คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มนตราสวรรค์
“พวมิาีพเหรอเปล่า...มันเปลี่ยนวิธีมาูเินสินะ..”
ไป๋หมิรำพึับัวเออย่าแผ่วเบา พร้อมเ็บโทรศัพท์อนเ้าไปในลิ้นัมิไ้สนใ้อวามเิวนเหล่านั้นอี่อไป เารีบ้มหน้าลไปทำานเอสาร่อไปนเวลาล่วเลยไปอีหนึ่ั่วโม
“เฮ้อ...ในที่สุ็เสร็เสียที....”
ไป๋หมิเอ่ยึ้นมา้วยใบหน้าที่เ็ม้วยวามอ่อนล้า เารีบลุึ้นบิัวไปมายึเส้นสายามัวให้ผ่อนลายลแล้วรีบเ็บเอสารบนโ๊ะอย่ารวเร็วและหยิบระเป๋าและปิไฟภายในห้อ ่อนเินออไปาห้อทำานอเาท่ามลาวามเียบสบ เารีบเินทาลับไปึ้นรถไฟฟ้าที่อยู่ไม่ไลาบริษัทมานั สภาพอเาอนนี้่าแลูโทรมยิ่นั ทรผมและารแ่ัวใน่วเวลานี้่าเหมือนับเาเินทาหลอยู่ในป่าลึอยู่หลายวัน้วยัน เมื่อเาเินลมาถึานาลารถไฟฟ้า เา็รีบเินไปนั่อยรถไฟฟ้าที่เ้าอี้ัวหนึ่อยู่บริเวานาลาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือึ้นปัไปมาู่าวสารและเ็อีเมลส่วนัว เพื่อรอเวลารถไฟฟ้าแล่นเ้าเทียบานาลา เมื่อเานั่เล่นโทรศัพท์ไปสัพัหนึ่็บัเอิเลื่อนไปู้อวามที่ส่มา่อนหน้า เาึลอู้อวามเพิ่มเิมูเหมือนะให้าวน์โหลแอปอะไรบาอย่า ไป๋หมิลัเลใอยู่นานพอสมวร เาใร่รวถึผลระทบที่เิึ้นหลาหลายทานท้ายที่สุ็ัสินใาวน์โหล้อมูลอแอปที่้อวามแนะนำลไปในมือถืออเา ่อนะเยหน้าึ้นมาาโทรศัพท์วาสายาไปรอบัว็พบว่าบริเวานาลาอันเียบสบเป็นอย่ามา หามันมีเ็มสัเล่มร่วหล่นลไปะไ้ยินเสียอย่าแน่นอน เาพบเพียนสี่นำลัยืนรอรถไฟฟ้าบวนเียวับเา โยสอนเป็นนัเรียนหิมัธยมปลายและอีสอนูเหมือนเป็นสาวทำานออฟฟิศ
“ิ!....”
เมื่อโทรศัพท์าวน์โหลแอปเสร็สิ้น็ส่เสียแ้เือนึ้น มันึทำให้ไป๋หมิหันวามสนใมาลที่หน้าอมือถืออนอีรั้ เาเปิแอปประหลาที่เพิ่ะถูิั้บนเรื่ออเาในทันใ เมื่อัวแอปถูเปิึ้นมา็พลันปรารูปภาพวาสีแประหลาแสึ้นมาบนหน้าอ ภายในวามีรูปอีาสีำัวหนึ่ำลัเลื่อนไหวระพือปีบินเป็นวลม้วยวามเร็วที่สม่ำเสมอและหลัานั้นเพียไม่ี่วินาที ภาพหน้าอ็เปลี่ยนไปเป็นภาพอประูนาให่แลูเ่าแ่ที่เยพบเห็นในนิยายหลายเรื่อ้วยัน โยทั้สอ้าอประูปราบเพลิสออัน่อยให้แสสว่าและใน่วเวลาเียวันเสียประอบ็พลันัึ้นฟัูวนลึลับและในเวลาไม่นาน็มี้อวามปราึ้นมาว่า
“อแสวามยินีทีุ่ถูเลือเป็นหนึ่ในผู้ใ้มนราสวรร์.... รุาลทะเบียน....”
