ยัยคุณหนูเจ้าเสน่ห์เจอะนายมาดเท่รักโรแมนติก

                     สวัสดีฉันมีชื่อว่า ไวโอเลต อลิสเทอทั่นเบลฉันเป็นลูกคนเดียว เพื่อนในกลุ่มฉันเรียกฉันว่า คุณหนู กำแล้วมั้ยล่ะ เพราะอะไรที่เรียกว่าคุณหนูน่ะหรอ พวกเพื่อนๆบอกฉันว่า ดูนามสกุลพี่แกสิ มีชื่อเสียงขนาดนั้น พ่อของฉันทำงานเกี่ยวกับธุรกิจน่ะ ทำพวกห้างในออสเตรเลียที่มีชื่อเสียงที่สุดระดับโลก ทำตัวเรียบร้อย เรียนก็เก่ง ฐานะทางบ้านก็ดี นิสัยก็ดี แต่ว่าเวลาฉันโหด ฉันขอบอกว่าฉันโหดจริงๆ  มันคิดได้ไงกันเนี่ย ปีนี้เป็นปีแรกที่ฉันจะได้ก้าวสู่นักเรียนระดับชั้นม.1เต็มตัวสักที ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์ตั้งใจเรียน แต่ทว่าฉันคงจะไม่ได้เรียนที่เดิม เพราะพ่อของฉันต้องไปทำงานธุรกิจที่เกาะมาดากัสก้า เฮ้อออ ฉันคงคิดถึงเพื่อนฉันไม่น้อยล่ะ  พ่อของฉันหวงฉันยิ่งกว่าอะไรเลย ฉันก็ดีใจนะที่มีพ่อที่แสนจะใจดีแบบนี้

                     วันรุ่งขี้นพ่อ แม่ และบอดี้การด์ของพ่อฉันพาฉันไปบ้านใหม่ ทันทีที่ฉันก้าวลงจากรถ สิ่งที่ทำให้ฉันต้องตะลึงคือ เป็นบ้านทรงเสปน สีน้ำตาลสด แถมยังมีน้องหมาน้อยพันธุ์เซ็นเบอนาดร์ ให้ฉันได้เขย่าแกล้งมันเล่นด้วย มันมีชื่อว่า แทร๊คกี้ ฉันตั้งมันเองแหละ แหะๆ ข้างบ้านยังประดับประดาด้วยต้นไม้หลากหลายพันธุ์ ดอกกุหลาบทั้งสีน้ำเงินสีแดงสีขาว เต็มสวนไปหมดเลย ดูแล้วเย็นตาจริงๆ ดีใจจังเลย ไวโอเลตรีบเข้าบ้านไปเก็บของก่อนลูกเดี๋ยวพ่อจะพาไปโรงเรียนใหม่ พ่อฉันพูดดูท่าทางแล้ว ท่านจะยิ้มหน้าบานไม่หุบเลยล่ะ = =a แอ๊ดดด ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องของฉัน อ๊ากก น่ารักเป็นบ้าเลย มีตุ๊กตาหมีพูกับป๊อบอายอยู่บนเตียงสีฟ้าลายพระจันทร์ โอ้วว พระเจ้า ขอบคุณสวรรค์  ฉันรีบเอาเสื้อผ้าไปเก็บในตู้ทันที ไม่งั้นพี่เลี้ยงมาเก็บเสื้อผ้าใส่ตู้ให้ มีหวังหาเสื้อผ้าใส่ไม่เจอ ( ไม่ใช่ไรหรอกเดี๋ยวโดนแม่ด่า ) เฮ้ออ ตุบ ตุบ ตุบ ฉันรีบลงจากชั้น 3 ลงมาชั้นล่างสุด ลงมาแล้วหรอ คุณแม่ที่นั่งถักโคเชเอ่ยถาม คะรอนานหรอค่ะ ฉันพูด ลูกไม่แต่งชัดไปโรงเรียนล่ะจะได้กลมกลืน คุณแม่พูด เอ่อ.....เอาอย่างงั้นหรอค่ะ ฉันพูดอย่างเก้ๆกังๆ  ไปชุดนี้ก็ได้จ๊ะแม่แซวเล่น คุณแม่ยิ้ม อ่ะค่ะ แล้วจะไปกันรึยังค่ะ ฉันพูด ก็คนมันตื่นเต้นนี่นาที่จะได้ไปโรงเรียนใหม่น่ะ  อืมไปสิแม่ไปด้วยมั้ย คุณพ่อใส่รองเท้าพลางถามคุณแม่ ไม่หรอกจ๊ะพ่อ แม่อยู่บ้านดีกว่า คุณแม่ยิ้มแล้วนั่งถักโคเชตากแอร์เย็นๆในบ้าน บอดี้การด์สตารด์รถ ฉันกับคุณพ่อนั่งข้างหลัง ตื่นเต้นหรอไวโอเลต คุณพ่อพูด นิดหน่อยค่ะ ฉันยิ้ม ในใจฉันคิดแล้วว่า โรงเรียนจะเป็นแบบไหนน้า เอี๊ยดดด บอดี้การด์ขับรถไปถึงโรงเรียนไรก็ไม่รู้แหละ แต่ก็ไม่ได้ไฮโซหรือพิเศษอะไรนักหรอก โรงเรียนอะไรหรอค่ะพ่อ ฉันถามคุณพ่ออย่างสนใจ

U.S.A  mirrol comic zame คุณพ่อพูดแล้วยิ้ม เฮือก นี่มันโรงเรียนเอกชนนี่หว่า งั้นการเรียนก็หนักกว่าเก่าอ่ะดิ กำแล้วมั้ยล่ะ แต่ช่างเหอะยังไงฉันก็สู้เต็มที่ Y^Y  พ่อพาฉันไปตึกอำนวยการ ไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ พออาจารย์ใหญ่เห็นคุณพ่อถึงกับพูดจาอ่อนหวาน เคารพนับถืออย่างรุนแรง จะขอรางวัลล่ะสิไม่ว่า เหอะ ฉันรู้สึกไม่ค่อยชอบอาจารย์แบบนี้สักเท่าไหร่เลย ถ้าพ่อฉันไม่มีตำแหน่งล่ะ จะพูดจาอ่อนหวานและเคารพนับถืออีกมะ สวัสดีครับครูใหญ่ผมพาลูกสาวมาสมัครเรียนน่ะครับ คุณพ่อยิ้มด้วยความเป็นมิตร สวัสดีครับเชิญนั่งก่อนครับ อาจารย์ใหญ่ยิ้มตอบเช่นกัน ต่อจากนั้นประมาณสักครึ่งชม.ได้ คุณพ่อถึงพาฉันกลับบ้าน อาจารย์พูดอะไรเกี่ยวกับตัวหนูรึเปล่าค่ะ ฉันพูด เปล่าหรอกลูก คุณพ่อยิ้ม อย่างงั้นหรอค่ะแล้วหนูต้องเริ่มเรียนวันไหนหรอค่ะพ่อ ฉันถามด้วยความสนใจ พรุ่งนี้จ๊ะลูก คุณพ่อพูด ว้าว!ฉันดีใจจังเลย จะได้เจอเพื่อนใหม่แล้ว ไม่นานรถก็จอดถึงบ้าน หนูขอขึ้นไปโทรศัพท์หาเพื่อนหน่อยนะค่ะแม่ ฉันพูด จ้า คุณแม่ตอบ ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา โทรหาเพื่อนรักของฉัน ตู้ดดด ตู้ดดด ฮัลโหล ขอสาย

แบรนนี่หน่อยค่ะ ฉันพูดขึ้น อือพูดอยู่ค่ะ แบรนนี่เพื่อนรักฉันเองแหละ แบรนนี่สบายดีรึเปล่า ฉันพูด ไวโอเลตหรอ เย้ๆ ฉันรอโทรศัพท์เธอตั้งหลายวันแน่ะ ไม่เห็นโทรมาเลย ฉันสบายดีแล้วเธอล่ะ แบรนนี่พูดแต่ยังคงด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นไงไม่รู้ ฉันสบายดีนี่คิดถึงเธอจังเลย รู้เปล่าฉันมีโรงเรียนใหม่แล้วน้า ฉันพูด จริงเหรอ ชื่อโรงเรียน U.S.A. ขึ้นต้นรึเปล่าอ่ะ แบรนนี่พูดด้วยเสียงน้ำเสียงตื่นเต้นอยู่ ใช่ เธอรู้ได้ไงแบรนนี่ ฉันตะลึงเล็กน้อย ฉันถามคุณพ่อของเธอน่ะไวโอเลต แบรนนี่ตอบ  อือ งั้นแค่นี้ก่อนนะเพราะฉันต้องไปเรียนพรุ่งนี้เช้า ฉันพูด จ้าบายฝันดีนะคุณหนู แบรนนี่พูดอารมณ์ยั่วโมโหจริงๆ จ้า!!ฝันดีเช่นกันนะ ฉันพูดแล้วกดวางไป เฮ้ออ ตื่นเต้นจังเลย รีบนอนเอาแรงหน่อยดีกว่าเรา ZzzZzzzzZzzzzZzzzzzZzzZ