ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Gambling # เกมพนันรักเดิมพันด้วยหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #3 : เธอจะยั่วฉันหรือไง - คิมซองแจ นายมันเล่นละครเก่งจริงๆ!!! T^T

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 50


    "แก๊งๆ.....ๆ...ๆ...ๆ.."  เสียงออด(ยังกะเสียงคนตีกระทะ) ดังขึ้นตอน 8.00นาฬิกาเป็นเวลาบอกว่าถึงเวลาเข้าโฮมรูมแล้ว

    "นี่เมื่อกี้สุดยอดเลยเนอะ เขาจูบซูอินด้วยแหละ!! โอ๊ยย ฉันยอมจ่ายแสนวอนเพื่อให้เขาจูบฉันเลยนะ" อึนซูพูดอย่างตื้นเต้นด้วยความกระดี๊กระด๊า

    "อ๊าย ฉันนี่มองไปน้ำลาย เอ้ย น้ำตาไหลตามเลย อิจฉาสุดๆ...เธอเป็นไรไปหน่ะซูอิน" ยูชอนกรี๊ดกร๊าด แต่ก็ถามฉันด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นฉันเงียบๆ

    "หะ...หา อะ..อืม ไม่ได้เป็นไรหนิ ฉันแค่ปวดหัวนิดๆหน่ะ" ฉันพูดพร้อมยิ้มแห้งๆ

    "ฉันยังเก็บรูปไว้เลย หูย ขายได้หลายพันวอนนะ ดาวโรงเรียนมาจูบกันเนี่ย!!!!" มีน่าผู้ไม่หลงเสนห์ของคิมซองแจพูดขึ้น

    "นี่ แกก็คิดแต่เรื่องเงินอยู่ได้ บ้านรวยไม่พอหรือไงยัยอึ๋ม" อึนซูกัด

    "แหม ฉันมีแฟนอยู่แล้วจะไปมองคนอื่นทำไม เนอะๆๆมายฮันนี่...จุ๊บ" ยัยมีน่าพูดขึ้นพร้อมหยิบรูปแฟนตัวเองที่เป็นนายแบบด้วยกันพร้อมเอามาจูบอย่างน่าหมั่นไส้

    "แกบ้าหรอจูบรูป ประสาท= =' " ยูชอนพูดขึ้นทำให้ยัยอึนซูอดขำไม่ได้ ส่วนยัยมีน่าก็ทำหน้าไม่พอใจพร้อมหันไปคุยคนเดียวกับรูปแฟนต่อ

    ฉันจ้องลอยๆบนทางเดินที่เต็มไปด้วยคน ทั้งๆที่รอบตัวฉันเฮฮากันดี เพื่อนๆล้อเล่นกันอย่างสนุกสนานแต่เพราะอะไรซักอย่างมันทำให้ฉันยิ้มยังไม่ออกเลย

    'ภายใน3เดือน....ถ้าฉันทำให้เธอหลงรักฉันให้ได้ภายใน3เดือนเธอจะต้องทำตามที่ฉันต้องการ1อย่าง'
    ....................

    'แต่ถ้าเธอแพ้พนัน เธอจะต้องมานอนกับฉัน'
    .......................................

    'ป๊อดหรือไง หรือไม่แน่ใจว่าจะอดใจไม่ให้รักฉันไม่ได้'
    ...........................................................................................

    โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! -*-' คนน่ารักเครียดจริงๆ มันเดิมพันอะไรที่มันธรรมดาเป็นมั้ยเนี่ย แล้วทำไมฉันถึงต้องตกลงไปนะ...มันจะง่ายเหมือนที่คิดรึเปล่า ฉันเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองแล้วนะเพราะเมือ่กี้ตอนถูกเขาจ้องหน่ะ ฉันเองยังใจหวั่นๆเลย ถึงฉันไม่อยากยอมรับแต่ต้องยอมรับว่าเขาหล่อมากๆเลยหล่ะ โฮฮฮ ทำยังไงดี พวกยัยอึนซูก็ยังไม่รู้เรื่องที่ฉันพนันกับตานั่นไว้ด้วยไม่งั้นพวกนั้นต้องตาโตกับเงิน1ล้านวอนที่ฉันเรียกร้องไปแน่ๆเลย ฉันจะทำยังไงดีนะถึงจะจีบตานั่นติด....ผู้หญิงที่อยู่รอบข้างเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ แถมเขายังมาจูบเขาอีก ยังงี้พวกผู้หญิงแฟนคลับตานั่นทั้งหลายคงกำลังวางแผนฆาตกรรมฉันแน่ๆเล๊ย!!!!
    จูบ??...-_____-