้อวามแสึ้นมาบนหน้าอ พร้อม้อวาม่อท้ายว่า ลทะเบียนหรือไม่ลทะเบียน โยเบื้อหลัอ้อวาม็ยัเป็นรูปภาพประูเ่าแ่โบราที่เ็มไป้วยมน์ลัและเสียเพลประอบที่วนลึลับเ่นเิม ไป๋หมิลัเลใอยู่รู่ให่แล้วึลทะเบียนลไปในที่สุ เมื่อเาลทะเบียนไปแล้ว้อวามที่ปรา่อนหน้านี้็ไ้เลือนหายไปเหลือไว้เพียภาพพื้นหลัที่เป็นประูโบราำลัเปิอออย่าเื่อ้า เมื่อประูเปิออ็เิแสสว่าเิ้าออมาาโทรศัพท์นทำวาอไป๋หมิพร่ามัวไปั่วเวลาหนึ่ เารีบโยนโทรศัพท์ออาัว้วยวามใับแสสว่าที่ส่อออมาาโทรศัพท์นทำให้เามึนไปั่วเวลาหนึ่และบริเวลาหน้าผาอเา็ปราวแหวนประหลาบาอย่าึ้นั่วรู่แล้วึเลือนราาหายไปในั่วพริบา
“เอ้ย...อะไรวะ....”
ไป๋หมิร้อะโน้วยวามื่นระหน พร้อมรีบลุาเ้าอี้้วยวามใเหมือนับว่า มันเออสรพิษร้ายหรืออะไรบาอย่าที่น่าลัวและเสียอไป๋หมิที่ะโนออมาท่ามลาวามเียบสบึึวามสนใอหิสาวสี่นที่ำลัยืนรอรถไฟฟ้าหันมามอูเาเป็นสายาเียวัน
“นบ้าเหรอเปล่าเธอ...นั่อยู่ีๆ ็ะโนออมา....”
หิสาวสวมใสุ่พนัานออฟฟิศสีแเ้มเอ่ยึ้นมา
“ันว่าเาสิแับอะไรบาอย่า...”
หิสาวสวมใสุ่พนัานออฟฟิศสีาวนวลพูึ้นมา้วยใบหน้าที่หยิ่ยโส สายาเ็มไป้วยวามรัเียายหนุ่มที่เพิ่ะะโนึ้นมา่อนหน้าและพวเายัพูุย่อไปอย่าสนุปา แ่ไป๋หมิไม่ไ้สนใับำพูในเิลบอนรอบ้า เาเริ่ม้าวเินเ้าไปหาโทรศัพท์ที่อยู่บนพื้นานาลาอย่าหวาหวั่น ่อนะ้มลไปหยิบโทรศัพท์ที่พื้นึ้นมามอไปบนหน้าอ ็พบว่า รูปภาพระาษสีน้ำาลแลูเ่าแ่โบราอย่ามาปราึ้นมาบนหน้าอ ึ่บนระาษยัมี้อวามปราึ้นมามามายหลายบรรทั ึ่ัวอัษรที่ปราบนระาษเป็นัวอัษรประหลา เาไม่เยพบเห็นมา่อนในีวิ ไป๋หมิเลื่อน้อวามลมานถึบรรทัสุท้าย็ปรา้อวามึ้นมาว่า รุาลทะเบียน โปรวานิ้วมือลวลมรูปาวห้าเ มันมีรูปวลมและมีาวห้าเระพริบึ้นมาอย่าเห็นไ้ัเนอยู่้านล่าอ้อวาม
“วิธีารลทะเบียน่าแปลประหลาใ้ารสแนนิ้วมือลทะเบียน....”
