หัวขโมยแห่งบารามอส &โคนัน

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ข้อเเลกเปลี่ยนของเจ้าชายคาโล

             หลังจากที่...........รอยยิ้มเจ้าเลห์ได้ผุดขึ้นมาจากปากของคาโล  วาเนบลีเจ้าชายเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำเเข็งซึ่งน้อยครั้งนักที่จะมีให้เห็น   ทำให้คนในห้องร้อนๆหนาวๆไปตามๆกัน       เเต่เจ้าคนที่บัดนี้น่าจะรู้ว่าตัวเองกำลังจะมีภัยนั้นกับดีใจกระโดดโลดเต้นยิ่งกว่าปลากระดี่ได้น้ำเสียอีก  (คิล- เฟรินเอยเฟริน  เเกหาได้รู้ชะตากรรมตัวเองไม่  น่าสงสาร+โสมน่าน่าจิงๆ  ฮิๆๆ)







" จิงๆเหรอ   คาโลนายจะช่วยฉันได้จิงๆนะ   แท้งกิวๆ   " เฟรินพูดพลางกระโดดกอดคาโล(คิล-พวกนายเคยเห็นฉันอยู่ในห้องบ้างไหม   เฮ้อ......  )





"  ฮือ ............"คำตอบสั้นๆจากคนพูดน้อย   




"เราจะไปกันด้วยวิธีไหนเหรอ"  คิลเริ่มถามบ้าง




"นั้นอะดิ   คาโล นายจะไปอย่างไงเหรอ    คราวก่อนเราก็ไปด้วยพายุที่กษัตริย์ริชาร์ด อย่าบอกนะว่า    ........................................   เราจะไปขอร้องตาลุงกษัตริย์ริชาร์ดชีกอนั้นนะ     ขอบอกเลยว่า   ไม่- มี - ทาง  "  เฟรินรีบตอบทันที





"ไม่ใช่หรอกเฟริน  สบายใจได้เลย "  คำพูดของคาโลทำให้เฟรินใจชื้นขึ้นมาหน่อยหนึ่ง     แต่........




"แล้วนายจะทำอย่างไงละคาโล"   คิลเริ่มถามอีก




"ใช่เเล้วละ   นายจะทำอย่างไง"  เฟรินพูดซึ่งตอนนี้เริ่มจะยิ้มไม่ออกแล้ว





"ก็.....................หลุมกาลเวลาไง"  คาโลตอบ







"0o0 หา.........หลุมกาลเวลา"   เฟรินกับคิลทำตาโตแล้วพูดพร้อมอย่างมิได้นัดหมายทั้งคู่





"ว่าเเต่หลุมกาลเวลามัน  คือ   อารายเหรอ"  เจ้าตัวต้นเรื่องเริ่มถาม




"หลุมกาลเวลา  คือ  หลุมดำซึ่งจะสามมารถพาเราไปยังที่ต่างๆได้    แต่รายละเอียดต่าๆงนะ   เราต้องไปขอให้เรนอนเขาช่วยนะ     เพราะเรนอนเขาเป็นคนเล่าให้ฉันฟังตอนที่นายไปห้องสมุดกับเรนอนไงคิล   พอจำได้ไหม"คาโลตอบแล้วหันไปถามคิล





"ออออออออ   จำได้แล้ว(คิล-ใครจะจำไม่ได้ละก็ตอนนั้นฉันชวนเรนอนไปเดทนี้) ฉันก็ได้ยินเรนอนเขาอ่านให้ฟังเหมือนกันนะ"คิลตอบ พร้อมกับหน้าเเดงนิดหน่อย  (เฟริน-โอโอ้  แดงยังกับแตงโมเลย   หรือว่ามันไปทำอารายกันวะ5555+)



