ตอนที่ 15 : EPISODE:14 Silver Wolf and Team Problem(2)
Ruby Part
สวัสดีฉันรูบี้ โรสเองตอนนี้ฉันกำลังวิ่งตามเพื่อนในทีมยองฉันที่ชื่อไวส์ ชนีตอนนี้เธอดูเหมือนว่าจะโกรธฉันมากเลย
"ไวส์หยุดก่อน! เธอเป็นอะไร!?"ฉันได้ตะโกนถามไวส์ออกไปก่อนที่เธอจะชะงักและหันมาหาฉัน
"รู้ไหมรูบี้..."ไวส์กล่าวออกมาแล้วก็หันมาหาฉันด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดสุดๆ"เธอควรจะเป็นผู้นำที่ดี แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำทั้งหมดกลับสร้างปัญหาให้ฉัน!!!!!"ไวส์ตวาดลั่นใส่ฉัน ฉันตัวแข็งทื่อและพูดอะไรไม่ออก
"ฉ-ฉันทำอะไรผิดอย่างงั้นเหรอ?"ฉันถามไวส์ออกไปพร้อมก้มหน้าลงไปที่พื้นเพื่อหลบหน้าเธอ
"ก็อย่างงี้ไงล่ะ เธอเอาแต่ทำตัวเป็นเด็กไม่เหมาะสมที่จะเป็นผู้นำเลยสักนิด"ไวส์กล่าวกับด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว"ตอนในป่าก็เหมือนกัน เธอทำตัวเป็นเหมือนเด็กไม่รู้จักโต และเธอก็ยังเป็นแบบนั้นเหมือนเดิม"
"ไวส์ ท-เธอพูดอะไรน่ะ.....ล-แล้วที่เธอบอกว่าทำงานร่วมกันเป็นทีมล่ะ ฉ-ฉันคิดว่าเธอกับฉันจะเชื่อใจกันและกันในทีมของพวกเราซะอีก"ฉันพูดออกไปด้วยเสียงที่สั่นๆถ้าซี้กมาเห็นคงจะบอกว่าฉันจะร้องไห้แน่ๆ
"ฉันเชื่อในตัวทีม......ไม่ใช่เธอที่เป็นผู้นำ"เจ้าหญิงน้ำแข็งตรงหน้าของฉันกล่าวเว้นช่วงแล้วเริ่มพูดตอบ"ฉันฝึกฝนมาอย่างหนัก เล่าเรียนมาอย่างตั้งใจและตรงไปตรงมา ฉันสมควรได้เป็นผู้นำทีม ไม่ใช่เธอออซปินเป็นคนที่ตัดสินใจผิดพลาด"ฉันกัดฟันดังกรอดพร้อมกับมือที่กำกระโปรงชายแน่น
พอไวส์กล่าวจบเธอก็เดินหนีไปในทันที ทิ้งให้ฉันยืนอยู่คนเดียว
"รูบี้....."เสียงอันราบเรียบแต่ก็มีอารมณ์ความห่วงใยผสมมาด้วยดังขึ้นทำให้ฉันหันไปพบกับชายหนุ่มผมสีเงินหรือซี้ก เดรย์เกอร์นั้นเอง ฉันใช้แขนเสื้อซับน้ำตาของตัวเอง
"ซี้ก....ฮึก! นายได้ยินแล้วเหรอ....ฮึก! "ซี้กที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ก็เข้ามากอดฉัน พร้อมลูบหัวไปด้วย"ใจเย็นก่อนนะรูบี้ เอาล่ะมาๆจะระบายอะไรเดี๋ยวฉันรับฟังทั้งหมดเอง"
"ไวส์พูดถูกรึเปล่าซี้ก เธอพูดถูกรึเปล่า?"ฉันกอดเขาแน่นพร้อมกับมองขึ้นไปหาซี้ก"เรื่องที่เธอบอกว่าออซปินเลือกผิดพลาดที่ให้ฉันเป็นหัวหน้าทีม"
โป๊ก!
