ลำดับตอนที่ #35
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ออกเดินทาง
หลัารารำเร่สร้ารถลาและเรื่อมือ่าๆนานนับเือน เรา็พร้อมัอาราวานที่ะออเินทาัน
รถลาที่สร้าใหม่ สิบันมีหลัาันแและฝนให้ับนที่โยสาร้วย ส่วนรถลาอีสอันาหมู่บ้านเ่าเอาไว้นสัมภาระ่าๆ
พวผู้ายโยมาะให้ี่ม้าันไป รถลาเทียมม้าไว้ให้สำหรับผู้หิ เ็และนแ่โยสารไป
่อนวันะออเินทา พวเรานำรถลาโยสารออไปไว้ายป่า
ในวันเินทาหลัรับประทานอาหารเ้าันแล้ว เรา่วยันนสัมภาระใส่รถลาสอัน พวเราพาันเินทาออาป่าที่พั้วยวามื่นเ้นที่ะไ้เินทาันสัที
เมื่อมาถึายป่า เราัรถลาเ้าเทียมับม้าให้ ผู้หิ นแ่และเ็ๆึ้นรถ เ็ๆื่นเ้นหัวเราะ ยิ้มีใันอย่ามา
เราัแถวอาราวาน โยทานีโอับพ่อ ร่วมับอิสมูา เพอ บิา ปาเ และ แอมโบนำบวน
พวผู้ายนอื่นๆ ี่ม้าอยู่รอบๆบวนรถลาเพื่อระวัภัยาสัว์ร้ายทั้มวล
พวเราพอาวุธรบมือันทุนที่ี่ม้า มีทั้หอ ธนู และาบ
ทานีโอสัเุเห็นพวสัว์ะแื่นับบวนอาราวานอเราอย่ามา าเสียอึทึึโรมอทั้ม้าและน
ในเ้านี้ท้อฟ้าสใส มีฝูนบินเป็นปิแ่นที่บินผ่าน ส่เสียร้อ้อัวาลผิปิ มันร้อและานรับ ส่่อันเป็นทอๆเหมือนส่สัาบอระวัภัยให้แ่ัน
ฝูสัว์เล็มห้า่าแื่น ส่เสียร้อพร้อมพาันวิ่หนีาหนทาเบื้อหน้าบวนอเรา
อิสมูาถามพวเราะอาราวานัแถวเรียบร้อย พร้อมเินทาว่า
" อาราวานอเราเลื่อนบวนไปในป่าโปร่ที่เป็นทุ่ห้า โยะไม่ามลำธารที่ไหลเี้ยวเหมือนเมื่อรั้อนไปสำรว
เราะลัลาทุ่ไปยัุ้นแม่น้ำเลย เพื่อไปแวะพับนเนินที่เยพัแรมเมื่อรั้่อน พวเ้าเห็น้วยไหม ? "
พวเราเห็น้วยับแผนารเินทาออิสมูา
อาราวานเลื่อนบวนท่ามลาแสแยามเ้า
มอเห็นสัว์เล็มห้าอยู่ทั่วไป ห่าาบวนอเรา
รถลาบาันเลื่อนัวลำบา เอมันะโน
" พวเราหยุ่อน ้าะเอาไไปพอเพลาให้มันลื่น ล้อะไ้หมุนไม่ั "
ทำให้พวเรา้อหยุบวน ทานีโอลาหลัม้าไปูเพราะอยารู้ว่ารถที่นมีส่วนร่วมทำ มีปัหาอะไร
แอมโบลาหลัม้าามมาู้วย
เห็นเอมันนำไสัว์ผสมี้เถ้าที่เรียมมาไปพอและทาที่เพลารถลาเพื่อลแรเสียสี
ทานีโอถาม " รถมีปัหาอะไรไหม ? "
" ไม่มี เพียไที่พอเอาไว้มันหาย ไม่รู้ัวอะไรมาิน ล้อเลยฝื พอใหม่็ไม่มีปัหาแล้ว "
" ทำไมไ้อผสมี้เถ้า้วยรับ ใ้ไเปล่าน่าลื่นีว่านะรับ "
" ไเปล่าๆมันะเหลว่ายแล้วไหลหไป ทำให้ไที่พอไว้หมเร็ว แล้วล้อ็ะฝืไว
ผสมี้เถ้าแล้วมันะแ็และทนเาะีใ้านไ้นานว่ามา
ะไ้ไม่้อหยุพอไให้ล้อลื่นบ่อยๆ "
" อ้ออย่านี้เอ มา ้า่วยเอาไทาเพลา "
ทานีโอับแอมโบ่วยเอมันนำไไปทาเพลาล้อรถทุัน
หลัานำไไปทาเพลาล้อเสร็ ทานีโอับแอมโบ็ึ้นหลัม้าเพื่อนำบวนออเินทา่อ
ารเินทาเป็นไปอย่าอ้อยอิ่เพราะให้ม้าลารถไปเรื่อยๆ
ทานีโอสะุาับฝูลิปโทอน เ็ัวเินันเป็นหมู่ ัวมันให่นาเท่าระท่อมหลัย่อมๆ มันมีเราะหเหลี่ยมหุ้มัวล้ายเา
