ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : บทที่ 28 ดาวปริศนา
อาร์โบอให้เ็ๆเรียมัวในาระอยานบนวาวที่ไม่มี้อมูลใๆเี่ยวับมัน ฟาเรพวบุมยานรสมอลแท่นสี่เหลี่ยมให่เพื่อนำยานร่อนล้วยำลัับเลื่อนที่อ่อนำลัลเรื่อยๆยานเหมือนถูแรึูอาวูเ้าไปนผ่านั้นบรรยาาศอาวเ้าไป ฟาเรพีย์เพื่อใ้พลัานเ็มที่ในารสร้าเราะสนามป้อันารเสียสีับั้นบรรยาาศที่ยานถููเหมือนำลัิ่าวามสู้วยวามเร็ว เย์หน้าปัวั่า่าๆสั่นเ้นระริไม่ี้บอ่าริๆอ่า่าๆ ฟาเรพบัับยานให้แลบร่อนไปมาแว่ยานไปทา้ายทีวาทีแทนารลในแนวิ่ึ่ะลอารเิแรระแทภายในยานทุอย่าอยู่เรียบร้อยีเพราะทุอย่าถูผนึับพื้นยานเสมือนออแบบมาเพื่อป้อันเหุสุวิสัยโยเพาะ ทุอย่าึยัอยู่สภาพเิมแม้ะแลบวัเวียนรุนแรอย่าไร ทุนหาที่ยึไม่ให้วนเามแรแลบอยาน สัพัยานเหมือนเียเ้าับอะไรบาอย่าทำให้ยานระอน ่อนไถลเลื่อนไป ่อนะอสนิท มอผ่านบานระใสในยานออไปมอเห็นแนวเาลหลั่นลาล้านล่าเป็นทุ่ห้าเหนือแนวโ้อแม่น้ำ ทุนมอผ่านระใสเห็นทิวทัศน์้านอ่าอุทานเสียั " ว้าว ! " ับภาพธรรมาิอันสวยามภายนอ ฟาเรพล่าว " มอท่าาววนี้ะมีระบบนิเวศน์ที่เราสามารถออไปไ้ " อาร์โท้ว " เราวาใไม่ไ้าารมอพืพันธุ์ที่นีู่ให่โลัษะแปลๆ อาาศอาเป็นพิษสำหรับเรา็ไ้ เพราะเราไม่รู้อะไรเลยเี่ยวับที่นี่ ะ้อออไปสำรวภายนอนเียว่อนพร้อมุป้อันิเรื่อ่วยหายใ หาภายนอปลอภัยพวเราึ่อยออไป่วยันรวสอบยาน " ฟาเรพอบ " นายป๊อเหมือนเิมไม่เปลี่ยน เหมือนราวที่เราเยไปหลที่าวโล บรรยาาศ็ล้ายๆัน แ่าันแ่ที่นาอพืพันธุ์ พรรไม้ที่นีู่แปลและให่ว่ามาเท่านั้น เห็นแม่น้ำแล้วันว่าเรา้อหายใ้วยอาาศที่นี่ไ้แน่แ่เพื่อวามสบายใอนาย ันะเป็นผู้ออไปสำรวภายนอยานเอ " เ็ๆฟัผู้ให่ทั้สอปรึษาันอย่าเียบๆไม่ล้าแสวามิอะไร ฟาเรพเินไปเปิประู้านหนึ่อห้อบัับยาน เินไปยัอีห้อหนึ่ที่เื่อมิับห้อวบุมนี้ สัพัลับมาในุอวาศสีเินมีหมวรอบ แล้วเินออาห้อบัับยานเพื่อไปออที่ประูยาน้านนอ ริโอับเพื่อนๆรีบไปออันร่อบานหน้า่าระใสเพื่อรอูฟาเรพที่ออไปภายนอยาน สัพัเห็นฟาเรพเินมาบริเวที่ทาระบานใสมอเห็นไ้ เาทำท่ายับเปิส่วนแ้วอหมวรอบ เผยอึ้นอยู่สัพั ่อนถอหมวรอบออแล้วาแนออไปโยมือ้าหนึ่ยัถือหมวเอาไว้ ยือทำท่าสูอาาศเ้าเ็มปอแล้วยิ้มให้พวเรา พวเรา่ายิ้มาม ่วะพวเรายิ้มีใที่ภายนอยานหายใไ้และมอูฟาเรพันอยู่นั้น รู้สึถึแผ่นินสั่นไหวเล็น้อย เห็นฟาเรพรีบวิ่าที่รนั้น พวเรา่าื่นใว่าเิอะไรึ้น ะที่รู้สึแผ่นินไหวแรึ้นเรื่อยๆ สัพัฟาเรพ็เ้ามาหาพวเราหน้าาื่น ละล่ำละลับอ " ันเห็นยัษ์ ! ยัษ์สิบว่านำลัพาันเินลาเา้านบนรมาทาเรา " อาร์โะเบ็เสียถาม " อะไรนะ ! ่อยๆพูยัษ์ ยัษ์อะไร มันรูปร่าลัษะแบบไหน " ฟาเรพสูหายใลึเพื่อั้สิ ่อนอบเสียั ว่า " มันล้ายมนุษย์ร่าสีแ ัวสูให่ราวยี่สิบเมรำลัลมาาเามุ่หน้ามาทานี้ " ทุนฟัแล้วอึ้ ะที่แรสั่นสะเทือนเพิ่มมาึ้นรอบๆยาน มอออไปภายนอผ่านบานหน้า่าใสเห็นาและเท้าล้ายอมนุษย์มีนาให่โมาสีแเ้มอมน้ำาลอยู่ภายนอยาน เท้าแ่ละเท้าูหนาหยาบร้าน นิ้วเท้ายาว เล็บเท้าาวอมเหลือุ่น บริเวส่วนเป็นน่อมอเห็นล้ามเนื้อให่ปูโและเ็มไป้วยนหยิๆมามายไปทั่วาพวนั้น เห็นอยู่หลายาลัษะพวยัษ์มายืนล้อมรอบยานอเรา อาร์โบอเ็ๆ " พวเธอนั่ลทำใสบอย่าหวั่นไหว อย่าื่นระหน ทุนทำสมาธิส่พลัิไปห่อหุ้มยานไว้ พลัิอพวเรารวมันปป้อยานไว้ " แล้วอาร์โับฟาเรพ็ลนั่ับพื้นยาน ฟาเรฟบอับเ็ๆ " ยานนี้สร้า้วยวัสุผสมโลหะพิเศษหนาแ็แร่ พวเราอยู่ันในนี้พวยัษ์ทำอะไรเราไม่ไ้หรอ " สิ้นเสียพูอฟาเรพ เิเสียั ุ๊บ! เสียั้อทั้ยานา้านบนอยานแล้วเสีย็ัึ้นอี ุ๊บ!ๆๆโรม!โรม!โรม! เสียัโรมรามๆ รัวๆ ั่มีสิ่หนัๆมาระแทระหน่ำรัวๆ าว่ายานถูฟาหรือทุบ้วยวัสุแ็า้านบน้านอ " ทุนไม่ล้าส่เสียใๆาภาวะึเรียที่เผิอยู่ ทั้ๆที่หาส่เสีย เสีย็ไม่อาเล็รอออไปภายนอไ้ พวเรามอออไปนอระเห็นบาส่วนอใบหน้ายัษ์ วาให่ลูนัยน์าสีำรส่วนสีาวเห็นเส้นเลือในวาัเนสีแ ผิวหน้าแล้ำ มูให่บานเห็นรูมูที่มีนสีำๆอยู่ภายในนั้น ้มหน้ามา วาสายามอสำรวใน่อบานหน้า่าไปทั่วราวับสสัยว่าภายในมีอะไร ศรีษะอมันยับเอีย้ายแลวาเพื่อเล็ลูามามอลอบานหน้า่า ะใบหน้านั้นเลื่อนเลือนไปเห็นปาปลุมไป้วยหนวและเราสีำ ใบหน้านั้นเลื่อนอออีเห็นผมรุรัยาวสีำ ะที่มีใบหน้าใหม่เลื่อนเ้ามาูภายในยาน เมื่อใบหน้าพ้นาบานระไปเห็นแ่าให่ๆอพวยัษ์ เ็ๆรู้สึหวาลัวพวยัษ์ที่มอเห็นูน่าเลียน่าลัว ่าเยิบเ้าไปนั่ใล้ฟาเรพับอาร์โ สัพัรู้สึยานลอยวืึ้นอย่ารวเร็วไปในระับหนึ่ ัารถูยาพื้นในแนวิ่ านั้นยาน็แว่ไหวแ่ไม่รุนแร นพวเรานั่วนเไปามแรแว่ าว่าพวยัษ์ยยานแล้วเินไป้วย ไม่รู้พวยัษ์ะเอายานไปไหน มอผ่านระระหว่า่อา้าวเินอพวยัษ์ มอเห็นวิวภายนอาไ้ว่าพวยัษ์ยยานเินึ้นภูเาสูึ้นไป พวเราทำอะไรไม่ไ้ทนอยู่ในสภาพยานแว่ไวอยู่พัให่ยาน็หยุแว่ไว ั่วะยานเหมือนถูยึ้นอีเล็น้อย แล้วยาน็แว่ไหววืไปทาหนึ่ไม่มานั ่อนะแว่ไหววืไปอีทาอย่าแร ! และเร็ว ! เรารีบลุึ้นอย่ารวเร็วแ่ัวลับลอยาพื้น อาร์โับฟาเรพพยายามรีบะายพุ่ัวไปยัสมอลอยานเพื่อเินเรื่อะที่ยานำลัิ่ร่วลาที่สูในลัษะเหมือนานที่ถูเหวี่ยลาภูเา ึ่รู้สึไ้าารเลื่อนไหวอยาน เราาันว่าพวยัษ์พาันยยานึ้นที่สูแล้วเหวี่ยยานทิ้ลหน้าผา เมื่อมอออไปนอหน้า่าเห็นวิว้านล่าเป็นทะเล าสภาพาร์ยานถูยมาาทาเนินลาที่ลไปยัทุ่ห้ามายัอี้านอภูเาเพื่อมาเหวี่ยยานทิ้ลทะเลรหน้าผา ฟาเรฟพุ่ัวไปเปิใ้พลัานเรื่ออยานที่ั้อให้ทำานไ้ประอยานเ้าหาายฝั่้านล่า ให้ยานร่อนแล็บลอบนายหาไ้โยระแทไม่รุนแร เรา่าโล่อที่ยานไม่ลทะเลไป ทุนพาันูผ่านบานระหน้า่ายานมอเห็นายหาว้าสุลูหูลูา ฟาเรพเริ่มมีสีหน้าเร่เรียล่าว้วยเสียเร่รึม " เรารีบออไปรวสอบยานันเถอะะไ้แ้ไแล้วะไ้ไปาาวยัษ์นี่ " ทุนเห็น้วยึเร่รีบันรวสอบ ห้อเรื่อไม่พบวามเสียหายไล่ระบบาภายในนะไปถึภายนอยานเพื่อรวสอบเหุั้อ ะำลัะออายานมาสู่พื้นทรายเพื่อะ้าวเิน่วยันสำรวหาสาเหุำลัอยานอ่อนำลั ริโอเินรู้สึเหมือนัวหนั เท้าหนัย่าเท้า้าวเินแ่ละ้าวยาลำบา เลื่อนไหวัวรู้สึหนัถ่วแ่อาาศภายนอยานหายใไ้สื่นึเอ่ยถามฟาเรพ " ุฟาเรพรับ ผมรู้สึแปลๆ รู้สึัวหนัเท้าหนัย่า้าวลำบารับ " " อ้อันลืมบอไปาว่าที่นี่แรโน้มถ่วและสนามแม่เหล็สูทำให้รู้สึัวหนั้าวเินลำบาหน่อย ไม่เหมือนในยานที่ิั้สนามแม่เหล็เทียมในระับที่เราุ้นเย " อาร์โมอเ็ๆที่เินเนิบๆ้าๆแบบเินลำบา ล่าว " พวเธอำหนสมาธิใ้พลัิทำสนามพลัห่อหุ้มัว ถ้าพวเธอทำไ้ มันะ่วยให้เลื่อนไหวไ้ัใปราถนาลัษะาวึ่พลัมาแบบนี้ถ้าพวเธอสามารถใ้พลัิูนับพลัอาวนี้ไ้ะใ้พลัิทำานไ้หลายอย่าอยู่ที่ารำหนใ้ ำหนพลัห่อหุ้มัวไว้แล้วเร่่วยันสำรวยาน " เ็ๆ่าฝึสมาธิันมาบ้าแล้วเพราะเป็นวิถีอาริยนที่รู้ประโยน์อสมาธิและพลัิ่ารู้วิธีำหนเพิ่มพลัิและพยายามทำามอาร์โแนะนำ ริโอทำใสบั้ิให้มีสมาธิแล้วำหนิทำามอาร์โบอไ้ผลเินเหินล่อึ้นมาแล้วทุนเร่สำรวรวสอบพบยานมีรอยบุบไม่มาาารถูทุบฟาแ่ท่อนำ่ายพลัานไปามผิวเลือบยานเสียหายระบบระายพลัานมีรอยหลอมละลายอท่อย่อย่าๆหลายุรวมทั้เ็นเอร์ละลายเสียหายำนวนมา้อเร่่อมอุรอยรั่วึมอออพลัาน รวมทั้ิั้เ็นเอร์วั่าามผิวยานใหม่ทั้หม โยัีที่ในส่วนเ็บปิสสารภายในยานไม่เสียหายเพราะถัเ็บโลหะทรลมที่ออแบบมา้วยวัสุหนาแ็แร่ ยั่ายพลัานไ้แ่พลันำ่ายไปยัส่วน่าๆรั่วึอนโทรลพลัใ้านไม่่อยไ้ ฟาเรพวิเราะห์ " มอาวามเสียหายแล้ว วามเสียหายมาารัสีำลัสูหลอมทำลายระบบส่พลัานรอบนอยานเท่านั้นแ่ารรั่วอพลัานที่ส่ามเลือบผิวยานวบุม่าให้ใ้านามำหนไม่ไ้เลยเป็นปัหา พวเราไปูเรื่อมือมา่อมัน " แล้วฟาเรฟนำพวเราเ้าไปเอาอุปร์่อมในห้อพัสุภายในยานโยบอว่า " เรา้อเร่่อมาภายนอไล่มาหาห้อเรื่อเพื่อให้เ็นเอร์แสผลที่มอนิเอร์ไ้ อีทั้ภายในห้อเรื่อูท่าไม่เสียหายอะไร " เราเร่รีบไปนอุปร์มา่วยัน่อมแมยาน ะำลั่วยัน่อมบัรีอุรอยรั่วพื้นทรายสั่นสะเทือน พวเราัมือเหลียวมอไปรอบๆ มอเห็นไลๆมีร่าให่ล้ายมนุษย์ำลัเินเลาะายหามาแ่ร่านั้นสะท้อนแสล้ายโลหะ อาร์โมีสีหน้าวิบอ้วยเสียเร่เรีย " เ็บอุปร์พัาร่อมไว้่อน เราเ้าไปสัเุาร์ภายในยานัน " พวเราพาันเ็บอุปร์ ะแรสั่นสะเทือนอพื้นเพิ่มึ้นเรื่อยๆร่ายัษ์นั้นเินเ้ามาใล้เรื่อยๆ มอไม่น่าะใ่มนุษย์เหมือนเป็นหุ่นยน์นายัษ์มาว่าอาร์โับ้อร่าที่ำลัเินมา ร้อสั่เ็ๆ " เรารีบเ้าไปหลบในยานัน่อนเร็ว " พวเราเพ่มอาในยานสิ่ที่ำลัเินมาในระยะมอไ้ันั้นเป็นหุ่นยน์แน่ๆ อาร์โล่าว้วยสีหน้ารุ่นิพร้อมับพูออวามเห็น " ถ้าเรารอนหุ่นยน์มาถึรนี้ หุ่นยน์นั่นอาทำลายยานเราพัแน่ ไม่แ่บุบแบบพวยัษ์ที่ใ้ไม้ ใ้หินทุบ " เ็ๆมีประายาวาวแบบิไ้ ่าเห็น้วยับวามิออาร์โ ล่าว " แล้วะทำอย่าไร ันีล่ะรับ " อาร์โมีประายามล้าล่าวอบ้วยเสียเียบา " เรา้อออไปัารมัน ่อนมันะมาถึยาน " อาร์ถามพ่อ " แล้วะัารมันอย่าไรับ " อฟโมีวาแ็ร้าว ออวามิ " หุ่นยน์โยมาะมีแหล่พลัานอยู่่วลำัวไม่็่วท้อหรือ่วหน้าอส่เ้าระบบAIที่หัวเพื่อเินระบบ " ีมีสีหน้าริับอ " ถ้าั้นเรา้อหาทาัระบบมัน น่าะอยู่แถวลำอแล้วหาทาทำให้มันล้ม านั้นหาแหล่พลัานมันแล้วัระบบ " บำอิ ฟาเรพลุึ้นล่าว " เราไปห้อพัสุหาเรื่อมือันูิะมีอะไรเอามาล้มเ้ายัษ์เหล็นั้นไ้บ้า ูเหมือนะมีไฮบริอยู่เือบสิบุไ้ " สิ้นำอฟาเรพพวเรา่าพาันเินามฟาเรพไป้นหาเรื่อมือในห้อพัสุ เราเอไฮบริเพียเ็ุและพวเรื่อเาะ เลื่อยยน์และอื่นๆ ฟาเรพับอาร์โัแใส่ไฮบริแล้วอาร์โเลือเรื่อเาะนาไม่ให่เป็นอาวุธไปำัหุ่นเหล็ ฟาเรพเลือเลื่อยยน์เป็นอาวุธ ไฮบริเหลืออีห้าุ อาร์ ูแอท อฟโ โวิโรและีอใส่ลุยภาระิ ่าเลือเรื่อมือันในารไปำัยัษ์โลหะเหลือริโอับเมมอสและโธนอฟ ไม่มีไฮบริใส่ ฟาเรพล่าวับเ็ที่ไม่มีไฮบริใส่ " เธอสามนอยู่ที่ยาน็ไ้ พวเราไปันเ็นัารมันไ้ " ริโอเยหน้ามอฟาเรพ้วยสีหน้าริัอบ " ผมเินามไปรับเผื่อะ่วยอะไรไ้ " ฟาเรพล่าว " พวันะรีบไปัารเ้าหุ่นนั่น่อนที่มันะมาถึยานเรา พวเธอสามนะเินามไป็ามใ " ฟาเรพับอาร์โพร้อมเพื่อนนอื่นๆที่ใส่ไฮบริ่าเหินออไป เหลือริโอโธนอฟ เมมอสที่ไม่มีไฮบริใส่เลืออาวุธัน ริโอถือเลื่อยยน์ เมมอสถือสว่านเาะ โธนอฟถือ้อนอันให่ทั้สามิะามนทั้เ็ที่ใส่ไฮบริเหาะไปโธนอฟล่าว " านลุยอย่านี้ไม่ไปไม่ไ้แม้้อเินไป " ริโอับโธนอฟและเมมอส้าวลายานพร้อมันเมื่อลมายืนบนพื้นทรายแล้ว ริโอหันหน้ามาทาเมมอสและโธนอฟ แสวามิ " เราำหนใ้พลัอาวเป็นานส่พลัให้เราเหมือนแบเอรี่ส่พลัานไฟฟ้าแล้วเหาะไปว้ยันเพราะูเหมือนาววนี้ิะูนใ้พลัอวาวไ้่าย เราน่าเหาะไ้นาแ่ำหนิให้เินล่อยัเินไ้สบาย " เมมอสับโธนอฟล่าว " ็ไ้ เรา้อเื่อว่าเราทำไ้ " สัพัทั้สาม็ลอยัวึ้นั่วแว๊บแล้วลบนพื้นเ่นเิมทั้สามนล่าว " เราเหาะไ้ " ทั้ริโอ เมมอสและโธนอฟ็ลอยัวึ้นอีทั้สามน หันมามอหน้าัน พยัหน้าให้แ่ันแล้วล่าว " เพียเราเื่อว่าทำไ้็ทำไ้ " ทั้สามเหาะามลุ่มเ็น้าหน้าไป เหาะามหลัไปิๆ อาร์รู้สึึหันหน้ามามอ เพื่อนนอื่นๆ่าหันมามอาม เมื่อเห็นนทั้สามเหาะามมาิๆ็ร้อถาม " เฮ้ ! พวนายทำไ้ไเหาะโยไม่มีไฮบริ " เมมอสยิ้มว้า อบ " ทำามทีุ่อาร์โบอูับพลัาวมาเพิ่มพลัิ " " เยี่ยมเลย ถ้าั้นพวเราอาทำอะไรไ้อีหลายอย่า เรา้อล้มเ้ายัษ์ระป๋อนั่นไ้แน่ " โธนอฟล่าว " เพียเื่อว่าทำไ้็ทำไ้ ันเอา้อนมาะฟาหัวมันในระบบ็อเลย " เราพาันเหาะเ้าไปใล้หุ่นยน์ มันเป็นหุ่นโลหะสีำล้ายมนุษย์มีโรเราะสร้าแบบมีล้ามำยำน่าเรามแ่เป็นเพียโรโลหะั้นนอที่เป็นลวลายโลหะลุโปร่สร้าทับ้อนลไระบบภายในเห็นเรือแสสีส้ม มีวาเรือแสสีแวให่วเียวรึ่ลาอใบหน้า ศรีษะลมที่ไม่มีมูไม่มีปา มีแ่าวเียวเ่น นับว่าเป็นารออแบบทีู่สวยส่าน่าเรลัว สูยี่สิบเมร โธนอฟไม่รอ้าเหาะึ้น้านบนเหนือหัวอมันใ้้อนทุบหัวหุ่นเ็มแร้วยทั้สอมือ โป๊ ! เ็มเหนี่ยว ้อนระอนพาร่าอโธนอฟระเ็นามแรสะท้อนปลิวออไป เ้าหุ่นใ้มือปัึ้นเหนือหัว ทำให้โธนอฟเหาะึ้นทุบ้ำไม่ไ้ เราเหาะรูเ้าไปหมายเลื่อย หมายเาะัวมัน มันใ้มือปัพวเราไม่ให้เ้าใล้ ามันระพริบแสสีแสว่าวาบึ้น ฟาเรพะโนบอ " ระวัามัน ! ระพริบแสอาะมีเลเอร์ " ไม่ทันาำ านั้นพุ่แสเลเอร์ออมาเป็นลำแสสีแ พวเรา่าหลบแสันพัลวัน อาร์โับอาร์เหาะหลบแสึ้นไปที่ส่วนออมัน มันไม่มีลำอเป็นแ่ส่วน่อหัวเ้าับลำัว ะที่ริโอับูแอทลมาที่้อเท้าอมันเพราะูมีนาไม่ให่น่าะเลื่อยไ้่ายเพื่อะทำให้มันล้ม ะนอื่นๆ่าหลบแสาาอมันที่ยัายแส่อเนื่อแล้วหาัหวะเ้าู่โม แสสีแพุ่ออาาเป็นเส้นรายล่ำ ะมัน้มเพื่อปั ับพวเราไปโนพื้นทรายเิเป็นวันไฟพวยพุ่ทรายหลอมละลายแ่ไม่ลุไหม้เพราะบริเวพื้นที่เปียไม่่อเป็นไฟลุ เราเ้ามะรุมมะุ้ม่วส่วนอับลำัวที่เห็นลไภายในเรือแสสีส้ม ริโอับูแอทเร่เลื่อย้อเท้าวาอมันเสียเลื่อยเ้าเสียสีับโลหะส่วน้อเท้าอมันั แๆๆเสียแหลมแสบแ้วหู ริโอับเลื่อยแน่นหมายะเลื่อยให้าเพราะมันยับส่วนาน้อยว่าส่วนแนและมือที่่อยปัป้อ โวิโรเหาะลมา่วยันเลื่อย้อเท้าวาอมันสัพัโลหะรส่วน้อเท้ามันี เราเร่่วยันเลือย มันสะบัทำให้้อเท้าหัแล้วเถลาน้อาแนออเพื่อทรัว ไ้ัหวะที่มืออมันไม่ปัป้อ พวเราเหาะามิรุมเลื่อยอ ทะลวอและ่วท้อที่เห็นแสเรือ โธนอฟใ้้อนไล่ทุบหัวามัหวะมันเะล้ม มือและายัปัแว่ไล่บปั เรา่าหลบะเร่ทำาน ฟาเรพะโน " รุมัอมัน ! " เราสลับันเ้าเลื่อยามัหวะมือมันทั้ปัและไล่บ สัพัพวเรา็ัอมันสำเร็เพราะเปลือโลหะที่ลุมโรร่ามันทั้หมเป็นโลหะที่ไม่หนาสัเท่าไหร่ ัหัวมันแล้ว มือและาอมันยัเลื่อนไหวปัป้ออยู่ อฟโะโนบอ " พบแหล่่ายพลัานอมันอยู่ลาอ " เรา่าหลบมือที่ป้อปัเ้ารุมทะลวทรวออมัน ทั้เลื่อย ทั้เาะทะลวเ้าไปนแสเรือสีส้มับวูบล มือและาอมันร่วลับพื้นหยุารเลื่อนไหว เรา่านั่เหนื่อยหอบบนร่าอมัน สัระยะพาันสำรวระบบลไนพบแหล่พลัานอมันอยู่เหนือลุ่มระบบเรือแสสีส้มไปหนึ่ฟุใ้โรโลหะสีำเป็น้อนโลหะลมสีทอแนาเท่าลูฟุบอล ฟาเรฟเ็บเอามา พวเราพาันลับไปยานเพื่อเร่่อมยานัน่อ ะเร่บัรีปิรอยรั่วออพลัานันอย่าะมัเม้น ั่วระยะเวลาไม่นานพื้น็สั่นสะเทือนึ้นอี เรา่าหันไปูเห็นลุ่มยัษ์ผิวแผมยาว หนวเรารุรัในุที่ถั้วยพวพืและเถาวัลย์วิ่รูันมาบนายหาแ่ไล มุ่มาทายานอพวเราราวยี่สิบน อาร์โะโน " รีบเ็บเรื่อมือแล้วเ้าหลบในยานันเร็ว " ทุนรีบทำามะไ้ยินเสียโห่ร้ออพวยัษ์วิ่ันมา เรารีบหลบเ้าภายในยานแล้วอยสัเุาร์ภายนอ พวยัษ์มาถึแล้วเ้าล้อมยานอเราไว้ ั่วอึใยาน็ลอยหวืึ้นมาระับหนึ่ึ่าันว่าพวยัษ์ยยานอพวเราึ้นานั้นยาน็แว่ไวอันน่าะเป็นารยแล้ว่วยันหิ้วยานเินพาันไป ฟาเรพเอ่ย้วยสีหน้าสุเ็ " ไอ้พวนี้มันะเอาเราไปไหนอี หวัว่าพวมันะไม่นำไปโยนลน้ำอีนะ " พวเรามอวิวภายนอผ่าน่อาอพวยัษ์เป็นระยะเวลานานนวามหวาลัวเปลี่ยนเป็นวามน่าเบื่อาารแว่ไวอยาน พัให่ยานยิ่แว่มอวิวเห็นเหมือนพวยัษ์ำลัึ้นภูเา เินึ้นภูเาอีพัให่ พวเรานั่วนเอยู่ในยานามแรแว่ไหวนเห็นยานถูนำเ้าไปในถ้ำนาให่มีอไฟและเห็นพวยัษ์่าเ้นรอบอไฟ เมมอส าพอโ ล่าว " พวยัษ์ไม่เอาเรามาย่าไฟนะ "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น