ตอนที่ 21 : EPISODE:20 Silver Wolf and The Problem of Weiss(3)
ซี้ก“ฮ่า!!!!!!!!!!!”ซี้กถอนหายใจออกมาด้วยความโกรธก่อนจะออกไปเดินเล่นตอนกลางคืนโดยเป้าหมายของเขาคือJunior's Club เพื่อไปหาอะไรดื่มนิดหน่อยก่อนจะไปหาที่นอนข้างทาง และในตอนนั้นเองก็มีซี้กก็เดินไปชนกับหญิงสาวผมสีดำซอยสั้น ดวงตาสีเหลือง เธออยู่ในชุดสีแดงเปิดไหล่และโชว์ขาอ่อนเล็กน้อย สายตาของเธอเหมือนคนที่กำลังโกรธอยู่ตลอดเวลา
“มีอะไรถึงมาหาฉันซินเนอร์ ฟอลแกต้องการอะไรกันแน่!”ซี้กกดเสียงต่ำจนหน้ากลัวน้ำเสียงราบเรียบนั้นแฝงด้วยอารมณ์ที่คุกกรุ่นอย่างชัดเจน ดาบสีเงินในมือถูกยกขึ้นแล้วชี้ไปทางหญิงสาวผมสีดำ เด็กหนุ่มผมสีเงินกำดาบแน่นเตรียมใช้ดาบนี้ปาดคอคนตรงหน้าทันที"โว้วๆ! ใจเย็นซี้กพวกเราเคยเป็นเพื่อนร่วมงานกันมาก่อนไม่ใช่เหรอ?"ซินเนอร์ยกยิ้มนิดหน่อยก่อนจะยกมือขึ้นประมาณว่าไม่ได้จะมาสู้
“แกมันเชื่อใจไม่ได้เพราะการกระทำของแกมันทำให้ฉันกลายเป็นฆาตกร”ซี้กกล่าวออกมาแต่ก็ยอมลดดาบแต่ดาบสีเงินนั้นยักไม่ถูกเก็บเข้าสู่ฝักดาบ"แหมๆ~~~ ก็แค่อยากมาเจอคู่ขาเก่าแค่นั้นเอง ฮุๆๆๆ"ซินเนอร์ยกมือป้องปากหัวเราะออกมาก่อนที่ซี้กจะกล่าวใส่ซินเนอร์ว่า"ยัยโรคจิตพรากผู้เยาว์เอ้ย! ตอนนั้นฉันอายุแค่13ปี แกก็ยังจะทำ"ซี้กกล่าวพร้อมทำหน้าขยะแขยงก่อนจะหันไปที่มุมมืดของตึก
“พวกแกสองคนจะออกมาได้รึยังห๊ะ! เมอร์คิวรี่ แบล็ค,เอ็มเมอร์รัล ซัซทาย(ถูกรึเปล่าหว่า?//ไรท์)”ปรากฎเด็กหนุ่มผมสีเทาเข้ม สวมเสื้อสีน้ำเงินเข้มแขนยาวและสวมทับด้วยเสื้อกั๊กสีดำ ใส่กางเกงขายาวสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีเหลืองเหมือนงูและอีกคนเป็นเด็กสาวผมสีเขียวดวงตาสีแดงผิวสีเข้ม เสื้อผ้าที่ใส่ก็เหมือนใส่เพื่อทำให้ขยับตัวคล่องทำให้มันเปิดเผยผิวหนังนิดๆหน่อยๆ
“พวกแกต้องการอะไร?”ซี้กกล่าวออกมาพร้อมมองไปยังสามคนตรงหน้าด้วยความโกรธเคืองและเต็มไปด้วยไฟคุกกรุ่นและ….
เช้าวันถัดมา
ในเมืองVale
“เบลคคคคคคคคคคคคค!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เธออยู่ไหน!!!!!!!!!!!!”เสียงเรียกตะโกนของสมาชิกทีมRWBYที่เหลือกำลังตะโกนหาเบลคอยู่นั้นเอง หลังจากเมื่อคืนที่ทะเลาะกันอย่างหนักทำให้หญิงสาวฟอนัสแมวดำหนีหายไป ตอนนี้รูบี้และหยางต่างตะโกนตามหาเบลคตั้งแต่เช้าด้วยความเป็นห่วง แต่คงต้องยกเว้นไวส์เอาไว้ที่เดินตามและไม่ค่อยได้ช่วยอะไรสักเท่าไหร่
“ไวส์ทำไมเธอถึงไม่ค่อยช่วยตามหาเลยล่ะ?”รูบี้กล่าวถามด้วยความสงสัย ทางไวส์ก็ตอบกลับออกมาว่า"อยากรู้ไหมใครช่วยได้ ตำรวจยังไงล่ะ"
“ไวส์…”รูบี้มองไว้ด้วยสายตาที่โกรธๆ"อะไร? ฉันแค่ออกความคิดเห็นเอง"ไวส์กล่าวออกมา"และมันเป็นความคิดเห็นที่แย่มาก"พอกล่าวจบหนูน้อยหมวกแดงก็เริ่มออกตามหาเบลคต่อในทันที
ส่วนทางหยางที่เหมือนจะนึกบางอย่างได้ก็กล่าวออกมา"ว่าแต่ซี้กล่ะ? หมอนั้นหายไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนิ"ไวส์ที่ได้ยินก็หงอยๆลงไปนิดหน่อยเพราะเธอดันพูดสิ่งที่ซี้กไม่อยากให้พูดมากที่สุด"อ๊ะ! ตรงนั้นไง!"แต่แล้วอยู่ๆรูบี้ก็กล่าวขึ้นมาก่อนจะชี้ไปที่ซี้กที่มีแผลไฟไหม้ตามตัวนิดหน่อยแต่ก็ถูกพันผ้าพันแผลแล้ว