ไป๋หมิพึมพำับัวเอราวับัวเอราวับว่ามันอยู่นเียวบนโล สมาธิอเาำลั่ออยู่ับหน้าอโทรศัพท์อย่าสนใ เาึใ้นิ้วมือวาลไปบนรูปวลมที่มีาวห้าเอยู่บนหน้าอ้วยหัวใเ้นระรัว ึ่ในเวลา่อมาหน้าอ็ปรา้อวามใหม่ึ้นมาว่า ลทะเบียนเสร็สิ้น รุาลิที่หน้าอหนึ่รั้ เพื่อเ้าไปใ้านระบบ
ไป๋หมิเลือเ้าไปใ้านระบบ ภาพหน้าอ็พลันแปรเปลี่ยนไปในับพลันปรารูปไออนึ้นมาให้ใ้าน ันี้
“@ ้อมูลส่วนัว”
“@ มนราสวรร์ ”
“@ เ้าร่วมภาริ”
“ @ร้าน้าหลอมสวรร์ “
“@ ่วยเหลือ”
ไป๋หมิมอูหน้าอบนโทรศัพท์อนเพิ่ะปราึ้นมาล้ายับารเ้าไปเล่นเมอะไรบาอย่า วามสสัยและำถามมามายเริ่มเิึ้นภายในห้ววามิอเา ไป๋หมิึลอเ้าไปูรายละเอียส่วนัวบนหน้าอเป็นอันับแร เมื่อ้อวามปราึ้นมาบนหน้าอ วาอเา็พลันเบิโพล้วยวามประหลาใ เพราะว่าภาพบนหน้าอแสถึ้อมูลส่วนัวอเาทั้หม ไม่ว่าะเป็น ื่อ ที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ ประวัิารรัษารวมไปถึ้อวามบรรยายลัษะนิสัยอย่าถู้อแม่นยำและที่สำัที่สุที่ทำให้ไป๋
หมิใับหัว้อระบุ อายุัย แปสิบปี
มันบ้าไปแล้ว แ่สแนนิ้ว ระบบมันบอรายละเอียเี่ยวับีวิอเาไ้อย่าถู้อแม่นยำถึเพียนี้เียว มันเป็นไปไ้อย่าไรัน มันะล่วรู้้อมูลส่วนัวอเาไ้นานี้หรือว่า มันมีสปายแวร์มาึ้อมูลามือถืออเาไปั้นรึ แ่มัน็ไม่น่าะระบุละเอียไ้ถึนานี้ เาลอบล่าวในใ้วยวามื่นระหนอยู่ไม่น้อย เาย้อนืนลับไปที่เมนูหลัอีรั้ พร้อมลอเ้าไปที่หัว้อที่สอ นั้นือ หัว้อ มนราสวรร์ ภาพบนหน้าอ็พลันแปรเปลี่ยนไปในับพลันและเริ่มปรา้อวามึ้นมา
“มนราสวรร์ระับเริ่ม้น...มนราล่อหน......”
วาอเาเบิโพลอีรั้้วยวามประหลา ึ่มี้อวามปราึ้นมา้านหลัระบุเอาไว้ว่า มนราล่อหนนี้เป็นมนราแรเริ่มที่ทาระบบสุ่มให้ับผู้ลทะเบียนในรั้แร ไป๋หมิึลอเ้าไปที่หัว้อรายละเอียมนราล่อหน็พบ้อวามอธิบายปราึ้นมา้านล่าหัว้อล่อหนว่า หาผู้ใ้านใ้านมนรานี้แล้ว ผู้ใ้มนราะล่อหนไ้ในระยะเวลาหนึ่ั่วโม้วยัน แ่มนรานี้ะถูรวพบไ้้วยเวทมนรานิรวับอื่นไ้้วยเ่นัน
มันเป็นอะไรที่มหัศรรย์อย่ามา หา้อวามในโทรศัพท์นี้มันเป็นวามริ ภายในใอไป๋หมิเริ่ม่อเิวามื่นเ้นึ้นมาอย่าไม่สามารถบรรยายไ้ เาเหมือนเ็ัวน้อยที่ไ้รับอเล่นใหม่ที่เาื่นอบ เารุ่นิไปไลนาว่า หามันใ้ไ้ริอย่า้อวามที่ระบุไว้ เาแอบิามอีแฟนสาวที่เาหลรัไ้อย่า่ายายยิ่นั
ความคิดเห็น