คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
Chapter 1
จิ๊บ จิ๊บ..!!.จิ๊บ จิ๊บจิ๊บ....!!!
อ๊าก!!.....นกบ้า!!! เงียบๆหน่อยได้ไหม คนจะหลับจะนอน ฮ้าววววว....ง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว วันนี้อากาศดีรึไงนะ เจ้านกพวกนี้เลยออกจากรังแต่เช้า เอ๊...หรือว่า...นี่มันสายแล้วนี่หว่า...!!! OoO
ฉัน...เจนจินดา (พ่อแม่เรียกฉันว่า เจนนี่) ตื่นสายเป็นกิจวัตร และนิสัยนี้เป็นมาตั้งแต่ฉันมาเข้าเรียนมัธยมปลายที่นี้ เพราะโรงเรียนที่นี้มันเรียนเช้ามากน่ะสิ ทุกวันแม่จะต้องไปส่งฉันที่โรงเรียน เฮ่อ..น่าเบื่อชะมัดเลย =_=
ปัง ปัง ปัง!!! (ฉันเคาะประตูห้องนอนแม่)
“แม่ ตื่นเร็ว หนูสายแล้วนะ”
“.....”
“แม่ ถ้าขืนยังนอนอยู่อีกล่ะก็ หนูต้องสายไปมากกว่านี้ แล้วหนูต้องโดนอาจารย์ฟาดแน่ๆเลย ฮือๆๆๆ T_T” เฮ้อ รู้แล้วล่ะ ว่านิสัยขี้เซาของฉันมาจากใคร++
“อีกห้านาทีนะ”
ยังจะนอนอีกหรือเนี่ย T_T นี่อาทิตย์แรกของการเปิดเทอม ฉันสายไปแล้วสามวัน แล้วที่สำคัญตอนนี้ฉันไม่ใช่นักเรียนธรรมดาซะด้วย ฉันเป็นถึงรองประธานนักเรียนเชียวนะ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เต็มใจก็ตามเถอะ!!แต่ถ้าไปสายต้องโดนทำโทษถึงสองเท่า TT_TT
“แม่ ห้านาทีแล้ว ลุกจากเตียงเดี๋ยวนี้นะ”
“เจนนี่ ไม่อาบน้ำเหรอลูก ตัวเหม็นเชียว ผมเผ้าหวีซะบ้างซิ เป็นผู้หญิงหรือเปล่าเราเนี่ย!=_=”
ยังจะมาบ่นอีก ก็มันสายแล้วนี่นา มีเวลาแปลงฟันก็บุญแล้ว -_-^
บรื๊น....บรื๊น....
ในที่สุดก็มาถึงโรงเรียน ใช้เวลาสิบห้านาทีแป๊ะ! แม่ฉันรักษาสถิตินี้ไว้ได้เสมอ ก็ลองคิดดูล่ะกัน จากบ้านมาถึงที่โรงเรียนถ้ารถไม่ติดคนปกติต้องใช้เวลาถึงสามสิบนาที เหอๆๆ แม่ฉันไม่ธรรมดาแฮะ -_-^^
“เจนนี่...=_=”
“อะไรอีกล่ะแม่!!” คนยิ่งๆสายแล้วด้วยยังจะเรียกอีก
“กระเป๋าตังค์ ไม่เอาไปด้วยเหรอ =_=”
“อุ๊ย...แหะๆๆ ลืมค่ะ ... ขอบคุณค่ะแม่ ไปแล้วนะสวัสดีค่ะ^-^ เอ่อ...แล้ววันนี้มารับให้ตรงเวลาด้วยนะคะ”
เกือบจะไม่ได้กินข้าวแล้วไหมล่ะฉัน แม่เรานี่วันนี้ใจดีเป็นพิเศษแฮะ ถ้าฉันลืมกระเป๋าตังค์ไว้ในรถปกติก็จะไม่ค่อยเตือนกันหรอก ก็จะปล่อยให้ฉันอดข้าวอดน้ำทั้งวันน่ะสิ ชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยล่ะแม่
