คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Episode 10 : สืบหาข้อมูล
Episode 10 : สืบหา้อมูล
“พี่ะ หนูไม่อยาไปแล้ว” อนอาทำหน้าเบื่อหน่ายแล้วนั่ลที่โฟา อย่าหมแร
“เิอะไรึ้น” แมีสีหน้าใเมื่อเห็นน้อสาวสุที่รัอถอนัว
“็วันนี้แบฮยอนแปลๆอะ” อนอาทำหน้าริั
“ยัไ” แทำหน้า
“ไม่รู้สิะพี่ เาูเ้าเล่ห์ยัไพิล ไม่น่าไว้ใเลยสันิ” อนอาพูแล้วทำหน้าเอียน
“ปล่อยมันไปเหอะ ไม่มีอะไรหรอ” แพูยิ้มๆ
“แน่ในะ” อนอารู้สึไม่ไว้ใรอยยิ้มพี่ายอัวเอเลยสันิเียว แ็แ่พยัหน้า
เ้าวัน่อมา
“พี่ะ ไว้ใแบฮยอนไ้แน่นะ” อนอาถาทอีรั้่อนะเอาระเป๋าึ้นรถ
“แน่นอนสิ พี่ับมันเป็นเพื่อนันมาเือบ20แล้วนะ” แพูึ้น่อนะเินึ้นรถ อนอา็เินึ้นรถามแไป
ฤหาสน์ระูลบยอน
รถอแเลี้ยวรถเ้ามาในัวบ้านเรีย วามสนใออนอาไ้เป็นอย่าี
“บ้านให่ั นี่โเ้ามาใ่มั้ยเนี่ย” อนอา็มิวายำหนิ
“ะบ้าเหรอ บริษัทประำระูล็มี ะมาโทำไม” แเอ็น้อสาว
“บู่วว ใระไปรู้อะ เห็นอบูรีนอื่นนิ” อนอาบุยปาใส่แ
“เรานี่นะ เอาล่ะ ถึละ เ้าไป้าในัน” แส่ายหัวให้ับวามอิออนอา ่อนะเินลารถอนอา็เินลามมา
“สวัสี่ะ ุแับุอนอาใ่มั้ยะ” อ มินอา สาวใ้ออมา้อนรับเพื่อนอเ้าอบ้าน
“ใ่รับ แบฮยอนอยู่ไหนเหรอ” แพูแล้วยิ้มอ่อนให้ อนอาเบ้ปา
“ุแบฮยอนรออยู่ที่ห้อรับแ่ะ ามิันมา่ะ” มินอาพูแล้วเินนำเ้าไปในบ้าน อนอาและแ็เินามเ้าไป
“พี่ะ หนูไม่อบยัยนี่เลยอะ” อนอาระิบับพี่าย
“เาไปทำอะไรให้” แถามน้อสาว
“ไม่รู้ แ่ไม่ไว้ใ และไม่อบหน้า” อนอาพูแล้วออ ทำเอาแส่ายหัวให้ับวามิเ็ๆอน้อ
.
.
.
.