    กรี๊ดดดดดดด++++++++ ฉันจูบตานั่นไปแล้ว อ๊ายฉันพึ่งนึกออก โอ๊ยยย มันหายไปไวยิ่งกว่าตากระพิบซะอีกนะเนี่ย ทำไมถึงยอมปล่อยให้มันเกิดขึ้นนะ ฮือๆ เศร้าจริงๆว๊อย!!!!!

    "เห้ยๆ ไอซูอินแกจะเดินไปไหนวะนั่น" อึนซูทักฉันที่เดินผ่านหน้าห้องไปเฉยๆ

    "หะ..หา อ้าวถึงแล้วหรอ" ฉันมองขึ้นไปที่ป้ายชั้นเรียน..เออฉันเดินเลยไปจริงๆหว่ะ

    "ใจลอยจริงแก เป็นอะไรไปหน่ะ เป็นเพราะโดนขโมยจูบหรอ?" ยูชอนถามฉัน

    "หะ..เห้ย บ้า!!ฉันแค่กะ..กำลังคิดวิธีจีบหมอนั่นต่างหากหล่ะ!!!" ฉันที่ถูกถามตรงจุดแบบนั้นเลยแก้ตัวจนลิ้นพัน

    "แหมๆ เก๊กจริงนะแก"อึนซอพูด เล่นเอาฉันทำท่าอึกอัก
    พวกฉันเดินเข้าในห้องซึ่งมักเป็นจุดสนใจบ่อยๆ พวกฉันไปนั่งที่โต๊ะตัวหลังสุดแล้วร้อมหัวมาคุยกัน

    "เอางี้เดี๋ยวพวกฉันช่วยดีกว่า ฉันอยากลองเห็นตานั่นหลงรักเธอจนหัวปักหัวปำแล้วก็อยากเห็นหน้าหมอนั่นตอนถูกเธอเขี่ยทิ้งหน่ะ...." อึนซูพูดด้วยหน้าตาสะใจ

    "ทำไมถึงอยากหง่ะ แกมีอคติกับหมอนั่นหรือไง" มีน่าถามงงๆ

    "มีสิ!!!! มีมากๆด้วย เธอรู้จักมิน แฮคยอง มั้ย" อึนซูเริ่มเสียงดังพร้อมแสดงสีหน้าไม่พอใจ

    "อันชุนลี...ที่โดนไล่ออกไปเพราะท้องไม่มีพ่อนั่นหน่ะหรอ...แกถามมาได้ ไม่มีใครคนไหนในโรงเรียนเราที่ไม่รู้จักหรอก ข่าวดังจะตาย...ทำไม เขาเกี่ยวอะไรกับแก"  ยูชอนถาม

    ฉันเริ่มสั่งสติให้คืนมาพร้อมฟังด้วยความตั้งใจมากขึ้น

    "ยัยนั่นเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันเอง" อึนซอพูดขึ้น

    ไอ้หยา!!!!!!!!มิน่าฉันว่าแล้วว่ายัย2คนนี้มันมีลับลมคมใน ตอนแรกนึกว่าแอบคบกันซะอีก (เห็นยัยอึนซอมันห้าวๆเลยนึกว่าเป็นทอม...'สมองแกคิดได้เท่านี้หรอยะยัยอินซู':คนเขียน- -)

    "หา?!?!?!?!" พวกเราทำหน้าเอ๋อแดร๊กส์กันไปตามๆกัน

    "ไม่ใช่แฟนกันหรอ?" ยัยมีน่าโพล่งขึ้น...หูยนี่แปลว่าฉันไม่ได้คิดวิปริตอยู่คนเดียวหรอเนี่ย

    ผัวะ!!!! "สมองแกมีอยู่แค่นั้นหรอวะไอ้อึ๋ม" ยัยอึนซอตะโกนพร้อมฟาดหัวมีน่าจนความอึ๋มเอ้ย ความน่ารัก แทบกระเด็น...ยัยมีน่าเอามือกุมหัวตัวเองแล้วเงียบไปในทันที

