ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Restart : แค่เริ่มต้นใหม่

    ลำดับตอนที่ #1 : ห้องประจำ

    • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 65


    **คำเตือน** ในเนื้อเรื่องมีฉาก ฆ่าตัวตาย บูลลี่ คำหยาบ และฉากที่ไม่เหมาะสม

    โปรดใช้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน**

    [ โรงเรียนคือบ้านหลังที่สอง ] ทุกคนคงเคยได้ยินคำแบบนี้มานับไม่ถ้วนแล้วสินะครับ แต่ในโรงเรียนของผมมันไม่ใช่บ้านเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันคือ [ นรก ] และนี้คือโรงเรียนที่ไม่ใช่ที่สำหรับเรียน แต่เป็นสถานที่ที่ต้องเอาตัวรอดไปวันต่อวัน [ โรงเรียนประจำธันเดอร์ } โรงเรียนที่ดีที่สุดในประเทศแต่เบื้องหลังมีความลับอยู่มากมาย ที่คนภายนอกหรือแม้แต่คนภายในก็ไม่มีใครรู้ และใช่ผมก็คือนักเรียนของโรงเรียนนี้ [ สกาย ไลท์นิงฮาท ] นักเรียนชั้นปีที่1 โดยที่โรงเรียนแห่งนี้มีการแบ่งระดับของห้องเรียนตามคะแนน แบ่งเป็นตามตราสัญลักษะได้แก่ [ตราสายฟ้า} [ตราดวงดาว] [ตราหยดน้ำ] และสุดท้าย [ตราก้อนเมฆ] ซึ่งนักเรียนทุกคนจะมีเข้มกลัดตราประจำห้องของตนเอง ซึ่งที่แบ่งตราก็เพื่อที่จะแบ่งสิทธิ์พิเศษของแต่ละห้อง 

    “ ไงนายเย็นชา ทำไมนั่งอยู่คนเดียวแบบนี้เล่า”

    คนที่มาเดินเข้ามาทักผมอยู่ก็คือผู้หญิงที่โดดเด่นที่สุดในห้อง [ ซานางิ ฟูมิโกะ ] เธอคงเป็นคนแรกเลยที่พยายามเข้ามาคุยกับผม จนอยู่ๆก็ตั้งชื่อใหม่แปลกๆให้กับผม [ นายเย็นชา ] ผมก็คงไปขัดไรเธอไม่ได้ แต่จะบอกว่าผมชอบชื่อนี้ไหม ก็คงไม่เชิงว่าชอบแต่ก็ไม่ได้เกลียด แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้เข้าหาผมอยู่ตลอด

    “ ฉันก็นั่งแบบนี้อยู่ตลอดแหละ ”

    “ นายเนี่ยนะ ฉันก็ไม่ได้เป็นห่วงหรอกนะ แต่ทำไมไม่ลองหา [ เพื่อน ] ดูซักคนละ ”

    “ เธอคิดว่ามันหากันง่ายๆขนาดนั้นเลยหรอ ”

    ที่ผมตอบเธอไปแบบนั้น ไม่ใช่ผมไม่เคยที่จะพยายามหาเพื่อนหรอก แต่มันมีสิ่งที่ทำให้ผมหาเพื่อนไม่ได้….

    -------------------------------------------------------------

    1 สัปดาห์ก่อน ณ ห้องเรียนประจำ

     

    “ นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ ”

    “ สวัสดีครับ/ค่ะ ”

    “ ไงทุกคน วันนี้เราจะเพื่อนคนใหม่ย้ายมาเรียนกับเรานะ ”

    วันนี้เป็นวันที่มาเรียนเป็นวันแรกของผม ทุกคนหันมาสนใจที่ผมทันทีหลังจากที่ทำความเคารพคุณครูเสร็จ แต่มีผู้หญิงคนนึงที่ไม่แม้แต่จะมองผม เธอเป็นผู้ผญิงผมสั้นใส่แว่น แต่ผมก็สงสัยทำไมแววตาเธอถึงได้ดูว่างเปล่าถึงขนาดนั้น 

    “ สวัสดีครับ ผม สกาย ไลท์นิงฮาท ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ ”

    " งั้นคุณสกายไปนั่งข้างกับคุณฮารุกะละกันนะ "

    นี้คงเป็นความบังเอิญที่ทำให้ผมได้นั่งกับเธอ ผมเดินไปข้างเธอโดยที่หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ทักทายหรือคุยอะไรกับผมเลย จนถึงช่วงพักเที่ยงผมก็พยายามจะคุยกับไง

    “ ไง ฉันสกายนะเธอชื่อไรหรอ ”

    “ ฉัน [ คูโจ ยูกิ ] ละก็อย่ามายุ่งกับฉันเลย ”

    เธอพูดเสร็จละเดินออกจากห้องไป หลังจากนั้นไม่ช้าก็มีเสียงนินทาภายในห้องของผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง

    “ ยัยยูกิคงอ่อยสกายคุงอีกสินะ ”

    “ อีร่านนั้นอย่าไปสนใจเลย ผู้ชายที่ไหนจะไปสนใจ ”

    “ เดี่ยวก็คงเป็นเหมือนรอบที่แล้ว โป๊ะแตกโดนแฉทั้งโรงเรียน ”

    เสียงหัวเราะในกลุ่มนั้นดูเหมือนกำลังมีความสุขกับการนินทานั้นมาก ซะจนทำให้ผมสนใจในเรื่องของยูกิมากขึ้นไปกว่าเดิม แต่ผมก็ไม่ได้อยากเข้าไปยุ่งของคนอื่นซักเท่าไหร่ และผมก็ไม่อยากจะตัดสินใครผ่านการนินทานนั้นด้วย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×