คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : น้ำดอกไม้หวานหอมชื่นใจ
อนาวิลที่พึ่ะไ้นอนหลับเอาเมื่อฟ้าใล้สาลืมาื่นเ้นึ้นมาพร้อมับบ่นนี้โวยวาย
" อะไรอเธอเนี่ย ื่นมา็โวยวายเลยนะ”
" เอาแนอุออไป ันะลับบ้าน ันทำหน้าที่ันเสร็แล้ว อย่าลืมสัาสิ "
" หน้าที่อะไรอเธอ อ่อ! ที่ให้ันเอานะเหรอ "
" ็ใ่นะสิไอ้หมอบ้าาม เอาเสร็แล้ว็ปล่อย ันะลับ " สิาพยายามยแนอเาออาออัวเอ ยิ่ยับยิ่เสียสียิ่รู้สึเสียวแปลๆ
" ยัยบ๊อ เมื่อืนเธอเมาเหมือนหมาันเอาไม่ล แ่อาบน้ำเ็ัวเธอเนี่ย็ปาไปรึ่่อนืนแล้ว ว่าะสะอาอ้วเลอะเทอะอย่าับหมาี้เรื้อน" อนาวิลเอ่ยเสียั่มหิสาวเอาไว้ สิาหน้าึ้นสีแระเรื่อ้วยเินอายที่เมานไม่ไ้สิ
" ็ทำไมไม่เอาๆ ไปเลยเล่าอยาไ้นัไม่ใ่เหรอ " สิาเถียลบเลื่อนวามอาย
" ฮึ โอเ ั้นเอาๆ ไปเลยเนอะ " พูบอนาวิล็พลิัวึ้นร่อมร่าบาทันทีพร้อมับบเบีย่วล่าับอไม้ามอย่าใ
" ..ุ!เี๋ยว!! อินเหล้า่อนไ้ไหม ันลัว "ร้อห้ามเสียหลพร้อมับิ้นะลาเียไปื่มเพื่อลืมเ็บ ยิ่ิ้นยิ่แนบิเนื้อแนบเนื้อ่อเิวามเสียวั่ระแสไปไหลไปทั่วร่าบา
อนาวิลไม่สนใอบโ้โน้มหน้า้มลูบปาสวยอย่าูื่มวาลิ้นหนาิมวามหวานในโพรปาสวย มือหนาลูบไล้ามายสาวไปทั่วสรรพา์อย่าเย้ายวน
"อื่มม หวาน " อนาวิลเพียรูบปาบาอยู่อย่านั้นไม่รู้เบื่อหน่าย อบำลูบลำเนินเนื้อนุ่มนิ่มอันามที่มันให่ำลัเหมาะมือเหมือนถูสร้ามาเพื่อเาโยเพาะ ยำแรๆ สลับับยี้บีุ้สีมพูสวยเบาๆ แล้วใ้เ่าันเรียวาสวยแยออาันสอแทรัวเ้าไปอยู่รลา ปาหนาอ้อยอิ่ำใละาปาอันแสนหวานแล้วูบับามลำอระหเรื่อยลมาทัทายเนินเนื้อนูนเ่นวนหลใหลใ้ปาลิ้นโลมเลียวัรัรอบุเล็รัวๆ บาราใ้ฟันรูึทึ้อย่าเมามัน เมื่อเห็นว่าสาวเ้าสั่นระริร้อราไม่ไ้ศัพท์็ส่มือสาลไปอบำยำเนินเนื้อที่ปลุมไป้วยห้ารันิ้วให่แหวป่าพพีหลบลี้เ้าไปในถ้ำ แ่ปาถ้ำรูแสนเล็ปิั้นารเ้าถึอนิ้วให่ทำไ้เพียื่นมเสรเสียวไป่อนเพราะอนนี้เาำลัอร่อยลิ้นับุสวยและเนินเนื้อนุ่มูึนเิเสีย ๊วบ ๊วบ น่าละอาย
" แพล๊บ หวานไปทั้ัวเลยสาวน้อย อ่าา แพล๊บ" เมื่ออิ่มาปทุมู่สวยแล้ว็ย้ายมาิมน้ำหวานาอไม้แรแย้ม หัวใแร่เ้นโรมรามรู้สึื่นเ้นเหมือนหนุ่มน้อยพึ่ลอรัใหม่ทั้ที่เาผ่านสมรภูมิมาอย่าโโน เา็ไม่เ้าใัวเอที่ทำไมถึอยาใ้ลิ้นับส่วนนั้นอเธอทั้ที่ีวินี้ไม่เยิะทำให้ใรหน้าไหนมา่อน เมื่อเลื่อนเลื่อนหน้าหล่อมาหยุอยู่รหน้าอุหลาบสีหวานเาะลึับวามามออุหลาบรหน้าเผลอ้อนเ้าอเอียอายหนีบาปปิ แ่แรเท่าหอยมทำอะไร้าหิวหื่นไม่ไ้
