[FNAF] หนูเกิ้ลน่ารักที่สุดในโลก!!
เป็นเรื่องราวของแมงเกิ้ลที่กลายเป็นสมาชิกใหม่ของด้อมหุ่นยนต์นี้ พร้อมกับความมะรุมมะตุ้มที่รุมล้อมหัวใจยัยตัวเล็กให้ปั่นป่วน!!
ผู้เข้าชมรวม
370
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แมงเกิ้ล อย่างดุ๊กดิ๊กๆให้มันน่าเอ็นดูนักได้มะ ห๊ะ!!
แมงเกิ้ล (อแมนด้า เรสพันช์)
สูง : 150.4
รุ่น : 3
ข้อมูล: ยัยเด๋อ สุดมึนและอึน ร่าเริงและมองโลกในแง่บวกมาก ชอบช่วยงานต่างๆในร้าน มีเอ็นโดรคอยติดสอยห้อยตามอยู่เป็นนิจ
"ทุกคนใจดีกับหนูมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ:3"//ยิ้ม(แผ่ออร่าดอกไม้บาน)
ฟ็อกซี่ (อเล็กซ์ เรสพันช์)
สูง:180.6
รุ่น : 2
ข้อมูล: พี่ชายสุดซิสค่อนของเกิ้ล มีนิสัยติดน้อง ตามใจน้อง และหวงแบบสุดๆ ต่อให้ตายแล้ววิญญาณย้ายมาอยู่ร่างฟ็อกซีสุดเท่แล้วก็ตาม เขาก็(ไม่มีทาง)เลิกติ่งน้องตัวเองหรอก(ว้อย)ครับ
"อย่ามาล่อลวงเกิ้ลของข้านะเฟ้ยยยย แง่ง-"//แยกเขี้ยวพร้อมง้างแขนขวาไปตะปบหมีโลลิค่อน
เฟรดดี้
สูง : 186.8
รุ่น : 2
ข้อมูล: คุณหมีหนุ่มผู้อ่อนโยน แถมยังมีนิสัยที่หมีสมชื่อแบบสุดๆ(โลลิค่อน) สเปกคือสาวน้อยส่วนสูงที่สูงน้อนกว่าไหล่ตนเองลงไป
"เกิ้ลจังง ไปนั่งฟังพี่เฟรดร้องเพลงไหมครับ~" //อุ้มตัวเล็กขึ้นพาดบ่า
บอนนี่
สูง : 175.5
รุ่น : 2
ข้อมูล: พี่ต่ายนักกีต้าร์มือฉมังอหังการ เป็นคนที่ดูสุภาพอ่อนโยน แต่จริงๆแล้วยันเดเระสุดโต่ง(แถมเป็นสายสตอกเกอร์อีกต่างหาก) เจ้าเล่ห์เพทุบาย พร้อมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตนต้องการ
" หึ หึ หึ หึ!! วันนี้แม่จิ้งจอกน้อยก็เปล่งประกายเหมือนเดิมเลยนะครับ" //ยิ้ม แผ่ออร่าโรคจิตออกมาเต็มประตู
ชิกก้า
สูง:149.2
รุ่น : 2
ข้อมูล: รุ่น2คนเดียวที่เป็นเพศหญิง เป็นไก่--เอ้ย เป็ดที่มีนิสัยกินจุแบบสุดๆ ชอบกินอาหารมากๆ โดยเฉพาะพิซซ่า ร่าเริงมากๆ ติดนิสัยปากจัดมาจากทอยชิกก้า(รุ่นน้อง)มานิดหน่อย(?) เปรียบเป็นเจ๊ใหญ่ของรุ่น
"เกิ้ลจัง เกิ้ลจัง! วันนี้ทำพิซซ่าหน้าหมีโรคจิตกันเถอะ!" //ยิ้มสดใสแต่ออร่าทมึนแผ่ออกมาเป็นแบคกราวด์แล้วจ้า
โกลเด้น เฟรดดี้
สูง:187.7
รุ่น: 1
ข้อมูล:หุ่นรุ่นแรกของร้านสาขาหนึ่งคู่กับสปริงบอนนี่(สปริงแทรป) เป็นคนพูดน้อย(มาก) จะใจดีกับคนที่สนิทด้วยเท่านั้น ขี้หวง(และแอบยันอยู่นิดหน่อย)
"เอาเป็นว่า อยากกินอะไรก็บอก..ละกัน"
สปริงแทรป(โกลเด้น บอนนี่)
สูง: 188.2
รุ่น: 1
ข้อมูล: พี่ต่ายหูแหว่งไปข้างสุดว้าก นิสัยเหวี่ยงๆ โหด ดิบ เถื่อน แต่บางทีก็มีมุมซึนเดเระอยู่บ้าง ชอบอะไรที่ดูนุ่มนิ่มๆ
"แค่รับไอ้นี่ไปก็พอใช่มะ!? ...จะใจดีรับไว้หน่อยก็ได้ เหอะ!!"
