คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Soulmate I : 02 เมา (2/2)
ำเือน
นิยายเรื่อนี้มีำหยาบวรใ้ัรยานในารอ่านนะะ
ผมเินไปยับาร์ที่มีนไม่เยอะเท่าไหร่อีอย่าหันหน้าเ้าบาร์เทนเอร์ไม่วุ่นวายเท่าไหร่
“Vodka”ผมสั่เรื่อื่มประำอัวเอ ่อนะสัเว่ามีนมออยู่ผมวัสายานิ่ๆไปยัเธอ
ผู้หิัวเล็ผิวาว้อหน้าผมนิ่
“นี่วอ้า
อิ”เธอยื่นแ้วมาให้ผมทำไม?...
“อะไร”ผมถามเสียเย็น
“ิน...อเราเอ...ไม่หมอ่า”นี่เธอยื่นแ้วอัวเอให้นแปลหน้าเหรอ
“ไม่”ผมปิเสธทันที
“ฮึ..ๆ”
“เฮ้ย!เี๋ยวอย่าร้อสิ”เหี้ย แ่ผมปิเสธเธอ็เริ่มเบะปา น้ำาลอน้อยๆที่าสวย ให้ายสิ...
“ินสิ”เธอยื่นแ้วัวเอมาอีรั้
หลัาหยุเบะปาหยุน้ำาลอ่ายๆี้เลยเหรอ
“เธอมัน..”ผมหยิบวอ้าที่เธอยื่นให้มาิน แ่อยู่ๆ็มีเสียัแะพบว่าเป็นเธอที่ยโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายเาว่าเป็นรูปผมเพราะเธอเล่นสาแฟลใส่ไม่บันยะบันยั
แะ
“อิอิ”
“ทำอะไร”
“ถ่ายรูปนหล่อ”
เธอพูพร้อมับถ่ายอีสอสามที่อนะยัโทรศัพท์ใส่าเ
ประหลาะมัยอมรับว่าผมเอผู้หิมา็เยอะไม่มีใรเมาแล้วูน่ารัเท่าเธอเลย
ใบหน้าสวย ผิวาว าลมโผมยาวสลวยส่ลิ่นหอมอ่อนๆยามเ้าัวสะบั
“ฮึ”
“เป็นอะไร”ผมถามนัวเล็ที่อยู่ีๆ็เริ่มะร้อไห้อี
เปลี่ยนอารม์เร็วะมั
“เ็บอ่า”เธอี้ไปที่แน
และหัวที่มีพลาสเอร์แปะไว้อนแรผมไม่ทันสัเแ่อนนี้ลับเห็นพลาสเอร์ลายัวอะไรสัอย่าสีเหลือๆ
ล้ายๆไ่?...
“ทำอะไรมา”
“ไม่รู้
ไม่ไุ้่ม่ามนะอิไม่ไุ้่ม่ามมันมาเอ”อิ?นั่นื่อเธอเหรอทำไม?...