    "เออ ต่อๆ..เรื่องของเรื่องคือ  ยัยแฮคยองเคยคบอยู่กับคิมซองแจ...แต่วันนึงเผลอพลั้งพลาดจนท้อง คิมซองแจไม่อยากรับผิดชอบเลยปิดข่าวเข้าไว้โดยให้ตังยัยชุนลีเป็นค่าปิดปากทั้งหมด14ล้านวอน...อยู่แล้วนั่นหมายความว่าจะให้ยัยแฮคยองไปทำแท้ง...ตอนผลตรวจออกตอนนั้นยังไม่ถึงเดือนเลยยังไม่มีตัวอ่อนเป็นรูปเป็นร่าง...เธอก็ทำแท้งไป ฉันห้ามเธอนะบอกว่ามันบาปเธอก็ไม่เชื่อ.."อึนซอพูด สีหน้าเริ่มเคร่งเครียด

    คิมซองแจ...ให้ตังเธอถึง14ล้าน เพื่อให้ไปทำแท้ง.....

    เลวที่สุดเลยนายเนี่ย!!!!!!!!!!!  ทำไมถึงไม่รับผิดชอบนะ แล้วยังทำตัวแบบนี้อยู่อีก นายไม่เข็ดใช่มั้ย นายรู้มั้ยผู้หญิงลำบากขนาดไหนถ้าเกิดท้องขึ้นมาหน่ะ!!!ไอ้สารเลว
    ฉันสบถในใจ สาปแช่งนายนั่นสารพัด

    "อยู่แล้วว่าฉันนั้นรู้เรื่องด้วย...ฉันเลยไปหาเขา...แล้ว..." อึนซอพูดไปแต่สีหน้าเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นอีกแนว จนพวกฉันเริ่มดูออก

    "นี่ยัย อึนซอ อย่าบอกนะ....." ยูชอนพูดขึ้นมา มองหน้าอึนซออย่างมีเลศนัย

    "ว่าเธอ...." มีน่าพูดต่อ

    "เธอได้ไปเท่าไหร่...." ฉันพูดขึ้น มองหน้ายัยนั่นด้วยความไม่พอใจ

    "นี่!!!พวกเธออย่ามองฉันอย่างงั้นสิ กะ...ก็แค่5แสนวอนเองน่า โธ่ อึนซอคนนี้ไม่ขอมาก"

    ผัวะ....ป๊าป....เพียะ!!

    ฉัน มีน่า ยูชอน ตบหัวยัยอึนซอด้วยความหมั่นไส้คนละที แหม!!ยัยนี่มันแสบใช่เล่น

    "โห่ ฉันก็จนนะตอนนั้นหน่ะ....แต่เอาเหอะ หลังจากนั้นหมอนั่นก็ทำตัวไม่สนใจยัยแฮคยอง แฮคยองทนไม่ได้เลยลาออกไป ฉันหล่ะโกรธแทน....ถึงแม้ฉันจะว่าหมอนั่นหล่อก็เหอะ แต่ฉันเกลียดหมอนั่นจะตายไป!!!!!!!!!" อึนซอพูดพร้อมกระทืบเท้าเหมือนนังยักษ์

    "เกลียดพี่ผมหน่ะเกลียดได้ แต่อย่ามาเกลียดผมแล้วกันนะคร๊าบคุณอึนซอ" เสียงแปลกหน้าดังขึ้นข้างหลัง

    "อ่าว ไฮแซวอน!!" ฉันทักหนุ่มสุดเท่สุดที่รักของฉันที่อยู่ดีๆก็โผล่มาราวเนรมิต

    "ตัวป่วนมาอีกแล้ว - __ -" " มีน่าพูดพร้อมเกาหัว

    "เออให้มันได้งี้ดิ พูดถึงคนพี่คนน้องดันโผล่มา -.-a" อึนซอบ่นเบาๆ

    "โห่ อย่าพูดเหมือนไม่อยากเจอผมซี่ อุตส่าห์หนีกลุ่มเสือสิงห์กระทิงแรดมาเพื่อเจออึนซอเลยนะค๊าบ" แซวอน ดาวแห่งชั้นของฉันพูดขึ้น หน้าตาคล้ายพี่นิดๆ แต่นิสัยบ้าผู้หญิงนี่เหมือนถอดแบบกันมาเลย เขาพูดเสร็จก็เข้าไปกอดอึนซอทางด้านหลัง