มีหา่อน้ายาวปลายหามีหนามให่ๆหลายอันใ้ฟาศัรูอมันให้เ็บปว
ะทานีโอี่ม้าไปมอเ้าลิปโทอนไป้วยวามสนใในรูปร่าแปลๆอมัน
ปาเล่าว " ูอยาไปล่าลิปโทอน เนื้อมันอร่อยมา "
อิสมูาอบ " อย่าเลย ะทำให้ารเินทาล่า้า เสบียเรา็เยอะแล้ว "
ปาเฟัแล้ว็มอฝูลิปโทอน้วยวามเสียาย
เราเลื่อนบวนลทาใ้ไปเรื่อยๆ มอเห็นสัว์่าๆมามายทั้บนบและบนท้อฟ้า
ปาเร้อบอพร้อมี้ให้พวเราู
" พวสู เรียมธนูให้พร้อม นั่นฝูิ่่าบิน มันมุ่มาทานี้ ไอ้พวนี้ร้าย มันอาร่อนมาโบ พวเรานในหนึ่เอาไปทึ้ินไ้ "
ทานีโอมอามปาเี้ เห็นสัว์มีปีนาให่ บินเป็นฝูห้าัว มาแ่ไลทา้าน้าย
ลัษะล้ายิ่่ายัษ์ ปา่อน้ายาว ัวปลุม้วยนสั้นๆสีส้มล้ำอมำ บนหัวอมันมีหอนสีฟ้าสใส ปีล้ายับปี้าาว หายาวแหลม
พวเราเรียม้าธนูรอ ะมันบินมุ่มาทาพวเรา พวมันบินมาไม่ถึทาพวเรา
ัวหนึ่ในพวมันร่อนลโบับลูวา ลูวาิ้นอยู่ในปาที่ับแน่น่อนแน่นิ่ไป
พวิ่่าบิน บิน้าม้านหน้าบวนาราวานอพวเราในระยะห่า แล้วปล่อยร่าลูวาให้ร่วลมาระแทับพื้นิน ่อนพวมันะร่อนลีัินาวาน้อย
ทานีโอเพ่มอเห็นฟันแหลมมยาวำนวนมาที่ับและีร่าลูวา
ึเ็บลูธนูเ้าอหนั ที่สะพายไว้้านหลัอย่าเิม านั้นนำธนูล้อเ้าับัวไว้ าารที่เห็นพวิ่่าบินพาันรุมินเหยื่ออมัน โยพวมันไม่ไ้สนใพวเราแ่อย่าใเลย
ะี่ม้าผ่านฝูิ่่าบิน เพอหันไปล่าวับอิสมูา
" ไปทาใ้นี้มีสัว์่าๆุม ทำไมไม่เห็นนออมาล่าสัว์ระแวนี้เลยนะ "
" ปาเบอผู้นส่วนให่อยู่ทา้านเหนือ ามายเาที่ปลอภัยาพวสัว์ เนื่อาอาวุธาหินมีประสิทธิภาพ่ำทำให้มีอันรายาสัว์ป่า่าๆมาว่าะเป็นผู้ไล่ล่าพวสัว์ "
ปาเเสริม " ใ่ พวนเผ่า่าๆะหลบสัเุาร์าามเทือเา แล้วะลาายเามาล่าสัว์ที่อ่อนแอหรือสัว์เล็ๆ
แ่โยมาะใ้วิธีรุมทุ่มหินไล่สัว์นัล่าแล้วแย่เหยื่ออมันะมาว่าะล่าเอ
ึอบอยู่ที่สูๆเพื่อมอเห็นไ้ว้าและหลบามเพิผา
ที่เรียมฟืนไว้เพื่อ่ออไฟ ยามเห็นสัว์ร้ายมาใล้ๆ สัว์่าๆะลัวไฟ
แถบนี้ นเลยแทบไม่มีเพราะสัเุาร์และหลบภัยลำบา "
ทานีโอฟัารสนทนา ทำให้นึรู้ว่า เพราะนที่นี่ยัไม่มีอาวุธที่ีพอะ่อรับพวสัว์ไ้ ึไม่่อยมาอยู่ามที่ราบถิ่นสัว์ุุม
และสัว์ส่วนให่็ล้วนัวให่ๆน่าลัว หาไม่มีอาวุธที่มีประสิทธิภาพี ็ะโนสัว์ทำร้ายเอาไ้
มอไปามทิศทาลำธารไหลไปเห็นป่าัหนาทึบแสว่าเราผ่าน่วเี้ยวอลำธารมาแล้ว
ย่านป่า หนาแน่นมาึ้นเป็น่วลำธารหลายสายมาบรรบันเป็นแน่
บิาออวามเห็น " เราไปพัทานอาหารลาวันยัุลำธารมาบรรบันีไหม เ็ๆะหิวันแล้ว รวมทั้ะไ้ให้ม้าพัื่มน้ำ้วย "
พวเราอบ " ็ี "
แล้ว่าึบัเหียนให้ม้าไปทา้ายเ้าหาลำธาร แ่แล้วบิา็ึบัเหียนม้าให้หยุระทันหัน
ทานีโอมอเห็น้านหน้ามีสัว์เลื้อยลานนาให่ำลัเินสี่าอย่าเื่อ้า มอไลๆ ล้ายระเ้ที่มีหาสั้นว่าปิเินบนบ แ่เมื่อสัเุ มันมีรูปหน้าล้ายิ่่าแ่หน้ายาวและปายาวว่าิ่่า
