ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : พัฒนาชุมชน
พวเราฟับิาแล้ว็นัู่ารเ้นรอบอไฟอพวนเถื่อน่อไป สัพัปาเ็เ้ามาุยับบิา เาหันมาบอับเรา
" ปาเับพวะนำรอบรัวที่มีนแ่ับเ็ไปอยู่ับพวสู เพราะนแ่ับเ็ะปลอภัยและมีอาหารินาารร่วมมือันในารล่าหาอาหาร
ส่วนรอบรัวที่ไม่มีนแ่ับเ็ะไม่ไปับพวสูเพราะพวเารัอิสระ ไม่้อารรวมหมู่ับใร "
ีโลนอบอบิา " ถ้าพวเาพร้อม ็เินทาไปันเลยเถอะ "
" หมูู่พร้อมแล้ว "
ปาเับบิาัแทำบเพลิ ที่ะใ้ถือเินทาอนลาืนเพื่อป้อันอันรายาสัว์ร้าย
ารเ้นรอบอไฟยุิ ปาเับวนผู้ที่ะอพยพไปอยู่ับพวเราราว 30 น รวมทั้รอบรัวอานา้วย แม่อนามีไม้เท้าพยุัวเิน
บิาับอาโมถือบเพลิเินนำหน้า าม้วยพวเรา โยลุ่มอปาเปิท้ายบวน ทั้บวนถือบเพลิสว่าไสว เินทาออาบริเวปาถ้ำ ท่ามลาแสันทร์ส่อสว่า่วยนำทา
เราเินเป็นบวนันเรื่อยๆเป็นารเินทาในเวลาลาืนที่ไม่น่าลัว แม้ลาป่าะมีเสียหมาป่าหอนส่เสีย่อันเป็นทอๆวนให้นลุ
ทานีโอเินู่แอมโบามหลัพ่อ ะเิน็มอไปรอบๆเห็นบน้นไม้ให่มีนัวให่เาะิ่ไม้อยู่วามันวาวสีแแ่เห็นัวมันไม่ั สภาพป่ายามวิาลมอวัเวน่าลัว อาาศเย็นยะเยื่อยามลมพัหนาวสะท้าน
แ่้วยเินันเป็นหมู่ให่พร้อมอาวุธรบมือึไม่เรลัวสิ่ใ
เินันไปุยันไปนถึเที่พั อาโมเอาไม้ั้นออให้บวนเินเ้าภายในบริเวที่พั เมราบีพร้อมนอื่นๆที่เฝ้าอยู่ที่พัออมาู
บาร์มิวยินอธิบายว่านนเผ่าะมาอยู่ร่วมับพวเราให้นที่อยู่เฝ้าที่พัฟั แล้วพวเรา็ร่วมปรึษาัน
แล้วลวามเห็นันว่าะให้นแ่ เ็และผู้หินอนในระท่อมทั้ 3 ือ ระท่อมให่ ระท่อมอบิาและระท่อมสร้าใหม่ เพื่อพวเาะไ้ไม่้อนอนาน้ำ้าโยเพาะนแ่ับเ็ที่โนน้ำ้านานๆะป่วยไ้ไ้
ส่วนพวหนุ่มๆ่ออไฟนอนภายนอ แล้วในวันพรุ่นี้พวเราะระมแรันสร้าระท่อมเพิ่ม เมื่อไ้้อสรุปบิานำวามไปบอปาเให้ี้แผู้มาใหม่ทราบ
านั้น่วยัน่ออไฟทั้ในระท่อมและภายนอ วานาภรรยาอบิาและาเมภรรยาออาโมไปพานแ่ เ็และผู้หิเ้าพัยัระท่อม่าๆ
ีโลนอเลือนอนภายนอระท่อม ทานีโอนอนนอระท่อมับพ่ออน บรรยาาศนอระท่อมีมาไ้นอนมอวันทร์นวลส่อสว่า เห็นวิวรอบๆสลัวๆสวยาม เสียแมลร้อประสานเสียระมไปทั่ว
ทานีโอนอนฟั้าอไฟที่ให้วามอบอุ่นนหลับไป
