ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : #2 First Day
6.00a.m.
O W E N TM.
“ โมโมะริ่ื่นไ้แล้ว ” เสียอยอนปลุโมโมะ
“ ออี5นาทีนะ ” โมโมะอบอยอน
“ ไม่ไ้ี่นาที็ไม่ไ้ทั้นั้นแหละ ” อยอนยัปลุโมโมะ่อ
โมโมะลืมาึ้นมาูนาฬิา “ ยั6โมเ้าอยู่เลยนะ ” แล้วโมโมะ็นอน่อ
“ ะื่นมั้ย ” อยอนถามโมโมะเสียแ็
“ ไม่ื่นนนน ”
“ แน่ในะ ” อยอนถามโมโมะเพื่อวามแน่ใ
“ แน่สิ ”
“ นี่แหนะ ” อยอนนอนทับโมโมะเพื่อให้โมโมะยอมื่น
“ ื่นนะ ื่นไ้แล้ว ยันฮิราอิ โมโมะ ”
“ ็ไ้ันยอมื่นแล้ว ”
“ ว่าะื่นไ้นะ ”
“ เธอนี้ัวหนัมาเลยนะรู้ัวมั้ย ”
“ ันรู้ัวี ไม่้อมาพู ไปอาบน้ำเลยไป ”
“ อาบให้หน่อยสิ ” โมโมะอ้อนอยอน
“ ไม่เว้ย ”
“ ิ อาบเอ็ไ้ ”
อยอนนั่เล่นโทรศัพท์รอโมโมะอาบน้ำ
“ เสร็แล้ว ” โมโมะออมาาห้อน้ำ
“ ันหิวอ่ะอยอน ”
“ ั้นไปิน้าวัน ” อยอนหยิบระเป๋า
“ โอเ ” โมโมะเินามอยอนไป
“ อยาินอะไร ” อยอนถามโมโมะ
“ อะไร็ไ้ ”
“ หึ อะไร็ไ้ ผัระเพามั้ยล่ะ ”
“ ันอยาินาหมู ”
“ โอเ ั้นไปัน ”
“ แล้วะไปยัไอ่ะ ” โมโมะถามแล้วทำหน้าใส่อยอน
อยอนไม่พูอะไร เธอับมือโมโมะแล้วพาเินไปที่ลานอรถ
“ ับรถไปไ ” อยอนหันหน้ามาพูับโมโมะ
“ เิึ้นรถ่ะ ” อยอนเินไปเปิประูให้โมโมะ
“ รถเธอสะอาันะ ” โมโมะพูพร้อมูรถอยอน
“ รัเ็มั้วยสิ ” อยอนเอื้มมือไปรัเ็มัให้โมโมะ ทั้สอสบาัน โมโมะหน้าแึ้น
“ โมโมะไม่สบายรึหน้าแเียว ”
“ อ่อป่าว ันร้อนน่ะ ” โมโมะอบ้วยวามเิน
ร้านอาหาร
“ สั่เลยนะ เี๋ยวันเลี้ยเอ ” อยอนบอโมโมะ
“ ไ้เลย ”
“ เี๋ยวมีเพื่อนันมา้วยนนึนะ ”
“ โอเ ีเลยันะไ้มีเพื่อน ”
“ เี๋นวันมานะ ” อยอนเินออไปนอร้าน
“ โมโมะ นี้เพื่อนัน ” อยอนเินเ้ามาับผู้หิผมสั้น ัวเล็
“ หวัี โมโมะ ันื่อแยอนนะ น แยอน เรียแ็ไ้นะ ”
“ หวัี ยินีที่ไ้รู้ันะ ”
อยอนย้ายที่ไปนั่้าโมโมะ
“ โมโมะเป็นนี่ปุ่นหรอ ”
“ ใ่ เธอรู้ไ้ไหรอ ”
“ ็เมื่อืนนี้ไอ้อมันบออ่ะ ”
“ อ่อ ถึว่าล่ะไม่หลับไม่นอน ” โมโมะพูแล้วหันหน้าไปหาอยอนที่อนนี้ลายเป็นแมวอยู่
(แสโทรศัพท์ออยอนทำให้โมโมะนอนไม่หลับ)
“ อาหารมาแล้วินเถอะ เี๋ยวเย็นหม ” อยอนรีบเปลี่ยนเรื่อุย