รามมันให่และมีฟันแหลมมำนวนมา ลานไป็แล็บลิ้นยาวในารรับลิ่นแบบู
ปาเร้อบอพวเรา " ไอ้ัวนี้ น้ำลายมันมีพิษ หามันมาทาเรา็่ามันไ้เลย "
พวเราับามอมัน ว่ามันะมาทาเราไหม แ่มันเพียหันมามอเราั่วแว๊บ ่อนลานมุ่ไปยัหมูป่าที่ำลัุราไม้้วยเี้ยวินอย่าเพลิเพลิน
ในทา้านะไปยัลำธาร ทิศเียวับที่เราำลัะไป
ีโลนอ ออวามเห็น
" ้าว่าเราไปเหนือี้นไปาลำธารมาบรรบันีว่า มอู่วที่ไม่รมาแล้ว่อยแวะพั "
ทุนเห็น้วย เราพาบวนไปามแนวเส้นทาลำธารไหล มอเห็น้นไม้ให่ที่บริเวรอบไม่รและไม่ไลาลำธารนาให่
เรานำบวนอาราวานไปอใล้้นไม้ให่ ทานีโอับแอมโบพร้อมลุ่มวัยรุ่นทั้ าา ทา้าและนอื่นๆอาสาไปุ้มรอม้าาระเ้ะม้าื่มน้ำ
ะผู้นำลัลารถม้าแล้วัเรียมอาหาร พวทานีโอ่วยันปลม้าที่เทียมับรถลา แล้ว้อนฝูม้าไปินน้ำที่ลำธาร ทุนเรียมอาวุธพร้อมหามีสัว์ร้ายะมาัหรือินม้า
ทานีโอับเพื่อนๆุมฝูม้าื่มน้ำาลำธารที่เียบสัปลอโปร่ น้ำในลำธารใสมอเห็นปลา
แ่ไม่เห็นสัว์มาินน้ำแถบนี้เลย เป็นเพราะเสียอึทึึโรมออาราวานอเรา
ทำให้พวสัว์หนีไป พลอยทำให้ระเ้็ไม่มา้วย
ทานีโอเหม่อมอไม้เลื้อยรอบ้นไม้ให่ ใ็ิไป ารที่ลุ่มผู้นไปทาไหน พวสัว์็ะเลื่อนย้ายหนีห่าไป
ทำให้ไม่้อ่าสัว์โยไม่ำเป็น ็ีไปอย่าเพราะปิทานีโอ็ไม่อยาะ่ามัน ไม่อยาเห็นวามเ็บปวทรมานอมันยามถูอาวุธ
ลำธารนาให่น้ำไหลเอื่อยๆเพราะเป็น่วเลยารบรรบอลำธารหลายสายมาแล้ว ลมพัผ่านิ่ไม้นใบไม้ไหว อาาศเย็นสบาย
ไปอีไม่ไละมี่วบรรบันอลำธารอีนเป็นแม่น้ำสาาและหาเรารีบออเินทาาที่นี่ ็น่าะไปยัที่ราบลุ่มบริเวที่แม่น้ำสาามาบรรบันทัน่อนมื
พวม้าื่มน้ำันไม่นาน็พาันออเล็มห้า ทานีโอับเพื่อนึ้อนม้าออาบริเวลำธารเพื่อไปรับประทานอาหารลาวัน
ีโลนอวัมือเรียทานีโอับเพื่อนๆให้ไปรับประทานอาหาร อัลาพร้อมนอื่นๆรับ่วูแลม้าให้เล็มินห้า
ะเอมันเอาไสัว์ไปพอเพลาล้อรถลา หลายๆน่าัเ็บเรื่อใ้ปรุอาหารและนำถุหนัไปใส่น้ำื่มเพิ่ม ใน่วทานีโอับเพื่อนๆินอาหารที่ปรุาธัพืและเนื้อย่า อย่าเอร็อร่อย
เพียเวลาไม่นานพวเรา็พร้อมะออเินทาัน่อ
เราเินทา่อไปเรื่อยๆ วะวันเริ่มลอย่ำ ไ้ยินเสียำรามอเสือเี้ยวาบ หมู่สัว์่าแื่น
พวเราเรียมอาวุธพร้อมระวัภัย เราไม่เห็นัวมัน ไ้ยินแ่เสีย พวเรายัเินทาัน่อ นท้อฟ้าเริ่มเปลี่ยน าสีฟ้าสใสล้ำหม่น้วยสีเทาปน มอเห็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ
่วสาาแม่น้ำมาบรรบันเป็นอาาบริเวที่อุมสมบรู์อยู่เบื้อหน้าไม่ไล
ฮัยธิสเสนอ " ้าว่าเราูที่โล่ๆสำหรับพัแรมืนนี้่อนฟ้าะมืเถอะ ะไ้มีเวลาหาฟืน่ออไฟืนนี้ัน "
ีโลนออบ " ้าเห็น้วย ที่โล่ะทำให้เรามอเห็นถนัา "
ทุนเห็น้วยับฮัยธิส เราึหยุเินทาเพื่อั้แมป์ัน
านั้นพาันออัฟืน ฟ้าเริ่มมื น่าๆพาันส่เสียร้อเรียันลับรั เสียนร้อ เสียสัว์ู่ร้อ ััวาลไปทั่ว