    "นี่ปล่อยไปเลยนายหน่ะ เลิกล้อเล่นไรแบบนี้ได้แระ ฉันรำคาญ ไปหาสาวๆของนายไป๊ ชิ๊วๆๆๆ" อึนซอพูดด้วยความรำคาญก่อนจะแกะมือเขาออก

    "โห่ ไล่งี้เลยหรอ ไปก็ได้-___-"  อ๊า มินเฮที่รัก โดดเรียนไปจ้ำจี้กันเหอะ!!! ...เฮ้ สาวๆ ฉันไปก่อนนะ" ไม่ทันขาดคำแซวอนก็ทักผู้หญิงที่เดินผ่านมาพร้อมกอดคอชวนกันไป...อย่างน่าไม่อาย แหมก็ทำตัวแบบนี้แหละ ยัยอึนซอถึงไม่รู้ซักทีว่านายจริงจังกับเธอ ไอบ้าเอ๊ย

    "เห้อ ฉันหล่ะเครียดหมอนั่นจริงๆ มาเกาะแกะฉันอยู่ได้ รำคาญ" ยัยอึนซอบ่นเงียบๆ

    'เธอแหละบ้า ยัยอึนซอ เขาชอบแกนะ ทำไมแกถึงไม่รู้ตัวเลยนะ' ยูชอนคิดเงียบๆในใจ ทุกครั้งที่เธอเห็นเขาเธอมักเจ็บหัวใจแปล๊บๆ รู้ทั้งรู้ว่าเขาชอบอึนซอ แต่ก็เจ็บใจที่เห็นเดินกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง ทั้งๆที่เธอเองก็เปลี่ยนแฟนเป็นของเล่น แต่เธอก็ยังคิดถึงแต่แซวอนเพียงคนเดียว

    ยูชอนมองดูแซวอนกับหญิงทรงโตไปด้วยหัวใจที่หดหู่~~

    "อ่ะทุกคนฟังทางนี้!" เสียงคุณครูเสียงแหลมที่มีตีนกาอยู่เต็มหน้าพูดขึ้น ทำให้ทุกคนในห้องเงียบไปโดยอัตโนมัติ

    "คาบต่อไปจะไม่มีการสอนแต่พวกเธอจะต้องไปนั่งรวมกับรุ่นพี่ปี3เพื่อไปฟังเสวนาเรื่องเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยที่ห้องฉาย โปรดให้ทุกคนทิ้งสัมภาระที่ไม่จำเป็นไว้ที่นี่ เอาไปแค่กระดาษและกล่องดินสิพอ เอาหล่ะ แยกย้ายๆๆๆ!!!" คุณครุเสียงแหลมพูดขึ้นพร้อมตบมือเป็นสัญญาณให้นักเรียนลุกขึ้น

    "กรี๊ด!!แปลว่าฉันจะได้เจอกับรุ่นพี่ซองแจหน่ะสิ อ๊ายดีจังเลย" เสียงสาวๆในห้องดังขึ้นหลังจากมีการประกาศ ฉันฟังพลางคิดไปว่าพวกนี้ไปหลงสเนห์ผู้ชายเลวๆอย่างงั้นได้ไง

    "ซูอิน นี่เป็นโอกาสนะ ห้องฉายเป็นห้องที่มืดสุดในโรงเรียน พวกฉันจะช่วยให้เธอได้ไปนั่งกับไอ้ตานั่นเอง...ยั่วให้ตบะแตกไปเลยนะเพื่อนรัก" อึนซอพูดออกมาด้วยหน้าตาแฝงเลศนัย

    "เห้ย แกคิดจะทำอะไรวะ...ยั่วเย่อไรของแกฉันไม่เอาด้วยนะ!!" ฉันพูดด้วยความตกใจเพราะช๊อคที่ยัยนั่นมีแต่ไอเดียบรรเจิด(ตรงไหน)อยู่ในหัว