“ โมโมะนี้น่ารััเลยนะ ”แมโมโมะ
โมโมะยิ้มเพราะวามเิน
อยอนเห็นแพูแบบนี้เลยเอาแนไปอไหล่โมโมะ
“ ไปมหาลัยันเถอะ ” อยอนเรียพนัานมาเพื่อเ็บั
หน้าร้านอาหาร
“ แไม่ไป้วยันหรอ ” โมโมะถามแ
“ ไม่เป็นไร เราเอารถมาอ่ะ ”
“ โมโมะึ้นรถไ้แล้ว ” อยอนเรียโมโมะ้วยเสียแ็
โมโมะเินึ้นรถอย่าสะบายใเพราะเธออิ่มแล้ว
“ มีวามสุัเลยนะเธอน่ะ ”
“ ็ใ่น่ะสิ ไ้ินออร่อยๆ แล้ว็ไ้เพื่อนใหม่ อีอย่ามีนเลี้ยไม่้อ่ายเอ ”
อยอนทำหน้าบึ่ ไม่ยิ้มไม่พูับโมโมะ
“ อยอน เธอเป็นอะไรรึป่าว ”
“ .... ”
“ ยู อยอน เธอเป็นอะไร โรธันหรอ ” โมโมะยัถาม่อไปเรื่อยๆ
โมโมะเอาหน้าเ้าใล้ๆอยอน
“ อยอน...ว้ายยย ” อยอนเบรรถแบบระทันหัน
“ ถึมหาลัยแล้ว เธอมีรับน้อไม่ใ่หรอ อีอย่าอย่าไปทำัวระโระเล่ะ
“ โอเ เธอไม่ไ้โรธันใ่มั้ย ”
อยอนไม่อบโมโมะหยิบระเป๋าแล้วลารถ
ึเรียน
“ นี่เธอ ” ผู้หิผมยาวหน้าาหน้ารัเรียโมโมะา้าหลั
“ เรียันหรอะ ” โมโมะถามลับ
“ ใ่่ะ เธอื่ออะไรหรอ ”
“ ันื่อโมโมะ่ะ ฮิราอิ โมโมะ่ะ แล้วุ.. ”
“ ันื่อานะ่ะ มินาโาิ านะ ”
“ เรามาเป็นเพื่อนันีมั้ย่ะ ”
“ ่ะ ”
ึเรียน B
“ เห้ยอ มาสายัว่ะ ” แถาม
“ รถิว่ะ ”
“ อ้าวุ๊บ มาั้แ่เมื่อไรว่ะ ”
“ ใรว่ะ ” แถามอยอน
“ อ่อนี่าฮยอนเพื่อนสมัยประถม ”
“ หวัหี เราาฮยอน ิมาฮยอน เรียุ๊บ็ไ้นะ:) ”
“ เห้ยๆ นั้นพี่มินะหนิว่ะ ”
“ พี่มินะ ” ทั้3เรียมินะพร้อมันเพราะทั้3สนิทับมินะอยู่แล้ว
“ อ้าวอ แ ุ๊บ ”
“ เป็นไบ้าพี่ ”
“ ็ี ั้นพี่ไป่อนนะ ”
6.00 p.m.
“ านะ ันลับหอ่อนนะ ”
“ โอเ ลับีๆล่ะ ”
หอพั
“ อยอน๋า โมโมะริ่ลับมาแล้ว ”
~ริบ~
“ อ้าว อยอนหายไปไหน ”
“ ันอยู่นี่ ”
“ อ้าวไปทำอะไรหบัประู ”
“ เธอนั้นแหละาถั่วเอมอไม่เห็นัน ”
“ ไปอาบน้ำไ้แล้วไป ” อยอนปิประูแล้วไล่โมโมะไปอาบน้ำ
“ อ๋าวันนี้โมะเหนื่อยมาเลยอไม่อาบนะ”
“ ไ้ ั้น็ไม่้อมานอน้วยันนะ ”
อยอนับโมโมะนอนเียเียวันเพราะโมะลัวผี
“ อาบ็ไ้ ”
——————————————————
*บแล้วอนนี้โมะ็ะี้อ้อนหน่อยๆ
อ็ะี้อนนิๆ อบุที่อ่านบนะะ
ผิพลาประารใ็้ออโทษ้วยนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น