พวเราพาัน่ออไฟหลายอ ับลุ่มันทำอาหารหลายลุ่ม ะวามมืืบลานปลุมป่า
เสียเ็ๆเี้ยว้าวแ่ับเสียพวสัว์ร้อเป็นวามึรื้นลาป่าให่
อาราวานั้แมป์ลาป่า ท่ามลาฝูนโผผินบินร่อนลับรั มีหลายฝู หลายหมู่
นรูปทรและสีสันแปลาแ่าันไปในแ่ละฝู มีทั้นาัวเล็และัวให่ ่าร้อเรียหาัน ส่เสียัไปทั่ว
พวเรารับประทานอาหารและุยันไปอย่ารื้นเรแ่ับเสียนร้อ
เปลวไฟาฟืนสว่าไสวะที่ท้อฟ้า่อยๆมืล เสียเหล่าแมลับาน้อนรับวาราพร่าพราวเลื่อนลอยสู่ท้อนภา ลมโยพัมาเป็นระยะๆ
อาาศสื่น บรรยาาศี พวเราสนทนาเฮฮาระหว่ามื้ออาหาร
าาร์รูนล่าวหลัาุปธัพืร้อนๆที่ามูเทใส่ามให้
" ้าอยาทำบ้านไม้อยู่เมื่อเราหาทำเลั้เมือันไ้แล้ว ้าอบบ้านสร้าาไม้ มันให้วามรู้สึอบอุ่น รู้สึถึวามเป็นบ้าน
อาะเป็นเพราะ้าิถึบ้านเ่า็เป็นไ้ ใรอยาอยู่บ้านไม้บ้า ะไ้รวมลุ่ม ร่วม่วยันสร้า "
ีโลนออบ " ้า็อบบ้านไม้ ้าร่วมลุ่มสร้าบ้านไม้้วย "
" ้า็อบบ้านไม้ " อิสมูาับเพอ ล่าว
เอมันแสวามิอนเอ " ้าอบบ้านสร้าาิน ยามอาาศร้อนในบ้าน็เย็นสบาย ยามอาาศหนาวในบ้าน็อบอุ่น
้าว่าเมื่อเราเลือทำเลสร้าเมือันไ้แล้ว เราะโหวว่าใระเ้าร่วมลุ่มสร้าบ้าน้วยิน หรือ ะสร้าบ้าน้วยไม้
ะไ้แบ่ลุ่ม่วยันสร้าบ้านแบบที่นเออบ "
หลายนเห็น้วยับวามินี้
ีโลนอเสนอ " เราวรหาทำเลสร้าเมือไม่ไลาทะเลมานั และวรเินทาไปทะเลไ้สะว
านั้นเราะแบ่นให้ผลัันไปทำนาเลือะีมา หาเราไ้เลือแล้วนำมาเพิ่มรสาิอาหาร อย่าุปธัพืนี่หาไ้เิมเลือสันิะอร่อยึ้นมา "
อิลันเทปเสริม " หาไม่ไลาทะเล ้าะ่อเรือเพื่อออทะเลทำประม ิถึีวิาวเล "
อิสมูา เอ่ยิ " หาใล้ทะเลมาน้ำร่อยารเพาะปลูะไม่ี เรา้อสำรวหาทำเลั้เมือที่เหมาะสม่อารเพาะปลู
ใล้แม่น้ำ่วน้ำืแ่เินทาออไปทะเลไ้ไม่ไลมานั
้าอยาใ้เวลาในารสำรวมาหน่อยในารหาทำเลีๆ "
ทุนเห็น้วยเพราะารเินทาเป็นอาราวาน็เป็นารท่อเที่ยวที่สนุี
เมื่อลวามเห็นันเรียบร้อยแล้ว อิสมูาล่าวับามู
" ทานอาหารอิ่มแล้วเหรอ ามู "
" อิ่มแล้ว "
" ถ้าั้น้าะพาเ้าไปนอนพัผ่อนบนรถ อยู่รนี้น้ำ้าแร เี๋ยวะไม่สบาย
้าเรียมผ้าห่มนสัว์ไว้ให้เยอะเลย เ้าะไม่หนาวแม้ไม่ไ้ผิไฟ "
อิสมูาประอเมียที่ำลัมีรรภ์ลุึ้น แล้วหันมาบอทาพวเรา
" ้าอัว พาามูไปพัผ่อน่อน "
ลุ่มพวเราล่าว " ไปเถอะ "
หลัอิสมูาับามูเินไปแล้ว พวเรา็ลันเรื่อผลัันเฝ้ายาม
ทานีโอเสนอัว อเฝ้ายามผลัสุท้าย ้วยใิอยาเห็นอนฟ้าเปิยามรุ่อรุในป่า
เพราะอยาเห็นวามามอธรรมาิที่แสทออะวัน่อยๆับไล่วามมืให้หายไป
หลัลเวรยามันแล้ว ทานีโอพร้อมนอื่นๆ็ลนอน้าอไฟ โย าาร์รูนับเอมันอยู่ผลัแร
ทานีโอนอนมอาวเือนสวยามบนท้อฟ้าท่ามลาเสียแมลร้อ สมอ็นึิไป ในป่านี่สบแ่ไม่เยเียบาเสียอสัว์่าๆเลย ทั้ลาวันและลาืนสัว์สารพัอย่า ผลัเปลี่ยนันส่เสียร้อ