    "เอาเหอะแก เดี๋ยวฉันช่วย ยั่วคนนี่ฉันถนัดนัก" ยูชอนพูดพร้อมยิ้มอย่างหื่นๆ อ๊ายฉันกลัวพวกแกจริงๆแล้วนะ
    ****************************************
    ณ ห้องฉาย

    "นั่นไง เขานั่งอยู่หลังสุดเลย" อึนซอพูดเมื่อเห็นเขานั่งอยู่ตรงมุมซ้าย หลังสุดของห้อง

    "ทางเดียวที่พวกปี2จะไปนั่งข้างหลังได้คือต้องเข้าสาย เพราะเขามักจะให้พวกปี2ไปนั่งข้างหน้าก่อน" มีน่าแนะนำ

    "เดี๋ยวพวกเรารอซัก10นาทีแล้วกัน ครูก็จะให้เราไปอยู่หลังสุด แค่นั้นก็'เสร็จแล้ว'!!" ยัยยูชอนพูดพร้อมตบมือดังป่าบ....

    "มาเสร็จลงเสร็จแล้วอะไรของเธอ ฉันไม่เอาด้วยอ่ะ ฉันเข้าก่อนหล่ะ พวกเธอทำไรทำไป!" ฉันพูดพร้อมทำท่าจะเดินเข้าไป แต่ก็ไม่พ้นมือนางมารทั้ง3ที่คว้าแขนฉันกันคนละหมั่บ

    "ยัยบ้า!!พวกเราอุตส่าห์ทุ่มเทเพื่อเธอนะ" อึนซอดุฉันเสียงดัง  แงๆๆ พ่อแก้วแม่แก้ว ลูกต้องโดนพวกยักษ์ขมูขีพวกนี้บงการชีวิตน้อยๆหรอเนี่ยย~~~~!!!
    ************************************
    10นาที ต่อมา

    "นี่ทำไมพวกเธอถึงเข้ากันสายฮะ!!!" คุณครูเสียงแหลมกระซิบดุ

    "อ๋อ ยัยหัวแดงนี่มันท้องเสียอ่ะครู พวกหนูก็ไม่อยากรอหรอกแต่มันตื๊อให้รอ" อึนซอโพล่งขึ้น

    อ่าวๆ นังนี่ ความคิดแกมาโทษฉันอีก - -

    "มาท้องซงท้องเสียอะไรตอนนี้กันฮะ!!" ครูดุต่อพร้อมส่ายหน้าไปมา

    "ครู อย่าขยับหน้ามากค่ะ ขอบแว่นครูจะทิ่มตาหนูบอดแล้ว" ยูชอนกวนประสาท

    "ดี พวกเธอจะได้ตายๆไปเลย  ไปนั่งข้างหลังกันเลยไปๆๆ" ครูพูดพร้อมไล่พวกฉัน

    "สำเร็จ!!!!!!!!!"  ยัยอึนซอกับยัยยูชอนและมีน่า(นิดๆ) พูดด้วยน้ำเสียงดีใจโดยที่ลืมตัวไปว่าเขากำลังเงียบๆกันอยู่

    "เสียงดัง!!!" ครูกระซิบดุพวกฉันพร้อมสายตาคู่อื่นๆที่มองอย่างไม่พอใจ

    "อุ๊ย ขอโทษค่ะ ลืม...แหะๆ" พวกฉันยิ้มกันแห้งๆพร้อมเดินไปทางหลังห้อง

    ฉันหยุดอยู่ที่แถวสุดท้ายของห้อง มันว่างแค่ครึ่งแถว คงประมาน6คน....และแล้วฉันก็หัวใจเต้นตึ่กตั่ก เพราะคนสุดท้ายในแถวนั้นคือคิมซองแจ...

    "เยี่ยมเลย เธอจะได้นั่งใกล้เขาด้วยนะ" ยูชอนพูดพร้อมผลักฉันเข้าไปในแถวนั้น
    ฉันนั่งลงบนที่ๆค่อนข้างห่างจากคิมซองแจทำให้เขาไม่สังเกตุฉัน ฉันได้แต่ภาวนาให้เขามองไม่เห็นฉัน

    "เธอนี่นั่งอะไรตรงนี้ เขยิบไปหน่อยสิ!!อยู่ห่างกันเป็นเมตรแล้วเมื่อไหร่เขาจะเห็นเธอ" อึนซอหันหน้ามาดุฉัน