"งั้นพวกเราก็ไปหาเรนอนกันเลยดีกว่า"  ว่าแล้วเฟรินก็เตรียมตัวจะออกจากห้อง




"หยุดก่อนเฟริน     ฉันจะช่วยนายแน่ไม่ต้องห่วงแต่เรื่องเเบบนี้ต้องมีขอเเลกเปลี่ยน นะ   เฟริน"  คาโลพูดพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเลห์   ซึ่งคนในห้องไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับใคร   โดยเฉพาะกับเจ้าชายน้ำเเข็ง





"ว่าแต่  มัน........คือ........อารายเหรอ    ข้อ......แลก.......เปลี่ยนนะ"  เฟรินพูดพลางกลืนน้ำลาย  ซึ่งก็ทำให้คิลเสียวไปด้วย





"ไม่มีอารายมากเหรอน่าเเค่ 2  ข้อเองคือ...."พอคาโลพูดจบก็รีบดึงเเหวนออกจากนิ้วเฟรินทันที  ทำให้จากเด็กชายเฟริน  กลายเป็นสาวน้อยเฟลิโอน่า แทน




"ข้อ1  ฉันขอแค่แหวนนายนะเฟริน  เอ...ไม่ใช่ซิ   เฟ-ลิ-โอ-น่า  ภรรยาของฉัน"คาโลพูดพลางหัวเราะเบาๆ




"นายทำกับฉันอย่างนี้ได้ไงคาโล   แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นภรรยานายด้วย "   เฟรินในร่างสาวน้อยเริ่มโวยวายขึ้น





"ในอนาคตนายต้องภรรยาฉันอยู่แล้ว    แต่ถ้านายไม่เงียบ  ก็จะได้เป็นภรรยาของฉันตรงนี้เลยก็ได้นะ      ฉันไม่อายไอ้คิล มันอยู่แล้ว  เฟลิโอน่าจ๋า"  คาโลพูดแล้วหัวเราะอย่างผู้ชนะ






"ไอ้บ้าคาโล    เออๆฉันอยู่ในร่างเฟริโอน่าก็ได้วะ   ดีกว่าจะเป็นภรรยาของเจ้าชายจอมหื่น"  เฟรินพูดอย่างโมโห




"ไม่ต้องห่วงหรอกเฟลิโอน่า    ยังเหลืออีกข้อหนึ่งบ้างทีฉันอาจจะให้นายเป็น........."

คาโลพูดพลางหัวเราะชอบใจ  กับ อาการหน้เเดงของเฟรินในตอนนี้






"นี่ ๆ  ฉันว่านะพวกเรารีบๆ  ไปกันดีกว่า   ฉันยังไม่อยากดูหนังสดตอนนี้  ขอร้องละ"
คิลพูดแล้วเดินนำออกจากห้องเป็นคนเเรก  ทำให้เฟรินหน้าเเดงขึ้นไปอีก






"พวกเราก็รีบตามคิลไปกันดีกว่า   จิงๆไหม  ภรรยาของฉัน"  คาโลพูดเเหย่




"อีตาบ้าคาโลใครเป็นภรรยาของนายมิทราบหา"   เฟรินพูดพลางโยนหมอนใส่คาโลแล้วรีบเดินออกจากห้องไปอย่างไม่รอช้า



" เฟริน  แกล้งนายนี่สนุกจิงๆ เลย     นายเตรียมตัวพบกับข้อเเลกเปลี่ยนข้อที่2ที่น่าสนใจของฉันได้เลย  รับลองว่า  นายจะต้องชอบเเน่"   คาโลรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามพวกนั้นไปอย่างไม่รอช้า





_________________________________________



จบไปอีกตอนเเล้วจ้า  555+

เป็นไงบ้างค่ะกับข้อแลกเปลียนของคาโล   นี้ยังเหลืออีกหนึ่งข้อนะค่ะ


(ผู้แต่ง-แค่คิดก็เสียวเเล้ว)


เอาเป็นว่าถ้าชอบก็ให้คะเเนนกันด้วยนะค่ะ

แล้วอยากลืม




                                         


โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยละค่ะ