+My Prince+>>>ฉันรักนาย เจ้าชายปีศาจ

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter#1>>>การมาเยือนครั้งเเรก (รีไรท์ 100%)

     ฉันค่อยๆปาดเหงื่อบนหน้าผากที่ไหลเยิ้มลงมาด้วยอากาศที่ร้อนดุจทะเลทรายซาฮาร่าของประเทศไทย

     ฉัน ลีออง เป็นคนไทยเเท้ๆ เเต่พ่อกับเเม่ดันดัจริตตั้งชื่อฝรั่งเฉยเลย  >.,<  ปีนี้ฉันย้ายโรงเรียน(อะเกน) มาที่โรงเรียนทางชานเมืองล่ะ เนื่องด้วยว่าฉันถูกโรงเรียนเก่าไล่ออก ซวยมั้ยล่ะ - -๐ ฉันย้ายโรงเรียนเเทบจะปีละครั้งได้ ด้วยว่าเลวจัด เอ้ย ไม่ใช่ๆ>o<  เพราะฉันมีเรื่องชกต่อยตบตี บ่อยน่ะสิ ต้องถือว่าเป็นโชคที่ฉันมีพ่อเเม่รวย ไม่งั้นได้ไปนอนขอทานข้างถนนเเน่ๆ TTOTT   ฉันค่อนข้างจะเป็นสาวเปรี้ยวซักนิด จะว่าเเร่ดก็ได้อ่ะ เเต่อย่าพูดดีกว่า มันเป็นคำที่ต่ำไป งุงิ -.,-  เพราะงั้นพูดว่าเปรี้ยวดีกว่าเนาะ ^O^ 

     ตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่หน้าปราสาทอย่างกะฮอกวอต(โรงเรียนน่ะเเหละ - -๐)ที่อยู่ห่างจากตัวเมืองกรุงเทพฯมาไกลโข ฉันไม่ค่อยชอบที่ๆไม่เจริญอย่างงี้เลยง่ะ TT^TT 

"เอ่อขอโทษนะคุณยาม พอจะเปิดประตูให้ฉันเข้าไปได้ป่ะ? ฉันเป็นเด็กใหม่น่ะ"

"เมื่อกี๊คุณหนูพูดกับกระผมว่าอย่างไรนะครับ???  ยามงั้นหรอ? คุณหนูนี่ช่างเป็นคนที่ตาไม่ถึงเอาซะเลยนะ ผมน่ะคือผู้รักษาความปลอดภัยนะ ไม่ใช่ยาม อาชีพอย่างผมน่ะเขาก็เรียกกันว่าอาชีพที่มีศักดิ์ศรีเเละมีความเสี่ยงสูงมาก คุณหนูควรจะยกย่องอาชีพอย่างผมคล้ายๆกับยกย่องอาชีพทหารเลยนะ!"

"โอ้โหลุง ฉันร้อนอยู่เเล้วนะอย่ามาทำให้อารมณ์เสียกันง่ายๆอย่างนี้ดิ ฉันต้องรีบเข้าไปรายงานตัวโว้ย เถิบๆๆ >O< "

ฉันเดินดุ่มๆๆเข้าไปทางประตูที่ไอ้ตาลุงยามเเก่เปิดเเง้มไว้เมื่อกี๊

"คุณหนูครับ คุณหนูจะเดินเข้าไปอย่างนั้นไม่ได้นะคร้าบบบบ"

ฉันไม่ฟังเสียงอีตาลุงเเก่ๆนั่นพูดหรอก เพราะฉันสวย ฮิๆ >_<

"เอ... ทำไมมันเงียบอย่างนี้นะ โรงเรียนอะไรวะน่ากลัวเป็นบ้า เงียบอย่างกับป่าช้า"

โรงเรียนนี้มันยังไงกันเนี่ย?  นอกรั้วร้อนอย่างกะทะเลทรายซาฮาร่า ในรั้วดันหนาวยะเยือกอย่างกะขั้วโลกเหนืองั้นเเหละ บรื๋อ~  (เว่อร์ไปเเระยัยลีออง - -")

"ขอโทษนะค้า มีใครอยู่มั้ยค้า~" ฉันส่งเสียงเมื่อเปิดประตูบานใหญ่เท่าโลกของปราสาททรงยุโรปนี่เข้ามา

เสื้อผ้าเเละของใช้ของฉันได้ส่งมาไว้ที่นี่เเล้วตั้งเเต่อาทิตย์ก่อน ตอนนี้ฉันสามารถเข้ามาเรียนได้เลยในฐานะนักเรียนเกรด 11

ครืด.... ตึง!!!!

