คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ล่องแพ
ทุนูแ่มใสโยเพาะทานีโอับพ่อ แ่โอาสูเียบรึมะพาอามีราลแพ เาพูน้อยอาัปิริยาเหมือนไม่อยาะาไป ะที่ทานีโอรู้สึื่นเ้นที่ะไ้เินทาไปเห็นอะไรใหม่ๆ
พ่อับนอื่นๆลใบ้านลมล เพื่อไม่ให้แพไหวมาอันอาะพลิว่ำไ้ ฝนเทลมา พวเราเ้าหลบในเพิพั นั่ฟัเสียลมและฝนที่รรโอยู่้านอ
แพลอยโลเลลาทะเลว้าเวิ้ว้าท่ามลาสายฝน ลื่นลมแร น้ำระเ็นเป็นฟอฟู่าลมที่โหมระหน่ำ เสียฟ้าำรามเมลอยำทะมึน ทานีโอรู้สึัวลับสถานาร์
เป็นัหวะที่พ่อับนอื่นๆ่าว้าพายออาเพิ ้วพายประอแพมิให้พลิว่ำ ทั่วบริเวแลูมืสลัวาเมำและสายฝน
ทานีโอับเสาเพิแน่นะแพโลเล มอออไปในทะเล ยัแลเห็นแพอีลำที่ามันมา ่า้วพายประอแพอยู่เ่นัน ทั้ 2 แพประอแพท่ามลาพายุฝนระหน่ำรุนแรเป็นระยะเวลานาน ระแสลม็อ่อนำลัและสบนิ่เมื่อเมำลอยผ่านไป
แพลอยเอื่อยๆอยู่บนลื่น ท้อฟ้าโปร่ ลมโยอาาศสื่น ฮุสั๊ฟายหนุ่มผิวเ้มหัวเราะออมาเมื่อพ้นพายุฝนมาไ้
" พวเราเ็บพายแล้วาใบรับลมเถอะ "
" าใบแล้ว เราทำอาหารทานันเถอะพายฝ่าฝนนานัหิว นี่็ใล้เวลาพระอาทิย์ะแล้ว ยัไม่ไ้ทานลาวันันเลย "ทามัายร่าให่พูสมทบ
ทุนเห็น้วย ะ่าน่าะ่วยันนำเรื่อรัวออาเพิพัเพื่อเรียมอาหาร มีฝูปลาโลมาฝูให่ทั้ว่ายทั้ระโนน้ำนาบ 2 ้านอแพ นแพไหว
ราวับไู้ารแสเ้นรำใ้น้ำ โยนัแส่าระือรือร้นระโนพุ่าผิวน้ำลอยอยู่ลาอาาศแล้วพุ่ลสู่ใ้น้ำรั้แล้วรั้เล่า
ทานีโอรีบยึับเสาใบเรือ ยืนมอฝูปลาโลมาฝูให่ ้วยวามื่นาะที่หลายนนั่ับเาและหม้อไว้แน่น หลัฝูปลาโลมาผ่านไปแล้ว
พวเรา็ั้วทำอาหารัน ประอบ้วยเาินเผาหนา 2 เาและหม้อิน อามีราัาร้มุปะพวผู้าย่วยันัารย่าอาหาร
ทานีโอ่วยเอาฟืนออมาให้ เพียเวลาไม่นาน็ไ้อาหารแบ่ปั่นันทาน ยามพระอาทิย์อัสเป็นบรรยาาศที่าม หลัทานอาหารแล้ว เ็บเาและหม้อเ้าในรัเถาวัลย์ที่สร้ามาเพาะเป็นที่เ็บในเพิพั
หลายๆนนำผืนหนัมาปูนอนนอเพิ เมื่อพระอาทิย์วามมืเ้าปลุม วาว่าๆำลัเลื่อนึ้นาเส้นอบฟ้า
