คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คนเดียวที่คิดถึง NC20++
ร่าบาที่อยู่ภายใ้ร่าให่หนาที่ทาบทับอยู่้านบน ถูับแยเรียวาู่สวยออาัน ่อนที่ลีโอ ะบรร่อย ๆ แทรแ่นายทีุ่ันเ้าไปในลีบร่อลึอย่าหิวระหาย
“อืมมมม....”เสียำรามเบาๆ ผ่านลำออายหนุ่ม...่อนะเปลี่ยนาสัมผัสที่อ่อนโยนเป็นุัน...เมื่อแ่นายอเาถูห่อหุ้ม้วยผิวเนื้อั้นในที่แสนอ่อนโยนอหิสาว
“ฮึ...พี่เลโอ...ะ...เ็บ” เสียร้อระล่ำ...ระลั...เพื่ออวามเห็นใาายหนุ่ม...
เลโอ เบอร์รอน มอใบหน้าสวยหวานอย่าหลใหล...วามปรารถนามัน่ามาล้น มาเสียนเาไม่อาที่ะหยุยั้ไ้...มีแ่้อระบายออเพื่อให้ไ้รับวามปลปล่อย...เพื่อที่ะไ้เป็นอิสระาห้วรัอหิสาว
แรอัระแทรุนแร เสียเนื้อระทบัน ั ั๊บ ๆ ทั้สร้าวามเ็บที่ปนวามเสียว่าน...ยิ่ถูายหนุ่มูเลียที่ยอปลายปทุมถัน...สิสัมปัะอแพรพลอยล่อลอยออไปนไลโพ้น
ร่าายที่เยิว่าะ่อ้านเา ลับลายเป็นารอบสนอ อรับอบ ยามเมื่อายหนุ่มริมฝีปาเร่าร้อน ทาบทับลบนลีบปาที่อ่อนนุ่ม
“แพร...พี่รัแพร...”ายหนุ่มระิบเบา ๆ พร้อมับแ่นายที่ทำานไปพร้อมๆัน สะโพสอบอัร่อลึ โยย้ายไปามัหวะ...
“พี่เลโอ....แพร....ะ....เสร็แล้ว...มะ...มะไหวแล้ว...อ่อย...ออยส์”เสียราออมาเบา ๆ อแพรพลอยยิ่ปลุเร้าอารม์อันหนัหน่วอเลโอ บาร์รอน
“ราื่อพี่แบบนี้อี....แพร....พี่อบ...”ยิ่หล่อนร้อรวรามาเท่าไหร่...เลโอ ยิ่สาใส่อารม์ระแทร่าบาไม่ยั้
แพรพลอยรู้สึถึารปลปล่อย....เมื่อหล่อนไ้แะปลายอบอสวรร์ั้น 7 ร่าบาระุอ แ่นายที่แทรอยู่ในลีบเนื้อร่อลึอันแสนบอบบาภายในายอหิสาว
น้ำหวานไหลึม รอบแ่นายอายหนุ่ม เลโอ ึร่าบานั้นให้ึ้นมานั่ร่อมอยู่บนัวเาอย่ารวเร็ว โยที่แ่นายอเายัิอยู่ภายในร่อลึ
“ย่มให้พี่หน่อยแพร.....พี่อยาเสร็...อืมม์ แบบนั้นแระ...ี๊ส์”
เลโอ บาร์รอน ร้อรา เมื่อร่าายไ้รับารอบสนอาหิสาวอันเป็นที่รั...
ร่าบาึ้นย่มอยู่้านบน...ร่าที่แ็แร่อย่าำนา...ไม่แปลที่หล่อนะเ้าใในบทรัที่เร่าร้อนอเลโอ...ในเมื่อรั้นึหล่อนเยไ้ื่อว่าเป็น “เมีย”อเา
“อื้อ......พี่เลโอ...อย่าระแทแริะ” เสียหวานเอ่ย เมื่อถูรุรานาร่าหนาที่นอนอยู่้านล่า
“พี่ะเสร็แล้วแพร...อเอาแร ๆหน่อยนะ...” หลัพูบ็เปลี่ยนเป็นแรระแท ระทั้น..นร่าบาที่นั่ร่อมอยู่้านบน หัวสั่น ัวลอน สอเ้าระเพื่อมไปมา
ายหนุ่มใ้มือที่แ็แรทั้สอ้า ับสะโพให้แน่น ่อนะอัเ้าไปเ็มแร 3-4 รั้ ่อนะปลปล่อยน้ำามาวุ่น ใส่ร่อลึอย่าไม่ให้หลเหลือสัหย
แพรพลอยมีหยาเหื่อเม็เล็ ๆอยู่เ็มใบหน้า...หล่อนเหนื่อยหอบ..น้อล้มัวลทับบนร่าอเลโอ...
ายหนุ่มเอื้อมแน เพื่อมาโอบอร่าบานั้น...แล้วูบอบลับไปอย่าเร่าร้อน...พร้อมระรัวลิ้นสอใส่...่อนะถอนออเบาๆ...
.....................................
แพรพลอยไม่ไ้พูอะไร...หิสาวลุาเีย้วยร่าเปล่าเปลือย ลีโอมอร่านั้น้วยสายาทีุ่้นเย...แพรพลอยยัสวยไม่เปลี่ยนไม่มีส่วนไหนที่สึหรอสันิเียว แ่ถึแม้ะมีอะไรเปลี่ยนแปลแ่แพรพลอย็ะเป็นที่รัอเาเสมอ...