“ุแบฮยอนะ ุแับุอนอามาแล้ว่ะ” มินอารายานแบฮยอน
“อบใมามินอา” แบฮยอนพูแล้วมินอม็โ้ให้แบฮยอนแล้วเินาไป
“ไฮโเหลือเิน” อนอาแวะแบฮยอนและเบ้ปาอย่า หมั่นใส้
เพี๊ยะ~
“เสียมารยาทนะเรา” แีแนอนอาแล้วุที่ทำัวเสีย มารยาท
“อะไรอะพี่ หนูเ็บนะ” อนอาเอามือลูบแนรที่โนีเมื่อี๊
“หึๆ” แบฮยอนหัวเราะในลำอ
“ำอะไร” อนอาเหวี่ยใส่แบฮยอน
“เปล่านิ” แบฮยอนีหน้านิ่
“ิ” อนอานั่ลอย่าแร้วยอารม์หุหิ
“ยินี้อนรับนะ” แบฮยอนยิ้มให้อนอา
“อืม แล้วะให้ันอยู่ที่นี่ในานะอะไร น้อสาวเพื่อน หรือ นใ้” อนอาพูแล้ว้อาแบฮยอน
“แฟนัน” แบฮยอนพูทำเอาแและอนอาหันมามอเป็นาเียว
“ห๊ะ!!//ห๊ะ!!” ทั้2พูออมาพร้อมัน
“อยู่ที่นี่ในานะแฟนอัน” แบฮยอนพูแล้วไหวไหล่
“ไม่เอาอะ ันไม่อยาเป็นแฟนนาย” อนอาแหวใส่
“ั้น็ลับบ้านไปะ านะนี้ันไม่ไ้ให้ใร่ายๆ เธอวระีใ” แบฮยอนอมยิ้ม
“น่าเสียใมาว่าล่ะสิ” อนอาพึมพำแล้วเบ้ปา
“เธอว่าอะไรนะ” แบฮยอนพูึ้นเมื่อไ้ยินอนอาบ่น
“เปล่านิ แล้วะให้พัห้อไหนอะ” อนอาทำหน้าหุหิ
“ั้น2 ห้อริมสุ” แบฮยอน
“อืม” อนอาพูแล้ววิ่ึ้นไปบนห้อ
“มึมันร้าย ไอแบ” แี้หน้าแบฮยอน
“ูยอมรับ ูะไ้ีบอนอาไ้ถนัๆหน่อย” แบฮยอนไหวไหล่
“เออ อให้มึสมหวั ูเียร์เ็มที่ แ่อนนีู้ไป่อนนะ ้อรวบรวม้อมูลอีหลายอย่า ฝาอนอา้วย” แ
“ูะูแลทั้ีวิเลย” แบฮยอนพูแล้วแเบ้ปา
“ูอ้วไ้มั้ย” แ
“ไอสัส ไปไ้แล้ว” แบฮยอนทำท่าะถีบส่แทำเอาแ เินออไป้วยท่าทามีวามสุมามาย
้านอนอา
“ฮึ่ย!! ไอหมาบ้า ทำไม้อให้ันเป็นแฟนนาย้วย ไอบ้า ไอหมาบ้า แล้ใ่มั้ยเนี่ย” อนอาเอาหน้าุหมอนแล้วรีร้อ
“ใ่ว่าะยอมเป็นเบี้ยล่านะเว้ย เรื่อนี้้อมีัว่วย” อนอาพูแล้วหยิบโทรศัพท์มาเ้า แอพพลิเั่นไลน์
เพื่อนสนิท...มิรสหาย
Son-ah
เฮ้ยๆๆๆๆ
เสี่ยโอผู้ยิ่ให่
เฮ้ยพ่อ
Mr. Kim
เป็นเหี้ยไรมึ
Son-ah
่วยไรูหน่อยิ
เสี่ยโอผู้ยิ่ให่
ะให้่วยไรรับ
Mr. Kim
ให้พวู่วยีบเฮียแบอ่อวะ
Son-ah
ปาหมา
เสี่ยโอผู้ยิ่ให่
แล้วะให้่วยไร อย่ามาเล่นลิ้น ่อนที่พวูะมีน้ำโห
Mr. Kim
มึพูถูเพื่อนฮุน
Son-ah
่วยใหู้อยู่รอปลอภัยาเฮียแบอ พวมึหน่อย!!
เสี่ยโอผู้ยิ่ให่
เพื่อ???
Son-ah
อนนีู้อยู่บ้านแบฮยอนเพื่อทำบาอย่า แ่เาไม่น่าไว้ใสำหรับู ่วยูหน่อย
Mr. Kim
เหย~~~ ไวไฟนะมึเนี่ย ????????
