คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เป็นของคุณโดยสมบูรณ์
เาแลเปลี่ยนุมพิับเธออย่าูื่ม บเบียายแร่เ้าหา ร่าายเปล่าเปลือยแนบิันไปทุส่วน
่อให้โละถล่ม แผ่นินะทลายลอนนี้เา้อรอบรอเธอให้ไ้!
มือหนาวานหาถุยานามัยในลิ้น้าเียหยิบึ้นมาใ้ฟันีฟรอยออแล้วสอสวมอย่าล่อแล่ว
“ฮะ..เฮีย”
“ไม่เป็นไรเ็ี..ู่ว” เสียนุ่มทุ้มปลอบประโลมหิสาว ูบลบนริมฝีปาแ้ำาารูบอย่าร้อนเล่าเมื่อรู่อย่าใเย็น ทั้ ๆ ที่อนนี้ร่าายอเา้อารเธอนปวร้าวทรมาน
ท่อนเอ็นนาให่่อย ๆ ุนันเ้าไปทีละน้อย เาอยาทะนุถนอมร่าายแสนบอบบานี้ อยาให้เธอมีวามสุเมื่อเราำลัะเป็นส่วนหนึ่อันและัน
“อ๊ะ..” วามเ็บแปลบแล่นไปทั่วสรรพามือเล็พยายามเลื่อนไปรั้หน้าท้อแร่อเาเพื่อไม่ให้ยับเ้ามาใล้เธอไปมาว่านี้ ศีรษะเล็ส่ายลอนไปมา หยาน้ำาล่อหน่วย เธอไม่รู้ว่าอนนี้ัวเอหวาลัว เ็บ หรือว่าเสียวันแน่
ิรารับ้อมือทั้สอ้าอหิสาวไว้้วยมือ้าเียว ้มลมอส่วนหัวที่เ้าไปใน่อทาแสนับแน่นไ้เพียนึเียวเท่านั้น แ่เพราะวามหล่อลื่นที่เธอับออมา่วยให้เาุนันท่อนเอ็นเ้าไปไ้อี
“อื้อ! ะ..เ็บ” พอไ้ยินเสียสั่นเรืออเธอเาึหยุารเลื่อนไหว โน้มายลไปอระับร่าบอบบาับมือทั้สอ้าอเธอให้อเี่ยวเอวสอบอเาไว้ ะที่ัวนที่เ้าไปไ้เพียรึ่ทา็ถูบีบรัาวามเร็อโพรำมะหยี่้านในนเาแทบปริ
“ผ่อนลาย..เ็ี ไม่้อลัว” ปลอบประโลม้วยวามอ่อนโยนสุ้มเสียทุ้ม่ำแผ่วเบาระิบ้าใบหู่อนะบเม้มแล้ว่อยวัปลายลิ้นไล้เลียลมาที่ออหอม “เฮียอยู่รนี้”
เพียรัโอบอายหนาไว้แน่น ปลายเล็บิลบนเนื้อแน่นหนั่นอย่าแรในวินาทีที่เาำแรัวนับแน่นเ้ามาในัวเธอนสุลึ วามุเ็บในอนแรเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นวามเสียเสียว ท้อน้อยหเร็ในทุ ๆ ัหวะที่เาเลื่อนัวเ้าอออย่าเนิบ้า
“อา..” ใบหน้าหล่อเหลาเิึ้นสูปา้วยวามเสียว่าน ้าในัวเธอทั้อุ่นแล้ว็ับแน่น
“เฮียราม..อื้อ” นัวเล็ราเรียื่อเา วามหวาลัวพัพามาเป็นระรอแ่เพราะวามนุ่มนวลและอ่อนโยนอเาทำให้เธอปล่อยใไปับารนำพาอร่าสูที่ำลัโถมายเ้าหาเธอ
“นี..หายใ้า ๆ” เาะล่อม้วยน้ำเสียทุ้ม่ำแหบพร่า มูโ่ไร้ไปามลำอาว่อนะไล่ลมาที่เ้าาวอวบ
เพียรัหยัายึ้น้วยวามปั่นป่วนในอนที่ลมหายใร้อนผ่าวอเาปัเป่ารเรือนร่าทั้ส่วนบนและส่วนล่าถูเารอบรอไปพร้อม ๆ ันทำให้วาม้อารอเธอทะยานสูึ้น วามหวิวหวามรัวนเล่นานเธอนอยาเรียร้อให้เายับเ้ามาแนบิันให้มาว่านี้
ราวับร่าายอเราสอนรับรู้ถึแรปรารถนาที่ำลัลุโนในอนนี้ ิรารเร่ัหวะเมื่อิว่า่อทารัอเธอพรั่พร้อมับแรระแทแล้ว
วแนแ็แรรั้เอวบาเอาไว้แน่น่อนะเร่ัหวะนเิเสียเนื้อระทบันัหลาย่อหลายรั้
ร่าอรรพลิ้วไหวไปามแรับเลื่อนที่เานำพา วามวามอเรือนร่าอหิสาวที่สะท้อนึ้นลามัหวะารเลื่อนไหว
“อา..ีมา” ิรารรา่ำในลำอับระับเอวบาแน่นึ้น ื่ม่ำับทุารอรึที่โถมเ้าใส่ทั้เสียรวราที่สอประสานัน เล้าไปับเสียเนื้อระทบเนื้อ เสียยับอเีย มันทำให้อารม์ิบเถื่อนที่เาไม่เยรู้สึใร่ระหายับใรนานี้มา่อนทะยานแทบทะลุเพาน
เาระแทระทั้นเ้าหาเธออย่าเร่าร้อน ัหวะรัทวีวามุันยิ่ึ้น ทุารเ้าออทั้ลึและแรนศีรษะเล็สั่นลอนไปมา
ร่าสูประอใบหน้าหวานให้หันลับมาแล้วมอบุมพิูื่มให้เธอ เี่ยวระหวัปลายลิ้น พัวพันไม่ห่า
“อ๊ะ..อ๊า!” เพียรัผละริมฝีปาออเมื่อแราร่าหนาระแทเ้ามานเธอรู้สึเหมือนำลัะถึุหมาย ิรารลี่ยิ้มอย่าพึพอใแล้วเร่ัหวะออัรั้สุท้ายเ้าไป
“อา…”
ราเล็เร็ระุสอสามรั้และในที่สุหิสาว็แะอบสวรร์ ส่วนนั้นอเธออุบ ๆ ที่ท่อนเนื้ออเานปลปล่อยรีเอาวาม้อารให้ไหลทะลัผ่านเลื่อนป้อันามเธอไปิ ๆ
ลื่นวามสุไหลวนอยู่ในายอทั้สออย่าอิ่มเอม ราวับำลัล่อลอยอยู่บนท้อฟ้าในภวั์ที่เาและเธอร่วมันสร้าึ้นมา
เฮีย.. ไ้ทีเอาให่เลยนะ -,,-
--------------------------------------------------------------
โพรโมั่น E-book 149 .-
แล้วหลัานี้ใระเปลี่ยนไปปปป อไม่ไหววว ิ้มเลย้าา>>>https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjgzNTUwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMwNDk3NyI7fQ
ความคิดเห็น