ปลายฝันฉันคือเธอ

แม่เลี้ยง:คุณภูมิคะ ดิชั้นยังไม่มีคืนคุณหรอกค่ะ..เอานังนี่ไปค้ำได้มั้ยคะ ดิชั้นได้เงินมาเมื่อไหร่ ดิขั้นจะรีบคืนคุณเลยค่ะ//พูดจบแล้วก็ดันหลังอายไปยืนต่อหน้าคุณภูมิ

ภูมิ:ผมตั้งการเงินครับ..ผมไม่ได้ต้องการนังเด็กนี่

อาย:แม่..

แม่เลี้ยง:แกหุบปากไปซะ…เอ่อ…..คุณภูมิคะ ได้โปรดรับนังอายไปเถอะคะ ดิชั้นยังไม่มีจริงๆ ดิชั้นสัญญาว่าหลังจากที่หามาได้จะรีบคืนคุณภูมิเลยนะคะ//พูดทั้งสะอืึ้น

ภูมิ>มองหน้าเด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า<

ภูมิ:งั้นเอางี้ละกัน..ผมไม่อยากเสียเวลามาบ้านคุณอีก ผมจะซื้อเด็กคนนี้ละกัน

แม่เลี้ยง:จริงหรอคะ!! 

ภูมิ:อืม…

อาย: แม่!!!อายไม่ไปนะคะ แม่..(ร้องไห้)

แม่เลี้ยง:เอานังอายไปแล้ว..คุณช่วยลบหนี้ให้ชั้นได้มั้ยคะ//ไหว้

ภูมิ:อ่า…ได้ แล้วเด็กนี่คุณจะขายให้ผมเท่าไหร่

แม่เลี้ยง:3ล้านได้มั้ยคะพอดีดิขั้นไปติดหนี้ของเจ้าของบ่อนอะคะ ชั้นต้องการปลดหนี้ให้ไว ชั้นหลัวเขามาบุกทวงฆ่าดิขั้นค่ะ

อาย:แม่! ทำแบบนี้กับอายทำไม แม่ไม่รักอายแล้วหรอ//พูดทั้งน้ำตา

แม่เลี้ยง:ชั้นเคยบอกรักแกตั้งแต่ตอนไหน ชั้นไม่เคยรักแกด้วยซ้ำ ตั้งแต่แม่แกตาย แกก็มาเป็นภาระให้ชั้น

ภูมิ:เอาหล่ะ!! ไอ้เจ้ยไปเอาเงินมาให้นังนี่ด้วย

เจ้ย(คนขับรถของคุณภูมิ)

เจ้ย:ครับนาย!!

ภูมิ>ลากแขนอายเพื่อขึ้นรถ<
อาย:ไม่ๆ อายไม่ไป…คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ อายไม่ไป….!!! 

ภูมิ:หุบปากแล้วขึ้นรถไปถ้าไม่อยากโดนยิงตายตรงนี้//ถกเสื้อให้เห็นปืน

อาย:……//ยอมขึ้นรถแต่โดยดี

>บนรถ<

ภูมิ:เธออายุเท่าไหร่

>ภูมิเริ่มชวนเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าคุยหลังจากที่เงียบมานาน<

อาย:จบม.6มาได้ปีกว่าแล้วค่ะ

ภูมิ:ก็ประมาณ18-19หน่ะสิ

อาย:ค่ะ

ภูมิ:ชื่ออายหรอ

อาย:ค่ะ ชื่ออาย

ภูมิ:ชั้นภูมิ ให้เรียกชั้นว่านายเข้าใจไหม ต่อไปนี้ชั้นคือผู้ปกครองคนใหม่ของเธอ

>อายเงียบไปสักพัก<

ภูมิ:นี่เธอหูหนวกรึไง!!//ว๊ากใส่อาย

อาย:ผู้ปกครองของอายมีแค่แม่คนเดียว//ร้องไห้

ภูมิ:นี่เธอยังรักมันอยู่หรอ เธอไม่ได้ยินรึไง…มันพูดอะไรบ้าง ห้ะ!?

อาย:อายรู้ค่ะ…แม่ไม่ได้รักอาย แต่แม่ก็เลี้ยงอายส่งอายเรียนจนจบม.6//พูดแล้วก็หันหน้าไปทางหน้าต่าง

ภูมิ:ที่ส่งเธอจนจบก็ไม่ใช่เงินชั้นหรอกรึ?

อาย:อายก็ไม่รู้ค่ะ เห็นแม่ไปกู้กับคนอื่นๆมาเกือบ10กว่าคน 

ภูมิ:อืม…งั้นเธอนอนซะ

อาย:ค่ะ>ตอบไปได้สักพัก อายก็หลับตาลงทันที

.

.

…รถที่แล่นบนถนนมานาน….ในที่สุดก็มาถึงบ้านหลังหนึ่ง

หนูๆๆ หนูครับ..

