คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ในห้องทำงาน NC++
"อ๊ะ รนั้นไม่ไ้นะ" ้วยพฤิรรมหยิ่แสนยิ และบุลิที่เป็นผู้บัาารอเา ายหนุ่มลับินเธอทุส่วน้วยวามูื่ม ปลายเท้า า รนั้น...ที่เรียไ้ว่าสปรว่าส่วนใอร่าาย
ไม่เยิว่าผู้ายแสนหยิ่และปาร้ายเ่นเา เปลี่ยนพฤิรรมเป็นนละนอนอยู่บนเียไ้ยัไ
และแล้วเพียวั็โนอุ้มาำแพมาที่โ๊ะทำาน รอประธานหนุ่มวาเธอล
ริมฝีปาหยัอเายัประบปาับเธออยู่ มือหนาระาเนไทอนอออย่ารวเร็ว รวมถึระุมเสื้อสูทสีำ
มือที่ระายไป้วยเส้นเลือปูนูนอเาบลึรอยแยุหลาบอเธอ เพียวับิัวไปมา้วยวามระส่ำระสาย
เอสาร่าๆถูวาลพื้น ระัระายไปนละทิศละทา ายให่แสนบึบึนบเบียเ้ามาหาเธอ
รับรู้ไ้ถึร่าายแ็แรอเาที่อยู่ระหว่าาอเพียวัพลันทำรนั้นเห่อร้อนอย่ายาะเป็น
มือแร่ปลระุมเสื้อเิ้อเธอออ บีบลึหน้าออวบอั๋นที่่อนอยู่ภายใ้เสื้อั้นในสีหวานเ็มแร นัวเล็ระุ เสียหวานราระท่อนระแท่น แล้วเี๋ยวนั้นที่วามให่โพอยายเ้ามาใล้เธอ
ใลาวามเป็นาย่อยๆสอแทรเ้ามาใลาาย ร่าหนาที่เสื้อผ้าหลุลุ่ยแ่้าไว้เ่นนั้น ายแร่บรามอย่าเ้ม้น วามอทนทำฟันอรอประธานหนุ่มสั่นระทบัน
และเมื่อไ้รับารลายัวแล้ว สิหา็เลื่อนสะโพเ้าไปหาลีบอไม้าม ามมา้วยท่วทำนอระแทระทั้นสนั่นหวั่นไหว
แนเรียวเล็อลำอหนาอย่าเร็วรี่ ลิ้นอเาพัวพันริมฝีปาอเธอราวับสายใย
แรร่วมรัระทบ้านล่าทำให้ายทัู้่สั่น ร่าบาน้ำเสียเว้าวอน ระหว่าที่ถอนริมฝีปาออมา ใบหน้าอเพียวัอยู่ใล้ับใบหน้าหล่อเหลามา ลมหายใรุ่นร้อนเป่ารใบหน้าอนัวหนา
้วยวามอรนทนไม่ไหว มือแร่ึผมสวยให้ใบหน้าหวานล้ำแหนึ้นมา รอึถี่ยิบเ้าใส่หิสาว้วยวามเน้นย้ำ
ไม่ล้ารวราเสียั ริมฝีปาเรียวเล็เม้มั้นไว้ รอประธานหนุ่มไม่้อารให้เป็นเ่นนั้น นิ้วเรียวยาวอเาเลี่ยรอบปาเธอเบาๆ ่อนสอนิ้วี้เ้าไป้านใน พลันทำให้นัวเล็เผยอปาราหืหา
“อึ อื้อ”
นิ้วเรียวยาวันับลิ้น้านในอเธอ เพียวัเผลอูมันอย่าไม่รู้ัว สิหาเิวามเสียว่าน ลาายอรอประธานหนุ่มิ้นพล่าน สะโพหนาระแทระทั้นเ้าไปที่ร่าเปล่าเปลือยมาว่าเิม
“อ๊ะ อ๊าส์” เสียรารัวน
บันี้ในห้อนาให่อรอประธานหนุ่มผู้เพียบพร้อม บรรเลท่วทำนออวาม่านหวิวราวับพายุโหมระหน่ำับเลาสาว เอสารถูทิ้อยู่บนพื้น ะที่ร่าสูและำยำั่หินผาอุ้มนัวเล็เย้ายวนเปลี่ยนมุมไปทั่วทั้ห้อ...
เลาสาวแทบะาใภายใ้ร่าายอันให่โและแ็แร่อเา
นัวเล็ลืมาึ้นมา บันี้เพียวันอนอยู่ภายใ้เสื้อุมัวให่ วาามมอไป ่อนะเห็นเสี้ยว้าอนที่นั่ทำานอยู่ มูโ่เป็นสันอเา สันรามรามม
้วยวามที่ยัมึนหัวึนั่อยู่เยๆรอให้อาารบรรเทา เพียวัำไ้ว่าหลัาที่เ้านายเรียเธอเ้ามา เาเ้ามาุมพิเธอ บทเรียนร้อนรัเิึ้น มันทำให้เพียวัหน้าแ วาอเธอมอไปยัายร่าสู
ุยัอยู่รบ แปลว่าเาเป็นนใส่ให้เธอ อีทั้นัวให่ยันั่ทำานเหมือนไม่รู้สึอะไรอี
ท่ามลาแสพระอาทิย์่ำๆในยามเย็น
"ทำไมุสิไม่ปลุันล่ะะ" ปล่อยให้เธออยู่ในนี้ไ้ยัไน่ำ แม้ใน่วบ่ายวันนี้เาไม่ไ้มีานที่สำัมามาย แ่ัารเ็นเอสารเท่านั้น แ่เธอมีานอเธอไ
"็ุไม่ื่น" เาอบทั้ที่ยัรปาาลนามในเอสาร มันเี่ยวอะไรล่ะ เพียวัอยาถามเ่นนั้น แ่เธอ่อยๆพยุร่าายึ้นมา มอหน้าออน แ่นึถึอนที่เาใส่เสื้อผ้าให้ทั้ที่ยัเปล่าเปลือยอยู่ ใบหน้าอเธอ็ร้อนราวับทะเลทราย
หิสาวเม้มปาแน่น อยา่วนใบหน้าหล่อใสนั่นนั ิว่าเป็นเ้านายเธอแล้วะทำอะไร็ไ้หรือไ
"ั้นันอัว่อนนะะ" ร่าบาลุพรวึ้นมา ไม่สนใเาอีแล้ว ร่าเล็วาเสื้อุมัวให่ไว้ใล้ๆ หยิบสูททำานสวมทับเสื้อเิ้สีาวอัวเอ ไม่ลืมมอ้อนะที่นสูส่านั่อ่านเอสารอยู่
เห็นเธอเป็นนาบำเรออเาหรือ ที่ะทำอะไร็ไ้ามใอบ
เลาสาวรีบาไป ไม่อยาะุยับนหื่นามทว่าปปิใบหน้านเอ้วยวามหยิ่ยโสนั่น ทำอะไร็วรที่ะรัษาหน้าัวเอหน่อย ไม่ใ่อยู่่อหน้านอื่นแล้วเ้าถึยา แ่อยู่ับเธอเหมือนนายอายอยา!!
##################
อีพ่อือินน้อลอเลย
ฝานิยายเรื่อใหม่้วยนะะ ฝาเ็บเ้าั้น ิามัน้วยน้า
ความคิดเห็น