทบแหลเหลวผม็แทบเสียสิ เสียราไม่เป็นภาษาอผมัไม่าสาย เสียโ๊ะเลื่อนและเนื้อระแทเป็นัหวะรัวเร็ว วามเสียวพุ่โมีสมอนเบลอไปหม ผมน้ำาและน้ำลายไหละรวราอย่าไม่รู้ัว
"้าในุ… วิเศษมา ทั้สั่นทัู้ ทำไมถึเสียวแบบนี้"
ออลแบล็มไม่าสาย ผมเสียวนไ้ยินบ้าไม่ไ้ยินบ้า ร่าายถูระาึ้นสูและใล้ร่ว ผมรู้สึีเหลือเินที่ออลแบล็โหมแรระแทถี่เร่ให้พวเราเสร็โยที่ผมไม่้อสั่ ไม่นานเราทัู้่ึัวระุ ผมเสร็อย่าแรนน้ำาวร้อนพุ่ระู ออลแบล็ำรามพลาถอนแ่นายออ ับัให้มันหลั่ใส่้นาอผม น้ำ้นร้อนผ่าวราร ร้อนนผมยัรู้สึไ้ว่ามันระเ็นเลอะรไหนบ้า
"ฮึ่…"
ผมพยายามหายใีๆ หลัแทบหายใไม่ทัน ัวระุไปหม ถึะเสร็แล้วแ่้านล่าลับระุอันเอราวยั้อารอี ออลแบล็อและูบผมท่ามลาวามร้อนรุ่ม เายั้อารอีเ่นัน
เาับผมลมายืนและหันหลั โน้มายเาะโ๊ะทำานไว้ ่อนับผมทะลว่อทาอ่อนไหวเ้ามานสุโยไม่ึไวเบรเอร์ออ
"อ๊า!!"
ผมร้อเสียัพลาน้ำาลอเบ้า เอวและสะโพเร็สะท้าน เสียรา่ำอย่าพอใอเาบอว่าเาอบมันแ่ไหน และแล้วบทเพลอเราึบรรเลอีรั้ ท่อนลำหนาเลื่อนเ้าออ้าบ้าเร็วบ้า ื้นบ้าลึบ้าวนาใ เาแล้สอเียุที่ผมอบนผม้อร้ออพลายับสะโพเิรับให้เาโนรนั้นให้ไ้
"ออลแบล็ ไ้โปร รนั้น...! อ๊า!"
และเมื่อไหร่ที่ผมเพลิเพลินับารถูับระแทนเสียหล นั่าัวร้าย้านหลัะรีโมให้ผมสะุ้โหยและราเสียแปร่แปล ผมเสียวนหัวาวโพลนะถูเาับระแทรัวๆ ทีเผลอพร้อมไ่สั่นระับสูสุ
เพี๊ยะ!
"อ๊า!"
ผมสะุ้เพราะถูีบั้นท้าย บีบรัเาโยไม่ไ้ั้ใ ออลแบล็ราี๊พลายีุ้ที่นีไว้ วามเ็บแสบแผ่่านยิ่ระุ้นวามรู้สึนวนแื่น
"ผมอบเวลาุเสียวับร้อไห้ริๆ …"
เพี๊ยะ!!
"อึ๊! เ็บ อ๊า!"
ออลแบล็ยำส่วนที่นเพิ่ีอย่าไม่ยั้มือ มันแสบนผมร้อไห้อีรอบ และอย่าที่เรารู้ันว่าเามีอารม์เวลาไ้ทำผมร้อไห้ เาึทั้หายใเสียหื่นและแ็เ็มรูปแบบ ออลแบล็ระแทผมนมิ ึออนเือบหลุแล้วโหมระแทเ้ามาใหม่ทั้ที่ไวเบรเอร์ยัสั่นอยู่ในร่าอผม
"อ๊า!! เ็บ ลึไป! ลึ…!! ฮือ!!"
เายิ่ล็อผมไว้และยับสะโพรัวๆ อยู่วูบหนึ่ ผมร้อลั่นและน้ำาไหลพรา เสียวรู้สึราวะาย
"อบไหม…"
นั่าถามหลัลับมาอยัหวะเิม บิเอวว้านรอบๆ สลับับแทเ้าออ ผมเสียวนพูแทบไม่รู้เรื่อ แ้าสั่น ลิ้นพันันไปหม
โีิบหายที่ำลัมีเ็์ับนนนี้…
"ะ-อึ๊ อื๊ออ!"
"พูไม่เป็นำแล้วอว์"
เาโน้มับผมูบมุมปา่อนบเลียใบหู มืออี้ายำ้นแสบแึ้นรอยมือ "อบไหม…?"
หัวใผมทำานอย่าหนันแทบทะลุ
"อบ… อบ มา เสียว อบ…! อบมาๆ เลย"
เาแล้ระแทผมแรๆ ะุระิบ "ผมทำเสียวรึเปล่า"
แน่นอนว่าผมไม่ิโหหรืออายอนนี้
"เสียวนะ… ายแล้ว อบ… อย่า เอาออนะ!"
ออลแบล็อผม เาูบท้ายทอยหลัรวบเส้นผมออ ่อนะโหมระแทพาเราทัู้่เสร็ นั่าัลำออผมะหลั่ราวสัว์ผสมพันธุ์ น้ำามอุ่นๆ ถูีในร่า ผมเสร็นเปียไปหม้วยวามรู้สึีในสิล่อลอย
ออลแบล็ูบท้ายทอยอผมไล่มายันแผ่นหลั มือลูบนวเอวราว่วยผ่อนลายหลัเหน็เหนื่อย ผมล้าเหลือเิน วามเหนื่อยาารย้อนเวลาิันหลายรั้โยนอนไม่หลับหลายหนทำผมาะปิ
ออลแบล็ึไ่สั่นออ่อนอุ้มผมึ้นแนบอ
"อยาไ้ท่าไหนอีไหม… ไม่ั้นผมะทำามใแล้ว"
"..."
ผมนึถึฟารีาึ้นมา "ผมอยาย่มุ"
"...อบอผมริๆ เลยนะ Q"
เาเอ่ยหยอพลาอุ้มผมไปยัโฟา ผมมอไม่เห็นแ่รับรู้ไ้ว่าเานอนลพลาึให้ผมึ้นี่ ออลแบล็ยัื่นัวไม่เ็มที่ เาทำท่าะับผมมาูบันเพื่อเล้าโลม่อน แ่ผมเลือที่ะ้มใ้ปาให้ลำายเปียุ่มน้ำเหนียวที่เยเสียบ้นนเอ ปลุมันให้พร้อมใ้โยไม่รัเีย
ผมรัเา…ผม้อารเา
ออลแบล็นิ่อึ้ไป่อนเอ่ย ลำายหนาพอัวรวเร็วาปา
"...ผมะพยายามอทน ใหุ้ไ้ย่มสันิแล้วัน"
ความคิดเห็น