>เสียงปลุกของลุงเจ้ยก็ดังขึ้น<

อาย:ค…คะ….//พยุงตัวขึ้น

ลุงเจ้ย:หลับซะนานเชียว 

อาย:แหะๆ อายไม่เคยนั่งรถมาไกลขนาดนี้นี่หน่า…..//เกาหัวแก้เขิน

ลุงเจ้ย:ลุงจะมาบอกว่าห้องนอนของหนูหนะ อยู่ห้องเดียวกันกับป้าลีนะ 

อาย:ป้าลีคือใครคะ..?

ลุงเจ้ย:อ้อ..! แม่บ้านทำความสะอาดหน่ะ หนูนอนได้ใช่มั้ย

อาย:ค่ะ อายนอนได้..ขอบคุณคุณลุงด้วยนะคะ

ลุงเจ้ย:หื้ยๆ!!มาขอบคุณอะไรลุง ไปขอบคุณนายนู้น…นายเค้าเป็นคนจัดให้

อาย:เอ่ออ……ค่ะๆๆ

ลุงเจ้ย:ถ้าไม่มีไรแล้วลุงไปล้างรถให้นายก่อนนะ 

อาย:ค่ะลุง..ขอบคุณมากนะคะ

>ลุงเจ้ยยิ้มให้เบาๆ<
(หลังจากนอนมานานอายก็เริ่มท้องร้อง)

อาย:อุ้ย! มาร้องอะไรตอนนี้เนี่ย…แล้วชั้นจะไปหาข้าวที่ไหนกินเนี่ยย//อายบ่นเบาๆ

>หลังจากนั้นอายก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อไปหากับข้าวกิน)

อาย:นี่อะไรอ่ะ…>ตักมาชิม<

“ทำตัวเหมือนเป็นคนของบ้านนี้เลยนะ”

เสียงชายปริศนาเอ่ยขึ้น

อาย:..คุณ..

ภูมิ:อื้ม ชั้นเองพอดีชั้นมีเรื่องจะคุยกับเธอสักหน่อย

อาย:แต่อายยังไม่ได้กินอะไรเลยนะคะ อายหิว//ลูบท้อง

ภูมิ:อดสักแป๊บไม่ตายหรอก//เดินหนี

อาย:โอ๊ยยยย!!อะไรว่ะเนี่ย//เดินตามไป.

.

.

.

ภูมิ:นี่

อาย:คะ?

ภูมิ:ชั้นช่วยเธอออกมาจากขุมนรกนั้นแล้ว..เธอก็ควรทดแทนบุญคุณฉันสะ

อาย:แล้วคุณ..เอ่อ…..นาย.. นายจะให้อายทำอะไรคะ สั่งอายได้เลยค่ะ

ภูมิ:เธอทำกับข้าวเป็นมั้ย

อาย:ปะ..เป็นค่ะ ตั้งแต่เกิดมาอายเป็….

ภูมิ:ฉันแค่ถามไม่ได้ให้เธอบรรยายประโยคให้มันยาว//พูดแทรกขณะที่อายยังพูดไม่จบ

อาย:นายอยากกินอะไรคะ…อายทำได้ทุกอย่างค่ะ

ภูมิ:เมื่อฉันสั่งเธอค่อยไปทำ ตอนนี้เธอไปอาบน้ำก่อนกินข้าวเถอะ เนื้อตัวสกปรก//พูดแล้วทำหน้าแหยะ

อาย:คือว่า….

ภูมิ:อะไร

อาย:คือว่าอายไม่มีเสื้อผ้าค่ะ 

ภูมิ:เธอตาบอดรึไง..ถุงที่อยู่ข้างหลังเธออะ//พูดแล้วก็ชี้ไปด้านหลังของอาย

อาย:คะ??

ภูมิ:นี่เธอโง่หรือแค่แกล้ง..เสื้อผ้าชั้นสั่งให้แม่บ้านไปซื้อให้เธอใส่ ส่วนเรื่องไซต์ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอจะใส่ได้หรือไม่

อาย:จริงหรอคะ งั้นอายขออนุญาตินะคะ //พูดแล้วรีบวิ่งไปหยิบถุงมาดู

ภูมิ:ลี!! ลี!!

ป้าลี:คะ..นายมีอะไรให้ลีทำหรอคะ

ภูมิ:ฝากทำความสะอาดยัยนี่ที…พอดีขั้นมีธุระกับพ่อของมิ้ว ชั้นต้องรีบไป

ป้าลี:ได้ค่ะ…นาย

>ภูมิพูดเสร็จก็เดินออกไป<

ป้าลี:หนูชื่อไรจ๊ะ?!