รุ่เ้าพวเรา้มุปหลายหม้อแ่ายันรับประทานทานพร้อมอาหารอื่นๆ ่อนลแบ่านันทำโยมี 2 ลุ่มหลัๆ ลุ่มแรไปหาอาหารับลุ่มที่ 2 ึ่มีำนวนเยอะว่าะ่วยันสร้าระท่อมที่พัเพื่อสร้าเป็นุมนที่ะอยู่อาศัยร่วมัน
หลัอาหารเ้าลุ่มนเถื่อนยิ้มแย้มแ่มใสหลัทานุปันแล้ว วานาบอว่าพวมาใหม่่าบอว่าอาหารอร่อยินแล้วรู้สึสื่น
ทานีโออยู่ลุ่มออหาอาหารับพ่อ ในลุ่มมี 15 เป็นพวเรา10 ับปาเพร้อมพวรวม 5 น เราัุล่าสัว์โลหะให้เาใ้แทนหอาหินอพวเา
บิาพร้อมรอบรัวไม่ไ้ไป้วยเพราะ้ออยู่สอนพวนเถื่อนสร้าระท่อมับเอมัน แอมโบเลยไม่ไ้ไป้วย
วันนี้อาาศปลอโปร่ท้อฟ้าแ่มใสเมื่อออมาบริเวนอรั้วั้นันแล้ว ปาเหยิบฝุ่นและใบไม้าพื้นินึ้นโปรยูทิศทาลม แล้วี้มือเินนำพวเราไป
ปาเะอยมอนบินบนท้อฟ้าเสมือนเาอ่านอาัปิริยาอนไ้ว่า นมัน็รอินาาสัว์นัล่า านั้นเินนำไป
ทานีโอสัเุระยะแรๆที่มาอยู่ที่นี่ ยัเห็นฝูสัว์หาินไม่ไลาที่อยู่มานั ยัมอเห็นอยู่ลิบๆ มาระยะหลันี้ มอไม่เห็นอาะเป็นเพราะพวสัว์เห็นพวเรามาอยู่พวมันเลยไปหาินไลาที่นี่
พวเราเินามปาเสัพัมอเห็นฝูม้าระยะไลๆทา้ายมือ ทานีโอหยุมอ นึถึอนอยู่อูมรีเียสเยนั่รถม้าลา สะิให้พ่อูฝูม้า พ่อพยัหน้ารับรู้ แ่ปาเพาเราเินไปทาวาเหมือนเาไม่สนใม้าเลย
พวเรายัเินามเาไปพัให่มอเห็นไบันเล็มห้าอยู่ลิบๆ ปาเี้ให้เินระายัวลัษะเหมือนเินล้อมเ้าไป เราเินเ้าหาฝูไบันนเห็นพวมันัเน ปาเวัมือเิให้เรานัุ่่มรอ
ทานีโอนึรู้าำบออบิาว่า รอให้เสือเี้ยวาบล่า่อน ่อยูไบันัวไหนวิ่้าว่าเพื่อน่อยู่โมมัน แล้ว็เป็นไปามาเมื่อเสือเี้ยวาบเ้ายำัเหยื่อ ฝูไบันวิ่ระายัว มีัวอ้วนให่วิ่้าว่าเพื่อน ปาเเ้าพุ่หอใส่ลำอมัน
มันยัวิ่เพื่อหนีาย พวเราพาันวิ่พุ่หอใส่ะที่มันไปไม่ไล มันล้มล าวัแว่ไปมา เลืออมันไหลาหลายุที่โนหอ าเหลือลาน ปาเพร้อมพวเ้าไปึหอแท้ำที่อ มันัระุ่อนแน่นิ่ไป
เราเอาถุหนัใส่น้ำมาแ่ายันื่มให้หายเหนื่อยานั้น่วยันแบไบันัวให่เินลับที่พั โยแบไปพัื่มน้ำไปเป็นระยะๆรวมทั้พัรับประทานอาหารลาวันที่พมา้วย ะแบปาเพร้อมพว็เินร้อเพลประำเผ่า
ปาเทำมือี้ปาให้พวเราร้อเพล้วยและใ้มือประอบที่ปาะพูบอ มา นาน าน ไ บาน ทำมือที่เราพอะมอออว่า ร้อเพลป้อันพวสัว์นัล่าะมาแย่เหยื่อ
