我不能没有你。คุณพ่อบ้านครับแต่งงานกันเถอะ (ชายกลายเป็นหญิง)

เฉินมั่วเหยียบร่างแหลกเหลวของชายผู้เป็นบิดาจนร่างเขาจมหายไปกับพื้นไม่อาจหลงเหลือแม้เพียงเศษเสี้ยว เด็กชายเดินมาทรุดกายข้างๆจิ้นอันก่อนจะนอนลงข้างๆร่างไร้วิญญาณของชายหนุ่ม เฉินมั่วมองใบหน้าที่มักจะตีหน้าขรึมตลอดทั้งๆที่จริงแล้วอ่อนโยนกว่าใคร...เสียงทุ้มที่มักจะปลอบโยนทุกครั้งเมื่อเขาอ่อนแอ ฝ่ามืออุ่นคู่นั้น..

“คุณอัน..ผมจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีคุณ”

ทำไมมันเหงาขนาดนี้