!!! ตายแล้ว !!! OoO นี่เรามาสายอีกแล้วเหรอเนี่ย T.T ต้องโดนครูตีแน่ๆเลย ชักมีลางไม่ดี ไปหลบในห้องน้ำดีกว่า รอให้ทุกคนขึ้นห้องก่อนแล้วค่อยออกไปดีกว่า โฮะๆๆ เรานี่อัฉริยะจริงเลย ฮุๆๆๆ
ตั้งแต่ฉันย้ายมาจากอเมริกาแล้วมาต่อม.ปลายที่โรงเรียนต่างจังหวัดที่นี่ ฉันก็ก่อวีรกรรมไว้เยอะเหมือนกัน ก็ที่นี่มันช่างมีอะไรให้ทำเยอะแยะมากกว่าที่อเมริกาเสียอีก และเด็กไทยก็แกล้งง่าย แกล้งสนุกด้วย เฮ่อๆๆๆ -.,- (ความจริงตัวเองก็เป็นคนไทย 100% แถมเกิดที่จังหวัดนี้ด้วย)
โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนสห...เปิดสอนสองภาค ภาคอินเตอร์(นานาชาติ) กับ ภาคธรรมดา และแถมยังมีชื่อเสียงในทางลบด้วย-_-^ ก็แม่อีกนั่นแหละที่พาฉันมาเข้าโรงเรียนนี้ หลอกฉันว่าเป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดในจังหวัด แต่ความจริงสภาพภายนอก ตึก อาคารเรียนต่างๆก็ดูดีที่สุดจริงๆนั่นแหล่ะ แต่เด็กนักเรียนที่นี่มักจะเป็นเด็กเหลือขอ(ส่วนใหญ่เป็นเด็กภาคอินเตอร์) มีแต่พวกร้ายๆทั้งนั้น หรือแม่จะเห็นว่าฉันเป็นเด็กเหลือขอนะ -_-‘’
แปดโมงตรงโรงเรียนที่ประเทศไทยจะต้องมีการเคารพธงชาติ และสวนมนต์ (โรงเรียนฉันเคร่งครัดในศาสนาพุทธมาก ต้องสวดมนต์แม้แต่เด็กภาคอินเตอร์ก็ต้องมาเข้าแถวและสวดด้วย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้นับถือศาสนาพุทธก็ตาม -_-).....และ.....สิบห้านาทีผ่านไป.....พวกนักเรียนคงขึ้นห้องกันหมดแล้วล่ะ ออกไปดีกว่า...ลัน ลัน ล้า+++วันนี้รอดตัวแล้ว หุๆๆ ^o^
ในขณะที่ฉันกำลังเดินขึ้นตึกเรียนอย่างเบิกบานใจอยู่นั้น
ปิ๊ง ปิ๊ง ป๊อง
เอ๋...ประกาศอะไรอีกน๊า??
‘คณะกรรมการนักเรียนที่ชนะการเลือกตั้งเมื่อต้นสัปดาห์ กรุณามาที่ห้องฝ่ายปกครองด้วย’
ปิ๊ง ปิ๊ง ป๊อง
น่าเบื่อชะมัดยาดเลย -_-
พอเปิดเทอมปุ๊บ ที่โรงเรียนของฉันก็จะมีการเลือกตั้งคณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่ โดยจะต้องเป็นเด็กนักเรียนชั้นม.