คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ต่อจากตอนที่แล้วจร้า ^^
นายนั้นค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้ ใกล้ ในที่สุดปากเราก็สัมผัสกันอย่างนุ่มนวลกะผีดิ
“ ผัวะ ”
ฉันปล่อยหมัดฮุกขวาออกไปเต็มเหนี่ยวเต็มๆหน้าอีตานั้น
“ ฮึก…นายขะ....ขะ…ขโมยจูบแรกของฉัน ฮึก ฮือ ฉันเกลียดนายย ได้ยินหม่ายยย ฉันเกลียดนายย ฮึ….ฮืออ ”
“ เดี๋ยวข้าว เธอ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษ ข้าวฉันขอโทษจริงๆนะ ”
นายน้ำตาของฉัน มันไม่เคยไหลนับตั้งแต่ที่พ่อฉันตาย แล้วทำไมมันต้องไหลให้กับนายด้วย ทำไมล่ะมันคู่ควรกันแล้วหรอทำไม ฉันเกลียดดนาย ฉันเกลียดนาย ได้ยินไหมอีตาบ้า แม้แต่พี่นมหรือแม่ของฉันยังไม่เคยเห็นน้ำตาฉันเลย ทำไมนายต้องเป็นคนเห็นมันด้วย
“ ยัยข้าวไปเลือกชุดไหวไหมเนี่ยหืมม ”
“ จ้า ไหวสิ ”
“ ข้าว ”
“ ยัยข้าว ไอ้พอมเรียกแน่ะ ”
“ ปะ ไปกันเถอะ ”
“ ข้าวเธอฟังฉันก่อนสิ อย่าเพิ่งไปฟังฉันก่อนได้ไหม ”
ไม่ ฉันจะไม่ฟังอะไรนายอีกแล้วว จำไว้ ตอนนี้ฉันขยะแขยงนายเต็มทน ฉันไม่อยากจะอยู่ร่วมโลกกับนายเลยตอนนี้ นายรู้ไหม ฉันเกลียดดนาย ฉันรู้แค่คำนี้เท่านั้น
“ ข้าวจ๊ะ เอาชุดนี้ไหม มันเหมาะกะข้าวมากเลยน้า เอาไหมข้าว ”
“ เฮ้…ยัยข้าวได้ยินไหม ”
“ หะ…อะไรนะ ตะวัน ฟ้า ”
“ เฮ้ออ!!! ”
“ งั้นตกลงเอาชุดนี้แล้วกันนะ ”
“ โห..มันแพงมากเลยนะฟ้า ซื้อชุดนี้สู้ให้ฉันเอาเงินไปซื้อของกินดีกว่าอ่ะ ”
“ เดี๋ยวฉันออกให้เองนะ ”
“ แต่ว่า…. ”
“ ไม่มีแต่เข้าใจไหม ”
“ จ้าๆๆ ”
ดุจริงแม่คู๊ณณณณ
“ สวัสดีคะแม่ พี่นม ”
“ รีบไปอาบน้ำสิยัยข้าวแล้วลงมากินข้าวกัน ”
“ โทษนะค่ะแม่ วันนี้หนูไม่หิวอะคะ ขอตัวก่อนนะค่ะ ”
“ โหแม่โลกจะแตกแล้ว แม่ยัยข้าวไม่กินข้าว วันนี้น้องผมเกิดวิปริตอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย ”
เฮ้อ…ทำไมวันนี้มันรู้สึกเหนื่อยอย่างนี้นะ ฮึก..ถ้าไม่ใช่เพราะนายอีตาแว่น ถ้าไม่ใช่เพราะนายนะฉัน
ฉันคงจะ…ไม่รู้อะไรแล้ววเว้ยย
“ ข้าว ยัยข้าวหลับยัง พี่เข้าไปได้ไหม ”
“ ค่าพี่นม ”
“ ว่าไงล่ะเรา วันนี้เป็นอะไรหรอครับคุณหนู ”
“ หะอ๋อ…ไม่มีอะไรหรอกคะพี่นม ข้าวแค่เหนื่อยๆจากการเรียนนิดหน่อยคะ ”
“ เอาล่ะพี่จะเชื่อนะว่านั้นเป็นสาเหตุจริงๆ แต่ขอให้ข้าวจำไว้ใครทำให้น้องเจ็บ มันต้องโดนคืนเป็นร้อยเท่า”
“ คะ..เออใช่แล้วพี่นมจะเล่สให้ข้าวฟังได้ยังค่ะ ว่าเอามอเตอร์ไซต์มาจากไหน ”
“ ข้าวรีบนอนดีกว่านะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับนะข้าว ”
“ เหอะพี่นมนะตอบไม่ตรงคำถามเลย ก็ได้ไม่บอกก็ไม่เป็นไรคะ ”
“ พี่ไปนอนล่ะ ฝันดีนะ ”
“ คะ ”
ทำไมพี่นมไม่บอกเราล่ะ พี่นมมีอะไรปิดบังข้าวใช่ไหมค่ะ ทำไมล่ะค่ะข้าวไม่เข้าใจเลยทำไมพี่นมเป็นอย่างนี้ล่ะ ทั้งที่มีอะไรพี่นมจะบอกข้าวคนแรกนี้ค่ะ
แปะ…เปี้ยง..แกร็ก…แกร็ก…แปะ…เปี้ยง
****************
อิอิอิ...ขอค้างไว้แค่นี้ก่องนะค่ะคือแบบว่า(พิมพ์มะทันอ่ะ)กร๊ากก
แล้ววันหลังจะมาต่อห้ายค่า แล้วอย่าลืมมเม้นติตเตียนกันได้เลยนะค่ะ
ว่าอยากให้แก้ตอนไหนแล้วจะรวบรวมมาลงใหม่ ในฉบับ
ปรับปรุงโดยคนอ่านคร่า
ความคิดเห็น