my honey น้องพี่ ที่รัก

"โอ๊ย! นายอ้วน นายทำบ้าอะไรเนี่ย เอามานะ " เสียงเล็ก ๆ ร้องโวยวาย ด้านหลังเสาสะพานข้ามแยกใหญ่ ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยชื่อดังเท่าไหร่นัก ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังคาบขนมปังแผ่นเปล่า ควบมอเตอร์ไซค์มาติดไฟแดงอยู่เลนซ้ายสุดต้องหันหาแต่ก็มองไม่เห็นเจ้าของเสียง

" บอกแล้วไงว่าขายหมดแล้วอย่าเอามาอีกพูดไม่รู้เรื่องรึไงวะ " เสียงเด็กผู้ชายน่าจะวัยใกล้เคียงกันดังขึ้น

" ก็มันยังไม่เที่ยงตามข้อตกลงเลยนี่ วันนี้วันพระด้วย เราก็ขายฝั่งของเรา นายขายไม่ดีเองจะมาโทษเราทำไมล่ะ " เสียงเด็กหญิงดังสวนมาอย่างไม่ยอมกัน " นายอย่าทำแบบนี้นะ เอาคืนมา " เสียงเล็ก ๆ แหลม ๆ ดังมาอีกประโยค พร้อมกับเด็กชายวิ่งถือไม้แขวนพวงมาลัยวิ่งออกมาจากทางด้านหลังเสา แล้วมีเด็กหญิงผอมบางหน้าตาสะอาดสะอ้าน มัดผมหางม้าถึงกลางหลังวิ่งตามมาติด ๆ

" ทำไม แกจะฟ้องตาน้อยงั้นหรอยายเด็กกำพร้า แน่จริงก็ตามมาเอาคืนเด้ ..... เฮ้ย!! "

ปรี๊นน..... " ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย จะหยอกกันให้รถชนตายหรือไงวะ ! " เสียงบีบแตรดังลั่นแยกพร้อมกับเสียงกร่นด่าออกมาจากรถเก๋งคันหนึ่งขณะที่กำลังจะออกตัวไฟเขียวแต่ต้องเบรกกระทันหัน รถข้างหลังเบรกตัวโก่งไปตาม ๆ กัน เพราะมีเด็กชายวิ่งถือไม้แขวนพวงมาลัยวิ่งตัดออกไป มีเด็กผู้หญิงผอมบางวิ่งตามเพื่อเอาของคืน หยุดยกมือไหว้ขอโทษสีหน้าหงอย ๆ เพราะเด็กชายคนนั้นวิ่งข้ามไปอีกฝั่งพร้อมกับกระโดดแลบลิ้นปริ้นตาใส่ไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไร แต่เธอข้ามไปไม่ทัน ชายหนุ่มมัวแต่หันมองตามเด็กน้อยที่กำลังเดินก้มหน้าหันหลังไปอีกทางอย่างสนใจ

ปรี๊นน...!! " ไฟเขียวแล้วก็ไปสิวะ " เสียงตะโกนมาจากทางด้านหลัง ทำให้เขาต้องรีบหันไปยกมือขอโทษแล้วรีบออกรถไปทันที....

........... //.......... 

@มหาวิทยาลัย BU

รถมอเตอร์ไซค์กลางเก่ากลางใหม่ วิ่งเข้ามาจอดที่รถนักศึกษา มนัสพงษ์ นักศึกษาชั้นปี 3 คณะบริหารภาคภาษาอังกฤษ รีบตั้งขาตั้งรถแล้ววิ่งขึ้นอาคารเรียน โดยไม่รอลิฟท์อย่างกระหืดกระหอบ

" มาร์ค ทางนี้โว้ย " เสียงโรมเพื่อน 1 ในกลุ่มที่สนิทกันร้องเรียกมาจากหน้าห้องที่กำลังเตรียมตัวจะเข้าสอบวิชาแรกของภาคเรียนที่ 1

" ไอ้เทนกับศิลาล่ะ " มาร์คถามขึ้นพร้อมกับหอบน้อย ๆ นั่งลงเป่าปากหลาย ๆ รอบ

" ไอ้ศิลามันโดนเรียกให้ไปส่งคุณปู่ที่สนามบิน ส่วนไอ้เทนกำลังเดินมานั่นไง " โรมตอบเพื่อนพร้อมกับชี้มือไปทางหนุ่มแว่นหน้าตี๋ที่กำลังเดินมาหาเพื่อน

" รีบวิ่งทำไมวะ กูเรียกไม่หันเหลือเวลาอีกตั้ง 20 นาที " เทนเอ่ยขึ้นพร้อมกับขยับแว่นตาเบา ๆ ก่อนนั่งลงข้าง ๆ กัน

" รีบน่ะดิ กูยังไม่อ่านหนังสือเลย กะว่าจะให้มึงกับไอ้โรมสรุปให้ฟ้งหน่อย ซักนิดก็ยังดี " มาร์คว่าพรางดึงชีทสรุปออกมาจากกระเป๋าสะพายในสภาพยับยู่ยี่ (น่าจะเรียกว่าเศษกระดาษน่าจะเหมาะกว่านะนั่น >~<)

