สุดทางสายรุ้ง

ตึกสูงในกรุงเทพ ใจกลางกรุงเทพ ณ. ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มหน้าตาดีสองคน กำลังคุยกันอย่างเคร่งเครียด

สุพจน์ ชายหนุ่ม สูงโปร่งผิวขาว จมูกโด่งเป็นสัน ที่ผ่านการทำศัลยกรรมมาอย่างประนีต

พจน์ : เราต้องหยุดทุกอย่าง คุณพ่อรู้ทุกอย่างแล้ว เราไม่ต้องการให้คุณพ่อ เสียใจ

มนัส หนุ่มสูงโปร่งผิวคลำ้ ใบหน้า สง่างามราวเทพบุตร

นัด : ความรักยาวนานของเราจะจบลงแค่นี้เหรอ พจน์ก็รู้ว่า เรารักพจน์ มาก เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพจน์

พจน์ : เราเข้าใจ เรารักนัดมากเช่นกัน แต่พ่อเรายอมรับไม่ได้ พ่อเรายื่นคำขาดและจะให้เราแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ

นัด : เราจะฆ่าตัวตาย ถ้านายทิ้งเรา เสียงสั่นเครือ น้้ำตาคลอ ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป

พจน์ ยืนนิ่งขรึมอยู่นานก่อนที่จะ ปรับสีหน้าให้ปกติ แต่ภายในใจปวดร้าว