อี้เหลียน - นิยาย อี้เหลียน : Dek-D.com - Writer
×

    อี้เหลียน

    นางได้แต่เกาหัว เพราะพวกจีนที่นี่ดูแตกต่างจากพวกจีนในอยุธยาทั้งการพูดจา การแต่งตัว และเครื่องมือเครื่องใช้ '..ข้าหลงมาดินแดนอื่นไม่พอ ยังมาอยู่ในยุคโบราณด้วยหรือนี่' ..จากค่ายบางระจันสู่ยุคจีนโบราณ

    ผู้เข้าชมรวม

    10,818

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    79

    ผู้เข้าชมรวม


    10.81K

    ความคิดเห็น


    24

    คนติดตาม


    134
    จำนวนตอน :  102 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 ธ.ค. 67 / 12:45 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ ล้วนสมมติขึ้น มีการอ้างอิงประวัติศาสตร์ประกอบเป็นฉากการดำเนินเรื่องเพื่อเพิ่มอรรถรสและความสมจริงเท่านั้น

    คำพูดและพฤติกรรมใดๆ ของตัวละครไม่ได้มีเจตนาดูถูก เหยียดหยาม หรือแบ่งแยกใดๆ นอกจากเป็นไปเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

    ผู้แต่งถนัดเดินเรื่องไปเรื่อยๆ แล้วสอดแทรกเหตุการณ์ต่างๆ เข้ามา อ่านได้ทุกเพศทุกวัย ถูกจริตใครก็ไปกันต่อน๊า  ^ ^   ขอบคุณทุกคนที่สนใจแวะเข้ามา หากมีข้อผิดพลาดประการใด หรือหลุดๆ ไปบ้างต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยจ้า.

    ----------

    ตัวอย่างจากบางตอน

    ฝนตกหนักท้องฟ้าที่มืดมิดมีแสงสว่างวาบเป็นระยะสลับกับเสียงฟ้าร้อง

    'เจ้าขุน ! ไปแจ้งข่าวนี้ให้คนในค่ายรู้ ไปทางที่พวกเรามา แต่อ้อมไปอีกสักหน่อยเพื่อหลบพวกมัน'

    'แล้วพี่แก้วล่ะ !'

    'ข้าจะล่อมันไปอีกทาง เอ็งไม่ต้องห่วงข้า'

    … 

    'ฉับ !'

    นางรู้สึกเสียววาบที่แผ่นหลัง และเหมือนกำลังตกจากที่สูง แล้วเสียงรอบข้างก็หายไปมีแต่ความเงียบ 

                            …..

    จากนั้นก็มีคนร้ายอีกสองคนวิ่งเข้ามา นางใช้ดาบที่อยู่ในมือทั้งสองข้างรับดาบของคนร้ายคนแรกแล้วใช้เท้าถีบคนร้ายคนที่สองออกไป

    สองพี่น้องที่ตอนนี้ประคองหญิงร่างท้วมไว้ต่างมองการต่อสู้ตรงหน้าตาค้าง

     "กระบวนท่าต่อสู้ของนางดูประหลาดนัก" เหวินชวูเยว่รำพึงเบาๆ

    เหวินถงพยักหน้าช้าๆ "..นางเอาชายกระโปรงไปเหน็บเอว ..ก็ดูประหลาดยิ่งนัก"

                            .....

    "เสื้อผ้าพวกนั้นรุ่มร่ามยิ่ง…"

    "เพียะ !" อี้เหลียนพูดยังไม่ทันจบฝ่ามือแม่นมหลี่ก็ตีลงมาบนมือข้างที่กำลังเอื้อมไปหยิบเม็ดแตงโมในชาม

    "สตรีทั่วไปก็แต่งกายเช่นนี้ทั้งนั้น อย่ามัวแต่กินรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วเข้า" แม่นมหลี่ทำเสียงดุ

    "..ใส่ก็ยาก เดินเหินก็ลำบาก ข้าไม่เป็นสตรีทั่วไปได้หรือไม่" อี้เหลียนพูดจบก็โดดผลุงลงจากตั่งอย่างรวดเร็วเพื่อหลบฝ่ามือแม่นมหลี่.

    ----------

    หมายเหตุ

       ผลงานเรื่องนี้เป็นการสร้างสรรค์ของผู้แต่ง ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ 

       จึงขอสงวนลิขสิทธิ์ © ในการคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ปรับแต่ง หรือดำเนินการใดๆ กับทั้งเนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมด โดยไม่ได้รับการอนุญาตจากผู้แต่ง.



    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น