ห้า หรือเกรดสิบเอ็ดเท่านั้น แต่ปีนี้มีแต่พวกเด็กภาคธรรมดาที่ลงสมัคร(ฉันอยู่ภาคอินเตอร์) แต่โรงเรียนของฉันภาคอินเตอร์กับภาคธรรมดาเป็นศัตรูกันมานานหลายพันปีนู้นแล้ว(เวอร์ซะไม่มี) -_-; พวกเพื่อนๆของฉันไม่อยากให้พวกภาคธรรมดามาเหนือกว่า(คณะกรรมการนักเรียนค่อนข้างมีอิทธิพลต่อหลายๆกิจกรรม) ก็เลยมีการจับฉลากพวกที่อยู่ภาคอินเตอร์ด้วยกัน เพื่อให้เป็นตัวแทนไปลงสมัครและหาเสียง รายชื่อที่ถูกจับออกมาเป็นเพื่อนกลุ่มฉันหมดเลย(สงสัยจะโดยล๊อกแฮะ -_-) ส่วนประธานนักเรียนนั้นต้องเป็นผู้ชาย(ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน) ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของฉันเอง และทั้งๆที่ไม่ได้หาเสียงเลยแม้แต่น้อย กลุ่มของฉันดันชนะซะอย่างงั้น สงสัยเพราะหน้าตา(ก็กลุ่มฉันมีแต่คนหน้าตาดีนะสิ) โดยเฉพาะอีตาที.เค(ประธานนักเรียน) ขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนเลยทีเดียว
กำลังนึกถึงก็เดินผ่านมาพอดี
“เฮ้...ที.เค! รอด้วยซิ”
“อ้าว...หวัดดีเจน เพิ่งมาเหรอ”
“ก็เออดิ...นี่อาจารย์เรียกทำไม”
“จะไปรู้มั๊ย...ก็กำลังจะไปหาอาจารย์เหมือนกันเนี่ย”
“แล้วคนอื่นๆล่ะ”
“กำลังลงมา พอดีขายาวเลยเดินลงมาเร็ว”
ใช่ซิ...ที.เค ก็นายตัวสูงอย่างกับเปรตขนาดเนี่ย ขาก็ยาว เชอะ..(ตัวเองเตี้ยเองอ่ะ)
++ณ ห้องฝ่ายปกครอง++
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ที.เค เคาะประตูตามมารยาท
“เข้ามา”
อาจารย์ฝ่ายปกครองนี่ชอบทำเสียงดุจังเลย -_-‘
“คนอื่นๆล่ะ”
“กำลังตามมาครับอาจารย์”
“อืม...เอ๊ะ เจนจินดา วันนี้รู้สึกว่าจะไม่เห็นเธอตอนเข้าแถวนะ มาสายอีกแล้วใช่มั๊ย”
“เข้าสิค่ะ อาจารย์มองไม่เห็นเอง ไม่เชื่อถามที.เคดูสิค่ะ ใช่มะที.เค”
“ไม่รู้ครับอาจารย์ ผมว่าผมก็ไม่เห็นนะ -_-”
อ๊ากกก...!ทำนายไม่ช่วยเพื่อนเลยล่ะ นายที.เค เดี๋ยวนายได้ตายแน่!
“ช่างเถอะๆ วันนี้ยกให้หนึ่งวัน”
เอ๊...มาแปลกแฮะ ปกติฉันต้องโดนฟาดไปแล้วซิ(ไม่ชอบมาพากล)
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
อ่ะ พวกเพื่อนๆฉันมาแล้ว
“สวัสดีค่ะ/ครับ อาจารย์ ^o^”
“อ้าว ยัยเจน มาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อเช้าไม่เห็นเธอมาเข้าแถวนี่ คิดว่ายังอยู่บนเตียงที่บ้านซะอีก”
ยัยกระต่าย เธอพูดมากไปแล้วนะ -_-;;
“อย่าเพิ่งคุยกันมานั่งตรงนี้ทุกคน”
เฮ้อ น่าเบื่อจัง อาจารย์จะพูดอะไรน๊า
“พวกเธอแบ่งหน้าที่ที่จะรับผิดชอบกันแล้วใช่มั๊ย”
“ค่ะ/ครับ ^o^”
“งั้นมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า...”