ิไปมอแสระยิบระยับอหมู่าราที่ระพริบระยิบพรายสวยาม่อนผล็อยหลับไป
รถลาที่สร้าใหม่ สิบันมีหลัาันแและฝนให้ับนที่โยสาร้วย ส่วนรถลาอีสอันาหมู่บ้านเ่าเอาไว้นสัมภาระ่าๆ
พวผู้ายโยมาะให้ี่ม้าันไป รถลาเทียมม้าไว้ให้สำหรับผู้หิ เ็และนแ่โยสารไป
่อนวันะออเินทา พวเรานำรถลาโยสารออไปไว้ายป่า
ในวันเินทาหลัรับประทานอาหารเ้าันแล้ว เรา่วยันนสัมภาระใส่รถลาสอัน พวเราพาันเินทาออาป่าที่พั้วยวามื่นเ้นที่ะไ้เินทาันสัที
เมื่อมาถึายป่า เราัรถลาเ้าเทียมับม้าให้ ผู้หิ นแ่และเ็ๆึ้นรถ เ็ๆื่นเ้นหัวเราะ ยิ้มีใันอย่ามา
เราัแถวอาราวาน โยทานีโอับพ่อ ร่วมับอิสมูา เพอ บิา ปาเ และ แอมโบนำบวน
พวผู้ายนอื่นๆ ี่ม้าอยู่รอบๆบวนรถลาเพื่อระวัภัยาสัว์ร้ายทั้มวล
พวเราพอาวุธรบมือันทุนที่ี่ม้า มีทั้หอ ธนู และาบ
ทานีโอสัเุเห็นพวสัว์ะแื่นับบวนอาราวานอเราอย่ามา าเสียอึทึึโรมอทั้ม้าและน
ในเ้านี้ท้อฟ้าสใส มีฝูนบินเป็นปิแ่นที่บินผ่าน ส่เสียร้อ้อัวาลผิปิ มันร้อและานรับ ส่่อันเป็นทอๆเหมือนส่สัาบอระวัภัยให้แ่ัน
ฝูสัว์เล็มห้า่าแื่น ส่เสียร้อพร้อมพาันวิ่หนีาหนทาเบื้อหน้าบวนอเรา
อิสมูาถามพวเราะอาราวานัแถวเรียบร้อย พร้อมเินทาว่า
" อาราวานอเราเลื่อนบวนไปในป่าโปร่ที่เป็นทุ่ห้า โยะไม่ามลำธารที่ไหลเี้ยวเหมือนเมื่อรั้อนไปสำรว
เราะลัลาทุ่ไปยัุ้นแม่น้ำเลย เพื่อไปแวะพับนเนินที่เยพัแรมเมื่อรั้่อน พวเ้าเห็น้วยไหม ? "
พวเราเห็น้วยับแผนารเินทาออิสมูา
อาราวานเลื่อนบวนท่ามลาแสแยามเ้า
มอเห็นสัว์เล็มห้าอยู่ทั่วไป ห่าาบวนอเรา
รถลาบาันเลื่อนัวลำบา เอมันะโน
" พวเราหยุ่อน ้าะเอาไไปพอเพลาให้มันลื่น ล้อะไ้หมุนไม่ั "
ทำให้พวเรา้อหยุบวน ทานีโอลาหลัม้าไปูเพราะอยารู้ว่ารถที่นมีส่วนร่วมทำ มีปัหาอะไร
แอมโบลาหลัม้าามมาู้วย
เห็นเอมันนำไสัว์ผสมี้เถ้าที่เรียมมาไปพอและทาที่เพลารถลาเพื่อลแรเสียสี
ทานีโอถาม " รถมีปัหาอะไรไหม ? "
" ไม่มี เพียไที่พอเอาไว้มันหาย ไม่รู้ัวอะไรมาิน ล้อเลยฝื พอใหม่็ไม่มีปัหาแล้ว "
" ทำไมไ้อผสมี้เถ้า้วยรับ ใ้ไเปล่าน่าลื่นีว่านะรับ "
" ไเปล่าๆมันะเหลว่ายแล้วไหลหไป ทำให้ไที่พอไว้หมเร็ว แล้วล้อ็ะฝืไว
ผสมี้เถ้าแล้วมันะแ็และทนเาะีใ้านไ้นานว่ามา
ะไ้ไม่้อหยุพอไให้ล้อลื่นบ่อยๆ "
" อ้ออย่านี้เอ มา ้า่วยเอาไทาเพลา "
ทานีโอับแอมโบ่วยเอมันนำไไปทาเพลาล้อรถทุัน
หลัานำไไปทาเพลาล้อเสร็ ทานีโอับแอมโบ็ึ้นหลัม้าเพื่อนำบวนออเินทา่อ
ารเินทาเป็นไปอย่าอ้อยอิ่เพราะให้ม้าลารถไปเรื่อยๆ
ทานีโอสะุาับฝูลิปโทอน เ็ัวเินันเป็นหมู่ ัวมันให่นาเท่าระท่อมหลัย่อมๆ มันมีเราะหเหลี่ยมหุ้มัวล้ายเา
มีหา่อน้ายาวปลายหามีหนามให่ๆหลายอันใ้ฟาศัรูอมันให้เ็บปว
ะทานีโอี่ม้าไปมอเ้าลิปโทอนไป้วยวามสนใในรูปร่าแปลๆอมัน
