ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สมัครตัวละครส่งเอง

    ลำดับตอนที่ #4 : ส่งตัวที่ 4 (ส่งไม่ทัน)

    • อัปเดตล่าสุด 4 มี.ค. 63


    Application
    สถาบัน
     




    (อิมเมจตัวละคร)


    "พวกแกมันก็แค่สวะ..เพื่อให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น"


    บทบาท : บทบาทที่5 นักเรียน


    ชื่อ/นามสกุล : [โมรุส เซเรีย/Morus Serie]


    ทายาท: จากเขตนรก(คิดเองจ้า)ไม่มีพ่อแม่เป็นเด็กกำพร้า ขึ้นชื่อเรื่องการฆ่า!!


    เพศ: ชาย


    รสนิยมทางเพศ: หญิง (สาวหูสัตว์ยิ่งดี)


    อายุ : ไม่ได้นับ


    ลักษณะภายนอก : ผมสีแดง ตาสีแดง ใส่ผ้าปิดตา มีรอบแผลเป็นที่แก้ม


    ส่วนสูง/นํ้าหนัก : 155/55(แก้ได้นะ)


    ลักษณะการพูด : ไม่เป็นมิตรอย่างแรง เย็นชาและโหดเหียมเวลาฆ่าคน แต่พออยู่กับสิ่งที่น่ารักๆแม่งเปลี่ยนเป็นสดใสทันทีพร้อมกับตาที่เป็นประกาย


    พลังเวทย์ ติดตัว ความสารถ : เก็บศพ มิติคลังอาวุธ ฟื้นฟู่ขั้นสุดยอด ความจำแม่นขั้นสุดยอด(เอาไว้เก็บฉากน่ารักๆของเหล่าสัตว์)


    อุปนิสัย : ชอบไปชกต่อยกับนักเลงในโรงเรียน นิสัยหงุดหงิดง่าย ใจดี!? ซึน!? เชื่อใจคนอื่นยาก โหดเหี่ยมกับศัตรู ชิบไถ่เงินจากนักเลงหรือโจร คนอื่นไม่ไถ่ ปากไม่ตรงกับใจ ชอบสัตร์หรืออะไรน่ารัก(ไม่เข้ากับมันเลย)


    สิ่งที่ชอบ:  เพนกวิน!?  ไถ่ตังนักเลง จับโจร ขึ้นค่าหัว สัตร์หรืออะไรที่มันน่ารักๆ


    สิ่งที่ไม่ชอบ: พวกโลกสวยจัด นักเลงในโรงเรียน โจร พวกที่ชอบมาหาเรื่องตนเอง พวกนักล่าสัตว์


    งานอดิเรก/สิ่งที่ชอบทำในชีวิตประจำวัน : ไปต่อยกับนักเลงเพื่อไถ่เงิน!? ตกเย็นกลับบ้านเพื่อให้อาหารเพนกวิน!? ตอนกลางคืนออกไปฆ่าพวกมีค่าหัว


    ประวัติ : เป็นเด็กหนุ่มผู้ไม่มีความทรงจำได้อาศัยในพื้นที่แย่ยิ่งกว่าสลับเพราะแม่งมีคนตายทุกๆ3นาทีเลยทีเดียวจะนอนก็แทบไม่ได้นอนเพราะจะมีคนมาบุกบ้านทุกๆ1ชั้วโมงและมีกฎว่าถ้าใครพยายามหนีออกไปจะต้องถูกทรมาร1ปีและถูกประหารทิ้ง ซึ่งทำให้เขาต้อง ฆ่า เพื่อเอาชีวิตรอด ฆ่า ฆ่าทุกสิ่งที่เป็นอันตรายต่อเขาแม้แต่เด็กน้อยก็ไม่เว้น จนสุดท้าย เขานั้นได้ตัดสินใจแหกกฏเพื่อหลบหนีจากนรกบนดินแห่งนี้ และเรร่อนไปเรือยๆ และระหว่างทางก็ถล่มค่ายโจรเพื่อปล้นอาหารมาตลอดจนสุดท้าย...ก็มาอยู่สถาบันนี้


      คิดอย่าไงกับสถาบัน: ข้าคิดว่ามันดีมา....เฮ้ย!!..ปาวๆ!!ข้าไม่ได้พูดว่าที่นี่มันมากดีเลยมันแย่ต่างหาก..อย่าทำหน้าแบบนั้นดิเฮ้ย!!เดียวต่อยซะเลย


    ระหว่างเคียดแค้นกับเดินก้าวไปข้างหน้า: ก้าวไปข้างหน้าดิ ใครขวางข้าต่อยหมด


    เหล่าแม่มดพ่อมดอยากบอกพวกมนุษย์ว่า: ถ้ารักชีวิตอย่ามาฆ่ากับข้า(ในใจ : ขอให้อยู่อย่างสงบสุกอะเออ) เฮ้ย!!..อย่ามาอ่านใจดิเฮ้ย


    เพิ่มเติม : ไอนี้มันสายซึน ถึงจะโหด แต่ก็เป็นคนดี
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×