บร้า บร้า บร้า อาจารย์ก็สั่งงาน แบ่งงานให้พวกเรานั่นแหละ เมื่อไหร่จะพร่ำจบนะ ง่วงจะตายอยู่แล้ว...=_=
“ทุกคนเข้าใจแล้วใช่มั๊ย...เอาล่ะนั่นคือหน้าที่ปกติที่พวกเธอต้องรับผิดชอบในปีนี้ อีกเรื่องหนึ่งครูคิดว่าพวกเธอน่าจะรู้มาบ้างว่าจะมีนักเรียนแลกเปลี่ยนมาเรียนที่นี่ และครูจะจัดให้อยู่ห้องของพวกเธอ และพวกเธอต้องคอยดูแล อย่าทำให้โรงเรียนต้องขายหน้าล่ะ คนที่จะรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเด็กเหล่านั้น คือ เธอ เจนจินดา”
.......................อะ อะ อะไรนะ!!! ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ -_-;
“เพราะครูรู้มาว่าเธอเคยอยู่ต่างประเทศมาก่อน เธอน่าจะเข้าใจ และเข้ากับเด็กพวกนั้นได้ดี ^_^”
เหมือนอ่านใจเราได้แฮะ O_O
“อาจารย์ค่ะ ! พวกเด็กแลกเปลี่ยนที่ว่า ผู้ชายหรือผู้หญิงค่ะ” ยัยกระต่ายยกมือขึ้นถามอย่างกระตือลือล้น
“ที่มาปีนี้ก็มีแค่สามคน มีชายสองหญิงหนึ่ง”
“ว้าว...OoO มีผู้หญิงด้วยเหรอฮะ” นายโจพูดอย่างมีความหวัง(หวังงาบผู้หญิงสิท่า)
“เอาล่ะพวกเธอขึ้นไปเรียนตามปกติได้ พวกเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนจะมาหลังพักเที่ยง แล้วครูจะพาพวกเขาขึ้นไปแนะนำที่ห้อง ทำตัวให้เรียบร้อยต้อนรับเพื่อนใหม่ด้วยล่ะ”
“ค่ะ/ครับ ^o^”
ชิ ทำไมต้องมาอยู่ห้องฉันด้วยล่ะ ที่สำคัญให้ฉันให้ฉันดูแลพวกนั้นด้วย เฮ่อ...อาจารย์คงทำโทษที่ฉันมาสายบ่อยๆล่ะมั๊ง T.T ส่วนยัยกระต่ายเพื่อนรักของฉันพอขึ้นห้องปุ๊บก็ไปเมาส์กับเพื่อนๆทันทีก็คงเรื่องที่นักเรียนใหม่จะมานั่นแหละ น่าเบื่อ ง่วงนอน ไม่มีอารมณ์เรียนแล้วไปแอบงีบดีกว่า....
และแล้วฉันก็มาสิงอยู่ที่ประจำของฉัน(ระเบียงห้องเก็บของของภารโรง) ที่นี่เป็นที่ที่ฉันจะมาตอนโดดเรียน และมานั่งคิดอะไรเพลินๆ และจากตรงนี้สามารถมองเห็นสนามบาสเก็ตบอลได้ เหอๆๆ รุ่นพี่ฮิวโก้ สุดหล่อของฉัน ฉันแอบชอบพี่เขามาตั้งนานแล้ว แต่ก็ทำได้แค่มองเท่านั้น T.T(เข้าสู้โหมดฝันกลางวัน Zzzz คร๊อกฟี้...)
“อุ๊บ ฮ่าๆๆๆๆ”
“=_= อารายครายมารบกวนเวลานอนของฉาน”
“เจน...เธอหลับน้ำลายหยดติ๋งๆแล้ว ไม่รู้ตัวรึไง”
“อาราย” ซู้ด ซีด (ดูดน้ำลายกลับ -_-;)
อ้อ โจนี่เอง กำลังฝันถึงพี่ฮิวโก้อยู่เลย มารบกวนทำไม!เนี่ย
“อะไร!ถ้านายไม่มีเหตุผลดีๆที่จะมาปลุกฉัน นายได้ตายแน่”
“คือว่ามีไรมาบอก...นี่แกรู้รึเปล่าว่าที.เคมัน...อุ๊บ...ปล่อยกูนะโว๊ย!!”