“ะไปไหน...แพร” ลีโอเินามร่าบานั้นไปอย่าิ ๆ อนนี้ทั้หล่อนทั้เาล้วนเปลือยเปล่าทัู้่
“ะอาบน้ำ....เอาเสร็แล้ว...พี่็ลับไปไ้แล้ว...”แพรพลอยมอหน้าายหนุ่มอย่าไม่พอใ...ทั้ๆ ที่..หล่อนเพิ่ผ่านารร่วมรัาเามาหมาๆ แ่็ยัไม่ละวามพยศ
“ใรบอะลับ...วันนี้ะนอนับเมีย” ลีโอพู พร้อมับอุ้มร่าบาให้ลอยละลิ่ว
“ว้าย!!!...ปล่อย...พี่เลโอ...อุ๊บส์” ริมฝีปาลีบบาถูบยี้อีรั้...พร้อมับที่ายหนุ่มอุ้มร่าบาหายเ้าไปในห้อน้ำ....
..............................
เลโอ...เปิฝับัว เพื่อให้น้ำไหล...ผ่านร่าทั้สอ....เาำลัปล้ำูบหล่อนอยู่....
“ปล่อยแพร...ไ้แล้ว....แพรหายใไม่ออ....”
“ะให้ปล่อย็้อเลิื้อ่อนิ.....”เลโอ ยัิ้ว ใบหน้าหล่อนั้นำลั...สนุับารที่ไ้แล้แหย่หล่อนแบบนี้
“พี่ถูหลัให้นะรับ....”เลโอับร่าบานั้นหันหน้าไปอีฝั่...อนนี้สายาเามอเห็นแ่แผ่นหลั พร้อมเอวที่อิ่ว..อหล่อน...้นที่อนามและยัูเ่ึ...นเลโอ หมั่นเี้ยวเผลอบีบเบา ๆ
“พี่เลโอ...ไหนบอะถูหลั...ไ..ะ...อื้อ....อือ...” แพรพลอยราออมาเบา เมื่อยอปลายถันอหิสาวำลัถูเล้นลึ ับารยำยี้ เลโอบี้ปลายถันอหล่อนเบา ๆ นร่าบาเสียว่านไปทั้ัว
“พี่ยัไม่อิ่มเลยแพร....ออีรอบนะ”
“อื้อ...พี่เลโอ....อ่อยส์...”
ราวนี้ ายหนุ่ม ับบั้นท้ายอหิสาว ยึ้น ่อนะแยปลายเท้าทั้สอ้าให้ออห่าาัน...
แพรพลอย้อใ้มือทั้สอ้า ันผนัห้อน้ำไว้เพื่อทรัว เมื่อ้านหลัอหล่อนำลัถูู่โม...อย่าหนัหน่ว
ายหนุ่มันท่อนเอ็น...ปลายหัวบานสีแ...เ้าร่อลึอย่า่ายาย..พร้อมับโยเบาๆ ่อนะเปลี่ยนเป็นสัมผัสที่รุนแร...
ร่าบาสั่นระเพื่อม เหมือนอยู่ใน เหุาร์แผ่นินไหวนา 9 ริเอร์....วามสาเสียวไม่มีท่าทีว่าะสิ้นสุเมื่อใ....
เลโอ...ัเ้าที่ิ่หูหิสาวเบา ๆ นแพรพลอย สะุ้สุัว เาไม่หยุแ่นั้น มือไม้็ยำ ยี้ทรวอาม...อย่ามันมือ
ใบหน้าหวานถูับหันมาูบปาอย่าเร่าร้อน วามื้นและลื่นไหลภายในปา เมื่อเาถอนริมฝีปาออ...น้ำหวานภายในปา็ไหลยืามออมา
เสียหายใหอบ แฮ่ ๆ ......่อนที่ร่าบาะระุ...และเสร็สมไป่อน เลโอเห็นแล้ว็ไม่รอ้า ับัวอหิสาว ยัวึ้น ึาทั้สออหล่อนมาพันรอบเอวอเาไว้ พร้อมๆับแนทั้สอ้าอแพรพลอยให้ล้ออเาไว้ันไม่ให้หล่อน
เลโอ มอเ้าไปในวาสีหวานอแพรพลอย ึ่ในอนนี้็มอเาเ่นัน....ใบหน้าเหยเ...อหล่อน..บ่บอถึวามรู้สึที่เสียว่าน..ึ่มัน็ไม่่าาเา
ระในห้อน้ำสะท้อนภาพ หิายู่หนึ่ที่ำลัเสพสมันอย่าสุมันและเร่าร้อน...
ายหนุ่มยัอัระแทไม่ยั้....นวินาทีแห่ารปลปล่อยอเามาถึ....น้ำามาวุ่นถึีเ้าไปยัร่อลึ้านในอหิสาวอีรั้
“อาร์....สุยอเลยเมีย๋า....”
เลโอ...ร้อรา...่อนะปล่อยร่าบานั้น พิับผนัห้อน้ำ โยมีัวเาทาบทับอย่าหมแร....
...........................
“ทำไม...พี่เลโอ...ไม่ใส่ถุ...”แพรพลอย โวยวายใส่เา...ในะที่เลโอ นอนอหล่อนอยู่บนเีย
“นอนับเมียัวเอ...้อใส่้วยเหรอ?”
“แพรไม่ใ่เมียพี่....้อให้บอี่รั้ !!!”
ความคิดเห็น