Journey plutoplannet. 🌌

อารัมภบท

ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี จากการเขียนเรื่องราวเหล่านั้น

ผู้เขียนได้มีจุดประสงค์ชัดเจนอย่างมากที่จะส่งต่อความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลภายในจิตใจของผู้เขียนว่า มันเป็นอย่างไร ผู้เขียนได้รับความรู้สึกอะไรมากับ ประสบการณ์ที่สั่งสมตลอดระยะเวลา 8-9 ปี

ได้ทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้ที่จะรักในตัวตนของตัวเองมากยิ่งขึ้น ความรักที่ผู้เขียนได้มีให้กับตัวเองนั้น ไม่ได้มาโดยง่ายดาย

แต่มาจากคนๆนึงที่ผู้เขียนแอบรัก แอบรู้สึกมาตลอดระยะเวลา 8 ปีที่ผ่านมา

ผู้เขียนพบเจอคนๆนี้ ในโลกออนไลน์

ผู้เขียนไม่คาดคิดว่าผู้เขียนจะมีความรักผ่านทางโลกออนไลน์นี้ได้เลย เหตุเพราะ ผู้เขียนไม่เคยได้นึกคิดและตระหนักถึงว่า ความรักมันจะเกิดขึ้นในระยะที่ห่างไกลได้

ดังนั้น ผู้เขียนในสมัย 8 ปีที่แล้ว ได้พบกับคนๆนี้

ผู้เขียนจึงคิดไปเองว่านี่คือ สิ่งฉาบฉวย ไม่มีวันเป็นความจริงได้ คนห่างไกลที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน จะรักกันได้อย่างไร

แต่ผู้เขียนกับค้นพบว่านี่เป็นความคิดที่ผิด เพราะ

คนบนโลกนี้กว้างขวาง และ ทั่วถึง ไม่มีขีดจำกัดใดๆ ที่แม้แต่เราจะจินตนาการถึงมันได้

ผู้เขียนเกิดความรักให้กับคนๆนี้ มายาวนาน

ตลอดเวลา ผู้เขียนจะนึกถึงแต่คนๆนี้

จนกระทั่งผู้เขียนได้มีโอกาสใกล้ชิดคนๆนี้ ขึ้นมา

แม้จะไม่ได้พูดคุยกันเลยสักคำ แต่ผู้เขียนก็รู้สึกถึงสายตาที่ผู้เขียนได้สบตากับคนๆนี้ ภายในใจของผู้เขียนจะเกิดความสบายใจขึ้นมา สเหมือนผู้เขียนได้พบบ้านที่พักพิงทางจิตใจอย่างแท้จริง

และผู้เขียนก็รีบหยุดความรู้สึกของตัวเองลง เพราะ ปัจจัยภายนอก ผู้เขียนคงไม่กล้าเอื้อมหาคนๆนี้

เราแตกต่างกันมาก เปรียบดังเส้นขนาน คงเป็นเส้นที่กว้าง และไม่รู้จุดมุ่งหมาย

ความรู้สึก ณ ขณะนั้น ของผู้เขียน ได้เกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า ทำไมกัน ถึงรู้สึกผูกพันกับคนๆนี้

โดยไม่ทราบสาเหตุ

เวลาผ่านไป คนๆนี้ที่ผู้เขียนได้ตกหลุมรัก

เค้าได้เลือกทางเดินชีวิตใหม่ให้กับตัวเค้าเอง

ผู้เฝ้ามองก็ได้แต่ พูดอยู่ในใจว่า สู้ๆนะ

แต่น้ำตาอาบไหลที่แก้มทั้งสองข้าง เปรียบเหมือนดั่งน้ำป่าที่เชี่ยว ไหลแรง หมดความหวังที่จะได้พบเจอเค้าแล้วสินะ

ผู้เขียนเศร้าใจ ตรอมใจ มาได้สักพัก จึงลุกขึ้นยืนใหม่ ถือคติที่ว่า เค้าทำได้ เราก็ทำได้

ผู้เขียนจึงเดินจากความรู้สึกนี้ โดยการเลือกใครสักคนมาแทนที่ ผู้เขียนได้มีครอบครัว แต่งงาน มีลูก

ทำให้ผู้เขียนโฟกัสที่ลูกมากกว่าสิ่งใด

ผู้เขียนทำหน้าที่แม่ ไปพร้อมๆกับหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่แล้วเหมือนโชคชะตาแกล้งผู้เขียน

ผู้เขียนกับต้องได้รับวิบากกรรมจากสามี (แฟนเก่า)

ที่เป็นคนไม่ค่อยดีกับผู้เขียน ทำร้ายร่างกายและจิตใจ มาแทบตลอดระยะเวลา 5 ปี

ผู้เขียนรู้สึกทรมานในจิตใจจนร้องไห้ออกมาดั่งสายเลือด ความเคียดแค้น โกรธเคือง มีในตัวผู้เขียนทั้งหมด ความเจ็บปวดที่ได้รับ ทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้ว่า ความรัก อาจจะไม่ใช่สิ่งเดียว ไม่ควรยึดถือมันไว้ ควรปลดปล่อยไป

จนกระทั่งผู้เขียนได้ประสบเคราห์ร้าย เกือบพรากชีวิตผู้เขียนไปจากลูกสาวอันเป็นที่รัก