ปาเล่าว " ูอยาไปล่าลิปโทอน เนื้อมันอร่อยมา "
อิสมูาอบ " อย่าเลย ะทำให้ารเินทาล่า้า เสบียเรา็เยอะแล้ว "
ปาเฟัแล้ว็มอฝูลิปโทอน้วยวามเสียาย
เราเลื่อนบวนลทาใ้ไปเรื่อยๆ มอเห็นสัว์่าๆมามายทั้บนบและบนท้อฟ้า
ปาเร้อบอพร้อมี้ให้พวเราู
" พวสู เรียมธนูให้พร้อม นั่นฝูิ่่าบิน มันมุ่มาทานี้ ไอ้พวนี้ร้าย มันอาร่อนมาโบ พวเรานในหนึ่เอาไปทึ้ินไ้ "
ทานีโอมอามปาเี้ เห็นสัว์มีปีนาให่ บินเป็นฝูห้าัว มาแ่ไลทา้าน้าย
ลัษะล้ายิ่่ายัษ์ ปา่อน้ายาว ัวปลุม้วยนสั้นๆสีส้มล้ำอมำ บนหัวอมันมีหอนสีฟ้าสใส ปีล้ายับปี้าาว หายาวแหลม
พวเราเรียม้าธนูรอ ะมันบินมุ่มาทาพวเรา พวมันบินมาไม่ถึทาพวเรา
ัวหนึ่ในพวมันร่อนลโบับลูวา ลูวาิ้นอยู่ในปาที่ับแน่น่อนแน่นิ่ไป
พวิ่่าบิน บิน้าม้านหน้าบวนาราวานอพวเราในระยะห่า แล้วปล่อยร่าลูวาให้ร่วลมาระแทับพื้นิน ่อนพวมันะร่อนลีัินาวาน้อย
ทานีโอเพ่มอเห็นฟันแหลมมยาวำนวนมาที่ับและีร่าลูวา
ึเ็บลูธนูเ้าอหนั ที่สะพายไว้้านหลัอย่าเิม านั้นนำธนูล้อเ้าับัวไว้ าารที่เห็นพวิ่่าบินพาันรุมินเหยื่ออมัน โยพวมันไม่ไ้สนใพวเราแ่อย่าใเลย
ะี่ม้าผ่านฝูิ่่าบิน เพอหันไปล่าวับอิสมูา
" ไปทาใ้นี้มีสัว์่าๆุม ทำไมไม่เห็นนออมาล่าสัว์ระแวนี้เลยนะ "
" ปาเบอผู้นส่วนให่อยู่ทา้านเหนือ ามายเาที่ปลอภัยาพวสัว์ เนื่อาอาวุธาหินมีประสิทธิภาพ่ำทำให้มีอันรายาสัว์ป่า่าๆมาว่าะเป็นผู้ไล่ล่าพวสัว์ "
ปาเเสริม " ใ่ พวนเผ่า่าๆะหลบสัเุาร์าามเทือเา แล้วะลาายเามาล่าสัว์ที่อ่อนแอหรือสัว์เล็ๆ
แ่โยมาะใ้วิธีรุมทุ่มหินไล่สัว์นัล่าแล้วแย่เหยื่ออมันะมาว่าะล่าเอ
ึอบอยู่ที่สูๆเพื่อมอเห็นไ้ว้าและหลบามเพิผา
ที่เรียมฟืนไว้เพื่อ่ออไฟ ยามเห็นสัว์ร้ายมาใล้ๆ สัว์่าๆะลัวไฟ
แถบนี้ นเลยแทบไม่มีเพราะสัเุาร์และหลบภัยลำบา "
ทานีโอฟัารสนทนา ทำให้นึรู้ว่า เพราะนที่นี่ยัไม่มีอาวุธที่ีพอะ่อรับพวสัว์ไ้ ึไม่่อยมาอยู่ามที่ราบถิ่นสัว์ุุม
และสัว์ส่วนให่็ล้วนัวให่ๆน่าลัว หาไม่มีอาวุธที่มีประสิทธิภาพี ็ะโนสัว์ทำร้ายเอาไ้
มอไปามทิศทาลำธารไหลไปเห็นป่าัหนาทึบแสว่าเราผ่าน่วเี้ยวอลำธารมาแล้ว
ย่านป่า หนาแน่นมาึ้นเป็น่วลำธารหลายสายมาบรรบันเป็นแน่
บิาออวามเห็น " เราไปพัทานอาหารลาวันยัุลำธารมาบรรบันีไหม เ็ๆะหิวันแล้ว รวมทั้ะไ้ให้ม้าพัื่มน้ำ้วย "
พวเราอบ " ็ี "
แล้ว่าึบัเหียนให้ม้าไปทา้ายเ้าหาลำธาร แ่แล้วบิา็ึบัเหียนม้าให้หยุระทันหัน
ทานีโอมอเห็น้านหน้ามีสัว์เลื้อยลานนาให่ำลัเินสี่าอย่าเื่อ้า มอไลๆ ล้ายระเ้ที่มีหาสั้นว่าปิเินบนบ แ่เมื่อสัเุ มันมีรูปหน้าล้ายิ่่าแ่หน้ายาวและปายาวว่าิ่่า
รามมันให่และมีฟันแหลมมำนวนมา ลานไป็แล็บลิ้นยาวในารรับลิ่นแบบู
ปาเร้อบอพวเรา " ไอ้ัวนี้ น้ำลายมันมีพิษ หามันมาทาเรา็่ามันไ้เลย "