    "นั่นแหละปัญหาฉันไม่อยากให้เขาสังเกตุเห็นฉันไง"

    "เธอจะบ้าหรอ" ยัยมีน่าโวย

    พวกฉันกระซิบเถียงกันไปเถียงกันมาจนทำให้คนแปลกหน้าข้างๆเริ่มรู้ตัว...เขาหันหน้าไปหาต้นเสียงก่อนจะเห็นสาวผมแดงที่คุ้นเคย(หรือเปล่า?!?)นั่งอยู่ เขาเริ่มยิ้มเงียบๆเมื่อเห็นพวกเธอกำลังเถียงกันอย่างสนุกสนาน

    "สวัสดีคร๊าบ ซูอิน" เสียงเจ้าเล่ห์สุดสยองเล่นเอาขนหลังฉันตั้งกันวูบวาบ...ไม่จริงน่า...เสียงนี้มัน....

    "อ๊าย!!คิม ซองแจ" ฉันพูดพร้อมดวงตาเบิกกว้างราวเห็นผี

    "ตกใจอะไรขนาดนั้นคร๊าบ โห่แล้วหนีไปนั่งซะไกล กลัวผมกัดหรอ" เขาพูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเลห์ ขนาดห้องนี้มันมืดนะ ฉันยังเห็นหน้าเขาชัดเลย

    "......."

    "โห่ อย่าเงียบสิ มานั่งใกล้ๆผมมา ไม่กัดหรอก" เขาพูดพลางยิ้มแล้วตบที่พื้นข้างๆเขาเบาๆเหมือนเรียกให้ฉันไปนั่ง

    "ไปสิยัยหัวแดง ถ้าไม่ไปฉันผลักเธอจริงๆนะ" ยูชอนพูดพลางตีหน้าโหดจนฉันเสียว

    "จะ...จ้าๆ ไปก็ได้ แหะๆ" ฉันพูดพลางยิ้มแห้งๆ...แหมยัยยูชอน ออกไปแกตายแน่!!

    ฉันเขยิบไปนั่งจนติดกับคิมซองแจ ฉันไม่กล้าหันไปมองหน้าเขาเลยแต่รู้สึกได้ว่าเขาจ้องฉันอยู่แน่ๆ

    "อยู่ในที่มืดๆแบบนี้ ไม่กลัวผมลวนลามหรอ" อยู่ดีๆเขาก็ถามคำถามที่เล่นเอาฉันสำลักน้ำลายตัวเองทันที

    "ถามบ้าอะไรของนายเนี่ย!!" ฉันกระซิบดุเขา

    แล้วเธอใส่กระโปรงสั้นเท่าเนี้ย แล้วมานั่งติดฉันเนี่ย เธอคิดว่าฉันเป็นหินตายด้านหรือไง....คิมซองแจคิดในใจพลางเหลือบไปมองขาเรียวเป็นระยะ

    ผัวะ!!  อยู่ดีๆยัยยูชอนก็ผลักฉันจนหน้าอกฉันไปชนกับแขนตานั่นอย่างจัง
    กรี๊ดด ตานั่นจะรู้สึกมั้ยเนี่ย

    "ยูชอน!!!!" ฉันหันหน้าไปดุยูชอนที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนไม่รู้เรื่อง

    เขาหัวเราะเบาๆเพราะเห็นได้ชัดเลยว่าสาวผมแดงคนนี้กำลังอาย น่าแกล้งชะมัด...แกล้งซะให้เข็ดเลยดีกว่า หึหึ...คิมซองแจ คิดในใจพลางยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของตน

    "นี่..ซูอิน" คิมแซจองพูด

    "หืม??" ฉันมองหน้าเขางงๆ ที่อยู่ๆก็เรียกชื่อฉัน

    "เมื่อกี้เธอคิดจะยั่วฉันหรือไง"

    "หา????"

    "เธอเอาหน้าอกมาโดนแขนฉัน..."

