คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ขอโทษ
สามี(2)-2
"เท...หอมว่าะวนเทไปูหนั เห็นว่าเทอบเลยวน" น้ำหอมเพื่อนห้อเียวันสมัยอนุบาล แยย้ายาันไปเรียน่าที่นานหลายปี แ่พอเ้ามหาวิทยาลัยลับไ้มาพบเอันอีรั้อย่าบัเอิ
"อโทษนะน้ำหอม พอีเรามีนัแล้ว" ายหนุ่มพูึ้น้วยวามลนลาน สายามอามเพื่อนสนิทที่เินไม่เหลียวหลั รไปยัรถยน์ที่ออยู่
"อย่านั้นเหรอ...นัับไอิมเหรอ?" น้ำหอมเอ่ยถามพร้อมยิ้มอย่าเป็นมิรหว่านเสน่ห์ มือไม้เาะเี่ยวลำแนแร่อย่าถือวิสาสะ
"ใ่เรานัไอิมไว้เเล้ว...ไป่อนนะ" เทพูบพร้อมแะมืออน้ำหอมออเร็วไวแล้วรีบวิ่ามไอิมไปิ ๆ สีหน้าอเธอ่อนามา ใบหน้าที่นิ่รึม สายาร้าวุันปนเศร้าเมื่อเห็นน้ำหอมเินเ้ามา...ทีท่าเ่นนี้เทไม่่อยอบใ เาอบไอิมผู้ร่าเริสใสยิ้มเ่ในแบบที่ผ่านมา
"เท! เท! เี๋ยว่อนเท!...อีไอิม!" เสียแหลมแผัามหลั ำมือแน่นอย่าเ็บแ้นที่ถูายหนุ่มที่หมายาปิเสธ แม้น้ำเสียะันเาไ้ยินั แ่็ไม่ิะหันลับไปมอ สอารีบสับวิ่เร็วไว อยาถึัวเพื่อนเลอที่หน้าบึ้เ้าอน
...ายหนุ่มรับรู้อย่าลึึ้ว่าไอิมไม่อบหน้าน้ำหอม เหุาร์ในวัยเ็ที่เธอมัถูน้ำหอมล้อเลียนและลั่นแล้มันยัราิในภาพวามทรำไม่รู้ลืม
"ไอิม...แฮ่ แฮ่...ไอิมือเท..." ทันทีที่วิ่มาถึัวเพื่อนสนิท้วยอาารเหนื่อยหอบ...แ่็ยัพยายามส่เสียเรียื่อหิสาว ที่ยืนหลัพิรถมือออ
"รีบไปเถอะไอิมะไ้รีบลับ" หิสาวพูแทรึ้นโยที่เทยัพูไม่ทันบประโย ่อนะหันหน้าเ้าับัวรถอย่าสื่อวามหมายให้เทนั้นปลล็อประู เมื่อสัาปลล็อเสียัเบา ๆ ้วยฝีมืออเท ร่าระหอไอิม็เลื่อนล้อยนั่บนรถทันที
...ลอารเินทาไปยัโรหนั วามเียบเ้าปลุมอยู่เนิ่นนาน และอาารอเพื่อนหิมัเป็นเ่นนี้ประำเมื่อพบเอหน้าน้ำหอม...เธอแ้นนไม่อยามอหน้าน้ำหอม้วย้ำ วามร้ายาในวัยเ็ส่ผลมายัอนโ หายามใที่เธออยู่ลำพัไร้เทเียาย หาเมื่อพบเห็น็ไม่วายเว้นะพูเสียสีไอิมอยู่ร่ำไป มัเอ่ยถึเพื่อนายนสนิทที่เาไม่ยาว่าเธอนั้นหมายปอ
"ไอิม~~" น้ำเสียนุ่มอเทเอื้อนเอ่ย เมื่อเพื่อนหินที่พูมานั้นเียบปาผิปิ ... ไม่สนใที่ะพูุยเฮฮาในแบบที่เธออบทำ
"........" เธอยัเียบริบไม่สนใ สายามอเพียหน้าอโทรศัพท์ที่เผยแอบพลิเันเฟบุ๊เท่านั้น
"ไอิมุยับเทหน่อยสิ"
"ับรถไปเถอะน๊า" หิสาวพูึ้นอย่าหน่าย ๆ สายา้อมอเพียอโทรศัพท์ ำพูที่ไร้วามนุ่มละมุนสื่อวามหมายอารห้ามปราม ว่าเธอนั้นไม่้อารุยับเาในอนนี้
"อโทษ..." แม้ไม่รู้ว่าสิ่ใที่ทำให้เธอโรธ แ่เทะเป็นนเอ่ยปาอโทษ่อนเสมอ เพียเพราะไม่อยาให้เธอเ้าอนเา ไม่อยาให้เธอเียบเหา มันทำให้เารู้สึถึวามห่าเหิน ไม่อยาเผิวามเียวายแม้เป็นเพียเสี้ยววามิ...เพราะเธอือนที่เาแร์
ความคิดเห็น