ตอนที่ 16 : หมาป่า(น้อย)กับคำขอจากประธานนักเรียน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงร้องหวานดังระงมไปทั่วบ้านโมเดิร์นของอาเชียดังขึ้น จนร่างเล็กสองร่างสะดุ้งขึ้นมาในทันที ซึ่งได้แก่อิมาวาริกับมิตเทลท์ ดวงตาสองสีของอิมาวาริสบเข้ากับดวงตาของมิตเทลท์ด้วยความงุนงง ก่อนที่จะขยี้ตาแก้ง่วงเล็กน้อยแล้วกล่าวถามออกมาว่า
“มีอะไรเหรอครับอาเชียเสียงดังแต่เช้าเชียว?”
“นั้นสิๆ มันรบกวนการนอนนะรู้ไหม!”
“มันใช่เวลาไหมคะ! นี่อิมาวาริคุงกับฉัน เอ่อ……”
“ยังไม่ได้ทำครับผมแค่ช่วยรักษาบาดแผลของคุณนิดหน่อยเพราะบาดแผลของคุณมันค่อนข้างสาหัสผมเลยต้องเปลื้องผ้าคุณ ส่วนทำไมผมต้องเปลื้องผ้าด้วยเพราะว่า อยู่ๆร่างกายคุณก็ร้อนขึ้นมาจนเสื้อผ้าของผมกับมิตเทลท์ละลายไปหมดเลย แล้วก็เลือดมิตเทลท์กัดไหล่ของผมครับ”
ดวงตาสีเขียวอ่อนปรากฎความรู้สึกเสียดายออกมาแวบนึงก่อนที่จะรีบสะบัดความคิดนั้นให้หายไปในสทันที ผมสีดำแซมเทาของเด็กหนุ่มตรงหน้าตอนนี้มันรุงรังไปหมด มิตเทลท์เองก็ไม่ต่างกันสภาพของทั้งสองค่อนข้างรุงรัง และสิ่งที่เด่นหราอยู่ก็คือเลือดที่ไหลออกมาจากหัวไหล่ของคนตรงหน้าที่ยังไม่หยุดไหล
“อ๊ะ! แย่แล้วเลือดกับแผลพวกนี้ต้องรีบรักษา!”
“เดี๋ยวมันก็หายไม่เป็นอะไรหรอกครับ”
“ไม่ได้ค่ะ!”
“อุก! น่ากลัวจังเลยนะครับ ว่าแต่ทำไมถึงมากอดผมเนี่ยครับมิตเทลท์?”
“ฮุๆ อยากชิมเลือดอีกอะเลือดของอิมาคุงมันอร่อยมากเลย”
“ไว้ตอนนอนละกันครับ”
หลังปิดแผลที่หัวไหล่จากการถูกเทวดาตกสวรรค์โลลิที่ได้ขบกัดพร้อมกับดูดเลือดราวกับว่ามันคือของหวานที่น่าลิ้มลองก่อนที่ประตูห้องนอนของอิมาวาริจะถูกเปิดออกมาพร้อมกับเรย์นาเร่ที่กุมหัวของตนเบาๆเล็กน้อยแล้วกล่าวออกมาว่า
“นายท่าน คุณแม่ชีและก็มิตเทลท์ไปใส่เสื้อผ้าก่อนดีไหมคะ แล้วก็นายท่านประธานนักเรียนติดต่อมาค่ะ”
“โอ้! ขอบคุณนะครับเรย์นาเร่แล้วพี่ลาเวียล่ะครับ นอนเล่นเกมอยู่ค่ะ แถมยังไม่ยอมไปอาบน้ำเลย”
“ฮะๆ เดี๋ยวผมขอแต่งตัวก่อนแล้วจะเรียกให้ละกันนะครับ”
เด็กหนุ่มผมสีดำแซมเทาหัวเราะออกมาในลำคอเล็กน้อยแล้วหยิบชุดนักเรียนกขึ้นมาสวมพลางรวบผมที่ยาวจนถึงกลางหลังเอาไว้เป็นหางม้าแบบลวกๆ พร้อมกับหยิบผ้าพันแผลมาปิดดวงตาข้างซ้ายที่เป็นสีเขียวประกายดุจมรกตเอาไว้แล้วรีบสาวเท้าไปยังห้องริมสุดในทันที
แอ๊ด~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ประตูถูกเปิดออกมาพร้อมกับดวงตาสีเทาหม่นที่กวาดตามองไปรอบๆแล้วพบกับก้อนผ้าห่มนูนๆ เจ้าตัวรีบเดินเข้าไปแล้วดึงผ้าห่มออกไปในทันทีเผยให้เห็นลาวิเนียในชุดเสื้อยืดยาวโดยมีกางเกงขาสั้นที่ถูกปิดด้วยเสื้อยืดสีขาวยาว ดวงตาสีน้ำเงินจดจ้องไปยังแฟนนุ่มของตนที่กำลังยิ้มเย็นๆออกมา
“พี่ลาเวียครับ อย่ามาหมกตัวขี้เกียจเป็นหมีจำศีลแบบนี้สิครับเดี๋ยวก็อ้วนหรอกนะครับ”
“ห้ามพูดว่าอ้วนน้า!!!!!!!!!”