ประตูบานเท่าโลกปิดลงโดยอัตโนมัติ เฮ้ย เมื่อกี๊มันไม่มีลมนี่หว่า สงสัยเป็นระบบไฟฟ้าวุ้ย -*-

"นี่ จะโผล่หัวกันออกมาหน่อยไม่ได้หรอ? ฉันเป็นเด็กใหม่นะ!~>o<"

เงียบ... เหมือนเดิม ง่ะ อย่างกะปราสาทผีสิงเลยอ่ะ TTOTT

วิ้ง.....

"อ๊ะ"

ฉันรีบหันหลังกลับไป

เมื่อกี๊รู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านหลังไปนี่นา ทำไมว่างเปล่าฟะ - -^^^^

"นี่ คิดจะเเกล้งหรือรับน้องเเปลกๆงั้นหรอ? ฉันไม่เล่นด้วยหรอกนะ"

พรึ่บบบบบบบบบบ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"

มีผู้หญิงโผล่มาข้างหน้าฉันห่างไปไม่กี่ก้าว ผมยาวลากพื้น อ๊าก อย่างก๊ะผี กรูกลัวเฟ้ย~! +o<

"ลัจจิตา  สโมสรกุล  ใช่รึเปล่าคะ..." ผู้หญิงปริศนาส่งเสียงเย็นยะเยือกราวกะผีเเม่นาคมาหาฉัน

"อ่ะ อืม ใช่"

"งั้นตามฉันมาทางนี้ค่ะ พวกเรารอคุณอยู่ที่ห้องประชุมใหญ่"

ผู้หญิงปริศนาเดินขึ้นไปทางบันไดที่ปูพรมสีเเดงขึ้นไปมีทางลี้ยวซ้ายเเละเลี้ยวขวา

ฉันตัดสินใจไม่พูดอะไรดีกว่า เดี๋ยวมันจะหันมาโชว์ตับไตไส้พุง อะจึ๋ย +o+  เเค่คิดก็หยองอ่ะ>^<

ฉันเดินตามหล่อนมาเรื่อยๆ เเบบว่าไกลจนขาลากเลยก็ว่าได้ (ทำไมปราสาทมันใหญ่งี้ฟะ - -")

หญิงปริศนาเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูไม้สัก ลงลายปราณีตงดงามบานเบ้อเร่อ (เเต่ยังไม่เท่าโลกนะ เเค่ดวงจันทร์ขนาดย่อมๆอ่ะ เหอๆ)

เอี๊ยด.....

พึมพำๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงผู้คนจำนวนมากมายคุยกันอย่างเซ็งเเซ่ โหย มีเด็กนักเรียนเยอะอย่างเเรงใส่ชุดยูนิฟอร์ม (ซึ่งฉันก็ใส่ -*-)  กระโปรงจีบสีดำยาวเท่าเข่า เสื้อเชิตสีขาวคอบัวมีโบว์สีดำเส้นเล็กๆผูกไว้ให้ดูเรียบร้อย ส่วนชุดฉันกระโปรงออกจะสั้นซักหน่อย เพราะบอกเเล้วไง ฉันเปรี้ยว - -"

"เธอไปหาที่นั่งนะ ที่ไหนก็ได้" หญิงปริศนาพูดพร้อมปิดประตู

โห ห้องกว้างขวางผนังบุด้วยกำมะหยี่สีเเดงเข้ม + กับพื้นพรมนุ่มๆสีดำ ดูท่าจะเป็นขนสัตว์ด้วยนะ ชอบพรมจังวุ้ย >_<

"นายๆ ฉันนั่งตรงนี้ได้ป่ะ?"

"ได้สิ นั่งเลยๆ"

ฉันถามไอ้หน้าหล่อที่นั่งคุย(หม้อ-*-)กะสาวที่นั่งข้างๆ มันหล่อมากๆอ่ะ ผมสีน้ำตาลกะนัยน์ตาสีเขียวนั่นไม่เหมือนกะคนไทยเลย ถ้าไม่หล่อไม่ขอนั่งนะเนี่ย อิอิ

"เธอชื่ออะไรหรอน่ารักดี ^-^" ไอ้หล่อหันมาถามด้วยหน้าตายิ้มเเย้ม เอ๊ะ อย่ายิ้มงี้ดิ เดี๋ยวฉันเผลอหัวใจวายตายขึ้นมาทำยังไงเล่า??? ///>_<///

"ชื่อลีออง เเล้วนายล่ะ?"

