ฟรัง colic คนเห็นผี

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนพิเศษ..ผีข้าวมันไก่

17:30 Sunday..part(เขมิศรา)


เมื่อวันที่เบลล์ไปซื้อข้าวมันไก่เรื่องแปลกประหลาดได้เกิดขึ้นกับเธอ

เบลล์ผู้น่าสงสารเหมือนผีซ้ำด้ามพลอยจริงๆ

สาวตากลมโตปั่นจักรยานไปซื้อข้าวมันไก่เจ้าประจำในวันหยุด

"ป้ามันไก่ไม่หนังสอง" หญิงวัยกลางคนหันมาส่งยิ้มให้ลูกค้าขาประจำ

เธอขยับปากเจื้อยแจ้วตามประสาแม่ค้าอารมณ์ดี

 "นี่เบลล์หนูรู้ป่ะร้านข้าวมันไก่ที่ป้าเซ๊งต่อเนี่ยมีเรื่องเล่า!"

ดวงตาโตเหลือกถลนตั้งตาฟังอย่างสนใจถึงที่สุด

"เรื่องเล่าว่าไรป้า"..เมื่อเห็นเด็กสาวให้ความสนใจขนาดหนัก

แม่ค้าข้าวมันไก่จึงเริ่มขยับปากเล่า..

#ผีข้าวมันไก่#








เรื่องผี ข้าวมันไก่ คนที่กินข้าวมันไก่บ่อยๆระวังให้ดี น่ากลัวมาก 

เจ้าของเดิม ที่บ้านทำมาหากินด้วยการขายข้าวมันไก่ 

ซึ่งบ้านนี้จะมีธรรมเนียมสืบทอดกันต่อ ๆ มาว่า เมื่อเจ้าของกิจการตาย 

ผู้ที่เป็นลูกชายจะต้องทำการสืบทอดกิจการนี้ต่อจากผู้เป็นพ่อ 

ซึ่งบ้านนี้ก็ทำเช่นนี้มาตลอดถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจทำก็ตาม 

จนวันหนึ่งพ่อของชายคนนี้เสียชีวิตลง เขาก็จำเป็นต้องสืบทอด 

กิจการร้านข้าวมันไก่ต่อจากพ่อของเขา......

ทุก ๆ อย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี จนมาถึงวันครบรอบการตาย ของพ่อเขา

วันนั้นที่ร้านขายดีมาก ๆ แบบที่ไม่เคยขายดีขนาดนี้มาก่อน 

ได้มีเด็กผู้หญิงคนนึงซึ่งเธอเป็นลูกค้าประจำของร้าน มาซื้อข้าวมันไก่ ไปกินเป็นอาหารเย็น

ตอนนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ แสงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า

เจ้าของร้านก็รีบทำให้เด็กผู้หญิงเพราะเริ่มมืด


เธอยังต้องเดินไปบ้านเธออีกไกล.....


เด็กผู้หญิงรีบเดินกลับไปบ้าน...ด้วยหวังว่าจะได้อร่อยกับข้าวมันไก่

แต่เมื่อเธอมาถึงบ้าน และเปิดดูในกล่องข้าว...ปรากฏว่ามีแต่ข้าว...? 

ไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว.....!!!...

(แม่ค้าหยุดทำหน้าตาน่ากลัวก่อนเงื้อมีดสับไก่โป๊กๆ
เบลล์ใจเต้นระทึกกลืนน้ำลายลงคอดังเอือก)

เธอแปลกใจมาก หลังจากนั้นเธอก็เดิน 

ออกไปเพื่อซื้อข้าวมันไก่อีกกล่อง

เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากในหมู่บ้านนี้

และทุกคนที่พบเจอเหตุการณ์ แบบนี้จะเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุในที่สุด!!

(แม่ค้าทำหน้าถมึงทึงเน้นคำพูดจนเบลล์กระพริบตาปริบๆมองไก่ที่ถูกสับเป็นชิ้น
ว่ามันถูกเอาใส่กล่องหรือไม่!มือหนากอบเนื้อไก่โปะลงไปในกล่องทับข้าว)

แต่คราวนี้เธอจับตามองดูเจ้าของร้านอย่างใจจดใจจ่อ.... 

เพราะกลัว ว่าเจ้าของร้านจะโกงเธอ แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ ใส่ไก่ให้เธอตามปกติ 

หลังจากนั้นเธอก็รีบเอา ข้าวมันไก่กล่องนั้นกลับบ้านทันที เมื่อมาถึงบ้านเธอก็รีบเปิดกล่อง 

ข้าวมันไก่ทันที แต่แล้ว....

ก็ไม่พบไก่แม้แต่ชิ้นเดียวเหมือนเดิม... 

เหตุการที่เกิดขึ้นทำให้เธอเริ่มกลัวและ อากาศรอบข้างตอนนั้น...

เงียบสงัด...เยือกเย็น~~

(เบลล์เริ่มหันหลังมองไปรอบๆตัวเพราะนี่ก็เย็นมากแล้ว)

ทันใดนั้น....เธอก็ได้ยินเสียง...แง้มประตู

เธอเริ่มกลัว แต่ทว่า เธอคิดว่า เสียงนั้นเป็นเสียงของพ่อของเธอ

ที่กำลังเปิดประตูบ้านเดินเข้ามา!!

 (แม่ค้าส่งข้าวมันไก่ให้เบลล์ เธอจับข้อมือเบลล์ที่มีอาการสั่นๆ
เพราะเริ่มกลัวในเรื่องที่แม่ค้าเล่า)

เธอจึงพยายามส่งเสียงเรียกพ่อของเธอ เพื่อให้ได้ยินเสียง

ที่กำลังเดินเข้ามาบ้าง..

หัวใจเต้นแรงทุกขณะ เพราะไม่ได้รับการตอบรับของเสียง

เด็กผู้หญิง : (เสียงสั่น) พ่อจ๋า พ่อมาดูอะไรนี่สิพ่อ หนูซื้อข้าวมันไก่ 
มา 2 กล่อง แต่มันไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว ทั้ง ๆ ที่เจ้าของร้าน
เขาก็ใส่ไก่มาให้แล้ว
(เสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ด้วยความกลัว)


ทันใดนั้น เอง!!!!!!

(เบลล์สะดุ้งตัวโหยงหน้าซีดเผือดเหงื่อแตกซิก!!
กับเสียงแอคโคที่แม่ค้าตะเบ็งออกมาจนฉี่แทบราด!!)

พ่อของเธอก็กลับกล่องข้าวมันไก่แล้วเปิดดูทันที


พ่อ : อีเด็กโง่เอ๊ย (ม..รึ..ง) นี่โง่จริง ๆ ทีหลังเปิดกล่องให้ถูกด้านสิวะ 
ไก่มันอยู่ฝั่งนี้ (*+฿!@#$%^&*) เดี๋ยวตบดิ้นเลย

 "ฮาๆๆๆๆๆ" เสียงหัวเราะที่แสนสะใจของแม่ค้าทำให้คนที่ยืนหน้าซีดเป็นไก่ต้ม

"สาดดด!" เบลล์หลุดคำด่ายัยมนุษย์ป้าแม่ค้าพันธ์ุนรกออกมาเบา

นี่ถ้าเธอเป็นโรคหัวใจคงช็อคตายฟรีคาร้านข้าวมันไก่ของยัยป้านี้แน่ๆ


~~~~~~~~~~~~~~~~~~


คลายเครียดหาโทเม้นครับ..อิอิ


เครดิตป้าอ้วน...