พวเราเลยทำาม แบาไบันไปแล้วร้อเพลไล่สัว์อื่นๆให้หลีห่าาเรา นมาถึที่พั่วบ่าย ทานีโอวิ่ไปเอาไม้ัรั้วออ เมื่อพวนแบไบันเ้าไปันแล้ว็เอาไม้ึ้นัเป็นรั้วัเิม
ะเินแบไบัน พวนที่ำลัสร้าระท่อมเมื่อเห็นพวเราแบไบันัวให่ลับมา็พาันยิ้มเฮ แล้วพาับรีบทำระท่อมัน่อไป
ทานีโอมอระท่อมที่ำลัถูสร้ามี 10 หลันาย่อมๆเหมือนันหม หลัวาาไบันที่้าบ่อน้ำแล้ว่วยันำแหละ ใ้เวลาไม่นาน็เสร็ อาุสล่าว " นี่ยัไม่เย็นเลยพวเราน่าะไปหาปลาที่ลำธารัน่อ้าอยาินปลาย่า "
พวเราละไปัน โยบอปาเ้วยำพูและทำมือไม้ประอบึ่เหมือนปาเะเ้าใแล้วพยัหน้าอบ " ปาย "
หลัเ็บเนื้อที่ำแหละแล้ว พวเรารีบออเินไปยัลำธาร ทานีโอเพ่สายามอไปบริเวลำธารที่ไ้ยินเสียน้ำไหล อาาศเย็นึ้นเมื่อเ้าใล้ลำธาร ลมพัลิ่นไอินื้นๆและลิ่นหอมอ่อนๆออไม้มาทำให้รู้สึสื่น
พืพันธุ์ึ้นเียวีละลานาสอ้าธารน้ำใสไหล่อเนื่อมอเห็นฝูปลาแหวว่ายไปามลำธารสายน้ำระยิบระยับทอัวยาวร่มรื่น
เราเินไปามลำธารรที่ระับน้ำไม่ลึมา อาุส อัลา อิลันเทปและฮุสั๊ฟ รีบไปัิ่ไม้และเถาวัลย์ เรา่วยันนิ่ไม้และเถาวัลย์มาไว้ที่โล่ เพื่อะทำลอบับปลา
ลุ่มอปาเมอารระทำอพวเรา้วยวามสสัยและไม่รู้ะ่วยพวเราอย่าไรี
แอโ้พวอปาเนหนึ่เอาหอไปไล่แทปลาแ่้วยน้ำลึระับเอวเาึแทพลา แทปลาไม่ไ้
พวเรา่วยันสานเถาวัลย์เ้าับิ่ไม้ให้เป็นแผเฝือยาว 3 ศอแล้วม้วนเป็นรูปรึ่วลม ถัเถาวัลย์ปิหัวและท้าย ทำที่ับทั้ 2 ้านอลอบที่ล้ายะแรทำ้วยิ่ไม้เป็นี่ๆสาน้วยเถาวัลย์
ปาเับพวยืนมอพวเราทำอย่าสนอสนใ เมื่อทำเสร็ไ้ 2 อัน อาุสับอัลาับลอบนละ้านอ 1 อัน อิลันเทปับฮุสั๊ปถือนละ้านอี 1 อัน เินลน้ำ ใ้ลอบเป็นะแร้อนปลา เมื่อไ้ปลา็ยลอบึ้นโยนปลาึ้นฝั่
เรา่วยับับปลามาร้อยเหือปลา้วยเถาวัลย์ ปาเับพว ยิ้มเห็นฟันาวับวิธีับปลาอเราและทำมือ พู
" อา บา ู มั "
พวเราอ่านภาษามือเาออว่า พวเาอยาลอใ้เรื่อมือเราับปลาบ้า ทั้ 4 นึเินึ้นาน้ำ แล้วให้ปาเับพวลอับปลาบ้า
ปาเับพวลน้ำไปใ้ลอบับปลา เมื่อไ้ปลาัวให่ๆ่าหัวเราะอบใ แล้วโยนปลามาให้พวเรา เาับปลาันอย่าสนุสนาน นพวเรา้อี้ะวันให้เาู แล้วบอลับเถอะพระอาทิย์ใล้ะแล้ว
พวเาเินยิ้มึ้นมาาน้ำ แล้วมาับพวปลาัวให่พู