"ฉันชื่อเกมส์"

"นายหล่อเนาะ ^O^

"เฮ้ย OoO  ง่ายๆงี้เลยอ่ะ???"

"อ่าว ถ้าหล่อจริงก็ต้องชมดิ >^<"

อ๊ายยยยย  อย่าทำหน้าเอ๋ออย่างนั้นสิจ๊ะ เดี๋ยวเเม่จับตบจูบซะนี่ -.,-

"พูดจาน่ารักๆอย่างนี้ ขอปล้ำทีเหอะ ^w^ "

ไม่พูดเปล่า ไอ้หล่อเกมส์กระโดดพรวดเข้ามาตะครุบฉันด้วยหน้าตาหื่นสุดๆ

"เฮ้ยยยยย นี่นายทำไรอ่ะ??? OoO"

ฉันรีบดันหัวไอ้เกมส์ออกไป อะไรเนี่ย? เเค่ชมว่าหล่อก็คิดจะปล้ำกันเลยหรอ? ฉันยอมนะฉันยอม เเต่ขอถุงยางก่อนได้ม้ายยยยยยย>O<

"ช่วยด้วยยยยยยย" ฉันตะโกนเต็มที่

เอ๊ะ...? O_O  อะไรนุ่มๆฟะ? เฮ้ย???

ฉันคลำไอ้สิ่งนิ่มๆนุ่มๆที่จับได้อย่างสงสัย ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาดูว่าไอ้สิ่งที่จับได้น่ะมันคืออะไร เเต่เเล้วมันก็คือ.... OoO

"โอ๊ย ฉันล้อเล่นหน้า ไม่เห็นต้องขย้ำหูกันอย่างนี้เลย TT^TT " ไอ้เกมส์ถอยตัวออกมาพลางคลึงหูที่เหมือนหูสัตว์สีน้ำตาลนั้นอย่างทะนุถนอม

นี่มันอะไรกันเนี่ย??? ไม่ใช่มีเเค่หู ไอ้เกมส์ยังมีเขี้ยว เเล้วนอกจากเขี้ยว ยังมีหาง??? OoO

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

"เฮ้ยเงียบๆๆๆๆ เดี๋ยวอาจารย์ได้เเห่กันมาหมดหรอก ฉันเเค่เเกล้งเธอเล่นๆเท่านั้นเองนะ >o<"

"ผีหลอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"

ฉันตะโกนเสียงดังเเล้วผลุงตัววิ่งหนี

"ผี?  ผีที่ไหนอ่ะ? o_O"

ไอ้เกมส์ทำหน้าเอ๋อ เเต่ใสเจียย่ะ ฉันวิ่งหนีมาเเล้วววววววว


ปุ้บ...!

"อ๊ะ ขอโทษ" ฉันวิ่งไปชนกับใครเข้าเเล้วล่ะสิเนี่ย อ๊า >_<

"ไม่เป็นไรจ่ะ"

ผู้หญิงคนนั้นหันมายิ้มอย่างหวานดุจนางสาวไทย เธออาจจะเป็นนางสาวไทยก็ได้ถ้าเธอ... ไม่มีเกล็ดปลาทั้งตัวอย่างนี้!>O<

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

ฉันวิ่งหนีไม่คิดชีวิต

นี่มันโรงเรียนบ้าอะไรเนี่ย ทำไมผีดุอย่างนี้ฟะ? กลางวันเเสกๆนะเฟ้ยยยยยย

"ลีอองๆ หยุดๆ หยุดก่อน"

ไอ้หล่อเกมส์วิ่งไล่ตามฉันมา เฮ้อ ฉันคงดีใจกว่านี้ถ้าเเกไม่มีหู เขี้ยว หาง เเล้วไม่วิ่งมาเเบบห มา อย่างนั้นน่ะ TTOTT

"อ๊ากกกกกกกกก  อย่าตามฉันมานะเว่ย ไอ้ผีห มา!>O<"

หมับ    ขลุกๆๆๆๆๆ

ไอ้หล่อเกมส์กระโดดตะครุบฉันไว้ได้เหมือนห มาป่าตะครุบเหยื่อ เเถมยังเอาหน้ามาใกล้ๆฉันอีก  อ๊ายยยยยยยยยย  ไอ้ผีห มาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"





- - - - - - - - - - - -My Prince- - - - - - - - -