Resenment เเค้นเปื้อนรัก...... - นิยาย Resenment เเค้นเปื้อนรัก...... : Dek-D.com - Writer
×

    Resenment เเค้นเปื้อนรัก......

    โดย PoPla_Chaya

    ความแค้นในอดีตหวนกลับมาทำร้าย พังทลายสิ่งที่รัก ณ ตรงหน้า เมื่อในอดีตยอมให้ทุกอย่าง แต่ถ้าจะทำแบบนี้คงยอมให้ไม่ได้ “ เธอเริ่มเองนะ ( อดีต ) เพื่อนรัก....... “

    ผู้เข้าชมรวม

    567

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    567

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน : 1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 เม.ย. 60 / 06:54 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    Resenmant แค้นเปื้อนรัก......

    ความแค้นในอดีตหวนกลับมาทำร้าย พังทลายสิ่งที่รัก ณ ตรงหน้า เมื่อในอดีตยอมให้ทุกอย่าง

    แต่ถ้าจะทำแบบนี้คงยอมให้ไม่ได้ “ เธอเริ่มเองนะ ( อดีต ) เพื่อนรัก....... “

    Written BY : PoPla_Chaya

    Paninting BY : Mululeee

    คำนำ

    เสียงระฆังดังก้องไปทั่วเมือง รอยยิ้มและความยินดีที่มีให้กับวันนี้ ไม่สิ! ให้กับสองเราในวันนี้

    มีมากไม่ใช่น้อย.......หลายๆคนบอกว่า.......ในวันที่เราได้ แต่งงานคือวันที่เรามีความสุขที่สุดในชีวิต หากว่า เราและเขา รักกัน ฉันว่า การที่หลายๆบอกแบบนั้นก็ไม่ได้ผิดอะไร เพียงแต่วันแต่งงานของฉันคือวันที่ฉันมีความสุขและเสียใจไปพร้อมกัน.........

    นกพิราบบินกันอย่างอิสระ........รอยยิ้มแห่งความยินดีเหล่านั้น.......ไม่อยากจะลืมเลยจริงๆ......

    “ อย่าทำให้น้องเสียใจนะลูก “ เสียงหญิงสาววัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบแปดแต่ใบหน้ายังอยู่ยี่สิบหกผู้เป็นแม่บอกลูกชายของตน ให้ดูแลเจ้าสาวตรงหน้าที่อายุอ่อนกว่าสองปี.........

     

    “ ไม่ต้องห่วงครับแม่ “ ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าบ่าวพูดกับผู้เป็นแม่ของตน......พรางกระซิบพูดอะไรบางอย่าง..

    “ จะพาหลานมาให้อุ้มเร็วๆนะครับ...... “ ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเล็กน้อยและหันมาส่งยิ้มให้ผู้เป็นแม่ตรงหน้าแทน.......ผู้เป็นแม่ก็ตกใจไม่น้อยเช่นกันที่ลูกชายของตนพูดเช่นนั้นแต่ก็แอบดีใจไม่น้อยที่จะได้อุ้มหลาน......

     

    “ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกแม่กับพ่อได้เลยนะจ้ะ “ ผู้เป็นแม่ของฝ่ายชายพูดพรางไปยื่นข้างๆผู้เป็นสามีของตน

     

    หลายคำอวยพรมากมายในวันนั้น......ทั้งยินดี.....และเสียใจบ้าง.....เป็นช่วงที่มีความสุข.....แต่ก็คงอยู่ไม่นานเช่นกัน.......

    ทุ่งหญ้าสีทองมีลมพัดเย็นสบาย........เป็นสถานที่ที่คู่บ่าวสาวหลายๆคู่ไป......พวกเราก็เช่นกัน......แต่การที่จะไปที่นั้นได้ต้องนั่งรถไฟอย่างเดียวเท่านั้น......และจากนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.........

    “ ..........จัดการซะ!

    “ รับทราบครับ “

    “ ซัมเมอร์........ “ เสียงโรยรินของหญิงสาว......พูดชื่อคนรักของตนก่อนที่จะ....โดนโยนลงจากรถไฟ.......

    “ วิคตอเรีย!!!!!!!!!! “ ชายหนุ่มตะโกนชื่อหญิงสาวผู้เป็นที่รัก..........

    ปัง..........

    รถไฟที่แล่นผ่านหญิงสาวอย่างไรเยื่อใย........การที่ต้องเสียชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก..........ถ้าหากแลกได้ฉันจะยอมตายแทนเขา........