" า ทา อา รา ทาม "แล้วหัวเราะอบใ
พวเราพาันเินลับที่พั เมื่อไปถึที่พัเห็นพวนทำระท่อมเลิานันแล้ว ระท่อมทุหลัเือบเสร็ าว่าพรุ่นี้มุหลัาไ้
มอเห็นเมราบี าาร์รูน อิสมูาและนอื่นๆำลันำเนื้อไบันแ่าย รอบรัว่าๆอยู่ พวเราเลยเอาปลาไปร่วมแ่าย้วย อิสมูาเห็นปลาแล้วล่าว
" ไ้ปลามาเยอะเลย ำลัอยาินอยู่พอี "
หลัาแบ่ปันอาหารันเสร็แล้ว เมราบีพู
" บิาบอ พวเาะอยู่ระท่อมใร ระท่อมมัน แม้ระท่อมะยัไม่เสร็ วันนี้พวเรา็นอนในระท่อมให่้วยันเหมือนเิม
เราไปทำอาหารทานันะไ้ปรึษาันเรื่อะัารอย่าไร ับพวนเถื่อนที่มาอยู่ับพวเรามาึ้น "
หลัาพวเราเ้ามาในระท่อมให่นั่ล้ออไฟทำอาหารรับประทานัน แล้วพูุยันไป อิสมูาล่าว
" เท่าที่้าสัมผัสับพวนเถื่อน พวเาเป็นมิร มีนิสัยร่าเริ ยิ้ม่าย รไปรมา ไม่อบารทะเลาะัแย้
เราวรทำให้พวเามีวิถีีวิใล้เียับเรา ้วยารสอนสิ่่าๆแ่พวเา รวมทั้สอนให้พวเาพูภาษาเรา "
บาร์มิวยินล่าวเสริม " ้าเห็น้วยับอิสมูา พวเราะไ้อยู่ร่วมันไ้ "
าาร์รูนล่าว " ็ีเหมือนัน เราะไ้พวเามา่วยสร้าุมนให้มีวามเป็นอยู่ีึ้น้วยวามรู้อเราที่ะสอนเาทำ "
ทุนในลุ่มพวเรา็เห็น้วยับแนวทาออิสมูา
" ปาเับพวะนำรอบรัวที่มีนแ่ับเ็ไปอยู่ับพวสู เพราะนแ่ับเ็ะปลอภัยและมีอาหารินาารร่วมมือันในารล่าหาอาหาร
ส่วนรอบรัวที่ไม่มีนแ่ับเ็ะไม่ไปับพวสูเพราะพวเารัอิสระ ไม่้อารรวมหมู่ับใร "
ีโลนอบอบิา " ถ้าพวเาพร้อม ็เินทาไปันเลยเถอะ "
" หมูู่พร้อมแล้ว "
ปาเับบิาัแทำบเพลิ ที่ะใ้ถือเินทาอนลาืนเพื่อป้อันอันรายาสัว์ร้าย
ารเ้นรอบอไฟยุิ ปาเับวนผู้ที่ะอพยพไปอยู่ับพวเราราว 30 น รวมทั้รอบรัวอานา้วย แม่อนามีไม้เท้าพยุัวเิน
บิาับอาโมถือบเพลิเินนำหน้า าม้วยพวเรา โยลุ่มอปาเปิท้ายบวน ทั้บวนถือบเพลิสว่าไสว เินทาออาบริเวปาถ้ำ ท่ามลาแสันทร์ส่อสว่า่วยนำทา
เราเินเป็นบวนันเรื่อยๆเป็นารเินทาในเวลาลาืนที่ไม่น่าลัว แม้ลาป่าะมีเสียหมาป่าหอนส่เสีย่อันเป็นทอๆวนให้นลุ
ทานีโอเินู่แอมโบามหลัพ่อ ะเิน็มอไปรอบๆเห็นบน้นไม้ให่มีนัวให่เาะิ่ไม้อยู่วามันวาวสีแแ่เห็นัวมันไม่ั สภาพป่ายามวิาลมอวัเวน่าลัว อาาศเย็นยะเยื่อยามลมพัหนาวสะท้าน
แ่้วยเินันเป็นหมู่ให่พร้อมอาวุธรบมือึไม่เรลัวสิ่ใ