"โอ๊ย!"เจ็บชะมัดตาบ้านี่เขกหัวฉันอีกแล้วเหรอเนี่ย
"มันก็แค่หนึ่งวันหลังจากที่เธอได้รับเลือกเป็นหัวหน้าเองนะ"ซี้กลูบหัวแล้วดมเส้นผมของฉัน"หรือว่าเธอสามารถตัดสินคนๆนึงในหนึ่งวันได้เหรอห๊ะ ยัยบ๊อง?"ใช่ ซี้กพูดถูกคนเราไม่สามารถตัดสินใครได้ในวันเดียว"เธอยังไม่ได้พิสูจน์คุณค่าของตัวเองให้ไวส์เห็นเลยนิ แล้วก็ผู้นำที่ดีไม่จำเป็นต้องสู้เก่ง ไม่จำเป็นต้องฉลาด เธอต้องแสดงให้เห็นว่าเธอสามารถแบกรับชีวิตของทุกคนได้ เธอต้องเรียนรู้และเห็นคุณค่าของตน"ซี้กยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะโอบกอดร่างของฉันเอาไว้
"เอาล่ะ! ไปสู้ต่อเถอะนะ ฉันจะเอาใจช่วย"พอซี้กพูด จบก็เดินออกไปในทันที"ขอบใจนะซี้ก"ฉันยิ้มออกมาอย่างยินดี อ่า.......เพราะนี่สินะฉันถึงหลงรักซี้กถึงขนาดนี้~~~~~~~~❤
End Ruby Part
ตลอดการเรียนช่วงเช้าจนถึงช่วงบ่ายไวส์ก็ยังไม่มานั่งที่ทีมRWBY เลย ถึงเบลคและหยางอยากจะไปคุยกับไวส์แต่ซี้กก็ห้ามไว้แล้วกล่าวว่า"ให้เธอได้คิดอะไรสักหน่อยเถอะนะ"ทางรูบี้ที่ได้ฟังคำพูดของซี้กไปก็ตั้งใจเรียนเป็นอย่างมากคำพูดของซี้กเหมือนเป็นการกระตุ้นให้เป็นผู้นำที่ดีมากขึ้น
ส่วนไวส์นั้นแม้จะยังโกรธอยู่แต่ก็มองมาที่พวกเขาเป็นระยะๆแล้วเห็นรูบี้ที่ตั้งใจเรียนแล้วมุ่งมั่นที่จะเป็นผู้นำที่ดี ทำให้เธอนั้นยิ้มออกมา
ตอนเย็น ณ เวลา18นาฬิกา 59นาที
สมาชิกในทีมส่วนใหญ่ก็อยู่ในห้องประจำทีมกันหมดยกเว้นไวส์ที่ยังไม่กลับมา ส่วนซี้กนั้นขอตัวออกไปเดินเล่นข้างนอกแล้วไปพบกับไวส์ที่อยู่ด้านนอกตรงที่พักผ่อนของตึกเรียน
"ไงไวส์ทำไมไม่ยอมกลับห้องล่ะ?"ไวส์ที่ได้ยินก็หันมาทางซี้กแล้วพอรู้ว่าเป็นซี้กก็พยายามจะเดินหนี
"เฮ้อ! ปัญหาน่ะไม่ได้แก้ด้วยการหนีหรอกนะไวส์......เธอควรจะไปปรับความเข้าใจกับรูบี้ซะ ลองให้โอกาสรูบี้พิสูจน์คุณค่าของตัวเองให้เธอดูหน่อยละกัน"ซี้กกล่าวพร้อมเกาหัวแกรกๆก่อนที่ไวส์จะหยุดชะงักแล้วเดินมาหาเขา"ฉันไม่ได้หนีหนอกฉันเข้าใจที่นายพูดดี"ซี้กที่ได้ยินไวส์พูดก็กอดเธอแน่นแล้วลูบหัวเธอ"งั้นฉันขอตัวนะ"
ณ เวลา0นาฬิกา25นาที
"ซี้ก....."เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ซี้กที่กำลังจับดาบสีเงินของตนอยู่"ไวส์เหรอดูจากสีหน้าของเธอแล้วคงคืนดีกับรูบี้แล้วสินะ"ซี้กยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะลูบหัวของเธอแล้วกลับไปมองท้องฟ้าอันเปล่งประกาย
"เธอไปนอนได้แล้วล่ะเดี๋ยวก็ตื่นสายหรอก"ไวส์ที่ได้ยินซี้กกล่าวอย่างนั้นก็ตอบกลับมาว่า"รู้แล้วน่า งั้นไปก่อนนะหมาป่าสีเงินของฉัน"ไวส์กล่าวก่อนจะใช้ริมฝีปากของตนประกบกับซี้กอย่างอ่อนโยนแล้วเดินกลับไปนอนทันที
"เฮ้อ~~~~ เอาล่ะคุณจะบอกอะไรผมอีกล่ะ"ซีกถอนหายใจออกมาก่อนจะมองไปที่ดวงดาวอันเปล่งประกาย
จบ
---------------------------
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ว่าจะถามเรื่องชื่อของไวส์ ชนี ตั้งนาน ตกลง ชนี อ่านยังไงครับ สงสารนางอะ ชะนี
ดาว
ดาว
เคบี้