    ไม่จริง!!เขารู้สึกจริงๆด้วย

    "เธอคิดจะยั่วฉันหรือไง" เขาพูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก

    "...." ฉันช็อคจนพูดอะไรไม่ออก

    "เงียบทำไมหล่ะครับ หรือว่าจะยั่วผมจริงๆ"

    "นี่!!ใครอยากจะไปยั่วคนแบบนาย เห้ย!!!" อยู่ดีๆเหมือนฟ้าต้องการรจะเยอะเย้ย ยัยยูชอนที่คิดอะไรอยู่ก็ไม่อาจรู้ก็ผลักฉัน..ย้ำ...ผลักแรงจริงๆ มันแรงมากจึงเล่นเอาฉันที่ไม่ได้ตั้งตัวล้มลงไปคร่อมนายซองแจอย่างเต็มเปา........


    "หึหึ...เธอจะยั่วฉันจริงๆด้วย" เขาพูดกับฉันที่นอนทับอยู่บนตัวเขาตอนนี้

    "......"  ยัยยูชอน ฉันจะฆ่าแก!!!!!!!!!!!!!!!!

    "แต่เธอนี่ตัวเบาจริง วันๆกินอะไรมั่งมั้ยคร๊าบ"

    "นี่นายอย่ามาลามปามนะ!!" ฉันพูดพร้อมรีบลุกขึ้น อ๊าย อายจนอยากมุดดินหนี
    แต่อยู่ดีๆมืออันแข็งแรงก็กระชากฉันลงไปนอนทับต่อ คราวนี้ฉันดิ้นไม่หลุดเพราะแรงจากมือนั้นมันเกินแรงที่ผู้หญิงอย่างฉันจะต้านทานไหว

    "ปล่อยนะ!!" ฉันอุทานออกมาอย่างตกใจ

    พรึ่บ!!

    ก่อนที่ฉันมีโอกาสจะตอบโต้ แสงไฟก็สว่างขึ้น

    "พวกเธอทำอะไรกัน!!!!!ที่นี่มันโรงเรียนนะ!"  เสียงคุณครูเสียงแหลมดังขึ้นท่ามกลางความเงียบซึ่งเล่นเอาฉันตัวชา

    "นี่ ลีซูอิน!!เธอกล้าดียังไงมานอนทับฉัน...เธอจะลักหลับฉันหรือไง" คิมซองแจเปลี่ยนหน้าซื่อทำให้ทุกคนมองฉันด้วยสายตาที่ไม่พอใจ เสียงซุบซิบของเหล่าผู้หญิงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ บางสายตาก็เหมือนจะกินเลือดเนื้อกัน

    "อ๊ายนายพูดแบบนี้ได้ยังไง!! นายเป็นคนดึงฉะ...อ๊ะ!!" อยู่ดีๆคุณครูผู้ชายคนนึงก็ดึงตัวฉันขึ้นไป

    "คุณครูครับ ผมนั่งของผมอยู่เฉยๆอยู่ดีๆเธอคนนี้ก็พยายามจะกอดผม อย่าเอาเรื่องผมนะครับผมไม่ผิด" ซฮงแจพูดออกมาด้วยหน้าตาเนียนซื่อสุดๆ

    "นี่นาย!!!!" ฉันตะโกน

    "เธอเป็นผู้หญิงนะ ลีซูอิน ทำตัวน่าเกลียด ... แหม ครูเชื่อเธออยู่แล้วจ้ะซองแจ^^" ยัยครูแว่นข้างหลังฉันพูดออกมาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม หนอย ยัยครูบ้าผู้ชาย!!!

    คิมซองแจเมื่อเห็นสีหน้าที่แตกตื่นของสาวตรงหน้าก็อดขำในใจไม่ได้  โอ๊ย แกล้งยัยนี่สนุกชะมัดเลยให้ตายสิ...น่ารักหว่ะ....คิมซองแจคิดในใจพร้อมยิ้มกับตัวเอง

    "เธอ ตามฉันมาที่ห้องพักครู" คุณครูใหญ่สุดสุขุมเดินเข้ามาที่แถวฉัน ทำให้ฉันต้องเดินตามครูใหญ่ไปด้วยความจำนน

    'คิมซองแจ' นายมันเล่นมารยาเก่งนัก ฉันไปลักหลับนายตอนไหนยะ!!!!!ถ้าฉันออกมาเมื่อไหร่นายตายแน่!!!!!!!!!!!!!!!!!' ฉันคิดในใจด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงดังภูเขาไฟ เ

    ยูชอน มีน่า และอึนซอเดินตามออกด้วยสีหน้าที่งุนงง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×