เินันไปุยันไปนถึเที่พั อาโมเอาไม้ั้นออให้บวนเินเ้าภายในบริเวที่พั เมราบีพร้อมนอื่นๆที่เฝ้าอยู่ที่พัออมาู
บาร์มิวยินอธิบายว่านนเผ่าะมาอยู่ร่วมับพวเราให้นที่อยู่เฝ้าที่พัฟั แล้วพวเรา็ร่วมปรึษาัน
แล้วลวามเห็นันว่าะให้นแ่ เ็และผู้หินอนในระท่อมทั้ 3 ือ ระท่อมให่ ระท่อมอบิาและระท่อมสร้าใหม่ เพื่อพวเาะไ้ไม่้อนอนาน้ำ้าโยเพาะนแ่ับเ็ที่โนน้ำ้านานๆะป่วยไ้ไ้
ส่วนพวหนุ่มๆ่ออไฟนอนภายนอ แล้วในวันพรุ่นี้พวเราะระมแรันสร้าระท่อมเพิ่ม เมื่อไ้้อสรุปบิานำวามไปบอปาเให้ี้แผู้มาใหม่ทราบ
านั้น่วยัน่ออไฟทั้ในระท่อมและภายนอ วานาภรรยาอบิาและาเมภรรยาออาโมไปพานแ่ เ็และผู้หิเ้าพัยัระท่อม่าๆ
ีโลนอเลือนอนภายนอระท่อม ทานีโอนอนนอระท่อมับพ่ออน บรรยาาศนอระท่อมีมาไ้นอนมอวันทร์นวลส่อสว่า เห็นวิวรอบๆสลัวๆสวยาม เสียแมลร้อประสานเสียระมไปทั่ว
ทานีโอนอนฟั้าอไฟที่ให้วามอบอุ่นนหลับไป
รุ่เ้าพวเรา้มุปหลายหม้อแ่ายันรับประทานทานพร้อมอาหารอื่นๆ ่อนลแบ่านันทำโยมี 2 ลุ่มหลัๆ ลุ่มแรไปหาอาหารับลุ่มที่ 2 ึ่มีำนวนเยอะว่าะ่วยันสร้าระท่อมที่พัเพื่อสร้าเป็นุมนที่ะอยู่อาศัยร่วมัน
หลัอาหารเ้าลุ่มนเถื่อนยิ้มแย้มแ่มใสหลัทานุปันแล้ว วานาบอว่าพวมาใหม่่าบอว่าอาหารอร่อยินแล้วรู้สึสื่น
ทานีโออยู่ลุ่มออหาอาหารับพ่อ ในลุ่มมี 15 เป็นพวเรา10 ับปาเพร้อมพวรวม 5 น เราัุล่าสัว์โลหะให้เาใ้แทนหอาหินอพวเา
บิาพร้อมรอบรัวไม่ไ้ไป้วยเพราะ้ออยู่สอนพวนเถื่อนสร้าระท่อมับเอมัน แอมโบเลยไม่ไ้ไป้วย
วันนี้อาาศปลอโปร่ท้อฟ้าแ่มใสเมื่อออมาบริเวนอรั้วั้นันแล้ว ปาเหยิบฝุ่นและใบไม้าพื้นินึ้นโปรยูทิศทาลม แล้วี้มือเินนำพวเราไป
ปาเะอยมอนบินบนท้อฟ้าเสมือนเาอ่านอาัปิริยาอนไ้ว่า นมัน็รอินาาสัว์นัล่า านั้นเินนำไป
ทานีโอสัเุระยะแรๆที่มาอยู่ที่นี่ ยัเห็นฝูสัว์หาินไม่ไลาที่อยู่มานั ยัมอเห็นอยู่ลิบๆ มาระยะหลันี้ มอไม่เห็นอาะเป็นเพราะพวสัว์เห็นพวเรามาอยู่พวมันเลยไปหาินไลาที่นี่
พวเราเินามปาเสัพัมอเห็นฝูม้าระยะไลๆทา้ายมือ ทานีโอหยุมอ นึถึอนอยู่อูมรีเียสเยนั่รถม้าลา สะิให้พ่อูฝูม้า พ่อพยัหน้ารับรู้ แ่ปาเพาเราเินไปทาวาเหมือนเาไม่สนใม้าเลย