พวกเธอก็เดินตามซี้กไปก่อนที่ซี้กจะไปหยุดที่ทางตันแล้วหยิบสร้อยคอที่ถูกแกะสลักจากไม้มาดูสักพักก่อนจะกระโดดหนีหายไปในทันที
หลังจากนั้นซี้กก็มาหยุดที่ร้านคาเฟ่ร้านนึงแล้วพบกับบุคคลที่คุ้นเคย
“ไง!………”ซี้กโบกมือไปมาก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้แล้วกล่าวกับเบลคและเด็กหนุ่มฟอนัสลิงว่า"เป็นไงจิตใจสงบลงบ้างไหม?"เบลคหันมาก็เบิกตากว้างก่อนจะกล่าวว่า"ซี้กนี่นาย……ชั่งเถอะ! แต่ก็ขอบคุณมากจิตใจสงบลงเยอะเลยล่ะ"ซี้กที่ได้ฟังก็ยิ้มนิดหน่อยก่อนจะลูบหัวเธอไป
“โว้วๆ! ที่ฉันนั่งอยู่นี่ฉันเป็น กขค. รึเปล่า?”เด็กหนุ่มฟอนัสลิงกล่าวออกมาก่อนที่ซี้กจะลูบหัวตนนิดหนอ่ยก่อนจะนั่งลงข้างเบลค"อย่าพูดมากน่า!"เบลคกล่าวออกมาด้วยแววตาที่เฉียบคม"ฮ่าๆ โทษทีๆ ฉันชื่อซุน วูคองแล้วนายล่ะพ่อฟอนัสหมาป่าสีเงิน"
“ซี้ก……ซี้ก เดรย์เกอร์นี่คือชื่อของฉัน”พอซี้กกล่าวจบซี้กกับซุนก็เอามือแปะกันเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพและหลังจากนั้นพวกเชาก็คุยกันนิดหน่อยก่อนจะไปดักซุ่มที่ขนดัสต์ พวกเขาทั้งสามคนคุยกันสักพักก่อนที่จะมีเครื่องบินสีเทาลำหนึ่งบินมาและลงจอดด่านล่าง
“ไม่นะ! ไม่จริง!”เบลคกล่าวด้วยความผิดหวังอย่างถึงที่สุดเพราะเมื่อประตูยานบินสีเทาเปิดออกก็ปรากฎ กลุ่มคนในชุดเครื่องแบบสีขาวและดำ ใส่หน้ากากสีเทา มีสัญลักษณ์รูปสัตว์สีแดงที่ด้านหลัง พวกเขารู้ได้ในทันทีเลยว่าพวกไวท์แฟงค์
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น"เฮ้ย! เร็วๆกันหน่อยสิฟร่ะ! พวกสัตว์อย่างพวกแกมาชักช้าอยู่ได้" หืม?……เสียงนี้มัน ซี้กคิดในใจก่อนจะเบนสายตาไปยังต้นเสียง"เจ้าตัวแสบโรมัน ทอชวิค!!!!!!"ซี้กกล่าวออกมาด้วยความโกรธถึงอย่างนั้นซี้กก็ยังพูดเงียบๆ
แต่พอซี้กหันมาอีกทีก็พบว่าไวส์ได้หายไปแล้ว"ซุนนายไปซ่อนตัวรอโจมตีเดี๋ยวฉันตามเบลคไปเอง"ซี้กแจกแจงหน้าที่ก่อนจะวิ่งตามเบลคไปในทันที
เบลคตอนนี้ได้ลอบเข้ามาด้านหลังของโรมันก่อนจะเอาดาบจ่อคอมัน"อย่าขยับ!"เบลคกล่าวเสียงแข็งพร้อมกลับขยับดาบของตนเข้าไปใกล้คอของโรมันมากขึ้น ก่อนที่เบลคจะหันไปหาพวกไวท์แฟงค์ว่า"เหล่าพี่น้องไวท์แฟงค์ทำไมถึงมารับใช้ไอกากนี่!"เบลคถอดริบบิ้นออกเผยให้เห็นหูแมวสีดำทำให้เหล่ากลุ่มไวท์แฟงค์ลดอาวุธลง
แต่ทันใดนั้นโรมันก็เปลี่ยนไม้เท้าเป็นรูปแบบยิงก่อนจะยิงกระสุนดัสต์ใส่เบลคจนกระเด็นไปไกล
ฟึบ!
ซี้กกระโจนออกมารับตัวเบลคเอาไว้พร้อมมองโรมัน"โรมัน! ไอตัวแสบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ซี้กตะโกนออกมาด้วยความโกรธพร้อมกับดาบสีเงินที่ถูกชักออกมา
“โว้วๆ! ซี้กใจเย็นก่อน ก่อนอื่นนายต้องเคลียร์กับคนๆนึงก่อน”ทันใดนั้นหนึ่งในกลุ่มไวท์แฟงค์ก็ก้าวออกมาและกลายเป็นเด็กสาวผมสีชมพูและสีน้ำตาลในมือถือร่มพร้อมใส่ชุดแบบไอศครีมเนเปิลของอิตาลี
“งาย ไม่ได้เจอกันนานนะซี้ก~~~~”
จบ
----------------------------------
แมวสินะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แล้วก็สนุกมากครับ