คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #121 : ตอนพิเศษ:Go to กรีก(7)
หึ! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!! ทุท่านฟัผมที่ะาศนะที่นี่ ไ้มีไรท์ท่านนึท้าให้ผมเียนอนใหม่ถึ7อนเลยทีเียวแน่นอนว่าผมรับำท้าแ่ถ้าผมเหนื่อยเมื่อไหร่ผมะหยุในทันที (แม่นอ่านไ้ผลประโยน์เ็มๆเลย มาูันว่าูะมีแรถึนาไหนัน)
------------------------
“ไมรอส!”
“พอลลั์!”
ายหนุ่มผมสีำลับผิวสีแทนวาสีม่วอาเทมิสายแววื่นระหนถึีสุแล้วลุึ้นาแม่น้ำึ่พอลลั์ไ้เยหน้าึ้นพอีทำให้เธอเห็นทุส่วนบนร่าอไมรอสโยไร้ึ่เสื้อผ้าอาภร์อะไรปิบัทั้สิ้น
“-////-”
ใบหน้าอเ็สาวรึ่เทพผมสีทอถูแ่แ้ม้วยสีแระเรื่อสุๆพร้อมับนำมือทั้สอปิใบหน้าอย่าเินอายแ่เธอ็ยัมอเห็นผ่านร่อนิ้วที่ไม่ไ้ปิสนิท ไมรอส็ไ้รีบ้าวออไปาแม่น้ำในทันที สายน้ำไหลผ่านลำัวอเ็หนุ่มผมสีำลับผิวสีแทน
“เฮ้อ~ เราพลาะแล้ว”
ไมรอสว้าเสื้อผ้าอนมาสวมใส่ ผมสีำที่เปียโ่อนที่มันะถูมือเสยผมสีำลับอนึ้นมาวาสีม่วอาเทมิสายแววเหนื่อยล้าออมา ่อนที่ร่าแร่ะพิลไปที่้นไม้้นแล้วหลับาลไปเพื่อพัผ่อน
……..
ิ๊บๆ~~~~~~
ไมรอสลืมาึ้นมาเมื่อสัมผัสไ้ถึบาสิ่ที่ำลัเาะอยู่บนผมสีำลับอเา และเมื่อเบนสายาอนึ้นไปแล้วพบับนน้อยสีำำลัทำรัอยู่บนหัวอเา
“อา…….เ้านนี่ผมอันไม่ไ้เป็นรันนะ”
ถึเ้าัวะพูอย่านั้นแ่็ไม่ไ้ปัมันลไปหรือทำลายรัที่มันทำเอาไว้บนผมสีำลับอเา ไมรอสลุึ้นอย่าระมัระวัไม่ให้รัที่เ้านน้อยมันพั แ่เ้านน้อยสีำเหมือนรู้าน็ึิ่ไม้ออแล้วมานอนบนหัวอเ็หนุ่มผมสีำลับแทน
“ูเหมือนทุนะไปรวมันที่เรืออาร์โ้แล้วสินะ”
ไมรอสพึมพำออาเบาๆแล้วล่าหมูป่าิไม้ิมือไป้วย
“้ามา”
เสันบ่นออมาเมื่อเห็นไมรอสเินมาพร้อมับแบหมูป่ามาสอัว้วย
“โทษที้าเป็นพวี้เาแบบนี้แหละ”
ไมรอสล่าวอย่าเรียบเยแล้วลูบหัวอนเล็น้อยโพยายามไม่ให้ไปโนเ้านน้อยสีำที่อยู่ในผมสีำลับอเา
“แล้วนที่แอบอยู่ในผมอเ้าล่ะไปเอามาาไหน?”