พวเราับามอมัน ว่ามันะมาทาเราไหม แ่มันเพียหันมามอเราั่วแว๊บ ่อนลานมุ่ไปยัหมูป่าที่ำลัุราไม้้วยเี้ยวินอย่าเพลิเพลิน
ในทา้านะไปยัลำธาร ทิศเียวับที่เราำลัะไป
ีโลนอ ออวามเห็น
" ้าว่าเราไปเหนือี้นไปาลำธารมาบรรบันีว่า มอู่วที่ไม่รมาแล้ว่อยแวะพั "
ทุนเห็น้วย เราพาบวนไปามแนวเส้นทาลำธารไหล มอเห็น้นไม้ให่ที่บริเวรอบไม่รและไม่ไลาลำธารนาให่
เรานำบวนอาราวานไปอใล้้นไม้ให่ ทานีโอับแอมโบพร้อมลุ่มวัยรุ่นทั้ าา ทา้าและนอื่นๆอาสาไปุ้มรอม้าาระเ้ะม้าื่มน้ำ
ะผู้นำลัลารถม้าแล้วัเรียมอาหาร พวทานีโอ่วยันปลม้าที่เทียมับรถลา แล้ว้อนฝูม้าไปินน้ำที่ลำธาร ทุนเรียมอาวุธพร้อมหามีสัว์ร้ายะมาัหรือินม้า
ทานีโอับเพื่อนๆุมฝูม้าื่มน้ำาลำธารที่เียบสัปลอโปร่ น้ำในลำธารใสมอเห็นปลา
แ่ไม่เห็นสัว์มาินน้ำแถบนี้เลย เป็นเพราะเสียอึทึึโรมออาราวานอเรา
ทำให้พวสัว์หนีไป พลอยทำให้ระเ้็ไม่มา้วย
ทานีโอเหม่อมอไม้เลื้อยรอบ้นไม้ให่ ใ็ิไป ารที่ลุ่มผู้นไปทาไหน พวสัว์็ะเลื่อนย้ายหนีห่าไป
ทำให้ไม่้อ่าสัว์โยไม่ำเป็น ็ีไปอย่าเพราะปิทานีโอ็ไม่อยาะ่ามัน ไม่อยาเห็นวามเ็บปวทรมานอมันยามถูอาวุธ
ลำธารนาให่น้ำไหลเอื่อยๆเพราะเป็น่วเลยารบรรบอลำธารหลายสายมาแล้ว ลมพัผ่านิ่ไม้นใบไม้ไหว อาาศเย็นสบาย
ไปอีไม่ไละมี่วบรรบันอลำธารอีนเป็นแม่น้ำสาาและหาเรารีบออเินทาาที่นี่ ็น่าะไปยัที่ราบลุ่มบริเวที่แม่น้ำสาามาบรรบันทัน่อนมื
พวม้าื่มน้ำันไม่นาน็พาันออเล็มห้า ทานีโอับเพื่อนึ้อนม้าออาบริเวลำธารเพื่อไปรับประทานอาหารลาวัน
ีโลนอวัมือเรียทานีโอับเพื่อนๆให้ไปรับประทานอาหาร อัลาพร้อมนอื่นๆรับ่วูแลม้าให้เล็มินห้า
ะเอมันเอาไสัว์ไปพอเพลาล้อรถลา หลายๆน่าัเ็บเรื่อใ้ปรุอาหารและนำถุหนัไปใส่น้ำื่มเพิ่ม ใน่วทานีโอับเพื่อนๆินอาหารที่ปรุาธัพืและเนื้อย่า อย่าเอร็อร่อย
เพียเวลาไม่นานพวเรา็พร้อมะออเินทาัน่อ
เราเินทา่อไปเรื่อยๆ วะวันเริ่มลอย่ำ ไ้ยินเสียำรามอเสือเี้ยวาบ หมู่สัว์่าแื่น
พวเราเรียมอาวุธพร้อมระวัภัย เราไม่เห็นัวมัน ไ้ยินแ่เสีย พวเรายัเินทาัน่อ นท้อฟ้าเริ่มเปลี่ยน าสีฟ้าสใสล้ำหม่น้วยสีเทาปน มอเห็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ
่วสาาแม่น้ำมาบรรบันเป็นอาาบริเวที่อุมสมบรู์อยู่เบื้อหน้าไม่ไล
ฮัยธิสเสนอ " ้าว่าเราูที่โล่ๆสำหรับพัแรมืนนี้่อนฟ้าะมืเถอะ ะไ้มีเวลาหาฟืน่ออไฟืนนี้ัน "
ีโลนออบ " ้าเห็น้วย ที่โล่ะทำให้เรามอเห็นถนัา "
ทุนเห็น้วยับฮัยธิส เราึหยุเินทาเพื่อั้แมป์ัน
านั้นพาันออัฟืน ฟ้าเริ่มมื น่าๆพาันส่เสียร้อเรียันลับรั เสียนร้อ เสียสัว์ู่ร้อ ััวาลไปทั่ว
พวเราพาัน่ออไฟหลายอ ับลุ่มันทำอาหารหลายลุ่ม ะวามมืืบลานปลุมป่า
เสียเ็ๆเี้ยว้าวแ่ับเสียพวสัว์ร้อเป็นวามึรื้นลาป่าให่
