ตอนที่ 4 : EPISODE:04 Silver Wolf and Bad Luck in One Night
หลังจากที่ซีกออกมาจากJunior Clubแล้ว เขาก็ออกมาเดินเล่นตอนกลางคืนก่อนที่ซีกจะเข้าไปในร้านขายดัสต์แห่งเมืองValeที่มีชื่อว่าFrom Dust Till Dawnก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในทันที
แอ๊ด~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"โอ้! เชิญครับเชิญคุณลูกค้า"เจ้าของร้านที่เป็นชายแก่กล่าว ก่อนที่ทางซีกจะพยักหน้ารับก่อนจะกระชับผ้าคลุมหมาป่าสีเทาของตนพร้อมเดินไปตรงโซนที่มีหนังสือ ก่อนจะหยิบนิตรยาสารมาอ่านเรื่อยๆพร้อมมองไปรอบๆร้านแวบนึงก่อนจะไปสะดุดกับหญิงสาวผมสีดำแดงใส่ผ้าคลุมสีแดงมีฮูดมีเครื่องประดับลายกุหลาบพร้อมคาดด้วยซองกระสุนปืนแถมสวมหูฟังสีแดงฟังเพลงพร้อมเปิดหนังสืออ่านไปด้วย
"อืม....ทำไมตาขวาของฉันมันกระตุกรัวๆเลยล่ะเนี่ย?"ซีกพึมพำออกมาเบาๆพร้อมรู้สึกถึงลางร้ายที่อยู่ใกล้ๆเพราะสัญชาติญาณของร้องเตือนออกมาไม่หยุดเลยตั้งแต่เข้าร้านมาทันใดนั้นก็มีกลุ่มชายร่างใหญ่5-6คนเข้ามาในร้านพร้อมอาวุธครบมือพร้อมเริ่มขู่เจ้าของร้านทันที
ก่อนจะมีชายผมสีส้มใส่หมวกมีดวงตาสีเขียวพร้อมถือไม้เท้า"นี่คุณเจ้าของร้านรู้ไหมว่า กว่าจะหาร้านดัสต์ที่เปิดตอนดึกๆนี่มันหายากมากเลยนะ"ใช่แล้ว! ชายผมส้มใส่หมวกพร้อมถือไม้เท้าคือเจ้าตัวแสบโรมัน ทอชวิคที่ยืมเงินซีกแล้วชิ่งหนีไปนั้นเอง
"หือ!..........ข-ขอล่ะอ-เอาเงินไปให้หมดเลยย-อย่าทำอะไรฉันเลย"เจ้าของร้านกล่าวอย่างตะกุกตะกักด้วยความกลัวตาย"เฮ้ยๆ ใจเย็นสิตาแก่ ฉันไม่ได้มาปล้นเงินแต่มาเอาอย่างอื่นต่างหาก.....ไปขนมา"โรมันหันไปสั่งลูกน้องของจูเนียร์ที่ตนไปยืมมา
"เฮ้ๆ! เจ้าเด็กสองคนนั้นยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้นะเว้ย!"ลูกน้องหมายเลข1 ชี้ปืนไปที่หญิงสาวผมสีดำแดงที่ใส่หูฟังฟังเพลงพร้อมอ่านหนังสืออยู่แต่สิ่งที่ได้กลับมานั้นคือ"......"ความเงียบนั้นแหละคือคำตอบ
"เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ยัยหนูได้ยินที่ฉันเรียกไหม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ลูกน้องหมายเลข1 เริ่มยั๊วะตะโกนสุดเสียงจนหญิงสาวผมสีแดงได้ยินแล้วหันมาก่อนที่ลูกน้องหมายเลข1 ชี้ไปที่หูฟังของเธอจนเธอรู้แล้วถอดหูฟังออก"ยกมือขึ้นซะยัยหนู!"
"นี่คุณจะปล้นฉันเหรอ?"หญิงสาวผมสีดำแดงกล่าวถามขณะที่อีกมือเตรียมเอื้อมไปหยิบบางอย่างออกมาแต่ทันใดนั้น
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ร่างของลูกน้องหมายเลข2และหมายเลข3ลอยละลิ่วทะลุกระจกออกนอกร้านไปพร้อมร่างของซีกที่ยังใส่ชุดคลุมหมาป่าสีเทาอยู่"เอ่อ........."หญิงสาวผมสีดำแดงอุทานออกมาอย่างสงสัยปนตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนจะหันไปพบกับซีกที่ถอดฮูดของผ้าคลุมออกทำให้เธอตกใจมาก
แกร็ก.....