ที.เค โผล่มาจากไหนไม่รู้ เอาส้มยัดปากโจ (ไม่รู้แฮะว่าชอบกินส้ม) เล่นอะไรกันหว่า ฮ่าๆๆดูสองคนนี้แกล้งกันก็สนุกดี เหมือนเด็กๆทะเลาะกัน”
“นี่มีอะไรกันเหรอ โจนายจะบอกอะไรฉันเหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอกเจนเรื่องแบบว่าของผู้ชายๆเค้าน่ะ นี่จะหมดเวลาพักเที่ยงแล้วนะ ไปเตรียมตัวต้อนรับเด็กใหม่
ได้แล้ว” ที.เค เป็นคนพูดแทนโจเพราะ โจมีส้มยัดอยู่ที่ปากน่ะสิ -_-;
ชิ ไม่อยากรู้ก็ได้ ไปกินข้าวดีกว่า หิวแล้ว ชวนกระต่ายไปกินเป็นเพื่อนด้วยดีไหมนะ
“เจนนนน!!!”
“เสียงดังมาเชียว กำลังคิดถึงอยู่พอดี ป่ะ ไปกินข้าวกัน”
“แอบมางีบอยู่ที่นี่เอง ว่าแล้วเชียว แล้วนั่นโจกะที.เคเล่นอะไรกันน่ะ -_-;”
“ไม่รู้เหมือนกัน ปล่อยพวกมันเถอะ เราไปกินข้าวกันดีกว่านะ”
“จะกง จะกินอะไรอีกล่ะ นี่มันหมดเวลาพักแล้ว”
“ช่างมันเหอะ ก็ฉันหิวนี่นา”
“อาจารย์ให้มาตาม บอกว่าเดี๋ยวเด็กใหม่จะมาแล้ว พวกเธอก็เลิกเล่นได้แล้ว!!”
ยัยกระต่ายตะโกนด่า โจกับที.เค ที่มัวแต่เล่นกันเสียงดัง อืม เหมือนแม่ดุลูกเลย
พวกเราทั้งสี่คนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เข้ามาที่นี้วันแรก ก็อาจารย์จับกลุ่มให้พวกเราทำงานด้วยกันนะสิ งานวิชานั้นเลยได้ไข่ต้มมากิน เพราะมัวแต่เถียงกัน เลยไม่ได้ทำงานส่ง หลังจากนั้นพวกเราก็สนิทกันอย่างช่วยไม่ได้เพราะต้องทำงานส่งซ่อมตั้งหลายครั้งน่ะสิ
พอมาถึงห้องเรียน ทุกคนในห้องเรียนก็ดูตื่นเต้นกันเชียว โดยเฉพาะผู้หญิง คงหวังว่าเด็กใหม่ที่เข้ามาจะหน้าตาดีน่ะสิ เพราะโรงเรียนนี้น่ะ มีผู้ชายน้อย คนหล่อก็น้อย เฮ้อ..เวรกรรม ดีนะที่ฉันไม่ได้บ้าผู้ชายไปด้วย(เพราะฉันมีแต่รุ่นพี่ฮิวโก้น่ะสิ หุๆๆๆ –.,-)
“นักเรียนค่ะนั่งที่ให้เรียบร้อย ครูมีนักเรียนใหม่มาแนะนำ”
แหมอาจารย์ประจำชั้นของฉันก็ระริกระรี้เชียว ท่าทางนักเรียนใหม่คงจะหน้าตาดี อาจารย์ฝ่ายปกครองเป็นคนนำพวกนั้นเข้ามา...โห...หล่อจังเลยแฮะ O_O ทั้งสองคนเลย ผู้หญิงก็สวยมากเลย
“เอาล่ะจ๊ะ แนะนำตัวทีละคนเลยนะจ๊ะ “
-แน่นอนว่าต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษ(ก็เรียนภาคอินเตอร์นี่นา) แต่เพื่อเป็นการสะดวกต่อท่านผู้อ่านฉันแปลให้เลยล่ะกันนะค่ะ ^_^-
คนแรกที่ก้าวออกมา ตัวสูงมากหุ่นดี อย่างกับนายแบบแน่ะ หน้าตาก็ดี อ่ะมีลักยิ้มด้วย โฮะๆๆ ผู้หญิงในห้องฉันต้องละลายไปแล้วแน่ๆเลย (จะว่าไปแล้วก็สเป๊คฉันเหมือนกันนะเนี่ย)
“สวัสดีครับ ชื่อเจสซี่ เป็นคนใต้หวัน พูดไทยได้แต่อาจจะไม่ชัด ฝากเนื้อฝากตัวด้วย”
ท่าทางหยิ่งๆยังไงไม่รู้แฮะ สงสัยจะคิดว่าตัวเองหล่อมากล่ะสิ ชิ -_-
ส่วนคนที่สองนี่ก็หน้าตาน่ารักดี ตัวสูงๆ(พวกนี้กินเสาไฟฟ้าเป็นอาหารรึไงนะ ถึงได้สูงนัก) แต่ก็อวบๆหน่อย
“สวัสดีคร๊าบบ ชื่อบูนครับ เรียกผมว่าบูนนี่ล่ะกัน เป็นลูกครึ่ง ไทย-สิงคโปร์ ครับ ดังนั้นจึงพูดไทยได้ชัดมากครับ สองปีนี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคับ”
คนอะไรชื่อบูนหน้าก็ออกจะจี๊น จีน แต่คนนี้ท่าทางเป็นมิตรแฮะ ขี้เล่นด้วย แบบนี้สเป็คกระต่ายนี่นา พอฉันหันไปดูยัยต่าย ยัยนั้นเพ้อไปแล้วยังไม่พอทำน้ำลายหกอีก แม่คู้ณ เก็บอาการหน่อยสิยะ!
คนที่สาม...ผู้หญิง ท่าทางดูเป็นคุณหนูมาก หน้าตาสะสวย เหอๆๆแบบนี้โจมันต้องชอบแน่ๆเลย
“สวัสดีค่ะ ชื่อเอมี่ค่ะ เป็นคนจีนแต่เรียนภาษาไทยมา เลยพูดได้นิดหน่อย ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ”
อืม...ท่าทางเป็นมิตรดี คิดว่าจะสวยแล้วหยิ่งซะแล้ว
“เอาล่ะ รู้จักชื่อไปแล้ว พวกเธอก็ดูแลเพื่อนด้วยล่ะ”
“ค่ะ/ครับ ^o^”
“งั้น เจนจินดาลุกขึ้น” อาจารย์ฝ่ายปกครองที่ยังอยู่ในห้องพูดขึ้นพร้อมกับชี้มาที่ฉัน
อะ อะ ไร ทำไม เรียกฉันลุกขึ้นล่ะ O_O.......แล้วอาจารย์ก็หันไปบอกกับสามคนนั้นว่า
“นักเรียนคนนี้ จะคอยแนะนำโรงเรียนให้พวกเธอ และจะเป็นคนคอยตอบคำถามที่พวกเธอสงสัยเกี่ยวกับทุกเรื่องในโรงเรียน”
ฉันไม่รู้จะทำอะไรได้ ก็ได้แต่ส่งยิ้มไป ก็มีบูนนี่กับเอมมี่ที่ยิ้มกลับมา ส่วยนายเจสซี่อะไรนั่น จ้องฉันอย่างกับฉันเป็นตัวประหลาดงั้นแหละ เชอะก็ฉันมันหน้าตาประหลาดนี่ แถมชื่อก็เช้ย เชย...ชิ
“เอาล่ะ เธอสามคนไปนั่งตรงที่ว่างๆได้เลย”
พออาจารย์ออกไป พวกผู้หญิงก็กรู กันเข้าไปหาบูนนี่กับเจสซี่ทันที ส่วนพวกผู้ชายก็ไปจับกลุ่มกันที่โต๊ะของเอมี่กันหมด โดยเฉพาะ นายโจ (ตัวดีเลยนะนั่น) แต่ดูท่าทางของเจสซี่เย็นชากับเพื่อนใหม่จัง ดังนั้นพวกผู้หญิงก็เลยไปรุมกันที่โต๊ะของบูนนี่หมดเลยน่ะสิ...(แอบเห็นยัยกระต่ายรี่ไปคนแรกเลย)
ฉันกำลังนั่งมองท่าทางของยัยกระต่ายเพลินๆ ก็มีคนมาสะกิดไหล่ฉัน
“เธอ เจนนี่ใช่มั๊ย จำฉันรึเปล่า”
เอ๋...เจสซี่นี่นา O_O
ความคิดเห็น