" สวย ปิสนิทน้ำเยิ้มอาบลีบอสวยมันวาว อื่ม หอมน่าิน " เาอใรอ่อไปไม่ไหวแล้วลิ้นหนาแหวลีบอไม้ออาันห่อลิ้นแยๆ เ้าไปทัทายเสรระลิ้นรัวเร็วละเลนเสรบวมแน้ำป่าไหลหลาออารูถ้ำย้อยลเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนนเปีย
" อ๊ะ อ่า มันเสียว อย่าูแรมันเสียวอ๊า!! อ่า " สิาสาวน้อย้อยประสบาร์เร็ระุมีวามสุับวามรู้สึแปลใหม่ที่พึ่เยประสบพบเอ ายบาบิเร่าเสียเสียวน้อำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายวามระสันแอ่นอนโ้โ้และร่อนร่านส่ายสะโพสู้ับลิ้นหนา วามร่านร้อนราะอันไร้ริะ้านอสาวเ้าทำเอาุหมอหนุ่มลุ้มลัู่ื่มและละเลลิ้นนสาวเ้ารวราปานะาใ
"อ๊ะ อร้าย ุ! อร้าย ัน ปวี่ พอ่อน อ่าาา " วามสุเสียวรุมเร้านะใล้ถึฝั่ฝันายสาวเร็ระุท้อน้อยอบอวลไป้วยหมู่มวลผีเสื้อมามายบินว่อนอยู่้าใน เหมือนเธอะรู้ว่าวามสุรออยู่้าหน้าแอ่นอไม้ามสู้ลิ้นหนาพร้อมับเอามือมาศีรษะให่ให้แนบิสนิทับวามสาวอน ปา็ร้อราระมสุสมอย่าประหลา
ุหมอหนุ่มไม่สนใอะไรอีแล้วเาั้หน้าั้าหยอล้อับอไม้สวยเพียอย่าเียว
" อื่ม แพล๊บ ปล่อยมันออมา อย่าอั้น แพล๊บ " อนาวิลเร่รัวลิ้นส่หิสาวให้พบับวามสุอย่าไม่รู้สึนึรัเียแม้แ่น้อยและับเธอนนี้เามิอาห้ามใัวเอไ้มันเิวาม้อารนวบุมัวเอไม่อยู่
" หมอ..หมอบ้า าม อร้าย!! อ่อ อ๋อย ันๆ ม่ายหวาย แล้ว รี้!!!!" สิาระุเร็ปล่อยน้ำหวานสีใสไหลออมาให้อนาวิลไ้ื่มินนอิ่มหนำสำราใ
" แพล๊บ ๊วบ อื่ม หวานหอม ื่นใ อ่าา " อนาวิลปาเลียินน้ำหวาน้วยวามอบใ
" อ่าาา อื่ม แฮๆ หมอบ้า พอ!! มันอร้าย!! เสียวอีแล้ว อ่า " สิาหอบหายใเหนื่อยเหมือนไปวิ่รอบสนามฟุบอลมาสิบรอบ็ไม่ปาน รู้สึโล่เบาหวิวเหมือนไ้ปลปล่อยสารแห่วามสุแผ่ระายไปทั่วร่า พลาิในใมิน่าผู้นถึนิยมมาใ้บริารโนพิเศษมามายนัที่ร้านุอาอเธอเพราะมันมีวามสุแบบนี้นี่เอ
" โรรา!!! " เสียท้อสิาร้อัึ้น พร้อมับส่สายาอลุแ่โทษให้เา
" หิว อิน้าว่อนไ้ไหม เมื่อวานิน้าวมื้อเียวเอ นะ นะ" สิาทำหน้าอออ้อน
" ทำหน้าหมาหิว้าวอีแล้ว เสียอารม์ รีบินแล้วรีบมาทำหน้าที่่อ อย่า้า เ้าใไหม!! " อนาวิลหมอารม์ เพราะเสียท้อร้ออสิามันัมา ปิเาไม่เยามใใรนานี้ทำไมับเธอถึไ้มี้อยเว้นลอเาไม่เ้าใัวเอเอาเสียเลย
.......
็น้อหิว้าว อย่าใร้ายเลยหมอ ????
ความคิดเห็น