ซีกหยิบบางอย่างออกมาจากผ้าคลุมซึ่งมันคือปืนที่เขาประดิษฐ์ขึ้นมาตามที่โครวสอนก่อนจะเหนี่ยวไกใส่พวกโจรที่เหลือไปในทันที
ปังๆๆๆ
ทันทีที่สิ้นเสียงของปืนร่างของเหล่าลูกน้องจูเนียร์ที่โรมันยืมมาทั้งหมดล้มลงพื้นก่อนจะสลบไป ที่เหล่าลูกน้องจูเนียร์ที่โรมันยืมมาไม่ตายเพราะว่าซีกนั้นใช้กระสุนยางนั้นเอง
"โรมัน ทอชวิคไอตัวแสบเงินก็ไม่คืนฉัน แถมยังให้ลูกน้องของจูเนียร์ที่ยืมมามาปล้นฉันอีกเหรอ?"ซีกกดเสียงต่ำจนหน้ากลัวพร้อมชักดาบสีเงินออกมาหลังจากที่เขาเก็บปืนไป"โฮ่ยๆ! ใจเย็นก่อนเจ้าหนูซีกมันแค่บังเอิญเฉยๆ"โรมันกล่าวก่อนหยิบแร่ดัสต์สีแดงขึ้นมา3-4อันก่อนจะโยนแร่ดัสต์สีแดงขึ้นไปก่อนจะจับไม้เท้าเล็งแล้วยิงใส่แร่ดัสต์สีแดงจนระเบิดออก
ซีกเห็นท่าไม่ดีจึงผลักร่างของหญิงสาวผมสีดำแดงลงพื้นแล้วเอาตัวมาบังระเบิดให้หญิงสาวผมสีดำแดง พอแรงระเบิดจางลงซีกก็ก้มลงไปมองอาการของหญิงสาวผมสีดำแดง"เธอไม่เป็นอะไรนะ?"ซีกกล่าวก่อนจะพบว่าหญิงสาวผมสีดำแดงนั้นคือคนที่ตนรู้จัก"ร-รูบี้!"
ใช่แล้ว! หญิงสาวผมสีดำแดงนั้นคือรูบี้นั้นเอง"ซีกนายเองสินะ แล้วนายหายไปไหนมาห๊ะ! ตาบ้า!"รูบี้กล่าวพร้อมยิ้มไปด้วยแต่แววตานั้นไม่ได้ยิ้มด้วยเลย สาเหตุมันเกิดขึ้นเพราะว่าหลังจากที่ซีกอยู่ซิกนอลมาหนึ่งปีแล้วซีกนั้นก็ออกเดินทางโดยไม่บอกใครเลยยกเว้นโครวไม่แปลกเลยที่รูบี้จะโกรธ(เอาแล้วไอซีกเอ็งได้อยู่ใต้โอวาทเมียแน่ๆ//ไรท์)
"เอ่อ...ใจเย็นก่อนนะรูบี้....เจ้าโรมันหนีไปโน่นแล้ว"ซีกพยายามแถไปก่อนชี้ไปที่เจ้าโรมันที่หนีขึ้นหลังคาไปแล้ว"งั้นจับเจ้าหัวส้มนั้นให้ได้แล้วเราค่อยเคลียร์กันเรื่องที่นายหนีหายไปโดยไม่บอกฉันนะซีก~~~~~~~"รูบี้กล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวแวบนึงก่อนจะฉุดแขนของซีกตามไปด้วย
ฟึบๆๆๆๆ
พวกเชาทั้งสองวิ่งไปตามหลังตามโรมันมาติดๆ ทันใดนั้นก็ได้มียานบินลำหนึ่งโผล่ออกมาพร้อมกับที่โรมันก็กระโดดขึ้นยานไปก่อนที่จะมีใครบางคนที่อยูในเงามืดโจมตีมา ซีกที่เห็นก็เครียมป้องกันการโจมตีที่โจมตีมาแต่ก็มีร่างนึงกระโดดข้ามหัวพวกเขาสองคนไปก่อนจะตวัดแส้ขนาดสั้นสร้างโล่ป้องกันการโจมตีเอาไว้
คนที่โผล่มาคือหญิงสาวผมสีเหลืองดวงตาสีเขียวใส่แว่นใส่ชุดคลุมไหล่
ทะนใดนั้นพื้นก็เกิดการสั่นไหวขึ้นและในจังหวะนั้นยานบินก็รีบหนีไปในทันที หลังจากยานบินบินหนีไปแล้วก็หันมาที่ซีกและรูบี้
"เอาล่ะ! พวกเธอสองคนช่วยตามฉันมาด้วยนะ"
จบ
-----------------------------
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เอ็งไม่ต้องไปยุ่งกับเค้าเลย : โนโคตะ
(พึงดูมาเลย)