ผู้เขียน ไม่มีกำลังใจ และคิดว่านี่สินะ คือ ความตาย

ผู้เขียนได้พบเจอกับความตาย 2 ชั่วโมงในเช้าของวันนั้น จิตใจดับ ภาพมืดบอด สิ้นเสียงใดๆ

แต่กลับมีหัวใจๆที่คอยเต้น ให้รู้ตัวว่า ยังไม่ถึงเวลา

ของเธอ เธอยังมีห่วง

ผู้เขียนได้ฟื้นจากความตาย แล้วรีบโทรศัพท์หาพี่สาวบอกข่าวคราวให้ได้รับรู้ถึงการป่วยครั้งนี้

ผู้เขียนยังมีเรื่องที่ต้องสะสางอีกมากมาย

พ่อแม่พี่น้องของผู้เขียนได้รับข่าวนั้น จึงได้ตรงดิ่งอย่างไม่คิดชีวิต

ผู้เขียนได้กำลังใจกลับมา ผู้เขียนจึงอาการดีขึ้น

แต่ก็ยังไม่ครบ 100%

ผู้เขียนตะหงิดในใจว่า ทำไมกัน

จึงได้เปิดอินเทอร์เน็ต เล่นมือถือไม่คาดคิด

จนกระทั่ง ผู้เขียนได้พบใบหน้าของคนๆนี้ ที่ผู้เขียน ยังมีความรักให้เสมอมา

เพียงผู้เขียนได้นึกถึง ก็ได้กำลังใจกลับมาอีกครั้ง

อาการค่อยๆดีขึ้น ตามลำดับ

ผู้เขียนและครอบครัวดีใจที่โรคนี้กำลังจะหายไปจากตัวของผู้เขียน

นี่สินะ ....

ไม่กี่เดือนผ่านมา ผู้เขียนได้เกิดความน้อยใจต่อคุณพ่อ ที่เค้าไม่เคยสนใจเรา เท่าที่ควร

ผู้เขียน จึงได้เล่นโซเซียล weibo

เพื่อหลีกหนีความทุกข์ ที่เกิดจากตัวผู้เขียนเอง

ผู้เขียนได้เริ่มกลับมาติดตาม คนๆนี้ อีกครั้ง

และส่องดูการทำงานทุกวัน จนกระทั่งผู้เขียน

ได้พบเจอการทำนายอนาคตผ่านทางไพ่ยิปซี

ผู้เขียนคิดว่า อยากได้ความบันเทิง และเกิดความคิดที่จะหลีกหนีสามี (แฟนเก่า) ที่ ณ ตอนนั้นยังมีความสัมพันธ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก

ผู้เขียนมีเพื่อนใหม่ มีคนแนะนำหลายท่านมากๆ

จนผู้เขียนรู้สึกดีใจมากๆ ที่มีคนรักและเห็นใจผู้เขียนอย่างแท้จริง

เวลาผ่านไป ผู้เขียนก็ได้ติดตามคนๆนี้มาตลอด

ติดตามชีวิตคนๆนี้

แล้วผู้เขียน ก็ได้เกิดความสับสนขึ้นมาในใจว่า

ตกลง เรายังรักเค้าจริงหรือไม่ หรือแค่อยากหาเรื่องราวมาใส่ตัวเอง

ผู้เขียน จึงได้โพสต์รูปภาพๆนึง ผู้เขียนไม่คาดคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

คนๆนี้ได้โพสต์รูปภาพที่ตรงกัน

ทั้งๆที่ไม่ได้มีการรู้จักกันเป็นส่วนตัว

ผู้เขียนเกิดคำถามในใจ นี่คืออะไรกัน ?

ผู้เขียนได้ค้นหาคำตอบก็ยังไม่พบ จวบจน

ได้มีโอกาสปรึกษาคนๆนึง ว่ามันคืออะไรกัน

คนๆนั้น บอกว่า นี่คือ สัญญาณ ให้เราได้รู้

ผู้เขียนลงมือศึกษาอย่างจริงจัง จนค้นพบความจริง

แต่ในส่วนนี้ ผู้เขียนไม่สามารถบอกต่อได้ เหตุเพราะ เป็น 1 ในเนื้อหาที่ผู้เขียนได้ลงมือทำไปแล้ว

จึงไม่อยากขยายความ

และในขณะเดียวกัน ผู้เขียน ได้ลงมือเขียนเรื่องๆนี้ขึ้นมา ประยุกต์ดัดแปลง ให้มีความราบเรียบ อ่านง่าย เข้าใจไม่ยาก

เพื่อสื่อถึงความรักที่แสนบริสุทธ์ เท่าที่คนๆนึงจะมอบให้กับคนๆนึงได้

และอยากให้คนอ่านที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้ว่า

พวกคุณทุกคนมีความรักแท้กันได้ทั้งหมด

และเชื่อมั่นว่ามันเกิดขึ้นได้สำหรับทุกๆคน

เจตนาที่ดีที่สุด ก็คือ นี่คือ คำสารภาพรักที่ยาวนาน

มาตลอด 8 ปีที่มอบให้กับ คนๆนี้

โปรดส่งต่อ ความรู้สึกนี้ให้เค้าได้รับรู้ในเร็ววันนะคะ

ขอขอบคุณผู้อ่านที่น่ารักและเป็นที่รักสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้

นี่คือ unconditional love ของคนนี้ ผ่านทางตัวอักษร ให้ทุกคนได้ตระหนักถึง ความรักที่แท้จริง

ด้วยรัก

ผู้เขียน ไม่ขอระบุนาม