" คุณมาร์คครับ ถ้ามึงกับไอ้ศิลาไม่เข้าใจ กู 2 คนนี่ก็ F ตั้งแต่นั่งรอสอบแล้วครับ พวกกูคงจะสอนปลาสวายว่ายน้ำได้หรอก " โรมว่าขึ้นขำ ๆ

" ก็ศิลามันเก่งนี่หว่า แต่กูเนี่ยถ้าไม่อ่านคือจบเลยนะ แล้วเมื่อคืนกว่าจะได้กลับจากร้านพี่รันก็ปาไปเกือบตี 3 กูร่างแทบสลาย " มาร์คว่าพร้อมกับเปิดชีทอ่านอย่างตั้งใจ

" เห็นพี่รันบอกว่าเมื่อคืนมึงได้ทิปเป็นหมื่นนี่หว่า " โรมเอ่ยแซวเพื่อนยิ้ม ๆ เมื่อคืนมาร์คไปทำงานพาร์ทไทม์เป็นนักร้องที่ร้านของศรันพี่ชายของโรม และทุกวันที่ชายหนุ่มมีคิวไปร้องเพลงที่นั่นจะมีแขกประจำมาแทบเต็มทุกโต๊ะ และมาร์คมักจะได้ทิปเป็นกอบเป็นกำกับงานนี้ มากกว่างานวิ่งส่งอาหารที่ทำช่วงกลางวันหลายเท่า

" อย่าทำพูด ลูกค้าพี่รันน่ะแหละตัวดี ลากกูไปนั่ง ถ้าทิปไม่หนักนะ กูไม่อดหลับอดนอนหรอก แล้วแม่งยังจะลากกูไปนอนอีก สยองชิบหาย " มาร์คว่าพรางลูบแขนตัวเองอย่างขนลุก เมื่อนึกถึงลูกค้า VIP ของพี่ชายเพื่อน

" ฮ่า ๆๆ อย่าบอกนะว่ามึงเสร็จพี่แมนไปแล้วน่ะ " โรมชี้หน้าล้อเลียนเพื่อน

" ไอ้บ้า คิดได้นะเอ็งนี่ แล้วจะชวนคุยทำไมครับ ไม่ติวให้ผมล่ะครับ " มาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องแล้วก้มลงอ่านหนังสือสีหน้าจริงจังใน 15 นาทีสุดท้ายก่อนสอบ

" มาร์ค พ่อให้มาบอกว่าวันเสาร์นี้กลับบ้านด้วย " เนสน้องชายต่างแม่ของมาร์คเดินเข้ามาบอกแล้วหันหลังจะเดินออกไป

" บอกพ่อด้วยนะวันเสาร์นี้ไปหาไม่ได้หรอกรับงานเอาไว้แล้ว " เสียงทุ้มตอบกลับขณะที่ตายังมองที่ชีทอย่างตั้งใจ

" ถ้ามึงกลับวันเสาร์ กูจะให้แม่จ่ายค่าเทอมให้ " เนสเอ่ยขึ้นเสียงห้วน

" กูหาเองได้ อย่ามายุ่งกับกู " ว่าจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นเตรียมจะเดินเข้าห้องสอบ

" ไอ้มาร์ค! " " เฮ้ ~ No…. อย่ามาสถุลและอวดรวยแถวนี้ครับคุณ กลับไปที่ของคุณครับ เชิญครับ " โรมขัดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนผายมือไปทางที่เนสเดินมา แล้วยักคิ้วไล่อย่างท้าทาย

" ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้มาร์ค พ่อตายเมื่อไหร่กูจะให้แม่โอนทุกอย่างให้กูให้หมด " เนสพูดขึ้นอย่างเคียดแค้น เขาเกลียดมาร์คมาตั้งแต่เด็ก เกลียดแบบไม่มีเหตุผล เกลียดที่เห็นแม่กับน้องชายอีกคนของเขาเอาใจมาร์คสารพัด ทั้งยังชื่นชมมาร์คหลาย ๆ ด้านอย่างภูมิใจ ไม่เคยชื่นชมเขาที่เป็นลูกแท้ ๆ เลยซักครั้ง และเมื่อขึ้นมหาลัยมาร์คได้ย้ายออกมาอยู่คอนโดลำพังในขณะที่เขาได้อยู่บ้าน ทั้ง ๆ ที่คอนโดนั้นมันเป็นของพ่อเขาและเขาก็สมควรจะได้อยู่ ไม่ใช่ประเคนให้ไอ้ลูกกำพร้าแม่ตายอย่างมาร์ค

" ไอ้เนสมึง! " มาร์คพุ่งออกมาจากห้องพร้อมหมัดลุ่น ๆ ทำให้เพื่อนรักอย่างโรมกับเทนที่กำลังจะเดินเข้าห้องสอบรีบรั้งคอเพื่อนไว้อย่างเร็ว

" ไอ้เนส ไอ้เนรคุณที่พ่อเป็นแบบทุกวันนี้เพราะใครมึงน่าจะสำนึก มึงพูดออกมาแบบนี้ถ้าน้านารถได้ยินจะรู้สึกยังไง " มาาร์คเอ่ยขึ้นเสียงดังจนคนที่กำลังยืนรอเข้าห้องสอบหันมามอง