ฟู่!
หนามน้ำแข็งปรากฎขึ้นมาพร้อมพุ่งเข้าหาเด็กหนุ่มซึ่งเจ้าตัวก็รู้ว่านี่คือการหยอกล้อของพวกเขาสองคนเลยจับไปที่หนามน้ำแข็งแล้วบีบมันทิ้งไปอย่างง่ายดาย ก่อนที่จะรีบอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาในท่าอุ้มเจ้าหญิงแล้วรีบลงไปในทันที
“พาคนอ้วนมาแล้วครับเรย์นาเร่”
“ง่า! อิมาวาริคุงบอกแล้วไงว่าอย่าพูดว่าอ้วนน่ะ!”
“ก็อย่าทำตัวขี้เกียจแบบนี้สิครับ”
ร่างเล็กกุมขมับตนเล็กน้อยแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย พลางขยับมือของตนแล้วรีบบอกอีกฝ่ายว่าวันหยุดสุดสัปดาห์นี้จะพาไปออกกำลังกายลดน้ำหนักก่อนที่จะรีบลาคนทั้งหมดภายในบ้านแล้วออกไปในทันที
…………………
แอ๊ด~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ประตูใหญ่ถูกเปิดออกมาพร้อมกับที่ดวงตาข้างขวาที่เป็นสีเทาหม่นสบตาเข้ากับดวงตาสีชมพูที่กั้นไว้ด้วยเลนส์แว่น รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าอันอ่อนหวานคล้ายหญิงสาว ทางประธานนักเรียนผู้มีเรือนผมสีดำสั้นประมาณต้นคอก็ยิ้มรับแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานเช่นกัน
“ว่าไงอิมาวาริคุงสบายดีไหม?”
“น่าจะสบายดีอยู่ครับคุณโซน่า แล้วมีเรื่องอะไรเหรอครับ?”
“ค-คือว่ามีเรื่องอยากจะรบกวนน่ะ”
“ได้แน่นอนครับคุณโซน่า แล้วก็รู้สินะครับว่าผมรู้เรื่องของสามเผ่าพันธุ์”
“อือ! ต้องขอโทษที่ลาบล้วงนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“แล้วเรื่องที่อยากรบกวนล่ะครับ?”
อิมาวาริยิ้มออกไปพลางจ้องมองไปยังโซน่าที่กำลังประหม่าอยู่
“ช่วยไปเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันระหว่างฝั่งฉันกับรีอัสทีได้ไหม!”
‘ดูเหมือนว่าคุณหนูผมแดงกับคุณโซน่าจะมีปัญหากันแล้วสินา………’
TBC.
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
112 ความคิดเห็น
-
#80 Artoria Pendragon (จากตอนที่ 16)วันที่ 20 พฤศจิกายน 2563 / 15:15แข่งชิงหมาป่า(น้อย)มาเป็นคู่หมั้นหรอ?#800
-
#79 Wolf-002 (จากตอนที่ 16)วันที่ 20 พฤศจิกายน 2563 / 07:19
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ#790
