หัวขโมยแห่งบารามอส &โคนัน

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 หลุมกาลเวลา???!!!!!!!!

หลังจากที่ทั้งสามช่วยกันแบกคิลเข้ามาวางไว้บนเตียงของเรนอนแล้ว   เรนอนก็ช่วยดูแลคิลอย่างดี

“ว่าแต่พวกคุณมีอะไรกันหรือค่ะ  ถึงได้มาหาเรนอนถึงที่ห้องจนคุณคิลเป็นแบบนี้เหรอค่ะ”เรนอนถามพร้อมเอาผ้าประคบลงบนบริเวณรอยช้ำของใบหน้าคิล

“คือว่า...........อย่างนี้นะ  เรนอน   เออ......ไอ้คาโลมันมีเรื่องอยากจะถามนะ”เฟริน(ในร่างเฟลิโอน่า)พูดโยนความผิดให้พระสวามี(คาโล)

“งั้นคุณคาโลมีอะไรหรือค่ะ    หรือว่าจะเป็นเรื่องที่เราไปด้วยกันเมื่อวาน”เรนอนพูดพลางคิด

“เรื่องอารายเหรอ?   เรนอน   ที่พูดเมื่อกี้นี้นะ”เฟรินเริ่มสงสัย    เมื่อวานนี้ที่มันไม่อยู่หรือว่าเป็นเพราะไปหาเรนอนเหรอ?!!!!  ตายแล้ว!  ฉันกลายเป็นคนขี้หึงตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย  เฟรินเอยแกกลายเป็นแบบนั้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย

“เมื่อวานนี้ฉันแค่ไปห้องสมุดกับเรนอนเพื่อไปหาข้อมูลบางอย่างเท่านั้นเอง    อย่าคิดมากเลยน่า  เฟลิโอน่า” เหมือนคาโลจะอ่านใจเฟรินได้ทำให้เฟรินหน้าขึ้นสี

“ครา....ใครบอกว่า  ฉันคิดมากกันละ   ฉันป่าวนะ    ว่าแต่ว่าเมื่อวานไปหาข้อมูลอะไรที่ห้องสมุดเหรอ?  ทำไมไม่บอกกันเลยงะ  คาโล”ไหนบอกว่ามันไม่คิดมากไงละ     เฮ้อ!  คาโลคิดในใจ

“เรนอน  เมื่อวานนี้ได้ข้อมูลมาเปล่า?”คาโลรีบถามเรนอนเพราะขี้เกียจตอบคำถามของเจ้าตัวยุ่ง

“ได้มาแล้วละค่ะ  เดียวจะหยิบมาให้นะค่ะ  คุณคาโล”ว่าแล้วเรนอนก็ลุกไปที่ชั้นหนังสือ

“ข้อมูลอะไรเหรอ  คาโล”เฟรินถาม

“.......................................”ไม่มีเสียงตอบกลับ

“คาโลนี่ๆ  คาโล”

“...........................”

“คา-โล”

“...........................”

“คาโล!”

“เฟลิโอน่า!”คราวนี้คาโลตะโกนใส่ทำให้เฟรินเงียบ  แล้วเรนอนก็เดินกลับมาพร้อมกับหนังสือเกี่ยวกับเวทมนตร์อย่างหนาเล่มหนึ่ง

“นี่ไงนะคุณคาโล”เรนอนพูดพร้อมเปิดหนังสือและชี้ไปที่..............

หลุมกาลเวลา..........

“หลุมกาลเวลา  คือ  หลุมดำที่สามารถพาเราย้อนอดีตไปได้คล้ายกับพายุกาลเวลา     แต่จะมีประสิทธิภาพดีกว่า   ซึ่งขนาดจะเล็กหรือใหญ่แล้วแต่ผู้สร้างที่ใช้เวทได้มากแค่ไหน     สำหรับมนตร์นี้เป็นมนตร์ระดับสูง   จึงได้ถูกกำหนดว่าผู้ที่จะใช้มตร์นี้ได้ต้องมีอายุมากกว่า   20  ปี   ตั้งแต่สองคนขึ้นไปด้วยนะค่ะ”เรนอนอธิบายให้ฟัง

“แล้วเราจะให้ใครมาช่วยละค่ะทีเนี่ย”เรนอนถาม

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดียวผมจัดการเองฮะ  เรนอน”เฟรินรับคำมั่น

“นายแน่ใจนะ  เฟลิโอน่า”คาโลถาม

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่าคาโลแค่นี้  จิ๊บๆน่า   งั้นฉันไปก่อนนะ”เฟรินพูดเสร็จก็รีบไปทันที

“งั้นเรนอนฉันฝากเจ้าคิลด้วยแล้วกันนะ    เดียวฉันจะตามไปดูเจ้าตัวยุ่งซะหน่อย”

“อะ!เดียวค่ะ”ยังไม่ทันทีเรนอนจะพูดคาโลก็หายไปแล้ว

“พวกนี้นิมาเร็วไปเร็วจิงๆเลยนะ      เฮ้อ!........ว่าแต่เมื่อไรคุณคิลจะฟื้นนะค่ะ”เรนอนพูดพร้อมเอาผ้ามาประคบรอยช้ำให้กับคิล

อาจะสั้นไปหน่อยในตอนนี้  แต่............

ตอนต่อไปจะให้คิลได้ตอนดีๆบ้างนะค่ะ

(แก้ตัวที่โดนหนักไปหน่อยในตอนสาม555+^^)

แล้วติดตามด้วยละค่ะ