ทอยเฟรดดี้ (ทอยเฟรด)
สูง: 185.5
รุ่น: 3
ข้อมูล: หุ่นตัวแรกของรุ่น3 (ดูเหมือนจะ)เป็นงานเป็นการที่สุดในหมู่ มีใบหน้ายิ้มแย้มอยู่เกือบตลอดเวลา มีความเป็นสุภาพบุรุษและนิสัยรวยเป็นอย่างมาก แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่หลงตัวเองจนกู่ไม่กลับเลยทีเดียว
"เห็นแก่ความน่ารักของคุณแมงเกิ้ลหรอกนะครับ ผมถึงยอมน่ะ?"
ทอยบอนนี่ (บอนบอน)
สูง:170.5
รุ่น:3
ข้อมูล: ต่ายฟ้ามือเบส มีนิสัยมุ้งมิ้งโลกสดใส(?) มองโลกในแง่ดี(?) แต่จริงๆแล้วก็ยันแตกไม่ต่างจากต่ายม่วงผู้เป็นรุ่นพี่เลยล่ะ(แต่แค่น้องเค้าแอ๊บไม่ยัน--;;) เป็นหนึ่งในคนที่สนิทที่สุดของเกิ้ลรองจากชิกก้าและทอยชิกก้า
"เกิ้ลๆคร้าบบบบบ-- ไปทักทายคุณยามด้วยกันเถอะครับ~"
ทอยชิกก้า (ชิกกี้)
สูง:165.8
รุ่น:3
ข้อมูล: เป็ดสาวสุดแซ่บ เป็นคนตรงๆ ขวานผ่าซากไปหน่อยแต่เทคแคร์คนอื่นดีมาก เปรียบเหมือนพี่สาวของเกิ้ล ปากจัดแบบสุดๆ
" หล่อนจะกินของไม่มีประโยชน์แบบนั้นอีกแล้วหรอยะ!?"
พัพเพ็ต (มาริโอเน็ต)
สูง: 168.9
รุ่น:ไม่ทราบ
ข้อมูล: หุ่นกระบอกเชิดที่สภาพแตกต่างจากอายุการใช้งานเป็นอย่างมาก นิสัยนิ่งสงบ รักสันโดษและการอยู่กับตนเอง แต่ก็ไม่เคยละทิ้งหน้าที่ของตนในการดูแลวิญญาณเด็กๆในหุ่นมาสคอตทั้งหลาย
" รักกันเข้าไว้ล่ะ ทุกคน "
ไมค์ สมิธช์
อายุ:23
สูง: 186.0
ข้อมูล: ชายหนุ่มสุดเฉื่อยชาผู้หารายได้เสริมเพื่อไปจ่ายค่าเทอม มักโดนก่อกวนจากเหล่ามาสคอตบ่อยๆ จนตอนนี้ก็เริ่มจะชินชาไปเสียแล้ว..
"ถ้าจะมาในสภาพแบบนี้ก็อย่ามาหลอกกันเหอะ มันไม่น่ากลัวโว้ย!"
เจเรมี่ ฟริสการ์ซ
อายุ: 26
สูง:171.2
ข้อมูล: ยามหนุ่มรุ่นพี่ของไมค์ เป็นคนขี้กลัวมากๆ แต่ก็ใจกล้าไม่เบาที่มาทำงานที่นี่แล้วไปเตลิดไปตั้งแต่วันแรกๆ ชอบอะไรที่มันนุ่มนิ่มๆ
" อา...เอ่อ...มันน่ากลัวก็จริงนะครับ แต่มันดันน่ารักมากกว่านี่สิ...."
โฟนกาย (ฟิลลิปส์)*ตั้งชื่อเองซะเลย
อายุ: หน้าตาราวๆ 25-28 (?)
สูง: ราวๆ 177-178
ข้อมูล: หนุ่มสุดลึกลับ ผู้ซึ่งมีนิสัยรวยแบบสุดๆ หุ้นส่วนของร้านพิซซ่าแห่งนี้ รู้จักกับทุกคนแบบงงๆ ชอบมาๆหายๆ ชอบดื่มแอลกฮอล์ทุกชนิด
" ฮ่าๆๆๆ เอาล่ะๆ คัมปายย!!" //ชูแก้วไวน์
เพอร์เพิลกาย (วิลเลี่ยม)*จำไม่ได้ว่าชื่อนี้ไหม แต่ช่างมันเถอะ ใช้แ-่งเลยละกัน
อายุ : 28
สูง: 178.9
ข้อมูล: คนบ้า(?)คนแรกที่เข้ามาทำงานในร้านนี้ และเป็นคนที่เดาใจยากที่สุดในเรื่องนี้(??)เลยทีเดียว เพราะความที่ไม่พูดเลย...ไม่สิ พูดน้อยเกินจนบางทีคนรอบข้างก็ลืมเขาไปซะเฉยๆอย่างนั้น เขาก็เลยกลายเป็นคนยึดถือสำนวน'พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง'ไปซะแล้ว...
".............เกิ้ล............."
+++++++++++++-------------++++++++++++++++
ผลงานอื่นๆ ของ Popori_chan ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Popori_chan
ความคิดเห็น