“หลัาโนหมอูทัว่าะาย็โนมาเรื่อยๆเลย”
“หมอู?”ายเหรอ?เรื่อแบบนี้ใรเามาทััน
“ใ่
ฮึหมอูบ้า”สรุปหมอูบ้าเหรอ
แล้วที่บอว่าไม่ไุ้่ม่ามเื่อไ้ไหมเนี่ยแผลเ็มัวนานี้
“โอเรึเปล่า”ผมมอหน้านัวเล็ ผิวาวๆแบบนี้ถ้าเป็นรอยเห็นัเลย เธอินอะไรเป็นอาหารเนี่ยแล้วผมะมอผิวเธอทำไมวะ
“ไม่
เรีย”เธอพูพร้อมับทำหน้าเรีย
แววาื้อๆนๆ้อมอมายัผม เธอเออะไรมาบ้านะ
“-_-”แล้วทำไมผม้อเป็นห่วนแปลหน้า้วยเนี่ย
“นหล่อหล่ออ่ะ
ื่อไรอ่อ”
“แฟน”ผมอบเธอุยันมาั้นานพึ่ถามื่อแปลนะมั เออผมเอ็แปลเพราะัวเอไม่ไ้ถาม
สรุปแปล้วยันทัู้่
“อิอิพัลม”เธอเป็นนที่ร้อยแปที่เรียผมว่าพัลม ทำไม้อแปลแฟนือแฟนไม่ใ่แฟนที่แปลว่าพัลม
“แฟนไม่ใ่พัลม”ผมอบเสียเนือย
“รู้น่า...พัลม”
“-_-”พูบเธอ็หัวเราะิ้านเียว าสวยมอผมปรือๆเหมือนใล้ะหลับเ็มทน
ผมเอ็ี้เียแ้้วยสิ ่าแม่ละัน
“อิ”
“หือ”
“เราื่ออิ
ไรอ่า”มือเล็ยื่นเ้ามาหาผมผมึเบี่ยัวหลบ้วยวามใ
แน่สิอยู่ๆ็ยื่นมือมาเป็นแม่นารึไ
“นิ่ๆ”มือเล็สอมือะปบเ้าที่แ้มผมัแปะ ่อนเธอะใ้อีมือผละออาแ้มผมยื่นนิ้วเรียวมาี้บริเวระหว่าิ้ว่อนะหมุนวนๆ
“อย่ามวิ้วสิ ไม่หล่อ”
ห้ะ
แ่มวิ้ว็ไม่หล่อแล้วเหรอ
หึ
“ไม่หล่อริๆเหรอ”
“ไม่ริ
นหล่อทำอะไร็หล่อ อิอิ”ไม่รู้อะไรลใให้ผมถามประโยนั้นออไป
แ่ำอบอเธอทำเอาใผมระุวูบเธอแม่อ่อยเ่ว่ะ ท่าทาน่ารัๆนั่นอี
เธอเป็นผู้หินแรในรอบสามปีที่ผมุยไ้นานโยไม่รำาเลย
อิเียบไปสัพัเหมือนนใ้วามิเพราะิ้วสวยมวันยุ่เธอมอหน้าผมสลับับแ้ววอ้าในมือัวเอ
ผมเอ็้อเธอไม่ละสายายยอมรับว่าเธอเป็นนที่สวยและมีเสน่ห์มาๆนหนึ่
่อนมานั่นี่เห็นไ้ัว่ามีาร์นนึยืนเฝ้าอยู่้าเธอึไม่มีใรมานั่้วยเลย
แ่ผมถือเป็น้อยเว้นเพราะพวมันรู้ั
แน่นอนว่าเป็นาร์อเฮียปิ แ่ทำไมถึไ้มายืนเฝ้าเธอ
เธอเป็นใร?...
“รู้ัเธอรึเปล่า”ผมหมุนัวไปถามาร์้านหลั
“รับ
เธอเป็นเพื่อนอน้อสาวุปิ”
ผมพยัหน้ารับน้อสาวเฮียเหรอ...ปริม?
ยัยนั่นมาหาเฮียปิที่วิศวะออบ่อยทำไมผมไม่เยเอเธอเลย
หรือว่าเธอไม่เยไป???
“ไปเถอะูเฝ้าเอ”
“รับ”าร์เินออไปแล้วผมหันลับมามอน้าๆที่ยัมวิ้วไม่หยุ
มือเล็โลแ้วไปมา่อนะวาลโ๊ะั ึ
“นหล่อ”
“หือ”
“เป็นแฟนับเราป่ะ”
สาวสวยาปรือ
เธอพยายามลืมาสัพัแ่เพราะวามเมาทำเอาเ้าัวฟุบลับบาร์อนอื่นเป็นแฟนแล้วหลับ?เธอแม่เ๋ว่ะ
ไหนๆ็ไหนๆอพิสูน์หน่อยละัน
“ล”ผมอบนัวเล็ทั้ที่มั่นใว่าเธอไม่มีทาไ้ยิน
หึ
อให้รับที่ิไว้แล้วัน
ทวิิ#แฟนอิ
ความคิดเห็น