อาย:เอ่อ…หนูชื่ออายค่ะ ป้าคือป้าลีใช่ไหมคะ

ป้าลี:แกก็ได้ยินจากปากนายแล้วหนิ…จะถามไรมาก  มานี่ป้าจะพาไปอาบน้ำขัดเนื้อสีตัว//ลากแขนอาย

|ในห้องน้ำ|

อาย:ป้าคะ อายอาบเองได้ป้าไม่ต้องช่วย

ป้าลี:อยู่นิ่งๆสิ๊ ผ้าถุงจะหลุดเนี่ย ซอกคอแกดำขนาดนี้ แกจะปล่อยให้ดำต่อๆไปรึ//เอานิ้วพลักหัว

อาย:สบู่ก้อนเดียวก็สะอาดแล้วป้า 

ป้าลี:ไม่ได้นายเค้าเป็นคนรักสอาด 

อาย:อันนั้นมันก็เรื่องนายมั้ยป้า…เกี่ยวไรกับอาย

ป้าลี:เห้อ!!เหนื่อยที่จะเถียง งั้นมานี้ชั้นจะขัดซอกคอให้แก ส่วนเรื่องอาบ แกจะอาบคนเดียวก็อาบ ชั้นเหนื่อยกับแกมากแล้วเนี่ย//ถอนหายใจ

ตัดๆๆๆ

หลังจากอาบน้ำมา30นาที

ป้าลี:แกเป่าผมเป็นมั้ย ถ้าไม่เป็นจะเป่าให้

อาย:พักลมตัวเดียวก็แห้งแล้วป้า

ป้าลี:ที่นี้มีพัดลมสะที่ไหน นี่//ชี้ไปที่แอร์

อาย:ค่าไฟแพงตายแน่ๆเลย

ป้าลี:นายเค้าไม่สนอะไรหรอก ว่าไฟจะแพงหรือไม่แพง…ที่แน่ๆนายมีเงินจ่ายตลอด

อาย:ป้าคะ

ป้าลี:อะไรนังอาย…

อาย:อายขอถามเรื่องหนึ่งได้มั้ยคะ.

ป้าลี:จะถามอะไรหล่ะ

อาย:นายพูดถึงพ่อมิ้ว…มิ้วคือใครหรอคะ

ป้าลี:นังเด็กนี่ก็สอดรู้สอดเห็น…คุณมิ้วคือแฟนของนายนั่นแหละ

อาย:แล้วเค้าแต่งรึยังป้า

ป้าลี:เลิกพูดมากสักที นี่.ผมแห้งก็ไปหาพักผ่อนสะ เดินทางมาไกลคงเหนื่อย 

อาย:โอเครค่ะป้า

ป้าลี:ถ้าไม่มีไรแล้ว ชั้นไปทำกับข้าวให้นายก่อนนะ 

อาย:รับทราบค้าบ!!

.

.

>หลังจากที่เป่าผมเสร็จ<

[19:40]

อาย:ทำไมป่านนี้นายยังไม่มาอ่ะป้า

ป้าลี:ไม่รู้สิ นายอาจพักที่นู้นละมั้ง

อาย:อายหิวแล้วอ่ะ ขอกินก่อนได้มั้ย

ป้าลี:จะบ้าไง อันนั้นมันของของนาย 

อาย:แล้วของอายหล่ะ

ป้าลี:นายกินเสร็จก่อนค่อยกิน

อาย:โห่วป้าา…งั้นอายไปนอนแล้วนะ 

ป้าลี:เออๆ ไปเถอะไป เตียงแกผ้าห่มสีเทานะ

อาย:ค่ะป้า ฝันดีนะคะ…

>เดินเข้ามาในห้องนอน<

นี่เราจะอยู่ที่นี่จริงๆหรอวะ(เด็กสาวคิดในใจ)

อาย:เห้อ ในเมื่อกลับไม่ได้ ก็ขอฝากเนื้อฝากใจที่นี้แล้วกัน//โน้มตัวลงไปนอน

ตัด….^^
.

.

[7:20]

ภูมิ:ลี เมื่อคืนชั้นไม่ได้กลับมาดู นังนั่นเป็นไงบ้าง

ป้าลี:พูดมากค่ะนาย555 เมื่อคืนนี้แอบมารอนายด้วยนะคะ

ภูมิ:มารอชั้นทำไม

ป้าลี:เรื่องกับข้าวนั้นแหละค่ะ นายเป็นคนสั่งนี่คะ ว่าให้กินหลังจากที่นายกินเสร็จ

ภูมิ:อ้าว เมื่อคืนขั้นไม่ได้กลับ คงไม่ได้กินหล่ะสิ

ป้าลี:ใช่ค่ะ เช้านี้คุณจะรับอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวลีทำให้

ภูมิ:อื้ม….ขอเมนูที่ง่ายๆก็แล้วกัน จัดโต๊ะสองที่นะเดี๋ยวชั้นจะไปดูเด็กนั้นสะหน่อย

พูดเสร็จภูมิก็เดินตรงมายังห้องนอนของแม่บ้าน

ภูมิ://เปิดประตู

ภาพตรงหน้าทำให้ผมหลุดยิ้มแบบไม่ได้ตั้งใจ

ภูมิ://ตบหน้าตัวเอง…บ้าจริง นี่ชั้นยิ้มออกมาครั้งแรกหรอนี่

>ภูมิเดินตรงมายังเตียงนอนของเด็กสาว<

ภูมิ:หึๆ ยังกะคนละคน อาบน้ำปุ๊บสวยขึ้นจริงๆ

>ก้มลงดูหน้าอาย<

อาย:อื้อ~ (บิดเนื้อบิดตัว)

อาย:คุณ…นะ..นาย 

??‘?ปากของสองคนประกบกัน

ภูมิ:อื้ม~ หวานนะ

อาย:นาย…..