" รู้สึกยังไงเหรอ รู้สึกโล่งน่ะสิวะ ทุกวันนี้แม่ต้องดูแลทั้งพ่อทั้งสวน ทุกอย่างในบ้านก็แม่กู มึงไม่คิดจะแบ่งเบาบ้างล่ะ " เนสว่าพร้อมกับเหยียดยิ้มหยัน

" มึงพูดแบบนี้ได้ไงเนส กูออกมาอยู่คนเดียว แล้วกูเคยขอค่าเทอมค่าเรียนจากที่บ้านซักบาทรึเปล่า ค่าน้ำค่าไฟก็ตัดผ่านบัญชีกูทุกเดือน แล้วมึงช่วยอะไรน้านารถบ้างนอกจากช่วยผลาญน่ะ " มาร์คขึ้นเสียงดังอย่างเหลืออด

" กูจะผลาญก็แม่กู อย่าเสือกสอน อยากได้ใช่มั๊ยคอนโดนั่นมึงอยู่ไปเลย พ่อตายเมื่อไหร่กูจะให้แม่ขายสวน ขายคอนโดมึงซะ กูจะคอยดูว่ามึงจะมีปัญญาไปอยู่ที่ไหน " เนสว่าขึ้นอย่างไม่อาย

" ไอ้เนส !! .." ผลัวะ !!! มาร์คสะบัดแขนออกจากมือเพื่อน หมัดลุ่น ๆ ประเคนเข้าใส่คนปากดีอย่างไม่ทันตั้งตัวจนล้มหงายหลังเลือดกลบปากไปอย่างเสียท่า โรมและเทนช่วยกันกอดรั้งแขนเพื่อนชายเป็นพัลวัน

" มึงเตรียมโดนไล่ออกได้เลยไอ้มาร์ค กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่ " เนสว่าพรางขยับจะลุกขึ้นยืน

" แต่ลุงว่าเนสมีเรื่องต้องคุยกับลุงก่อนสอบนะ " อาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ คณบดีประจำคณะบริหารที่ทั้ง 2 เรียนอยู่กล่าวเสียงเนิบพร้อมกับกัดฟันมองหน้าชายหนุ่มลูกชายของน้องชายอย่างเหลืออด

" แต่มัน... " " ไปพบลุงที่ห้อง เดี๋ยวนี้ มาร์คเข้าไปสอบได้แล้วไป " คณบดีเอ่ยสวนขึ้นพร้อมกับสั่งหลานชายคนโตให้เข้าห้องสอบตามเพื่อน

" แต่ลุงครับ มันทำร้ายผมนะใคร ๆ ก็เห็น " เนสเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ

" แต่มาร์คจะไม่ทำร้ายเธอถ้าเธอไม่หาเรื่องเขาก่อน เรื่องนี้ลุงจำเป็นต้องให้พ่อกับแม่เธอรู้นะ ปล่อยไว้แบบนี้ได้เสียอนาคตทั้ง 2 คนแน่ " คนเป็นลุงเอ่ยขึ้นเสียงดังพร้อมกับหันหลังเดินกลับไปที่ห้องทำงานด้านหลังชั้นเดียวกันมีเนสเดินตามไปอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง

..........//..........

ช่วงเที่ยงรถครอบครัวคันใหญ่คุ้นตาวิ่งเข้ามาจอดหน้าตึกคณะบริหาร มาร์คและเพื่อนที่กำลังนั่งติวเตรียมสอบภาคบ่ายเงยหน้ามอง  " มาร์คนั่นรถบ้านมึงหนิ " โรมเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองหน้าเพื่อน

" อือ คงมาเรื่องเมื่อเช้าล่ะมั้ง " มาร์คว่าพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างใช้ความคิด ถ้าลองได้เอารถคันใหญ่นี่มาพ่อเขาต้องมาแน่แล้วเขาก็ไม่อยากให้ท่านรู้ถึงนิสัยน้องชายต่างแม่มากนักเพราะท่านกำลังป่วยและอยากให้พี่น้องรักกัน มาร์คกลัวท่านคิดมากและทรุดลงอีก

" พี่มาร์ค คณบดีให้มาตามครับ " เด็กรุ่นน้องปี 2 เดินเข้ามาบอกยิ้ม ๆ 

"ขอบใจ เดี๋ยวพี่ไป " มาร์คเอ่ยเสียงทุ้มพร้อมกับมองหน้าเพื่อนแล้วถอนหายใจหนัก ๆ ศิลาตบบ่าเพื่อนเบา ๆ อย่างให้กำลังใจส่วนเทนพยักหน้าให้ยิ้ม ๆ

" เอางี้พวกกูไปด้วย กูอยากรู้ว่าไอ้เนส มันจะแถยังไง " เทนว่าพรางลุกขึ้นเก็บของแล้วพยักหน้าให้เพื่อน แล้วทั้ง 4 ก็พากันเดินขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องคณบดีตามที่รุ่นน้องมาเรียก