คุณหมอเลี้ยงต้อย
ชีวิตคู่ที่ล้มเหลว ทำให้เขาสิ้นหวังหมดศรัทธาในความรัก กระทั่งพบกับกับเด็กกะโปโลนามว่า...อ้อยใจ เธอทำให้หัวใจของเขาแกว่งไกว ไหวสั่น เติมชีวิต ให้มีชีวา...ขึ้นมาอีกครั้ง...
ผู้เข้าชมรวม
1,605
ผู้เข้าชมเดือนนี้
17
ผู้เข้าชมรวม
พลอยเฟื่อง สาวน้อย คุณหมอ เลี้ยงต้อย กินเด็ก โคแก่ หญ้าอ่อน เด็กสาว ฟิน หวาน คุณป๋า ต่างวัย เลี้ยงดู
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จากชีวิตคู่ที่ล้มเหลว...ทำให้หมอราเมศว์ตั้งใจจะอยู่เป็นโสดไปยาวๆ
กระทั่งพบเด็กกะโปโลนามว่า...อ้อยใจ
...ก็ทำให้หัวใจของเขาแกว่งไกวสั่นพร่า เติมชีวิต ให้มีชีวา...ขึ้นมาอีกครั้ง...
********
“อูยยยยย... หมอขา...ปละ...ปล่อย...ปล่อยอ้อยเถอะค่ะ...อาห์...”
สาวน้อยร้องร่ำเสียงสั่น เมื่อร่างสูงนั่นทรุดลงคุกเข่าตรงหน้า ตวัดแขนรัดต้นขาของเธอ ปากหนาไล่จูบไซ้ไปทั่วผืนผ้าสามเหลี่ยมของกางเกงชั้นใน ปลายจมูกโด่งร่อนลอย สูดดมฟุดฟิด
“อาห์...เธอหอมมากเลยรู้ไหมอ้อยใจ”
เสียงกระเส่าว่า เมื่อกลิ่นฟีโรโมนสาวโชยชาย ปะทะจมูก มือหยาบใหญ่บีบเคล้นก้นงอนแน่นหนั่น พร้อมกันกับใช้ปลายนิ้วกรีดกริ้วผ่านมาจากด้านหลังมาข้างหน้า ทำเอาสองขาสั่นพั่บๆ แทบยืนไม่อยู่
ปลายนิ้วเกี่ยวคล้องขอบกางเกงในรูดลง มือน้อยก็ยื้อตะปบเอาไว้
“อย่านะคะหมอ ปล่อยอ้อยเถอะค่ะ”
แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งจนสุดตัว เมื่อลิ้นสากเปียกร้อนเลียปาดลงตรงท้องน้อย เสียววูบ มือไม้พาลไร้แรงยื้อยุดฉุดต้านเอาไว้ได้อีก ปล่อยให้กางเกงในตัวจ้อยถูกรูดหลุดไป เผยเนื้อกายส่วนลี้ลับให้เขาได้เชยชม
“อู้ว์...สาวน้อยของฉัน”
น้ำเสียงหอบกระชั้นว่า สายตาสำรวจความอุดมสมบูรณ์สะพรั่งของความเป็นหญิง
ในเวลานี้สติของเขาคล้ายกับหลอดไฟติดๆ ดับๆ ยับยั้งตัวเองไม่อยู่ กลิ่นหอมโชยชายจากเนื้อกายสาวปะทะจมูก ปลุกความหื่นกระหายหิวและกำหนัดให้ลุกโชนโชติเข้าไปอีก
ผู้หญิงตรงหน้าช่างหอมหวนยวนใจ ชวนให้อยากกินเสียให้สิ้นทีเดียว
ปลายลิ้นร้อนสอดส่ายเลียแซะเลียปาดลงไปถ้วนทั่วดินแดนลี้ลับ หากก็ยังไม่สาแก่ใจ ลากเลียไล้ขึ้นลงอยู่ซ้ำ และซ้ำ
“อ๊าย...คุณหมอคะ...ยะ..อย่า...”
หล่อนร้องครางลั่น สองมือตะปบเข้าที่ศีรษะทุยคลุมปกไปด้วยผมหยักศกหนาแน่นของหมอราเมศว์
“ฮือ...คะ...คุณหมอขา...ปละ...ปล่อย...ปล่อยอ้อยเถิด...” หญิงสาวร้องวอนขอเสียงสั่น รู้ว่าไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีก เมื่อความเสียวซ่านที่ต้านทานไม่อยู่ ทำเอาแข้งขาอ่อนระทวยไร้แรงต้าน
“อื้ออออ...หมอขา...อ้อย...อ้อย...อื้อ...ยืนไม่ไหวแล้ว...”
“ยืนไม่ไหว งั้นเราก็ไปที่เตียงกัน”
พูดพลันก็ตวัดร่างอ่อนปวกเปียกระทดระทวยขึ้นมาอุ้มไว้ ก้าวขายาวๆ ไปยังที่นอนหลังใหญ่ โยนร่างหญิงสาวลงไป รีบจัดการถอดเสื้อเปลื้องผ้าของตัวเอง แล้วกระโจนตามไปเหมือนเสือหิว ที่กำลังตะครุบเหยื่อ คือเนื้อทรายตาใสไร้เดียงสา
นิยายชุด สามีคุณหมอ มี 2 เรื่อง
1.คุณหมอเลี้ยงต้อย
2.คุณหมอขาฉีดยาให้หน่อย
ผลงานอื่นๆ ของ พลอยเฟื่อง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พลอยเฟื่อง
ความคิดเห็น