    “ ..........ซัมเมอร์!!!!!!!! “ หญิงสาวร้องออกมาอย่างเจ็บปวดพรางตะโกนชื่อชายหนุ่มที่รักสุดหัวใจ.........

    ใครก็ได้.......ช่วยด้วย......ช่วยฉันด้วย............  หญิงสาวพูดออกมาในใจ........

    ตุบ...........

    ก่อนที่จะสลบไป......โดยอาจจะ ไม่หวนกลับมา........

    2 ปีผ่านไป........

    หญิงสาวผมสีบรอนด์เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตากระโปรงสีแดงที่ตัดกับสีผิว สะพายกระเป๋าเข้ามาในร้านน้ำหอมแบรนด์ดัง........

    “ ยินดีต้อนรับค่ะ............ท่านประธาน......... “ หญิงสาววัยกลางคน พูดตอนรับหญิงสาวที่เป็นหัวหน้าของตน............

     

    “ อา.........ฉันจะไปพักผ่อนประมาณ 2 เดือนนะ........ “ หญิงสาวที่พึ่งเข้ามาในร้าน บอกกับสาววัยกลางคนที่เป็นพนักงาน

    ก่อนที่จะเดินออกจากร้านน้ำหอมโดยทิ้ง พนักงานสาวที่อยู่ในอาการมึนงงเล็กน้อยไว้ข้างหลัง..........

    “ เธอจะไปไหน ริน....... “ เสียงหญิงสาวเรียกประธานด้วยชื่อเล่นของเธอ

     

    “ ไปเยี่ยม ( อดีต ) เพื่อนรักน่ะ “ หญิงสาวหันกลับมาตอบเพื่อนของเธอ

    “ มินจีไม่ต้องเป็นห่วงนะ “ และยิ้มให้อย่างอ่อนโยน แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่ารอยยิ้มนั้นมันเจ็บปวดมาแค่ไหน

     

    “ ..........งั้นเหรอ..........อย่าหักโหมนักนะ...... “ เพื่อนสาวพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกเจ็บปวดหลังจากที่เห็นรอยยิ้มนั้น......

     

    “ ขอบคุณนะ.......มินจี........ “ หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อย พรางพูดออกมาเบาๆ

    แล้วก็ขอโทษด้วยนะ........ที่ฉันไม่สามารถทำตามที่บอกได้........ และพูดความจริงในใจ..........

     

    ริน.........วิคตอเรีย............อย่าเปลี่ยนไปเลยนะ.........

    คำพูดในใจคำสุดท้ายที่ไม่สามารถส่งไปถึงเพื่อนได้ ก่อนจะจากกัน.........

     

    ความแค้น.......ความรัก........ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่แน่นอน......ริน( วิคตอเรีย ).......เรื่องราวและชะตากรรมทั้งหมดจะดำเนินไปเช่นไร.........โปรดติดตาม.........


    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    สวัสดีค่ะก่อนอื่นขอเเนะนำตัวก่อนเนอะ ฉันชื่อ ปอปลา ค่ะ นามเเฝงใช้ชื่อ PoPla_Chaya ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องเเรกที่คิดเองเลยค่ะ ฮา ปกติจะเป็นเเฟนฟิค 

    เริ่มเรื่องอาจจะไม่สนุกถูกใจหลายๆคน เเต่ก็ขอฝากผลงานนี้ไว้ในใจทุกคนนะคะ คิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้คอมเมนต์มาได้เลยนะคะ ตามสบายเพราะไรท์เตอร์ไม่คิดตัง ฮา 


    สามารถเข้าไปติดตามไรท์เตอร์ได้ที่

    Twitter : @PoPla_FTPP

    ได้เลยนะคะ เพราะไรท์จะชอบลงสปอยเอาไว้ให้นิดๆหน่อยๆ ฮา เเต่นานๆทีนะคะ ยังไงก็ขอฝากด้วยค่ะ ^    ^


    สำหรับรูปภาพ ไรท์เตอร์ขอขอบคุณรูปภาพของคุณ Mululeee ที่ช่วยวาดรูปให้สวยกว่าที่ไรท์เตอร์คิดไว้ ฮา ราคาก็เป็นกันเองมากๆค่ะ ขอเเนะนำเลยสำหรับคนที่อยากจะได้รูปสวยๆ ถูกใจตนเองค่ะ สามารถติดต่อได้เลยที่

    Facebook : @Mululeee หรือ Mu 

    หรือ Twitter : @Mululeee ค่ะ 


    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น