ทานีโอเลือนอนนอเพิพัับพ่อ นอนมอูาวที่ระพริบ พริบพรายบนฟาฟ้าท่ามลาทะเลและเลียวลื่นอย่าเพลิเพลินนหลับไป
วามเย็นยะเยือแรแห่อรุรุ่ ปลุให้ทานีโอื่น วาวยัทอแสหม่นสลัว ทานีโอลุึ้นนั่เอามือึ้นออให้ัวอุ่นึ้น
มอไปที่อบฟ้าท่ามลาอาาศมุมัว้วยหมอ รู้สึถึระแสลมที่พัใบแพให้แล่นอยู่บนเลียวลื่น
เมื่อแสเรื่อแเรือึ้นที่อบฟ้า วะวัน่อยเลื่อนเลื่อนึ้นสีแานสาแส ท้อฟ้าเริ่มสใส วามอบอุ่นเ้ามาเยือนเมื่อะวันายแสเิ้า หลายๆนื่นึ้นาารหลับไหล
เมื่อพ่อลุึ้น ทานีโอม้วนผืนหนันำไปเ็บในเพิพั านั้นทานีโอออมานั่ที่ริมอบแพมอปลาที่ว่ายอยู่ในทะเล ิรรมบนแพไม่มีอะไรมา เพียพยายามหันใบให้ลมพัแพลไปทาใ้ามเป้าหมาย เพื่อะามลุ่มผู้อพยพที่ออเินทาไป่อนหน้านั้น
ยามแร้อนั็เ้าพัในเพิ สมาิบนแพทำอาหาราม่วเวลาที่เหมาะสม เ่น่วลื่นลมไม่แรทะเลสบ ะทำอาหารสำรอไว้ หาทะเลและฟ้าไม่สบ็ะมีอาหารสำรอไว้รับประทานไ้ บาเวลาลุ่มายหนุ่มบนแพ็เอาหอลไปแทปลาในทะเลมาทำอาหารึ่ทำให้ไ้เปลี่ยนรสาิอาหาร
เมื่อแพยิ่ออมาไลาอูมรีเียส พายุฝนฟ้าะนอ็น้อยล ารล่อแพึราบรื่นี แพลอยไปในทะเลนานหลายวัน นทานีโอเลินับวัน ั้แ่นับเินนิ้วมือทั้สิบมาแล้ว
ทานีโอมาให้วามสนใับสัว์น้ำ่าๆที่เห็นในทะเลและารล่าสัว์ทะเลารอบๆแพอเหล่านหนุ่มะที่แพำลัแล่นลอยไปเรื่อยๆ
ในวันหนึ่พวเราไ้เห็นยอเนินเาสีเทาใ้ท้อฟ้าหม่นในระยะไล พวเราีใที่ไ้เห็นแผ่นิน หลัาลอยแพอยู่ในทะเลมานานนเลินับวัน แ่เมื่อแพเ้าไประยะใล้ มอเห็นหิมะปลุมบนภูเาเป็นแนวยาวลอเทือเา พวเราึัสินใไม่แวะแล้วหันใบแพให้ลมพัลทาใ้่อไป
และในอีหลายวัน่อมา พวเราเอฝูปลาลามอยู่ใล้ๆ เมราบีายร่าสันทั ูสูวัยสุบนแพ้วยผมหอสีเิน หนวเรายาว บอให้พวเราอยู่แ่ในเพิพัอย่าสบ เพื่อป้อันลามโมีแพอพวเราให้ล่มไ้ มันเป็น่วเวลาื่นเ้น แ่อึอัที่ไม่สามารถมอฝูปลาลามใ้ัเน เพียเห็นพวมันว่ายน้ำผ่านไปแบบแว๊บๆ าารมอผ่านี่ไม้อยู่ในเพิ
แพทั้ 2 ลำ ลอยอยู่ห่าัน ในระยะมอเห็น พวเรา่าล่อลไปทาใ้เรื่อยๆอย่าไม่รู้ระยะทาและเวลา ลาทะเลอ้าว้า
ความคิดเห็น