พวเรายัเินามเาไปพัให่มอเห็นไบันเล็มห้าอยู่ลิบๆ ปาเี้ให้เินระายัวลัษะเหมือนเินล้อมเ้าไป เราเินเ้าหาฝูไบันนเห็นพวมันัเน ปาเวัมือเิให้เรานัุ่่มรอ
ทานีโอนึรู้าำบออบิาว่า รอให้เสือเี้ยวาบล่า่อน ่อยูไบันัวไหนวิ่้าว่าเพื่อน่อยู่โมมัน แล้ว็เป็นไปามาเมื่อเสือเี้ยวาบเ้ายำัเหยื่อ ฝูไบันวิ่ระายัว มีัวอ้วนให่วิ่้าว่าเพื่อน ปาเเ้าพุ่หอใส่ลำอมัน
มันยัวิ่เพื่อหนีาย พวเราพาันวิ่พุ่หอใส่ะที่มันไปไม่ไล มันล้มล าวัแว่ไปมา เลืออมันไหลาหลายุที่โนหอ าเหลือลาน ปาเพร้อมพวเ้าไปึหอแท้ำที่อ มันัระุ่อนแน่นิ่ไป
เราเอาถุหนัใส่น้ำมาแ่ายันื่มให้หายเหนื่อยานั้น่วยันแบไบันัวให่เินลับที่พั โยแบไปพัื่มน้ำไปเป็นระยะๆรวมทั้พัรับประทานอาหารลาวันที่พมา้วย ะแบปาเพร้อมพว็เินร้อเพลประำเผ่า
ปาเทำมือี้ปาให้พวเราร้อเพล้วยและใ้มือประอบที่ปาะพูบอ มา นาน าน ไ บาน ทำมือที่เราพอะมอออว่า ร้อเพลป้อันพวสัว์นัล่าะมาแย่เหยื่อ
พวเราเลยทำาม แบาไบันไปแล้วร้อเพลไล่สัว์อื่นๆให้หลีห่าาเรา นมาถึที่พั่วบ่าย ทานีโอวิ่ไปเอาไม้ัรั้วออ เมื่อพวนแบไบันเ้าไปันแล้ว็เอาไม้ึ้นัเป็นรั้วัเิม
ะเินแบไบัน พวนที่ำลัสร้าระท่อมเมื่อเห็นพวเราแบไบันัวให่ลับมา็พาันยิ้มเฮ แล้วพาับรีบทำระท่อมัน่อไป
ทานีโอมอระท่อมที่ำลัถูสร้ามี 10 หลันาย่อมๆเหมือนันหม หลัวาาไบันที่้าบ่อน้ำแล้ว่วยันำแหละ ใ้เวลาไม่นาน็เสร็ อาุสล่าว " นี่ยัไม่เย็นเลยพวเราน่าะไปหาปลาที่ลำธารัน่อ้าอยาินปลาย่า "
พวเราละไปัน โยบอปาเ้วยำพูและทำมือไม้ประอบึ่เหมือนปาเะเ้าใแล้วพยัหน้าอบ " ปาย "
หลัเ็บเนื้อที่ำแหละแล้ว พวเรารีบออเินไปยัลำธาร ทานีโอเพ่สายามอไปบริเวลำธารที่ไ้ยินเสียน้ำไหล อาาศเย็นึ้นเมื่อเ้าใล้ลำธาร ลมพัลิ่นไอินื้นๆและลิ่นหอมอ่อนๆออไม้มาทำให้รู้สึสื่น
พืพันธุ์ึ้นเียวีละลานาสอ้าธารน้ำใสไหล่อเนื่อมอเห็นฝูปลาแหวว่ายไปามลำธารสายน้ำระยิบระยับทอัวยาวร่มรื่น
เราเินไปามลำธารรที่ระับน้ำไม่ลึมา อาุส อัลา อิลันเทปและฮุสั๊ฟ รีบไปัิ่ไม้และเถาวัลย์ เรา่วยันนิ่ไม้และเถาวัลย์มาไว้ที่โล่ เพื่อะทำลอบับปลา
ลุ่มอปาเมอารระทำอพวเรา้วยวามสสัยและไม่รู้ะ่วยพวเราอย่าไรี