อาราวานั้แมป์ลาป่า ท่ามลาฝูนโผผินบินร่อนลับรั มีหลายฝู หลายหมู่
นรูปทรและสีสันแปลาแ่าันไปในแ่ละฝู มีทั้นาัวเล็และัวให่ ่าร้อเรียหาัน ส่เสียัไปทั่ว
พวเรารับประทานอาหารและุยันไปอย่ารื้นเรแ่ับเสียนร้อ
เปลวไฟาฟืนสว่าไสวะที่ท้อฟ้า่อยๆมืล เสียเหล่าแมลับาน้อนรับวาราพร่าพราวเลื่อนลอยสู่ท้อนภา ลมโยพัมาเป็นระยะๆ
อาาศสื่น บรรยาาศี พวเราสนทนาเฮฮาระหว่ามื้ออาหาร
าาร์รูนล่าวหลัาุปธัพืร้อนๆที่ามูเทใส่ามให้
" ้าอยาทำบ้านไม้อยู่เมื่อเราหาทำเลั้เมือันไ้แล้ว ้าอบบ้านสร้าาไม้ มันให้วามรู้สึอบอุ่น รู้สึถึวามเป็นบ้าน
อาะเป็นเพราะ้าิถึบ้านเ่า็เป็นไ้ ใรอยาอยู่บ้านไม้บ้า ะไ้รวมลุ่ม ร่วม่วยันสร้า "
ีโลนออบ " ้า็อบบ้านไม้ ้าร่วมลุ่มสร้าบ้านไม้้วย "
" ้า็อบบ้านไม้ " อิสมูาับเพอ ล่าว
เอมันแสวามิอนเอ " ้าอบบ้านสร้าาิน ยามอาาศร้อนในบ้าน็เย็นสบาย ยามอาาศหนาวในบ้าน็อบอุ่น
้าว่าเมื่อเราเลือทำเลสร้าเมือันไ้แล้ว เราะโหวว่าใระเ้าร่วมลุ่มสร้าบ้าน้วยิน หรือ ะสร้าบ้าน้วยไม้
ะไ้แบ่ลุ่ม่วยันสร้าบ้านแบบที่นเออบ "
หลายนเห็น้วยับวามินี้
ีโลนอเสนอ " เราวรหาทำเลสร้าเมือไม่ไลาทะเลมานั และวรเินทาไปทะเลไ้สะว
านั้นเราะแบ่นให้ผลัันไปทำนาเลือะีมา หาเราไ้เลือแล้วนำมาเพิ่มรสาิอาหาร อย่าุปธัพืนี่หาไ้เิมเลือสันิะอร่อยึ้นมา "
อิลันเทปเสริม " หาไม่ไลาทะเล ้าะ่อเรือเพื่อออทะเลทำประม ิถึีวิาวเล "
อิสมูา เอ่ยิ " หาใล้ทะเลมาน้ำร่อยารเพาะปลูะไม่ี เรา้อสำรวหาทำเลั้เมือที่เหมาะสม่อารเพาะปลู
ใล้แม่น้ำ่วน้ำืแ่เินทาออไปทะเลไ้ไม่ไลมานั
้าอยาใ้เวลาในารสำรวมาหน่อยในารหาทำเลีๆ "
ทุนเห็น้วยเพราะารเินทาเป็นอาราวาน็เป็นารท่อเที่ยวที่สนุี
เมื่อลวามเห็นันเรียบร้อยแล้ว อิสมูาล่าวับามู
" ทานอาหารอิ่มแล้วเหรอ ามู "
" อิ่มแล้ว "
" ถ้าั้น้าะพาเ้าไปนอนพัผ่อนบนรถ อยู่รนี้น้ำ้าแร เี๋ยวะไม่สบาย
้าเรียมผ้าห่มนสัว์ไว้ให้เยอะเลย เ้าะไม่หนาวแม้ไม่ไ้ผิไฟ "
อิสมูาประอเมียที่ำลัมีรรภ์ลุึ้น แล้วหันมาบอทาพวเรา
" ้าอัว พาามูไปพัผ่อน่อน "
ลุ่มพวเราล่าว " ไปเถอะ "
หลัอิสมูาับามูเินไปแล้ว พวเรา็ลันเรื่อผลัันเฝ้ายาม
ทานีโอเสนอัว อเฝ้ายามผลัสุท้าย ้วยใิอยาเห็นอนฟ้าเปิยามรุ่อรุในป่า
เพราะอยาเห็นวามามอธรรมาิที่แสทออะวัน่อยๆับไล่วามมืให้หายไป
หลัลเวรยามันแล้ว ทานีโอพร้อมนอื่นๆ็ลนอน้าอไฟ โย าาร์รูนับเอมันอยู่ผลัแร
ทานีโอนอนมอาวเือนสวยามบนท้อฟ้าท่ามลาเสียแมลร้อ สมอ็นึิไป ในป่านี่สบแ่ไม่เยเียบาเสียอสัว์่าๆเลย ทั้ลาวันและลาืนสัว์สารพัอย่า ผลัเปลี่ยนันส่เสียร้อ
ิไปมอแสระยิบระยับอหมู่าราที่ระพริบระยิบพรายสวยาม่อนผล็อยหลับไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น