อาลัน้าล่าวพร้อมับ้อไปยัเ้านน้อยที่แอบอยู่ในผมสีำลับอไมรอสและแอบมอเหล่าลูเรืออาร์โ้้วยวามสสัยใร่รู้เล็น้อย
“็นะ้าื่นมาแล้วเ้านี่็มาสร้ารับนหัวอ้าน่ะ”
ไมรอสวาหมูป่าลไปในอเสบียแล้วเรียมึ้นไปในทันที แ่ทันในั้น็มีเสียหวานัึ้นพร้อมับแรมหาศาลอรึ่เทพที่เ้ามาอรัเาเอาไว้
“ท่านไมรอส~~~~~~~~”
ใ่แล้วนาืออ์หิเลมนอส อาร์ีเมียสนั้นเอ! และร่าอไมรอสไม่ไ้ส่เสีย-หมับ!-าารรับร่าออาร์ีเมียสแ่ันเป็น-ร๊อบ!-ที่น่าะเ็บน่าูึ่ทาลูเรือผู้าย็ร้อ อูย ออมาในทันทีเพราะว่าระูท่าะหัหรือไม่็แหลไปะแล้ว
“อ-อ์หิ!”
ไมรอสล่าวออมาพร้อมหน้าที่ีลเพราะระูอเาท่าะเริ่มร้าวและ็หัะแล้ว เ็หนุ่มผมสีำลับพยายามยึ้นมาลูบหัวอีฝ่ายเบาๆทำให้เ้าหล่อนยอมลายอทำให้ร่าอไมรอสทรุลไปเพราะระูแนทั้สอ้าร้าวนเือบหั
“ล-แล้วมาทำอะไรที่นี่เหรอรับ?”
ทันทีที่ไ้ยินำถามอไมรอสนั้นอาร์ีเมียส็อบำถามอเ็หนุ่มผมสีำลับรหน้าในทันที
“อ่อ! ้าะเินทาไปับพวท่านน่ะ่ะ ท่านแม่เอ็อนุาิ้าแล้วะ้วย”
“เอ๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?????????????????”
อาร์ีเมียสล่าวพร้อมหมุนัวให้เห็นัวเธอให้อยู่ในุผภัยพร้อมผ้าลุมสีาวอบทอทีู่หรูหรา แถมล่าวัทาไมรอสเอาไว้้วยนเ้าัวไ้แ่หัวเราะออมาอย่าเื่อนๆแล้วพยายามหนีวามริเล็น้อย
“นาเินทาไปับพวเราไม่เป็นไรเหรอไมรอส?”
เฮอร์ิวลีสหันไปมอไมรอสที่ำลัพยายามหนีวามริอยู่
“นาเป็นรึ่เทพลูอเทพแห่ใ้พิภพฮาเสแถมพละำลั็น่าะพอๆับเ้าเลย้วย้ำ”
ไมรอสล่าวออมาแล้วลุึ้นพร้อมับระูที่ผสานเ้าหาันอย่ารวเร็ว้วยวามน่าประหลา ่อนที่ร่าบาออ์หิ็อแนอไมรอสทำให้เ้าัวไ้สัมผัสถึวามนุ่มนิ่มที่น่าประหลา
“เพราะั้นฝาัว้วยนะะ”
อาร์ีเมียสล่าวออมา่อนผล่ะออาไมรอสแล้วเินึ้นเรือไปในทันที
“เหอๆ”
ไมรอสยิ้มเื่อนแล้วเินามึ้นไปแ่็มีรัสีอาาพุ่รมาที่เาโยเพาะ มันมาาอทิศทา็ือ1.อาลัน้าแน่นอน ส่วนอันที่2.นั้น็ือพอลลั์ที่น่ามุ่ยแล้วพอแ้มอย่าไม่พอใ
“ฮา ฮา ฮา ฮา”
ไมรอสหัวเราะแห้แล้วเินึ้นเรือไปโย้านหลัมีสรีอเาะเลมนอสโบมือร่ำลา
……
ห้อพัอไมรอส
ไมรอสทิ้ัวนอนลบนเียแล้วหลับาลไปในทันที ส่วนเ้านน้อยสีำ็ออมาาเส้นผมสีำลับอเ็หนุ่ม ทันในั้นร่าอเ้านน้อยสีำ็ส่อแสแล้วลายเป็นเ็หิอายุ7-8ปีผมสีำสนิทปลิวไสวไปามสายลมวาสีเทาและร่าอเธอนั้นำลัลอยอยู่
“ววิาอเ้านั้น่าแปลประหลาริๆ”
บ
--------------------------
ความคิดเห็น