แอโ้พวอปาเนหนึ่เอาหอไปไล่แทปลาแ่้วยน้ำลึระับเอวเาึแทพลา แทปลาไม่ไ้
พวเรา่วยันสานเถาวัลย์เ้าับิ่ไม้ให้เป็นแผเฝือยาว 3 ศอแล้วม้วนเป็นรูปรึ่วลม ถัเถาวัลย์ปิหัวและท้าย ทำที่ับทั้ 2 ้านอลอบที่ล้ายะแรทำ้วยิ่ไม้เป็นี่ๆสาน้วยเถาวัลย์
ปาเับพวยืนมอพวเราทำอย่าสนอสนใ เมื่อทำเสร็ไ้ 2 อัน อาุสับอัลาับลอบนละ้านอ 1 อัน อิลันเทปับฮุสั๊ปถือนละ้านอี 1 อัน เินลน้ำ ใ้ลอบเป็นะแร้อนปลา เมื่อไ้ปลา็ยลอบึ้นโยนปลาึ้นฝั่
เรา่วยับับปลามาร้อยเหือปลา้วยเถาวัลย์ ปาเับพว ยิ้มเห็นฟันาวับวิธีับปลาอเราและทำมือ พู
" อา บา ู มั "
พวเราอ่านภาษามือเาออว่า พวเาอยาลอใ้เรื่อมือเราับปลาบ้า ทั้ 4 นึเินึ้นาน้ำ แล้วให้ปาเับพวลอับปลาบ้า
ปาเับพวลน้ำไปใ้ลอบับปลา เมื่อไ้ปลาัวให่ๆ่าหัวเราะอบใ แล้วโยนปลามาให้พวเรา เาับปลาันอย่าสนุสนาน นพวเรา้อี้ะวันให้เาู แล้วบอลับเถอะพระอาทิย์ใล้ะแล้ว
พวเาเินยิ้มึ้นมาาน้ำ แล้วมาับพวปลาัวให่พู
" า ทา อา รา ทาม "แล้วหัวเราะอบใ
พวเราพาันเินลับที่พั เมื่อไปถึที่พัเห็นพวนทำระท่อมเลิานันแล้ว ระท่อมทุหลัเือบเสร็ าว่าพรุ่นี้มุหลัาไ้
มอเห็นเมราบี าาร์รูน อิสมูาและนอื่นๆำลันำเนื้อไบันแ่าย รอบรัว่าๆอยู่ พวเราเลยเอาปลาไปร่วมแ่าย้วย อิสมูาเห็นปลาแล้วล่าว
" ไ้ปลามาเยอะเลย ำลัอยาินอยู่พอี "
หลัาแบ่ปันอาหารันเสร็แล้ว เมราบีพู
" บิาบอ พวเาะอยู่ระท่อมใร ระท่อมมัน แม้ระท่อมะยัไม่เสร็ วันนี้พวเรา็นอนในระท่อมให่้วยันเหมือนเิม
เราไปทำอาหารทานันะไ้ปรึษาันเรื่อะัารอย่าไร ับพวนเถื่อนที่มาอยู่ับพวเรามาึ้น "
หลัาพวเราเ้ามาในระท่อมให่นั่ล้ออไฟทำอาหารรับประทานัน แล้วพูุยันไป อิสมูาล่าว
" เท่าที่้าสัมผัสับพวนเถื่อน พวเาเป็นมิร มีนิสัยร่าเริ ยิ้ม่าย รไปรมา ไม่อบารทะเลาะัแย้
เราวรทำให้พวเามีวิถีีวิใล้เียับเรา ้วยารสอนสิ่่าๆแ่พวเา รวมทั้สอนให้พวเาพูภาษาเรา "
บาร์มิวยินล่าวเสริม " ้าเห็น้วยับอิสมูา พวเราะไ้อยู่ร่วมันไ้ "
าาร์รูนล่าว " ็ีเหมือนัน เราะไ้พวเามา่วยสร้าุมนให้มีวามเป็นอยู่ีึ้น้วยวามรู้อเราที่ะสอนเาทำ "
ทุนในลุ่มพวเรา็เห็น้วยับแนวทาออิสมูา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น