Son-ah
ูไม่ไ้อยามาอยู่เว้ย เี๋ยวพรุ่นีู้ะบอเหุผลทีู่้อมาอยู่ที่นี่ โอเป่าว แล้วพวมึ้อ่วยู้วย ห้ามัำสั่
เสี่ยโอผู้ยิ่ให่
มึพูแบบนีู้ะทำอันใไ้อรับ
Mr. Kim
นั่นสิ พรุ่นี้เอัน แล้วูะหาวิธี่วยละัน
อนอาวาโทรศัพท์แล้วส่ายหัวไห้ับเพื่อนสนิทิเื้อ
“ูทนบพวมึมาไ้นานนานี้ไ้ไเนี่ย”
้านแบฮยอน
“แบ ทำไมนอนบ้านล่ะวันนี้” แทยอนเินเ้าบ้านมาเมื่อเห็นน้อายนั่ อยู่ที่ห้อนั่เล่น
“แทยอน อนอาะอยู่ที่นี่สัพันะ” แบฮยอน
“นที่แรอมาสิบๆปีอ่ะเหรอ ทำไมมาอยู่นี่อะ ไ้ันแล้วเหรอ” แทยอนพูแล้วสวมสลิปเปอร์
“บ้าเหรอ เี๋ยวเอารอเท้าฟาปาเลยนี่” แบฮยอนพูแล้วหยิบรอเท้าึ้นมา
“ฮ่าๆๆ ันไม่ลัวแหรอโว้ย!!” แทยอนเินมานั่ับแบฮยอน
“เามาสืบารายอพ่อ เพราะพิสูน์วามบริสุทธิ์อัวเอ” แบฮยอนอธิบาย
“นที่พ่อไป่าพ่อับแม่เาใ่มั้ย” แทยอน
“อืม เธอแ่อยา่วยสืบหาัวนร้าย” แบฮยอน
“อ่อ แล้วทำไม้อที่นี่” แทยอนสสัย
“เธอสสัยนในบ้าน” แบฮยอน
“เธออยู่ที่นี่ในานะอะไร น้อสาวเพื่อนี้เหรอ” แทยอน
“านะแฟน” แบฮยอนยัิ้วทำเอาแทยอนาโแล้ว ็ยิ้มออมา
“ร้ายนันะแ” แทยอนพูแล้วล็ออน้อาย
“โอ้ยๆๆ ยัยบ้า หายใไม่ออ” แบฮยอนัืน
“อโทษที่ััหวะนะ” อนอาเินเ้ามาเมื่อเห็นแบแทำลัฟั,เหวี่ยันทำเอาเธอรู้สึหุหิ
“อนอา มีอะไรหรือเปล่า” แบฮยอนพูแล้วผละออาแทยอน
“ห้อรัวอยู่ไหน ันหิวแล้ว” อนอา
“อ่อ เินรไปแล้วเลี้ยว้ายเธอ็ะเอ” แบฮยอนบอทา
“อืม อบใ” อนอาพูแล้วเินหันหลั่อนะนึอะไร ึ้นไ้
“แล้วนายับเธอะินมั้ยเี๋ยวทำเผื่อ” อนอา
“ไม่เป็นไร อบในะ” แบฮยอนปิเสธ
“ันอ้วยสิ อ2านนะ ันินเ่” แทยอนีใเมื่อไ้ยินเรื่ออิน
“อืม ที่ทำไปเพราะเป็น่าที่อาศัยหรอนะ เธออย่าเ้าใผิล่ะ ันับหมอนี่ไม่ไ้เป็นอะไรัน” อนอาพูแล้วเินปึปัออไป
“ูท่าเธอะเ้าใผินะ” แทยอนบอับแบฮยอน
“เรื่อ?” แบฮยอนมวิ้ว
“ไอบื้อ ็เรื่ออเราไ เธอรู้มั้ยว่าเราเป็นพี่น้อันน่ะ” แทยอน
“ไม่รู้ิ” แบฮยอน
“ันว่าไม่รู้ัวร์ รีบไปบอเลย่อนที่มันะไปันให่” แทยอนถีบส่แบฮยอน
้านอนอา
ปึ~ ปึ~ เร้~
อนอาทำอาหาร้วยวามหุหิ
“ไอหมาบ้า มาเ๊าะเราทั้ที่มีแฟนอยู่แล้ว เอะ!! ันะมีแฟนวันละ10นเลยอยูสิ” อนอาบ่นไปทำอาหารไป
ปึ~ เร้~ ปั่~
ความคิดเห็น