คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 5 จัดการคนเมา
@ยัอยู่หน้าห้อน้ำ
ผมที่ำลัถูหิสาวไร้เียสาระทำมิีมิร้าย ... แ่มัน็เป็นสิ่ที่ผมอบนะถึเธอะเป็นฝ่ายเริ่ม็เถอะ เหมือนผมรอโอาสนี้มานาน!
ส่วนสำหรับำว่าไร้เียสา ใ้ไ้ับเธอ เพราะ ... ูบอเธอนั้นไร้เียสามา มาถึมาที่สุ เพราะเธอแ่เล่นประบปาผมเท่านั้น และยัประอบอยู่ นผมทนไม่ไ้แล้ว ...
ผมโยระทำอย่านี้ะยอมไ้อย่าไร เสียื่อผมแย่เลย
าที่มือผมที่รั้อยู่ที่เอวอเธอทั้สอ้า อนนี้ผมปล่อยมือาเอวอเธอ้าหนึ่ และนำมันึ้นมาอยู่ที่้นออเธอ เพื่อประอใบหน้าอเธอให้ผมัารเธอไ้อย่าถนัปา
ผมเริ่มใ้วามเี่ยวาอผม ลิ้นอผมมันมีทัษะทา้านนี้อยู่แล้ว ันมันเ้าสู่โผลปาอเธออย่าั้ใ
ร่าายเธอว่า่ายมา เธออบสนอผมอย่ารวเร็ว ริมฝีปาบาเปิอ้ารับลิ้นอผม านั้นผมบยี้ปาอเธอเ้าไปเ็มๆ
ลิ่นเหล้าในปาเธอลุ้เ็มไปหม แนเธอล้ออผมไว้ อนนี้เธอเริ่มเรียนรู้วิธีาูบาผมแล้ว
(เรียนรู้เร็วนะเรานะ) วามรู้สึที่พึพอใเิึ้นในวามิอผม
เธอบริมฝีปาล่าอผมเบาๆ ูเธอพอใับารทำอย่านี้ับผม
ผมผละูบออาเธอ เธอ้อผมาเม็ อนนี้เหมือนนรหน้าผมะไม่่อยพอใเท่าไหร่ที่ผมไม่สาน่อูบอเธอ
ะให้ผมสาน่อยัไันล่ะราบแมุ่!!!
นี้มันหน้าห้อน้ำ นเินเ้า เินออ มอันาเป็นมัน ืนทำ่อ ะให้หยุที่รไหน!!!
ผมว้าเอวเล็อเธอ ระิบ้าหูไปเบาๆ “ลับันเถอะ”
“อือ” เธอพยัหน้า ไม่ปิเสธ านั้นผม็พาเธอออาลับ 94
รถผมออยู่โนวีวีไอพี ไม่มีันอื่นอร่วม้วย พอถึรถ ผมเปิประประฝั่้านับ และ่วยเธอให้สามารถนั่ในรถผมไ้อย่าสบาย
ผม้อ่วยนเมาาเ็มันิรภัย้วย เพราะเธอไม่สามารถ่วยเหลือัวเอไ้เธอ เพียแ่ถึเบาะรถ เธอ็แอนัวลบนเบาะ หลับาทันที แ่เธอไม่ไ้หลับหรอนะ เธอแ่เมาและเมามา้วย
อนที่รถอผมะเลื่อนัวออไป เธอยัึแนผมไปอและบ่นพึมพำๆ ลอทา
@Condo Ray
ผมับรถมานถึอนโ ึ่มันอยู่ไม่ไลมา ใ้เวลาเพียรึ่ั่วโมาลับอผม
ผมอรถเรียบร้อย นเมาที่ยัอแนหนึ่้าอผมอยู่ั้แ่ออาลับมานถึอนนี้ เธอ็ยัอแนไม่ยอมปล่อย
“ถึแล้วรับ” ผมระิบ้าหูอเธอ เธอพยายามลืมาื่น “อือ” เสียอเธอัึ้นเหมือนรับรู้
ผมแะแนเธอออาแนอผม แู่เหมือนเธอะไม่้อารให้ผมออห่า “นี ปล่อย่อน เี๋ยวให้เาะทั้ืนเลย” ผมระิบ้าหูเธออีรั้
อนนี้เธอว่า่ายมา เธอปล่อยแนผม านั้นผม็พาเธอออารถไ้สัที
เธอสามารถเินเอไ้ แ่็อย่าว่าสภาพอนเมา มออย่าไร็ นเมา!!! ีีนี้เอ
ผมึ้อทำัวเป็นผู้ปรอที่เหมือนเริ่มสอนเ็หัเิน
ไม่ให้เหมือนผู้ปรอไ้อย่าไรันละ เธอเล่นสูแ่าผมเท่านั้น ะบอว่าเธอเี้ย็ไม่ใ่ เพราะผมนั้นสู 186 เนิเมร มันถือเป็นวามสูที่เินมารานายไทย ส่วนเธอเมื่อเทียบับระับที่เธออยู่ที่าอผม น่าะ 164 – 166 เนิเมร ึ่เป็นวามสูที่ผมพอใ
อนนี้เธอยัเาะแนผมไม่ยอมปล่อยเ่นเิม “เ็ริๆ นะเราน่ะ” ผมเอามือลูบผมเธอเบาๆ อนนี้เราทั้สอเ้ามาในลิฟ์ เธออเอวผมแทนารอแนผมแล้ว
ผม้มมอูใบหน้าเล็ๆ อเธอ หน้าอเธอ่อน้าเ็ และเ็ว่าผมหลายปีเลยทีเียว
อนนี้ผมพาเธอึ้นมายัั้นที่ 19 ออนโ และเินมาหยุอยู่มุมห้อ้ายสุ ึ่เป็นห้อที่มีนาให่สุอั้น ผมรหัสเ้าห้ออผม พร้อมับร่าบาอเธอที่ามผมเ้ามาอย่าว่า่าย
และเมื่อประูห้อปิล เพียแ่ในปิลเท่านั้น
ผม็ัารนเมาทันที
ความคิดเห็น